Μικρή αλλά δυναμική ήταν η συμμετοχή του κόσμου στις συγκεντρώσεις των μεγαλύτερων εργατικών συνδικάτων για τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Στο συλλαλητήριο του ... ΠΑΜΕ, στο Σύνταγμα συμμετείχαν περίπου 3500 άτομα, ενώ σχετικά μικρή ήταν η προσέλευση στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας παραμένουν κλειστοί, καθώς αυτή την ώρα πραγματοποιούν πορεία προς τη Βουλή τα μπλοκ της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Μέχρι στιγμής οι πορείες και οι συγκεντρώσεις έχουν εξελιχθεί ειρηνικά, ενώ διακριτική είναι η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β', ανακηρύχθηκε μακάριος από την Καθολική Εκκλησία, σε τελετή στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου, την οποία παρακολούθησαν περισσότεροι από ένα εκατομμύρια προσκυνητές.
Οι ... προσκυνητές που δεν μπόρεσαν να φτάσουν μέχρι τις πύλες του Βατικανού, παρακολούθησαν την τελετή από γιγαντοοθόνες στην πλατεία του Αγίου Πέτρου και την οδό της Συμφιλίωσης (della Conciliazione).
Ο σημερινός ποντίφικας Πάπας Βενέδικτος, τον ανακήρυξε μακάριο, φορώντας τα ίδια του τα άμφια και την παπική τιάρα.
«Ήδη πριν έξι χρόνια, την ημέρα της νεκρώσιμης ακολουθίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β', μπορούσαμε να αισθανθούμε τη μυρωδιά της αγιότητάς του. Για τον λόγο αυτό, ο Θεός, θέλησε να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς, η διαδικασία αγιοποίησής του. Η ημέρα αυτή έφτασε και ο προκάτοχός μου είναι μακάριος, διότι αυτή ήταν η επιθυμία του Κυρίου», τόνισε ο πάπας Βενέδικτος, στο συγκεντρωμένο πλήθος.
Την περασμένη νύχτα, στο μεταξύ, πάνω από διακόσιες χιλιάδες άτομα, πήραν μέρος στην ολονυκτία προσευχής, στο αρχαίο ρωμαϊκό στάδιο του «Τσίρκο Μάσσιμο».
Ο Πάπας Ράτσιγκερ ανακοίνωσε ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα γιορτάζει, στο εξής, τον νέο της μακάριο, στις 22 Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία είχε αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά του, μετά την εκλογή του από το Κογκλάβιο, το 1978.
Ελλάδα και Κύπρος έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό γίγνεσθαι ως φυσικές πόρτες στην ευρωπαϊκή και τη βαλκανική αγορά, δήλωσε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» ο υπουργός Επικρατείας της Ελλάδος Χάρης Παμπούκης.
Ο κ. Παμπούκης εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται ούτε να χρεοκοπήσει, ούτε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της" και εξηγεί ότι "το Μνημόνιο είναι ένα εργαλείο για να κερδίσουμε χρόνο».
Επίσης, τόνισε ότι «προτεραιότητα είναι η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης, ώστε να προχωρήσουμε με δίκαιο τρόπο στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να βγούμε από το τέλμα». Πρέπει, επισημαίνει, σύντομα να έχουμε ένα πραγματικά πλεονασματικό προϋπολογισμό και ένα θετικό αναπτυξιακό πρόσημο.
Στη συνέντευξη του ο κ. Παμπούκης μεταξύ άλλων δήλωσε και τα εξής:
-«Παρά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα υπάρχει αποφασιστικότητα στην προάσπιση και προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων».
-«Η ΑΟΖ είναι άλλο δικαίωμα στο διεθνές δίκαιο από την υφαλοκρηπίδα. Είναι νεότερο και φαίνεται η Τουρκία να έχει μια αδικαιολόγητη επιφύλαξη, αν όχι και φόβο ως προς το θέμα αυτό».
Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, ο Έλληνας υπουργός απαντά ότι δεν ασχολείται με τα σενάρια της εκλογολογίας και προσθέτει: «Χρειάζεται προσπάθεια και συναίνεση για έξοδο από την κρίση και αυτό αφορά κυρίως την αντιπολίτευση. Πρόσφατα δήλωσα το αυτονόητο: ότι οι εκλογές καθίστανται η μόνη και ύστατη λύση εφόσον ο πρωθυπουργός κρίνει ότι δε συντρέχουν οι πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για να επιτελέσει το εθνικό του έργο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως πλειστάκις έχει δηλώσει η κυβέρνηση, θα εξαντλήσουμε την τετραετία»
Ο κ. Παμπούκης συμπλήρωσε: «Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε τα ηνία της χώρας στην πιο δύσκολη μεταπολιτευτικά περίοδο. Πληρώσαμε το τίμημα για όλες τις χρόνιες στρεβλώσεις που έφεραν τη χώρα μας σε αυτή την κατάσταση, ωστόσο η κυβέρνηση μας με σχέδιο διέσωσε τη χώρα. Τώρα πρέπει να βγούμε από την κρίση. Ας σταθούμε όλοι με ευθύνη απέναντι σε αυτό. Χρειάζεται σκληρή δουλειά από όλους μας, σύνεση και υπομονή».
Read more...
