Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Οι ποινικές διώξεις στον Εμφύλιο...


Εγγραφα για τις δικαστικές διώξεις σε βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη
Ο εμφύλιος πόλεμος, για ορισμένους, ξεκίνησε τη νύχτα 30 προς 31 Μαρτίου του 1946, όταν ομάδα ανταρτών επιτέθηκε στη δύναμη Χωροφυλακής που έδρευε στο Λιτόχωρο.

Η άποψη του ΚΚΕ και της Αριστεράς λέει πως...
ο εμφύλιος πόλεμος είχε ξεκινήσει μονόπλευρα μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, τον Φεβρουάριο του 1945, οπότε και ξεδιπλώθηκε ένα τεράστιο πογκρόμ λευκής τρομοκρατίας εναντίον των ΕΑΜιτών, των κομμουνιστών και των αριστερών πολιτών από τους αντιπάλους τους.

Για την Αριστερά ο εμφύλιος πόλεμος και από τις δύο πλευρές αρχίζει επίσημα τον Οκτώβριο του 1946 όταν ενοποιούνται οι αντάρτικες ομάδες και δημιουργείται ενιαίο αντάρτικο αρχηγείο.

Δηλαδή όταν εμφανίζεται συγκροτημένος αντάρτικος στρατός που στη συνέχεια πήρε την ονομασία Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Είναι γεγονός ότι από τα μέσα του 1946 το ΚΚΕ βρίσκεται σε κατάσταση ημιπαρανομίας, η οποία θα διαρκέσει ώς τις 27 Δεκεμβρίου του 1947 που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα της Κυβέρνησης» ο Α.Ν. 509 και όλες οι ΕΑΜικές οργανώσεις και το ΚΚΕ τέθηκαν και τυπικά εκτός νόμου.Το ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση Πανωλιάσκου (07-06-1947)

Το ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση Πανωλιάσκου (07-06-1947) | 


Αν και δικαστικές διώξεις σε βάρος του Ν. Ζαχαριάδη γίνονται -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής- σε όλη τη διάρκεια της μεταβαρκιζιανής περιόδου, στον ποινικό του φάκελο στην Ασφάλεια υπάρχουν εντάλματα σύλληψης από τον Ιούνιο του 1947. Δεν γνωρίζουμε αν το προηγούμενο διάστημα (προ του Ιουνίου του 1947) οι δικαστικές διώξεις συνοδεύονταν κι από εντολή σύλληψης. Πιθανότατα όχι.
Επιπλέον πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι από τα μέσα του 1947 ο εμφύλιος πόλεμος γίνεται οξύτερος και οι αρχές αντιλαμβάνονται πως ο Ζαχαριάδης έχει περάσει στην παρανομία ή εντός Ελλάδας ή έχοντας διαφύγει στο εξωτερικό. Η αφορμή για τέτοια συμπεράσματα δόθηκε τον Μάιο το 1947, όταν ο ηγέτης του ΚΚΕ δεν παρουσιάστηκε σε δίκη η οποία γίνεται σε βάρος του ύστερα από μήνυση του Ναπολέοντα Ζέρβα. Για αυτό το θέμα θα μιλήσουμε εκτενέστερα στη συνέχεια.

Το πρώτο ένταλμα σύλληψης σε βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη -που υπάρχει στον ποινικό του φάκελο- φέρει ημερομηνία 7-6-1947. Εχει εκδοθεί από τον ανακριτή του 4ου Τμήματος του Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το ένταλμα του ανακριτή αναπαρήγαγε δύο ημέρες αργότερα η Υποδιεύθυνση της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών (ΥΓΑΑ).

Στα δύο εντάλματα ζητείται και η σύλληψη του Μ. Πορφυρογένη, μέλους τότε της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Και οι δύο κατηγορούνται για ηθική αυτουργία στον φόνο του Κώστα Πανωλιάσκου, γνωστού Χίτη, συνεργάτη των Γερμανών στα χρόνια της Κατοχής και πρωταγωνιστή στη λευκή τρομοκρατία στην πρωτεύουσα μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας.

Για την Ιστορία, αναφέρουμε ότι ο Κ. Πανωλιάσκος τραυματίστηκε από τρία άτομα -«από ανθρώπους του σιναφιού του» έγραψε ο “Ριζοσπάστης”- στις 8-7-1946. Λίγες ημέρες μετά απεβίωσε και στην κηδεία του (15-7-1946) παρέλασε όλος ο συρφετός του δωσιλογισμού.

Δεύτερο ένταλμα σύλληψης του ηγέτη του ΚΚΕ εκδίδεται στις 28-6-1947 από την ΥΓΑΑ σε εκτέλεση καταδικαστικής απόφασης σε βάρος του (3 χρόνια φυλάκιση και χρηματική ποινή ενός εκατ. δρχ.) για συκοφαντική δυσφήμηση διά του Τύπου σε βάρος του Ναπολέοντα Ζέρβα.

