Aπό το http://www.sofokleous10.gr/
.
Οι μέτοχοι της μειοψηφίας στον ΟΤΕ, ιδιώτες και θεσμικοί, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ήταν τα… κορόιδα του mega-deal για την πώληση του Οργανισμού στην Deutsche Telekom, ενώ από τους όρους της συμφωνίας μετόχων μεταξύ Δημοσίου και Γερμανών διαφαίνεται ότι θα ταλαιπωρηθούν αρκετό καιρό ακόμη, βλέποντας τη μετοχή του ΟΤΕ να «μαραζώνει» στο ταμπλό του ΧΑ.
Στις οικονομικές καταστάσεις της Deutsche Telekom για το πρώτο εξάμηνο του 2009 φαίνεται καθαρά η κοροϊδία εις βάρος των μικρομετόχων:
1. Για το 20% του ΟΤΕ, η Marfin έβαλε στα ταμεία της 2,6 δις. ευρώ, ενώ το Δημόσιο εισέπραξε για το 3% των μετοχών 400 εκατ. ευρώ και για το 5% του πρώτου put option άλλα 700 εκατ. ευρώ.
2. Αντίθετα, οι μικρομέτοχοι, από τους οποίους οι Γερμανοί αγόρασαν το 2% των μετοχών, έλαβαν μόνο 100 εκατ. ευρώ. Αν οι τιμές αγοράς από ...
τους μικρομετόχους ήταν στοιχειωδώς δίκαιες, σε σχέση με τις τιμές πώλησης από την Marfin και το Δημόσιο, οι μικρομέτοχοι έπρεπε να είχαν εισπράξει τουλάχιστον 260 εκατ. ευρώ.
Οι «μικροί» που πούλησαν το 0,1% στην Telekom πριν κλείσει οριστικά η συμφωνία με το Δημόσιο, ίσως ήταν πιο τυχεροί από αυτούς που απέφυγαν να πουλήσουν, περιμένοντας κάτι καλύτερο. Παραβιάζοντας κατάφωρα το κοινοτικό δίκαιο (σχετική προσφυγή έχει καταθέσει ο ΣΜΕΧΑ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έκρινε, ότι η Telekom δεν ήταν υποχρεωμένη να υποβάλει δημόσια προσφορά για τις μετοχές της μειοψηφίας σε δίκαιη τιμή, όπως επιβάλλεται να γίνεται σε κάθε περίπτωση αλλαγής του ελέγχου μιας ευρωπαϊκής εταιρείας.
Θα έλεγε κανείς, ότι μετά την εξαγορά του ΟΤΕ από την Telekom διαγράφονται λαμπρές προοπτικές για τον Οργανισμό και, ως εκ τούτου, ακόμη και οι μέτοχοι που μπορεί να έμειναν «εγκλωβισμένοι» στη μετοχή, χωρίς τη δυνατότητα να πουλήσουν στο νέο βασικό μέτοχο σε δίκαιη τιμή, θα έχουν να περιμένουν σημαντικές υπεραξίες στο μέλλον.
Αδιαφορούν για τη μετοχή…
Η πραγματικότητα, όμως, φαίνεται ότι είναι πολύ διαφορετική:
- Οι Γερμανοί βασικοί μέτοχοι έσπευσαν, ήδη από τον Φεβρουάριο του 2009, να ενοποιήσουν τον ΟΤΕ στις λογιστικές τους καταστάσεις. Πέραν του κέρδους από τα πρόσθετα μετρητά που εμφανίσθηκαν στον ενοποιημένο ισολογισμό (1,558 δις. ευρώ, σύμφωνα με τις οικονομικές καταστάσεις της Telekom), με την ενοποίηση του ΟΤΕ είναι πλέον αδιάφορη για τους Γερμανούς η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών του, αφού οι μεταβολές της δεν «παράγουν» ζημιές ή κέρδη.