Χιλιάδες πολίτες συμμετείχαν στα συλλαλητήρια για την εργατική Πρωτομαγιά (Φωτογραφία: Eurokinissi )
Αθήνα
Με τα μηνύματα της εργατικής Πρωτομαγιάς πιο επίκαιρα από ποτέ, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συλλαλητήρια σε ολόκληρη τη χώρα την Κυριακή. Κεντρικό σύνθημα στο συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ η απεμπλοκή από τη «μνημονιακή πολιτική». Μεγάλη η συμμετοχή και στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, μέλη του οποίου πέταξαν μπογιές κατά της γαλλικής πρεσβείας για τη συμμετοχή στις επιχειρήσεις στη Λιβύη. Ομαλά διεξήχθη η πορεία πρωτοβάθμιων σωματείων από το Αρχαιολογικό Μουσείο προς τη Βουλή.
Συγκεκριμένα, με αντικυβερνητικά συνθήματα, περίπου 3.500 διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία από την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου πραγματοποιήθηκε η κεντρική συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, προς την πλατεία Συντάγματος.
Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος και ο αναπληρωτής γγ της ΓΣΕΕ Στάθης Ανέστης τόνισαν την ανάγκη για ενότητα του εργατικού κινήματος και έντασης των αγώνων. «Εκείνο που σήμερα πρέπει κυρίως να διεκδικήσουμε είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων μας» τόνισε ο κ. Ανέστης.
Σε δηλώσεις τους οι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης έκαναν λόγο για αδιέξοδη πολιτική που οδηγεί στην περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων και στην απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Ειδικότερα ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τους εργαζόμενους να ξεπεράσουν τις χωριστές συγκεντρώσεις και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και να ακολουθήσουν το παράδειγμα των κατοίκων της Κερατέας.
Την ίδια ώρα, στο Σύνταγμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στην οποία συμμετείχε και η γγ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Η κ. Παπαρήγα κάλεσε για «ανατροπή των συσχετισμών θα έλθει από κάτω, συμπαράταξη με το ΚΚΕ, λαϊκή οργάνωση και πρωτοβουλία, σημειώνοντας ότι «αυτός είναι ο δρόμος που έχει φως».
Οι ομιλητές στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έκαναν λόγο για την ανάγκη συντονισμού των σωματείων «ώστε να προστατευθούν τα συμφέροντα της λαϊκής εργατικής οικογένειας» και κατηγόρησαν τόσο την κυβέρνηση όσο και τον «κρατικό συνδικαλισμό».
Η συμμετοχή στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, που κατέληξε στην αμερικάνικη πρεσβεία, ήταν μαζική. Έξω από τη γαλλική πρεσβεία μέλη του ΠΑΜΕ πέταξαν μπογιές, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή της Γαλλίας στις επιχειρήσεις στη Λιβύη.
Νωρίτερα την Κυριακή αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, τιμώντας τους αγώνες και θυσίες της εργατικής τάξης της χώρας μας για τα δικαιώματα των εργαζομένων και την 1η Μάη, κατέθεσε στεφάνια στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και στο Πολυτεχνείο.
Οι κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη
Με τρεις συγκεντρώσεις και πορείες, στο κέντρο της πόλης, οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης τίμησαν τους αγώνες της εργατικής τάξης, στο πλαίσιο του εορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Η συγκέντρωση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ ξεκίνησε στις 10:30 στην πλατεία Αριστοτέλους. Οι κεντρικοί ομιλητές εξέφρασαν την αντίθεση τους «σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές» και «μέτρα και τα δεσμά που επιβάλλουν οι αγορές, η ΕΕ και το ΔΝΤ», τα οποία «εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και διευρύνουν την ύφεση και την κρίση».
«Δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις, οι τραπεζίτες και η χρηματιστές "τζογαδόροι" των οικονομιών των λαών. Απαιτούμε άμεσα σχέδιο και πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης με μέτρα και πολιτικές που θα ενισχύουν την απασχόληση, τις κοινωνικές παροχές, τα εισοδήματα, την κοινωνική συνοχή» τόνισε ο πρόεδρος του ΕΚΘ Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης.
Ακολούθησε πορεία και κατάθεση στεφανιών στο Μνημείο του Εργάτη, έξω από το ΕΚΘ.
Παράλληλα, συγκέντρωση στο άγαλμα του Βενιζέλου και πορεία πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ. Η πορεία κατέληξε στην συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου στην παλιά θέση του μνημείου του Εργάτη, όπου ακολούθησε κατάθεση στεφανιών.
Τέλος, ξεχωριστή συγκέντρωση στην Καμάρα και πορεία πραγματοποίησαν δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και σωματεία του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, η οποία κατέληξε στο Λευκό Πύργο.
«Δώστε μέλλον στα όνειρά μας» το σύνθημα της Πρωτομαγιάς από το Δήμο Αθηναίων
Αθήνα
Με μαγιάτικο στεφάνι, ένα ανθισμένο μωσαϊκό 50 τ.μ., αποτελούμενο από επτά χιλιάδες φυτά, που στήθηκε με την ευγενή προσφορά του αγροτικού συνεταιρισμού φυτωριούχων Αττικής στην πλατεία Κοτζιά, υποδέχεται τον Μάιο ο Δήμος Αθηναίων.
Σε μια δύσκολη σε όλα τα επίπεδα εποχή, ο Δήμος φιλοδοξεί να δώσει μια νότα αισιοδοξίας στέλνοντας μέσω των λουλουδιών το μήνυμα: «Δώστε μέλλον στα όνειρά μας».
Τα άνθη του ιδιαίτερου αυτού στεφανιού θα μεταφυτευθούν στις πλατείες των δημοτικών διαμερισμάτων.
Ακολούθως το διάστημα από τις 22 Μαΐου 2011 έως τις 5 Ιουνίου 2011, στον χώρο της πλατείας Κοτζιά, θα πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη έκθεση λουλουδιών. Θα εκτεθεί μεγάλη ποικιλία φυτών, ενώ γεωπόνοι και φυτοπαραγωγοί θα ενημερώνουν για θέματα πρασίνου και καλλιεργειών.
Δύσκολη προβλέπεται η βδομάδα, καθώς ενώ τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης «δίνουν και παίρνουν», η τρόικα θα (ξανά) πατήσει το πόδι της στην Ελλάδα εντός των επόμενων ημερών με σκληρές μάλιστα απαιτήσεις!
Οι «τροϊκανοί» έχοντας στην βαλίτσα τους την... δημοσιονομική σταθεροποίηση αλλά και νέες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις τουτέστιν νέα επώδυνα μέτρα, διαμηνύουν στην ελληνική κυβέρνηση πως πρέπει να «βιαστεί» προκειμένου να μην υπάρξει εκτροχιασμός του προγράμματος για έξοδο της χώρας από την κρίση.
Όπως αναφέρει το «Έθνος», η τρόικα ζητεί να επισπευσθούν τα μέτρα εκείνα που ήταν προγραμματισμένα για την επόμενη τριμηνιαία αξιολόγηση, όπως η ολοκλήρωση του συνταξιοδοτικού, ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης, η λειτουργία της αγοράς εργασίας και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Στο επίκεντρο της προσοχής βρίσκονται οι περικοπές δαπανών στα κοινωνικά επιδόματα, τις ΔΕΚΟ, τα νοσοκομεία, τις επιχορηγήσεις νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, αλλά και οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών των υπουργείων καθώς και οι αμυντικές δαπάνες. Επιπλέον το έλλειμμα θα πρέπει πλέον να μειωθεί από 24,1 δισ. ευρώ το 2010 σε 17 δισ. ευρώ το 2011.
Σημειώνεται ότι οι Βρυξέλλες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να ισχύσει και για τη νέα επιβάρυνση ύψους 2,2 δισ. ευρώ που προέκυψε από την αναθεώρηση του 2010, ο κανόνας «1 προς 3». Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, στην κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2011, για κάθε 1 δισ. ευρώ προσαρμογής, η Αθήνα θα πρέπει να λαμβάνει μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ!
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν σύμφωνα με τα στελέχη Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όχι απλώς για να καταβληθεί η πέμπτη δόση του δανείου, αλλά για να μπορεί η Ελλάδα να συζητήσει νέα χρηματοδότηση το 2012.
Ο μικρότερος γιος του Καντάφι, ο Σαίφ αλ-΄Αραμπ, και τρία εγγόνια του Λίβυου ηγέτη, έχασαν τη ζωή τους το βράδυ του Σαββάτου από επιδρομή του ΝΑΤΟ στην Τρίπολη, όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Μούσα Ιμπραίμ.
Ο Ιμπραίμ ανέφερε ότι ο Σαίφ ήταν πολίτης και όχι μέλος των ενόπλων δυνάμεων της Λιβύης, ήταν 29 ετών και σπούδαζε στη Γερμανία.
Λίβυοι αξιωματούχοι οδήγησαν τους δημοσιογράφους στο οίκημα, όπου βρήκαν το θάνατο τα μέλη της οικογένειας του Λίβυου ηγέτη, το οποίο είχε βληθεί τουλάχιστον από τρεις πυραύλους. Η οροφή του κτιρίου είχε καταρρεύσει σε πολλά σημεία αφήνοντας τις ατσάλινες δοκούς θωράκισης σωριασμένες ανάμεσα σε πλάκες σκυροδέματος.
Ένα επιτραπέζιο ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι παρέμενε άθικτο στο αίθριο του κήπου του οικήματος, που βρισκόταν σε αριστοκρατική συνοικία της Τρίπολης.
«Αυτό που συμβαίνει εδώ, είναι ο νόμος της ζούγκλας», είπε σχολιάζοντας τον αεροπορικό βομβαρδισμό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Ο Ιμπραίμ αποκάλυψε ότι ο ίδιος ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν στο χώρο την ώρα του βομβαρδισμού, αλλά δεν τραυματίστηκε.
«Νομίζουμε ότι τώρα ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πως αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη, δεν έχει καμία σχέση με ανθρωπιστική επιχείρηση και προστασία πολιτών», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Το ΝΑΤΟ αρνήθηκε ότι η αεροπορική επιδρομή στο κέντρο της Τρίπολης είχε ως στόχο μέλη της οικογένειας του Μουαμάρ Καντάφι ή τον ίδιο.
Ο επικεφαλής των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων της Συμμαχίας στη Λιβύη, Καναδός υποστράτηγος Τσαρλς Μπουσάρντ, επιβεβαίωσε τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής ότι ένας από τους στόχους της πυραυλικής επιδρομής των αεροσκαφών του ΝΑΤΟ ήταν ένα στρατηγείο των δυνάμεων του καθεστώτος στο κέντρο της Τρίπολης, αλλά διέψευσε ότι στοχοποιήθηκαν μέλη της οικογενείας του Λίβυου ηγέτη.
«Το ΝΑΤΟ συνεχίζοντας την τακτική των χτυπημάτων ακριβείας κατά των στρατιωτικών εγκαταστάσεων του καθεστώτος στην Τρίπολη, κατά τη διάρκεια της νύχτας του Σαββάτου, έπληξε με πυραύλους κέντρο διοίκησης και στρατηγικού σχεδιασμού στη συνοικία Μπαμπ αλ-Αζίζιγια», ανέφερε ο διοικητής των ΝΑΤΟϊκών επιχειρήσεων.
«Όλοι οι στόχοι των επιδρομών είναι διαπιστωμένα στρατιωτικοί, δεν χτυπάμε πολίτες», τόνισε στις δηλώσεις του ο Μπουσάρντ, ο οποίος παραδέχθηκε ότι έχει ενημερωθεί για το ενδεχόμενο να έχασαν τη ζωή τους από το βομβαρδισμό μέλη της οικογένειας του Μουαμάρ Καντάφι.
«Λυπούμαστε ειλικρινά για κάθε θύμα αυτής της σύγκρουσης», είπε ο Νατοϊκός αξιωματούχος.
Αναφορές από τη Βεγγάζη έκαναν λόγο για πανηγυρισμούς με κορναρίσματα και πυροβολισμούς στον αέρα, από τους αντικαθεστωτικούς, μόλις γνωστοποιήθηκε η είδηση της επιδρομής.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα βρίσκονται στο επίκεντρο των μηνυμάτων της Αντιπολίτευσης για την Εργατική Πρωτομαγιά.
«Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους εργαζόμενους-όπως και όλους τους Έλληνες-σε βαθιά κατάθλιψη, αβεβαιότητα, ανησυχία. Μέσα σε ενάμιση χρόνο καταβαραθρώθηκε το βιοτικό επίπεδο που εκατομμύρια άνθρωποι είχαν κερδίσει τα τελευταία πολλά χρόνια» τονίζει στο μήνυμά του ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς.
Κατηγορεί, παράλληλα, την κυβέρνηση για «αποτυχία πολιτικής» και τονίζει ότι χρειάζεται «επανεκκίνηση στην Παιδεία, την Υγεία, τη Δημόσια Ασφάλεια».
Σε «ταξική αφύπνιση, ενότητα και οργάνωση» καλεί όλους τους εργαζόμενους το ΚΚΕ στο μήνυμά του, τονίζοντας ότι «αυτή την κρίσιμη Πρωτομαγιά είναι επιτακτική ανάγκη να βάλουμε τέλος στις αυταπάτες, στο φόβο και στη μοιρολατρία».
»Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά, τις θυσίες, τους αγώνες της παγκόσμιας εργατικής τάξης, στέλνοντας αγωνιστικό μήνυμα αλληλεγγύης στους εργάτες και στις εργάτριες όλου του κόσμου. Δίνοντας υπόσχεση ότι θα συμβάλλουμε πιο αποφασιστικά στη χώρα μας να ηττηθεί η εξουσία των μονοπωλίων, να ανατραπεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα, για το σοσιαλισμό».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γ.Καρατζαφέρης αναφέρει στο μήνυμά του: «Η Πρωτομαγιά είναι γιορτή της εργασίας και όχι γιορτή των συνδικαλιστών. Φέτος δεν θα έχει τον χαρακτήρα γιορτής, αλλά μνημοσύνου, γιατί πάρα πολλοί συντέλεσαν ώστε η εργασία σήμερα να είναι στα ουσιώδη εν ανεπαρκεία».
«Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι μια μέρα μνήμης και τιμής στους αγώνες της εργατικής τάξης, που ξεκίνησαν από το Σικάγο το 1886 για τη διεκδίκηση του 8ωρου και συνεχίζονται ακατάπαυστα μέχρι σήμερα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στην κάθε είδους καταπίεση, στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό» αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στο μήνυμά του.
»Αυτή την περίοδο στη χώρα μας οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες, δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση από την κυβέρνηση, την τρόικα και το κεφάλαιο [...]. Η φετινή Πρωτομαγιά και η πανεργατική απεργία στις 11 Μάη πρέπει να είναι οι αγωνιστικές αφετηρίες του εργατικού κινήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης του Γ.Παπανδρέου και των αντικοινωνικών πολιτικών της».
Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟ
Οι “μάρτυρες του Σικάγου”: οι Parsons, Engel, Spies και Fischer απαγχονίστηκαν, ο Lingg (στο κέντρο) αυτοκτόνησε στη φυλακή
Οι τέσσερις αναρχικοί πρωταγωνιστές των γεγονότων του Σικάγου λίγο πριν τη θανάτωσή τους
Η 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης (Σοσιαλιστικής) Διεθνούς στις 20 Ιουλίου 1889 στο Παρίσι, εις μνήμην των θυμάτων του μακελειού του Σικάγου την 1η Μαΐου του 1886, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διεκδικούσαν οκτάωρη εργασία και καλύτερες συνθήκες δουλειάς.
Την 1η Μαΐου 1886, με βασικό αίτημα το οκτάωρο και οδηγό τις επιτυχημένες διεκδικήσεις Καναδών συναδέλφων τους, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων, αφού την περίοδο εκείνη στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να δουλεύουν αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές, χωρίς κανένα ρυθμιστικό πλαίσιο.
Στην απεργία συμμετείχαν περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια, ενώ στην πορεία-διαδήλωση του Σικάγου πήραν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου, άρχισαν βίαιες συμπλοκές στην πλατεία Χεϊμάρκετ της πόλης, αφού, παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα της πορείας, η αστυνομία πήρε εντολή να τη διαλύσει με τη βία, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης προς συμπαράσταση των απεργών, στην οποία συμμετείχαν ενεργά μέλη του αναρχικού κινήματος. Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, άγνωστος από το πλήθος πέταξε προς τις αστυνομικές δυνάμεις μία χειροβομβίδα, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους.
Σε απάντηση, οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστούν πολλοί περισσότεροι. Στη συμπλοκή έχασαν τη ζωή τους και άλλοι έξι αστυνομικοί από πυρά αδιευκρίνιστης προέλευσης. Την προηγούμενη ημέρα, άλλοι τέσσερις διαδηλωτές είχαν σκοτωθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ.
Μετά το μακελειό, οκτώ συνδικαλιστές, από τους οποίους οι έξι ήταν Γερμανοί μετανάστες, καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό για τη βομβιστική επίθεση που προκάλεσε το θάνατο του αστυνομικού, παρ' όλο που ο εισαγγελέας δεν είχε κανένα ουσιαστικό επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον τους. Ως μοναδικό επιχείρημα για την απόφασή του χρησιμοποίησε τους λόγους που εκφώνησαν, που κατά την άποψή του ενθάρρυναν τον άγνωστο να πετάξει τη χειροβομβίδα εναντίον των αστυνομικών. Από την πλευρά της υπεράσπισης των συνδικαλιστών υποστηρίχθηκε ότι η ρίψη της βόμβας στους αστυνομικούς ήταν πράξη προβοκάτσιας από το διαβόητο πρακτορείο ντετέκτιβ «Πίνκερτον», απεργοσπαστικό μηχανισμό που χρησιμοποιούσαν οι εργοδότες.
Η πρωτομαγιάτικη απεργία του 1886 είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσουν το 8ωρο 185.000 εργάτες και να μειώσουν το χρόνο εργασία τους από δώδεκα σε δέκα ή και εννέα ώρες, τουλάχιστον άλλοι 200.000 εργάτες. Επίσης, σε πολλές περιοχές αναγνωρίστηκε η ημιαργία του Σαββάτου, ενώ αρκετές βιομηχανίες σταμάτησαν την κυριακάτικη εργασία.
Ύστερα από αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα, η Πρωτομαγιά υιοθετήθηκε ως η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης και οι εκδηλώσεις της έλαβαν έκτοτε ετήσιο χαρακτήρα λόγω της μεγάλης ανταπόκρισης σε όλο τον κόσμο.
Επίσημη γιορτή πολύ μεγάλης σημασίας, αφού είναι αφιερωμένη στους εργατικούς αγώνες και το σοσιαλιστικό κίνημα, είναι η Πρωτομαγιά στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και στην Κούβα, ενώ υπήρξε κορυφαίο γεγονός στην πρώην ΕΣΣΔ που συνοδευόταν από μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, παρουσία του γενικού γραμματέα του ΚΚΣΕ, της κυβέρνησης και σύσσωμου του Ανωτάτου Σοβιέτ.
Η Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα
Η πρώτη ελληνική κινητοποίηση για την Εργατική Πρωτομαγιά πραγματοποιήθηκε το 1893 από τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη, που ιδρύθηκε στις 20 Ιουλίου 1890 και εξέδιδε την εφημερίδα «Σοσιαλιστής». Περίπου 2.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο (την Κυριακή στις 2 Μαΐου, αφού η Πρωτομαγιά ήταν Σάββατο και εργάσιμη ημέρα) και διαδήλωσαν υπέρ της οκτάωρης εργασίας, της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας και της κρατικής ασφάλισης για τα θύματα εργατικών ατυχημάτων.
Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα, το οποίο επέδωσαν στον Πρόεδρο της Βουλής για να το εκφωνήσει, αλλά αυτός κωλυσιεργούσε προκαλώντας την έντονη και μεγαλόφωνη αντίδραση του Καλλέργη, που είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψή του για διατάραξη της συνεδρίασης. Ο Καλλέργης ξυλοκοπήθηκε και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμεινε για δύο μέρες και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών.
Η Πρωτομαγιά γιορτάστηκε και το 1894 στο Παναθηναϊκό Στάδιο ύστερα από ενωτικό προσκλητήριο των διαφόρων σοσιαλιστικών ομάδων με ομιλητή τον Πλάτωνα Δρακούλη, που αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα του Σικάγου. Παρέμβαση με πολεμικό ύφος κατά της πλουτοκρατίας έκανε τότε και ο Σταύρος Καλλέργης.
Από τότε χρειάστηκε να περάσουν 17 ολόκληρα χρόνια, ως το 1911 που γιορτάστηκε και πάλι η Εργατική Πρωτομαγιά. Στο διάστημα αυτό ξέσπασαν μεγάλες απεργίες σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και σε πολλούς κλάδους, ενώ πολλά σωματεία και δευτεροβάθμιες οργανώσεις δημιουργήθηκαν.
Το 1911, η Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης ανέλαβε τη διοργάνωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς στη συμπρωτεύουσα. Οι αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν και συνέλαβαν τους πρωτεργάτες, ανάμεσα σε αυτούς τον Α.Μπεναρόγια, που εξορίστηκε στη Σερβία.
Την ίδια χρονιά στην Αθήνα αποφασίζεται να γιορταστεί εκ νέου η Πρωτομαγιά με πρωτοβουλία του Ν. Γιαννιού στο Μετς, με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνο».