Στις 4-7-1947 ο διοικητής της υπηρεσίας καταδιωκτικών της ΥΓΑΑ, Θ. Ρακιντζής, εκδίδει εντολή «προς τας ανωτέρας διοικήσεις Χωροφυλακής» όλης της Ελλάδας με την οποία ζητάει την αναζήτηση και σύλληψη των Ζαχαριάδη και Πορφυρογένη για τις υποθέσεις Πανωλιάσκου και Ζέρβα. «Να παρακαλέσωμεν- γράφει- όπως εκδόσητε ευρείας αναζητήσεις διά την ανακάλυψιν και σύλληψιν των διωκόμενων, γνωρίζοντες ημίν εν καιρώ».

Στις 18-7-1947 από το Εκτακτο Στρατοδικείο Κορίνθου εκδίδεται ένταλμα σύλληψης του Ν. Ζαχαριάδη για κατάρτιση ομάδας, κατοχή πολεμικού υλικού κ.λπ. Το ένταλμα αυτό επαναλαμβάνεται από την ΥΓΑΑ στις 12-9-1947 όπου οι κατηγορίες που αναφέρονται είναι: παράνομη στρατολογία, κατάρτιση ομάδας, κατοχή πολεμικών όπλων.

Στις 12-9-1947 εκδίδεται από την ΥΓΑΑ ένταλμα σύλληψης του Ν. Ζαχαριάδη για εξύβριση, διά του Τύπου, του βασιλιά Παύλου και της βασίλισσας Φρειδερίκης. Το ένταλμα αυτό εκδόθηκε σε εκτέλεση αντίστοιχου εντάλματος της 4-9-1947 του ανακριτή του 11ου Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών. Για την υπόθεση αυτή θα μιλήσουμε στη συνέχεια.

Στις 22-9-1947 υπάρχει άλλο ένταλμα σύλληψης του Ν. Ζαχαριάδη από την ΥΓΑΑ - σε εκτέλεση καταδικαστικής απόφασης του Εφετείου Αθηνών (7 μήνες φυλάκιση και 200.000 δρχ. πρόστιμο- για παράβαση του νόμου 5060 του 1931 «Περί Τύπου...».

Στις 22-10-1947 από τον ανακριτή του 6ου Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών εκδίδεται ένταλμα σύλληψης του Ν. Ζαχαριάδη για παράβαση του πρώτου άρθρου του Γ’ ψηφίσματος/1946. Το ένταλμα αυτό αναπαρήγαγε στις 11-11-1947 η ΥΓΑΑ. Παρόμοιο ένταλμα σύλληψης εκδίδεται στις 16-6-1949 από τον εισηγητή του Εκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών.

Επίσης σε βάρος του Ν. Ζαχαριάδη για παράβαση του Γ’ Ψηφίσματος βγήκε κατασχετήριο, προφανώς περιουσιακών στοιχείων, στις 9-7-1949. Αλλο κατασχετήριο, σε εκτέλεση απόφασης του 7ου Τμήματος του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών, διαβιβάστηκε από την ΥΓΑΑ στις 13-6-1952.Το ένταλμα σύλληψης για παράβαση του Γ’ Ψηφίσματος (16-06-1949)

Το ένταλμα σύλληψης για παράβαση του Γ’ Ψηφίσματος (16-06-1949) | 

Το Γ’ Ψήφισμα ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 18 Ιουνίου του 1946. Η πλήρης ονομασία του ήταν «Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότητα του κράτους».
Με την ψήφισή του το ΚΚΕ ήταν νόμιμο μόνο τυπικά. Στο πρώτο άρθρο του Ψηφίσματος προβλεπόταν η ποινή του θανάτου για οποιονδήποτε είχε σκοπό «να αποσπάση εν μέρος εκ του όλου της Επικρατείας ή να ευκολύνη τα προς τούτο το τέλος τείνοντα σχέδια συνόμωσεν ή διήγειρε εις στάσιν ή συνεννοήθη με ξένους ή κατήρτισεν ενόπλους ομάδας ή έλαβε μετοχήν εις τοιαύτας προδοτικάς ενώσεις».

Τρεις μόλις μέρες μετά την ψήφιση από τη Βουλή του Γ’ Ψηφίσματος συγκροτήθηκαν τα πρώτα έντεκα έκτακτα στρατοδικεία στη Θεσσαλονίκη, στα Γιαννιτσά, στο Κιλκίς, στις Σέρρες, στη Δράμα, στην Ξάνθη, στην Αλεξανδρούπολη, στα Γιάννενα, στην Κοζάνη, στη Φλώρινα και στη Λάρισα, των οποίων οι αποφάσεις ήσαν τελεσίδικες. Σε λίγο άρχισαν και οι εκτελέσεις.

Στις 10-9-1948 ο Νίκος Ζαχαριάδης ως αρθρογράφος και ο Μανώλης Γλέζος ως αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη» με εντολή του βασιλικού επιτρόπου του Εκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών παραπέμφθηκαν σε δίκη, μεταξύ άλλων για τη δημοσίευση στον «Ριζοσπάστη» στις 8-10-1947 άρθρου του πρώτου με τίτλο «Υπερ Βωμών και Εστιών».

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ

πηγη efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: