To πλήρες κείμενο του υπομνήματος του Χρ. Βερελή, για την υπόθεση της Siemens, που έφτασε πριν από λίγο στον πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής Σήφη Βαλυράκη (στην εικόνα, η πρώτη σελίδα του) έχει ως εξής:
Αθήνα, 22.03.2010
Προς
Τον Πρόεδρο
της Εξεταστικής Επιτροπής για τη SIEMENS
Κον Σήφη Βαλυράκη
Κύριε Πρόεδρε,
Στις 12.02.2010 και 18.03.2010, σας έχω αποστείλει δύο διαδοχικές επιστολές (συν. 1 και συν. 2) ζητώντας, προκειμένου να βοηθήσω το έργο της επιτροπής αλλά και να θέσω υπ’όψιν σας στοιχεία τα οποία θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε προκειμένου να έχετε πληρέστερη γνώση, να καταθέσω σε σύντομο χρόνο.
Ένας ακόμη λόγος που ώθησε να στείλω τις δύο αυτές επιστολές είναι ότι διαπίστωνα ότι υπήρξαν μάρτυρες σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε ο τύπος, που έδιναν στην Επιτροπή σας λανθασμένα στοιχεία.
H στάση μου απέναντι σε ζητήματα ηθικής τάξης είναι γνωστή αφού άλλωστε αποτυπώθηκε ξεκάθαρα και με ξεχωριστό τρόπο για την πολιτική πρακτική και ηθολογία του τόπου με την άμεση αντίδραση και παραίτησή μου στην υπόθεση ΜΑΝ.
Μια υπόθεση στην οποία δικαιώθηκα πανηγυρικά και...
θα περιμένω για λίγο ακόμα μια ηχηρή συγνώμη από όσους με συκοφάντησαν τότε με απίστευτη χυδαιότητα, σπρώχνοντας ακόμη πιο βαθιά το βυθιζόμενο πλοίο της δημόσιας ζωής του τόπου.
Σας στέλνω λοιπόν σήμερα τα στοιχεία που θέλω να θέσω υπ’όψη σας κατ’ αρχήν και μένω στη διάθεσή σας να έλθω στην Επιτροπή σας όταν το αποφασίσετε.
Στη διάρκεια της παρουσίας μου στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών για μεν τον ΟΤΕ όπως θα αναπτύξω στη συνέχεια είχα την εποπτεία μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2001 για δε τον ΟΣΕ καθ’όλη τη διάρκεια της θητείας μου.
Για τις συγκεκριμένες υποθέσεις που έχουν απασχολήσει την επιτροπή σας παρακαλώ να λάβετε υπ’όψιν σας τα ακόλουθα:
1. Προγραμματικές συμφωνίες ΟΣΕ με Κοινοπραξίες των Ελληνικών Ναυπηγείων με την SIEMENS και διάφορες άλλες εταιρίες.
Όλες οι προγραμματικές συμφωνίες συνήφθεισαν το 1997 και υπεγράφησαν πριν το τέλος αυτού του έτους.
Η ενεργοποίηση των προγραμματικών έγινε εντός του 1999 όπως για παράδειγμα αυτών στις οποίες μετείχε η SIEMENS, οπότε και πληρώθηκαν οι προκαταβολές.
O OΣΕ προμηθευόταν από το παρελθόν τρένα από τη Siemens. Η προηγούμενη μεγάλη παραγγελία είχε γίνει το 1996 που παραγγέλθηκε μια σειρά ηλεκτρικών τρένων, τα οποία παραλήφθηκαν από τον ΟΣΕ το 1999. Καθυστέρησαν να μπουν στο δίκτυο λόγω της καθυστέρησης των έργων ηλεκτροδότησης των γραμμών.
Η υλοποίηση των προγραμματικών γινόταν με εξαιρετική δυσκολία λόγω προβλημάτων που υπήρχαν μεταξύ των μελών των κοινοπραξιών, αλλά και της διαπιστωθείσας αδυναμίας των ΕΝΑΕ (Ναυπηγείων) να συντονίσουν ένα τέτοιο έργο.
Ήδη από την αρχή της θητείας μου είχα δώσει εντολή να ασκηθεί πίεση προς όλες τις κοινοπραξίες επειδή αφενός μεν ήταν μεγάλες οι ελλείψεις του ΟΣΕ σε σύγχρονο τροχαίο υλικό και αφετέρου διότι η Ελλάδα είχε από την αίτηση ανάληψης της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, απολύτως συγκεκριμένες υποχρεώσεις σε ότι αφορούσε τις μεταφορές.
Είναι γνωστό ότι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή πίεζε έντονα και διέρρεε και στο διεθνή τύπο τις ανησυχίες της για την αδυναμία της χώρας μας να κάνει ομαλή και επιτυχημένη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οι πιέσεις και τα διεθνή δημοσιεύματα κορυφώθηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2003 οπότε άρχισαν μεγάλα διεθνή πρακτορεία και εφημερίδες να αναφέρουν ακόμη και το σενάριο αλλαγής του τόπου διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 με αποκλεισμό της Αθήνας.
Οι πιέσεις μου προς τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τις υπόλοιπες εταιρίες των Κοινοπραξιών με βασικότερη όλων τη SIEMENS εντάθηκαν από το Καλοκαίρι του 2001 οπότε και υπήρξε και μια νέα παράμετρος στο όλο πρόβλημα. Συγκεκριμένα, υπήρξε προοπτική εξαγοράς των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από την Γερμανική HDW. H HDW πριν ακόμα προχωρήσει στην εξαγορά έθεσε στην Ελληνική Κυβέρνηση και στα αρμόδια Υπουργεία Οικονομίας και Ανάπτυξης το θέμα της αλλαγής των προγραμματικών συμφωνιών, ιδιαίτερα σε ότι αφορούσε τις ημερομηνίες παραδόσεων και τις ποινικές ρήτρες. Οι επαφές που γινόταν σε όλη τη διάρκεια του 2001, και του 2002 με όλα τα μέλη των Κοινοπραξιών και με τη SIEMENS που εμφανίζονταν στα υπουργεία δια του Μ. Χριστοφοράκου, είχαν ως κυρίαρχο θέμα την επίκληση της επιστολής των τριών συναρμοδίων Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Μεταφορών (συν. 3) μετά από απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής υποθέτω, της οποίας δεν ήμουν μέλος, με την οποία δινόταν η διαβεβαίωση ότι θα καταβαλλόταν προσπάθεια για επίλυση των προβλημάτων που είχαν δημιουργηθεί.
Στις 28.01.2002, τα Ελληνικά Ναυπηγεία έθεσαν θέματα για αναδιάρθρωση των προγραμματικών συμβάσεων. Η επιστολή αυτή ήρθε, όπως σημειώνεται και στο γράμμα, στην κρίσιμη περίοδο ολοκληρώσεως της ιδιωτικοποιήσεως των. Το γράμμα αυτό αναφέρει ρητά, ότι οποιεσδήποτε συζητήσεις δεν θα έπρεπε να θίξουν «δεσμευτικές υποχρεώσεις των Οργανισμών σας σε σχέση με την έγκαιρη διαθεσιμότητα τροχαίου υλικού» (συν. 4).
Προσωπικά, για τις κοινοπραξίες και για τη SIEMENS σε όλη τη διάρκεια των επαφών με τον ΟΣΕ για αλλαγή των συμβάσεων αποτελούσα ένα διαρκές πρόβλημα. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γίνεται στις 13 Αυγούστου 2002 στην εσωτερική αλληλογραφία της SIEMENS (συν. 5) όπως παραδόθηκε από την Debevoise και δημοσιεύθηκε, όπου αναφέρεται ανάμεσα στα άλλα ότι «ο ίδιος ο κ. Βερελής ήταν εκείνος που υποδείκνυε στον ΟΣΕ τους τελευταίους 10 μήνες να επιδεικνύει την συμπεριφορά που επικρίναμε, προκειμένου να αποφευχθεί η διακύβευση της Ιδιωτικοποίησης των Ελληνικών Ναυπηγείων, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για την Κυβέρνηση Σημίτη» Λέει δηλαδή ότι δεν αποδίδουν οι πιέσεις που ασκούσαν στον ΟΣΕ λόγω των εντολών μου, προκειμένου να δεχθεί την διαγραφή των ποινικών ρητρών και την εξαιρετικά μεγάλης σημασίας απαίτηση για παράδοση υποκατάστατου τροχαίου υλικού, ήδη από το καλοκαίρι του 2001.
Το υποκατάστατο του τροχαίου υλικού ήταν τρένα τα οποία έπρεπε να δοθούν δωρεάν και για όσο διάστημα καθυστερούσε η παράδοση των τρένων που όφειλαν να δώσουν από τις συμβάσεις που είχαν υπογράψει οι Κοινοπραξίες. Και αυτό είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία λόγω των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων και των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει η Ελλάδα.
Το ίδιο έγγραφο της 13ης .08.2002 λέει κάτι πιο εντυπωσιακό «Επιπλέον οι επιστολές μας αποδεικνύουν την ορθότητα κάποιων από τις επικρίσεις για τον ΟΣΕ οι οποίες εκφράζονται εδώ και καιρό δημοσίως στην Ελλάδα». Λέει δηλαδή πολύ απλά ότι υπήρχαν δημοσιεύματα που προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις κοινοπραξίες και την Siemens πίεζαν στην κατεύθυνση που αυτοί επιθυμούσαν. Το εσωτερικό αυτό έγγραφο, υποθέτω ότι γράφτηκε μετά από έντονη συζήτηση που είχα τηλεφωνικά με τον Χριστοφοράκο, και στην οποία ανέφερα ότι μας ενέπαιζαν και δεν είχαν σκοπό να προχωρήσουν στην ανάληψη δεσμεύσεων.
Μετά την πίεση η οποία ασκήθηκε και με δεδομένη και διαρκή τη στάση για είσπραξη των ποινικών ρητρών και για παράδοση υποκατάστατου τροχαίου υλικού, οι Κοινοπραξίες υποσχέθηκαν εγγράφως αναλαμβάνοντας συγκεκριμένες υποχρεώσεις.
Δυστυχώς το θέμα δεν είχε τελειώσει.
Στις 07.01.2003 η Γενική Συνέλευση των μετόχων του ΟΣΕ ενέκρινε την εισήγηση για τροποποίηση των 6 προγραμματικών συμφωνιών συμπεριλαμβάνοντας τις δεσμεύσεις των κοινοπραξιών όπως αυτές είχαν εγγράφως υποβληθεί στο τέλος του 2002.
Λίγο αργότερα όμως κάποιες από τις Κοινοπραξίες αρνούνταν να τηρήσουν όσα υποσχέθηκαν, και να υπογράψουν τις σχετικές συμβάσεις ενώ υπήρξε και η υπαναχώρηση με διάφορα διαδικαστικά προσχήματα και από τις κοινοπραξίες στις οποίες μετείχε η SIEMENS.
Στις 28.2.2003 σε επίσκεψη που έκαναν στο γραφείο μου ο Χριστοφοράκος και ο υπεύθυνος τρένων από τη Γερμανία Moller (;) και με παρόντα τον Πρόεδρο του ΟΣΕ κ. Γιαννακό υπήρξε κατ’ουσία προσπάθεια διαφυγής από τις δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί.
Για όλα τα παραπάνω έδωσα στις 17.3.2003 γραπτή εντολή προς τον ΟΣΕ (συν.6) όπου μεταξύ των άλλων αναφέρω «επειδή όλες οι υποσχέσεις των αντισυμβαλλόμενων κοινοπραξιών μέχρι σήμερα δεν έχουν τηρηθεί και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τις μεταφορές κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και γενικότερης ζημίας για τον ΟΣΕ, θεωρώ πλέον επιβεβλημένο να οργανώσετε τη διαδικασία κήρυξης ως εκπτώτων όλων των σχετικών συμβάσεων για τις οποίες οι αντισυμβαλλόμενοι δεν τηρούν τις ρητές υποχρεώσεις τους περί παραδόσεων του υλικού ή του ισοδυνάμου μέχρι την οριστική παράδοση»
Ας σημειωθεί ότι επί των θεμάτων που αφορούσαν τις Προγραμματικές Συμφωνίες, οι τελικές αποφάσεις λαμβανόταν από τη Γενική Συνέλευση των Μετόχων.
Της εντολής μου στις 17.3.2003 περί εκπτώσεων είχε προηγηθεί στις 05.03.2003 απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων από τους Υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης, Εργασίας & Κοιν. Ασφαλίσεων και Μεταφορών (συν.7). Στην απόφαση αυτή περιλαμβάνεται η αναδιάρθρωση των Προγραμματικών Συμφωνιών, για την προμήθεια τροχαίου υλικού με ΟΣΕ και ΗΣΑΠ και η ταυτόχρονη ανάθεση στην Τράπεζα Πειραιώς του έργου Παροχή Υπηρεσιών Χρηματοοικονομικού Συμβούλου η οποία ανέλαβε με την διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων.
Σε όλη τη διάρκεια των προσπαθειών επίλυσης του σύνθετου αυτού προβλήματος, από μεν την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου, καταβαλλόταν προσπάθεια συντονισμού ιδιαίτερα δια του Υπουργείου Ανάπτυξης να πεισθούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους, από δε τη μεριά των εταιριών, υπήρχε διαρκής παράθεση εμποδίων.
Είχα την πεποίθηση ότι, οι πιο αποτελεσματικές πιέσεις από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου μπορούσαν να εκφραστούν μέσω της απειλής εκπτώσεων και αναγκαστικής είσπραξης των εγγυητικών επιστολών. Το Δ.Σ. του ΟΣΕ μετά και τις εντολές που είχα δώσει αποφάσισε να αρχίσει να πραγματοποιεί αυτές τις απειλές θέτοντας κατ’ αρχήν θέμα έκπτωσης της Κοινοπραξίας που είχε την πλέον βλαπτική συμπεριφορά για τα συμφέροντα του οργανισμού όπως έκριναν. Έβαλαν λοιπόν το θέμα για συζήτηση στη Γενική Συνέλευση των Μετόχων την οποία απαρτίζουν εκπρόσωποι του Υπουργείου Οικονομίας. Στο θέμα αυτό, η Γενική Συνέλευση των Μετόχων του ΟΣΕ στις 26.6.2003, ανέβαλε τη συζήτηση του θέματος έκπτωσης Κοινοπραξίας για τις 10.07.2003 μετά από επιστολή του Χρηματοοικονομικού Συμβούλου. Ο λόγος ήταν προκειμένου να δοθεί χρόνος σε περαιτέρω διαπραγματεύσεις. (συν. 8 και 9, 9α, 9β, 9γ). Τελικά η Γ.Σ της 10ης.7.2003 ματαιώθηκε και έτσι δεν έγινε τελικά η έκπτωση.
Στην όλη εξέλιξη του ζητήματος υπήρξε και παρέμβαση της Γερμανικής Πρεσβείας, η οποία ζητούσε με γράμμα του Γερμανού Πρέσβη προς εμένα να υπάρξει «επείγουσα λύση» του προβλήματος για να υπάρξει η απάντηση από την πλευρά μου σύμφωνα με την οποία έλεγα «η λύση του προβλήματος δεν θα πρέπει και δεν μπορεί ούτε να αφίσταται από το συμβατικό πλαίσιο και τους όρους που έχουν συνομολογηθεί μεταξύ των αντισυμβαλλομένων μερών, ούτε η όποια εφικτή λύση να δημιουργεί προϋποθέσεις για επιχειρηματική ή οικονομική ζημία του ΟΣΕ.» (συν. 10).
Ας σημειωθεί ότι γενικότερα η Πρεσβεία της Γερμανίας. όπως βεβαίως και άλλες πρεσβείες για το ίδιο θέμα, λειτουργούσε σε εντυπωσιακό συντονισμό με τα συμφέροντα των Γερμανικών Εταιριών όπως στην περίπτωση αυτή ήταν η SIEMENS και η HDW.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω ότι στις εκδηλώσεις της Γερμανικής πρεσβείας φρόντιζε πάντοτε ο Χριστοφοράκος να είναι παρών.
Η στάση μου απέναντι στις επιθυμίες των Κοινοπραξιών νομίζω ότι ήταν ένα πρόβλημα που είχε να αντιμετωπίσει ο Χριστοφοράκος.
Έτσι έκανε μια διαρκή προσπάθεια δημοσίων σχέσεων με όλους τους τρόπους που του προσέφερε η θέση και οι δυνατότητές της.