Η Πρωτομαγιά γιορτάζεται ξανά το 1919, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ, σε δώδεκα πόλεις. Τη χρονιά εκείνη έγινε και η πρώτη διάσπαση της ΓΣΕΕ, αφού από τα 11 μέλη τα 5 ήταν με το νεοϊδρυθέν ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος) και τα υπόλοιπα με το κόμμα του Βενιζέλου και διαφωνούσαν ως προς το περιεχόμενο του εορτασμού της. Στο μεταξύ, ψηφίστηκε ο Ν.281/1914 «περί Σωματείων» με τον οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τα σωματεία αρχίζουν να αποκτούν καθαρά εργατικό χαρακτήρα.
Η 1η Μαΐου, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, αποτελεί υποχρεωτική αργία, όταν κηρύσσεται ως τέτοια με απόφαση του υπουργού Απασχόλησης, διαφορετικά εντάσσεται στις προαιρετικές αργίες. Για το εργατικό κίνημα και τους εκπροσώπους του είναι απεργία.
Ξεχωριστή σημασία στην ιστορία του τόπου έχουν επίσης τα γεγονότα που συνέβησαν την Πρωτομαγιά του 1936, του 1944 και του 1976:
Θεσσαλονίκη 1936
Σαράντα χιλιάδες περίπου καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας συμμετείχαν σε απεργία την Πρωτομαγιά ζητώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης. Σε απεργία αλληλεγγύης είχαν κατέβει και οι αυτοκινητιστές, οι οποίοι είχαν στήσει στην Εγνατία οδοφράγματα για να προστατευτούν.
Στις 9 Μαΐου οι χωροφύλακες άρχισαν επιθέσεις στις συγκεντρώσεις των απεργών χτυπώντας «στο ψαχνό». Πρώτος έπεσε νεκρός ο Τάσος Τούσης και ακολούθησαν άλλοι τέσσερις. Αντί για σημαίες υψώνονταν μαντίλια βουτηγμένα στο αίμα. Οι διαδηλωτές φώναζαν «Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά». Λίγο πιο πέρα οι χωροφύλακες πυροβολούν άοπλο πλήθος. Απολογισμός: 20 νεκροί, 300 τραυματίες. Το απόγευμα γίνεται νέα διαδήλωση, τη νύχτα η κυβέρνηση Μεταξά στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις από τη Λάρισα και τέσσερα αντιτορπιλικά.
Την επόμενη ημέρα η κηδεία των θυμάτων είναι πραγματικός παλλαϊκός ξεσηκωμός, αφού στο νεκροταφείο συγκεντρώθηκαν 150.000 άνθρωποι. Στις 11 Μαΐου κηρύσσονται απεργίες διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις της χώρας και στις 13 Μαΐου πανελλαδική απεργία.
Οι καπνέμποροι υποχωρούν στις περισσότερες οικονομικές διεκδικήσεις, ενώ η κυβέρνηση Μεταξά αρνείται να ικανοποιήσει τα πολιτικά αιτήματα.
Ο Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος είχε γεννηθεί την Πρωτομαγιά του 1909, συγκλονισμένος απ' τα γεγονότα, και ιδιαίτερα από το μοιρολόι της μάνας του πρώτου νεκρού πάνω από το πτώμα του γιου της, έγραψε τον «Επιτάφιο».
Καισαριανή 1944
Την Πρωτομαγιά του 1944 οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν 200 Έλληνες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής σε αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του στους Μολάους.
Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν να μεταφέρουν τους 200 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, έξω από το οποίο μαζεύτηκε πλήθος κόσμου ψάχνοντας να βρει αν είναι κάποιος δικός του στα καμιόνια του θανάτου.
Έγιναν δέκα φορές εκτελέσεις ανά εικοσάδες βάφοντας κόκκινο τον τοίχο από το ζεστό αίμα που οι υπάλληλοι του δήμου προσπαθούσαν να μαζέψουν.
Οι μελλοθάνατοι έβαζαν τους νεκρούς στα φορτηγά, ενώ αρκετοί που δεν πέθαναν αμέσως, ξεψύχησαν στο δρόμο. Ηρωικές και οι τελευταίες τους λέξεις που ζητωκραύγαζαν για τη λευτεριά και το ΕΑΜ.
Κάθε χρόνο, στο Σκοπευτήριο, τον ιερό εκείνο τόπο της θυσίας των αγωνιστών της πατρίδας, γίνεται προσκλητήριο νεκρών, φόρος τιμής σ' εκείνους που δέχτηκαν περήφανα το θάνατο.
«...Μόνο θυμηθείτε το, αν η ελευθερία δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας, εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.» (Γιάννης Ρίτσος - Σκοπευτήριο Καισαριανής...).
Πρωτομαγιά 1976
Ένα άλλο γεγονός που συνδέεται με την Πρωτομαγιά και έχει ιστορικές και πολιτικές προεκτάσεις είναι ο χαμός του Αλέκου Παναγούλη, ενός από τους κορυφαίους αγωνιστές ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967.
Την Πρωτομαγιά του 1976 ο Αλέκος Παναγούλης, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με την ηρωική πράξη της απόπειρας δολοφονίας του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, βρήκε τον θάνατο σε ένα περίεργο αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τα αίτια του οποίου παραμένουν μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστα.
ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΑΡΩΔΙΑ ΜΕ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ Από τους χειρότερους τελικούς στην ισιτορία του θεσμού. Ξύλο άνευ λόγου, δακρυγόνα, αποδοκιμασίες, διαιτητικά λάθη και θέαμα για κλάματα. Η απογοήτευση του Γιώργου Δώνη για τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε το Κύπελλο Ελλάδας ήταν έκδηλη μετά το τέλος... της αναμέτρησης. Ο Έλληνας τεχνικός χαρακτήρισε το ελληνικό ποδόσφαιρο και κράτος «ένα μπουρδέλο», ενώ μίλησε για «στημένο και σκηνοθετημένο» έργο αναφερόμενος στον τελικό του Κύπέλλου.
«Νομίζω πρέπει να πείτε όλοι εσείς τι έγινε. Ο τελικός ήταν παρωδία. Στημένο και σκηνοθετημένο έργο ήταν αυτό σήμερα. Καταρχάς είναι αθλιότητα να τρώνε ξύλο οι παίκτες. Δεν είναι δυνατόν να τρώμε ξύλο. Το ελληνικό κράτος και το ποδόσφαιρό μας είναι ένα μπουρδέλο. Πρέπει να σώσουν οικογένειες που σημάδευαν με πιστόλια. Όλα είναι μια αθλιότητα», είπε αρχικά και εμφανώς εκνευρισμένος συνέχισε: «Όταν μένεις πίσω με γκολ οφ σάιντ τότε η ΑΕΚ κέρδισε έναν κάλπικο τίτλο».
Λίγο αργότερα ο έμπειρος τεχνικός αναφέρθηκε στην συνέντευξη Τύπου για τα όσα συνέβησαν, αρκετά πιο ήρεμος. Εξήγησε τους λόγους της «έκρηξής» του, ενώ αιτιολόγησε το «σκηνοθετημένο παιχνίδι», όπως χαρακτήρισε την αναμέτρηση.
«Δεν αφορά την ΑΕΚ αυτό που λέω. Δεν έχει σκηνοθετήσει η ΑΕΚ κάτι. Μπορεί να γίνει και από άλλες πλευρές. Σκηνοθέτης ήταν ο φόβος. Όλοι φοβήθηκαν αυτό που θα συνέβαινε αν ο Ατρόμητος έπαιρνε το Κύπελλο», τόνισε αναφορικά με τον χαρακτηρισμό «σκηνοθετημένο παιχνίδι».
Ερωτηθείς για το αν οι παίκτες του Ατρομήτου ήθελαν να πάνε να πάρουν τα μετάλλιά τους, τόνισε: «Οι παίκτες έφαγαν πολύ ξύλο και δεν ήθελαν να πάνε στην απονομή. Αν όμως δεν πήγαιναν θα είχαμε πρόβλημα. Πήραμε τα μετάλλια μας και φεύγουμε. Υπήρχαν λίγοι άνθρωποι που με χειροκρότησαν».
Ακόμα ο έμπειρος τεχνικός αναφέρθηκε στον διαιτητή της αναμέτρησης, Τάσο Κάκο και την συνομιλία που είχε μαζί του πριν την έναρξη του αγώνα: «Είπα στον Κάκο να μην ξεκινήσει το παιχνίδι αφού υπήρχε κόσμος περιμετρικά του γηπέδου. Με ρώτησε τι να κάνω και του είπα πως αυτός έχει εξουσία. Ο Κάκος παίρνει εντολές από αλλού μάλλον για να το τελειώσει. Μην μπερδευτούν και οι δηλώσεις μου».
Κλείνωντας τόνισε: «Έχω τιμωρηθεί και στο παρελθόν. Δεν είναι ανάγκη να τιμωρηθώ και να πληρώσω. Τα βλέπουν. Υπάρχει κόσμος που θέλει να απολαύσει το ποδόσφαιρο. Πρέπει στη χώρα αυτή να εφαρμοσθούν κάποιοι νόμοι».
Να σημειωθεί πως οι τόνοι ανέβηκαν όταν δημοσιογράφος ειρωνεύτηκε τον Γιώργο Δώνη καλώντας τον να μεταβεί σε άλλη χώρα για να κάνει καριέρα। http://fimotro.blogspot.com/2011/05/blog-post_4822.html
Read more...
Όμως αυτό δεν συμβαίνει γιατί οι αντίπαλοι του βρίσκονται σε φρασεολογία και πολιτική στην κλάση του 1980. Μια φρασεολογία γεμάτη Αντικαπιταλιστική προσέγγιση σε μια χώρα μέλος του ευρώ. (Αν είναι δυνατόν δηλαδή). Ούτε γιατί είναι πολύ ακραίοι από τα δεξιά και τρομάζουν τον κόσμο.
Ο δικομματισμός θα καταρρεύσει μονό όταν υπάρξει σοβαρή αστική… αντιπρόταση στα πλαίσια τον όσων δημιούργησαν την κοινωνία μας από το 1789 και μετά. Πράγμα μάλλον αδύνατον.
Η κατάρρευση της μεσαιωνικής Ευρώπης κυρίως λόγο της δημιουργίας της πρώιμης αστικής τάξης έγινε με την χρήση δυο φαρμάκων. Από την μια το Έθνος και από την άλλη ο λαός και η κοινωνία. Ανάμεσα σε αυτά τα δυο φάρμακα υπάρχουν δασολογικά σχήματα που αντιστοιχούν στα σημερινά κόμματα. Σε μια ιδεατή πολιτική διαίρεση όσο πηγαίνουμε προς τα δεξιά βρίσκουμε περισσότερο έθνος και όσο πηγαίνουμε προς τα αριστερά βρίσκομαι κοινωνία και λαό.