- Έτσι, οι Γερμανοί μπορεί να έχουν ξοδέψει περί τα 3,8 δις. ευρώ για το 30% του ΟΤΕ συν μία μετοχή, ενώ η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών αυτών με βάση το χθεσινό κλείσιμο είναι μόλις 1,5 δις. ευρώ, αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή επίπτωση στον ισολογισμό της Telekom, αφού πλέον ο ΟΤΕ ενοποιείται πλήρως.
Αντίθετα, οι Γερμανοί βασικοί μέτοχοι έχουν πολλά να κερδίσουν αν η μετοχή του ΟΤΕ εξακολουθήσει να ταλαιπωρείται στο ορατό μέλλον. Όπως σημειώνει η Telekom στις οικονομικές καταστάσεις, το δεύτερο Put Option (δικαίωμα πώλησης) που έχει το Δημόσιο «μπορεί να ασκηθεί στην τρέχουσα τιμή της αγοράς πλέον προσαύξησης που αρχικά θα είναι ίση με 20% για 12 μήνες (σ.σ.: μετά τον Νοέμβριο του 2009), μετά την οποία θα μπορεί να ασκηθεί με premium 15%, ως τις 31 Δεκεμβρίου του 2011».
Έχοντας πλέον τον πρώτο λόγο στη διοίκηση του ΟΤΕ, οι Γερμανοί μπορούν λοιπόν να… κρατήσουν άμυνα ως το τέλος του 2011, δηλαδή να φροντίσουν ώστε η κερδοφορία του ΟΤΕ να παραμείνει «παγιδευμένη» σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα και η τιμή της μετοχής του στο ταμπλό του ΧΑ να «παγιδευτεί» σε αντίστοιχα χαμηλά επίπεδα. Με τον τρόπο αυτό, όποτε και αν επιδιώξει το Δημόσιο να ασκήσει το δικαίωμά του για πώληση του 10%, το τίμημα που θα εισπράξει θα είναι απογοητευτικά χαμηλό (περί τα 600 εκατ. ευρώ, με τα σημερινά δεδομένα). Έτσι, οι Γερμανοί θα έχουν μειώσει το μέσο όρο του κόστους εξαγοράς, αφού το ένα τέταρτο των μετοχών που θα ελέγχουν θα έχει αγορασθεί σε τιμή πολύ χαμηλότερη από το κόστος εξαγοράς του αρχικού 30%.
Πώς μπορεί να υλοποιηθεί αυτή η «αμυντική» στρατηγική από τους Γερμανούς διοικούντες; Η απάντηση φαίνεται ότι είναι απλή και ήδη τα πρώτα δείγματα της στρατηγικής τους έχουν γίνει ορατά: όλο το (αναγκαίο ή μη) κόστος της αναδιάρθρωσης του ΟΤΕ μετά την εξαγορά του, με νέα και ακριβά προγράμματα απομάκρυνσης προσωπικού, θα επιβαρύνει τα αποτελέσματα της πρώτης διετίας ελέγχου από τους Γερμανούς, «γονατίζοντας» την κερδοφορία του Οργανισμού. Συμπτωματικά, αυτή η περίοδος είναι και η κρισιμότερη για την πορεία της μετοχής του ΟΤΕ, αφού κατά τη διάρκειά της θα πρέπει το Δημόσιο να ασκήσει το put option.
Το Δημόσιο ίσως να αδιαφορεί για αυτές τις παραμέτρους της συμφωνίας-μαμούθ του 2008, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν ισχύει το ίδιο και για τους μετόχους μειοψηφίας, οι οποίοι μπορεί να ελέγχουν συνολικά πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου από την Telekom, αλλά όλα δείχνουν ότι θα περάσουν «πέτρινα χρόνια», μέχρι να πληρωθούν τα… γραμμάτια του 2008. Και αυτό καθιστά ακόμη περισσότερο επιζήμια την αντίθετη σε κάθε έννοια ευρωπαϊκού Δικαίου απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, με την οποία αφαιρέθηκε από τους μετόχους μειοψηφίας το αναφαίρετο δικαίωμά τους να πουλήσουν σε δίκαιη τιμή και να απεγκλωβισθούν, μετά την αλλαγή του ελέγχου του ΟΤΕ…