Προσκλήσεις απηύθηνε με διάφορες ευκαιρίες στο γραφείο μου, όπως για ποδοσφαιρικούς αγώνες με τον Ολυμπιακό, προσκλήσεις σε συνέδρια για Τηλεπικοινωνίες ανά τον κόσμο κ.ο.κ. Ακόμη ιδιαίτερη χρήση για ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων ήταν το Μέγαρο Μουσικής για τις εκδηλώσεις του οποίου σε πολλές περιπτώσεις μου απηύθηνε προσκλήσεις. Είναι πλέον γνωστό ότι δεν αποδέχθηκα ποτέ και καμία. Η εντολή μου ήταν πάγια για απόρριψη , όχι μόνο για όσες προερχόταν από τη Siemens αλλά και απ’ όλους όσους συναλλασσόταν επιχειρηματικά με το Υπουργείο ή τους Οργανισμούς του.
Χαρακτηριστική της οργανωτικότητας που είχε ο Χριστοφοράκος ήταν όταν έμαθε από τρίτους για ένα πρόβλημα υγείας στην οικογένειά μου και προσφέρθηκε να ρυθμίσει μια επίσκεψη σε ένα ειδικό κέντρο στη Γερμανία. Το αρνήθηκα και αυτό, αφού είχα ήδη δρομολογήσει μια άλλη λύση..
Σε άλλη περίπτωση με είχε ρωτήσει αν θα με ενδιέφερε να είμαι στο συμβούλιο του Συλλόγου Αποφοίτων της Γερμανικής. Μου φάνηκε αστείο και απάντησα ότι ίσως αργότερα όταν θα είμαι συνταξιούχος.
Έχει γίνει ακόμη γνωστό ότι δεν έχω πάρει κανένα από τα εξαιρετικά δημοφιλή δώρα που μοίραζε η SIEMENS. Eίναι γνωστό ότι μετά το 2003, οπότε και δεν υπήρχε κανένας υπηρεσιακός λόγος δεν είχα καμία επαφή, αλλά και δεν υπάρχει καμία αναφορά στα ημερολόγιά του.
Είναι τέλος γνωστό σε όλους ότι δεν είχα ποτέ κοινωνική ζωή με επιχειρηματίες και ιδιαίτερα με όσους δραστηριοποιούνταν σε χώρους ευθύνης μου. Για αυτό και δεν θα με βρει κανείς σε κοσμικές στήλες. Ούτε εμένα, ούτε την οικογένειά μου.
Προτιμώ τους παλιούς μου φίλους γιατί η εμπειρία μου δείχνει ότι οι νέοι φίλοι, ιδιαίτερα όταν έχεις εξουσία, όλο και κάτι «νέο» θέλουν.
Σε ότι αφορά το υποκατάστατο τροχαίο υλικό, τελικά έγινε δυνατόν και από τη Siemens παραδόθηκαν αυτοκινητάμαξες δωρεάν για δύο χρόνια, κατ’ αρχήν, και παράλληλα υπήρξε και καταβολή των ποινικών ρητρών (συν. 11) .
Νομίζω δεν έχει καταγραφεί άλλη περίπτωση παρατεταμένης και έντονηw αντίθεσης με τη SIEMENS για ένα θέμα όπου τελικά πληρώθηκαν και οι ποινικές ρήτρες και δόθηκαν τρένα δωρεάν για δύο χρόνια.
Αντιθέτως δεν γνωρίζω πως εξελίχθηκαν οι λοιπές συμβάσεις για τις οποίες απαιτούσα από τις Κοινοπραξίες να τηρήσουν επίσης τις υποχρεώσεις τους. Η τελευταία εικόνα την οποία έχω πριν αποχωρήσω από το Υπουργείο, είναι ένα έντονο γράμμα διαμαρτυρίας του Προέδρου της HDW (συν. 11α), με το οποίο μου καταλογίζει ότι δεν κάνω ότι χρειάζεται για να προχωρήσουν οι συμφωνίες. Και ότι η HDW, η Ferrostaal και οι μέτοχοί τους δεν μπορούν να το ανεχτούν πλέον. Και μου ζητούσε με θράσος ραντεβού πριν να λάβουν τις οριστικές τους αποφάσεις. Προφανώς για τον τρόπο με τον οποίο θα στερούσαν από τον ΟΣΕ τα δικαιώματά του!