Σήμερα μοιάζει λίγο να χαλάνε αυτά τα φάρμακα και να μοιάζουν παλιομοδίτικα στο σημείο όπου το έθνος καταβροχθίζεται και αντικαθίσταται από την ενωμένη Ευρώπη και η κοινωνία καταβροχθίζεται από τις πανίσχυρες αγορές χωρίς να αντικαθίσταται από κάτι.
Μέχρι πριν 50 χρόνια οι αγορές ήταν κάπου στην μέση δημιουργούσαν οφέλη τόσο στα έθνη όσο και στον λαό. Από ένα σημείο και μετά η σχέση αυτή διασπάστηκε και οι αγορές είναι υπερεθνικές και οι λαοί δεν υπάρχουν ούτε καν στην εικόνα.
Όσες απεργίες ή πορείες και αν κάνει το προλεταριάτο ή οι αστοί κάνεις δεν θα τους ακούσει κανενός αυτί δεν θα ιδρώσει. Υπάρχει ένα νέο αυτονόητο το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη του ούτε των λαό ούτε το κράτος
Το πρόβλημα βρίσκεται στην αστική τάξη τμήμα της οποίας θα πρέπει να δούμε και το προλεταριάτο. Αυτές οι δυνάμεις ξεκίνησαν μαζί ως πρώιμοι αστοί και αποκεφάλισαν βασιλιάδες και ευγενείς Στην συνεχεία όμως με την μεσολάβηση της Βιομηχανικής επανάσταση διαχωριστήκαν με βάση τον καταμερισμό εργασίας που πρόεκυψε την δεδομένη στιγμή. Η βιομηχανική επανάσταση οδεύει προς το τέλος της όμως οι διαίρεση παραμένει ιδεολογικά ισχυρή
Επιπλέον κατά βάση ο Λαός πλέον δεν είναι οργανωμένο πολιτικό σώμα ή κάτι παραπλήσιο, αλλά ότι φαντάζεται ο καθένας όταν μίλα για το ανώνυμο πλήθος το οποίο διαρκώς κατωτεροποιείται και παραμένει ανώνυμο και μη δρών. Όσοι τέλος ενεργοποιούνται μπαίνουν στα κόμματα και μένουν περιχαρακωμένοι στην διαίρεση τους.
Έτσι ενώ αστοί πλακώνονται με του αστούς νέοι βασιλιάδες βγήκαν στο Φως με παράξενα ονόματα όπως Deutsche Bank και κάθε είδους bank Goldman Fitch ΕΚΤ και λοιπά.
Διότι δεν σήμερα δεν είναι ο τίτλος που κάνει τον Βασιλιά μα το Χρήμα. Το χρήμα δίνει τόσο την εξουσία όσο και την υπερεξουσία στο βασιλιά.
Και δεν πρόκειται να υπάρξει τίποτα νέο εάν δεν μάθουμε να σκεφτόμαστε αλλιώς. Αν δεν τεθούν νέα διαπεραστικά αιτήματα.
Πριν από 50 χρόνια οι αγορές δημιουργούσαν οφέλη τόσο στα έθνη όσο και στους λαούς. Από ένα σημείο και μετά η σχέση αυτή διασπάστηκε και οι αγορές έγιναν υπερεθνικές κερδοσκοπικές, μαύρες, αδιαφανείς και αφορολόγητες, ενώ οι λαοί δεν υπάρχουν ούτε καν στην εικόνα. Είναι μόνο ανώνυμα στατιστικά που τις περισσότερες φορές χρεώνονται και τα σπασμένα.
Αυτό είναι που πρέπει και μπορείνα αλλάξει. Οι αγορές μπορούν και πρέπει να παράγουν πλούτο για όλους. Αυτό μπορεί να γίνει αίτημα. Εναλλακτικά ο πλανήτης θα σέρνεται αργά προς το χάος την μετανάστευση τους πλιατσικο-πολέμους την υπερτεκμετάλευση και την πείνα.
Πρέπει να φτιαχτεί ένα νέο συμβόλαιο με τις αγορές. Μια νέα ισορροπία. Και για κάποιο λόγο πιστεύω ότι θα φτιαχτεί σε κάποια στιγμή είτε με το καλό είτε με γκιλοτίνες.
Πόσοι τραπεζίτες και τσιράκια και αντιδραστικοί θα χρειαστεί να πέσουν; 50 100 … δεν είναι δα και δύσκολο.
Για το δικομματισμό μιλούσα και το άρθρο με πήγε αλλού. Εκείνο λοιπόν που μας ενοχλεί στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι ο δικομματισμός με την έννοια των ιδεών που αναφέρθηκαν. Με βάση αυτές θα πορευτεί και κάθε τυχών νέο πολιτικό σύστημα οδηγούμενο σταδιακά σε δικομματισμό. Μας ενοχλούν κατα βάση τα πρόσωπα και κατά δεύτερον η διαφθορά. Τα πρόσωπα και τα κόμματα τους είναι (ουσιαστικά 2-5 τζάκια με τους ακολούθους και τους αυλικούς τους) ταυτόχρονα τα φυτώρια της διαφθοράς.
Τα πρόσωπα τα αλλάζουμε συμμετέχοντας στις διαδικασίες, και μπορούμε χτυπήσουμε την διαφθορά με συνεργατικές κυβερνήσεις στις οποίες θα ελέγχει ο ένας τον άλλο. Ενώ με μια Βουλή δραστήρια και όχι παραμάγαζο ενός από τα τζάκια όλα αλλάζουν δραστικά. Τα πράγματα είναι πολλές φόρες τόσο απλά.