2. Προαστιακός Σιδηρόδρομος
Η κατασκευή και λειτουργία του Προαστιακού Σιδηροδρόμου υπήρξε και αυτή ρητή δέσμευση της Ελλάδας με τον φάκελο υποψηφιότητας της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004.
Το έργο είχε προγραμματιστεί από την ΕΡΓΟΣΕ να γίνει σε 3 τμήματα με τρεις διαφορετικούς διαγωνισμούς.
Πιο προβληματικό τμήμα, αφού ήταν μέσα στον σκληρό αστικό ιστό της Αθήνας, ήταν το κομμάτι από τις Τρεις Γέφυρες μέχρι τον Πειραιά.
Το κομμάτι αυτό είχε προγραμματιστεί κατ’ αρχήν να φθάσει μέχρι τον σταθμό του Ρέντη μόνον. Από την αρχή θεώρησα ότι κάτι τέτοιο είναι άνευ νοήματος και δεν θα είχε νόημα η κατασκευή του εάν δεν περιλαμβανόταν και η σύνδεση με το πρώτο λιμάνι της χώρας δηλαδή τον Πειραιά.
Νόημα ήμουν βέβαιος ότι υπήρχε μόνον για όσους έβλεπαν τους χώρους από τους οποίους θα διερχόταν το τρένο από τον Ρέντη μέχρι τον Πειραιά, ως χώρους δημιουργίας μεγάλης αξίας εμπορικών κέντρων. Κάτι το οποίο κυκλοφορούσε ως «ιδέα».
Τα τρία κομμάτια, περιλαμβανομένου του τμήματος Τρεις Γέφυρες – Πειραιάς, προκηρύχθηκαν μαζί. Όλο το έργο του Προαστιακού είχε χαρακτηριστεί ως Ολυμπιακό και επρόκειτο να είναι και συγχρηματοδοτούμενο από την ΕΕ μέσω του ΕΠ/ΣΑΑΣ. Το τμήμα Τρεις Γέφυρες έως Πειραιά, λόγω προβλημάτων σε θέματα περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων, αποφασίστηκε να μην γίνει με δημιουργία και νέων γραμμών αλλά η αναβάθμιση να γίνει επί των υπαρχουσών γραμμών οι οποίες και ευρισκόταν κάτω από συνθήκες βαριάς κυκλοφορίας τρένων.
Με ενημέρωσαν από τον ΟΣΕ και την ΕΡΓΟΣΕ ότι δεν μπορούσε να το κατασκευάσει η ΕΡΓΟΣΕ, διότι έπρεπε να είναι ενιαίος ο φορέας για λόγους ασφαλείας. Όπως αναφέρει το πρακτικό της επιτροπής παρακολούθησης του ΕΠ/ΣΑΑΣ (συν. 12) «Η διαχειριστική αρχή επεξεργάστηκε την πρόταση αναθεώρησης του ΕΠ/ΣΑΑΣ εντός του 2003, με:
Α) τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΟΙΟ και της ευρωπαϊκής επιτροπής για το πρόγραμμα, και
Β) τους τελικούς δικαιούχους που διατύπωσαν σχετικές προτάσεις και απόψεις για τους τομείς ευθύνης τους» Το πρακτικό καταλήγει ότι μετά από την αναθεώρηση του ΕΠ/ΣΑΑΣ, στην οποία υπαγόταν και η προσωρινή απένταξη του τμήματος Πειραιάς – Τρεις Γέφυρες, το 3.2 μετά από αναδιάρθρωση μηδενίστηκε και οι πόροι του μεταφέρθηκαν στο μέτρο 3.1 με τίτλο «ανάπτυξη προαστιακού σιδηροδρόμου», και καταλήγει ότι «σύμφωνα με την πρόταση αυτή, ο συνολικό προϋπολογισμός του ΕΠ/ΣΑΑΣ παραμένει σταθερός ενώ τα μέτρα του προγράμματος μειώνονται σε 14» Με βάση τα παραπάνω, και με δεδομένο ότι σε όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα που έχει κάνει η χώρα μας μέχρι σήμερα, αλλά και όλες οι Κοινοτικές χώρες, υπάρχουν ενδιάμεσες αναθεωρήσεις αποδεικνύει ότι,
1ον δεν απωλέσθηκε ούτε ένα ευρώ, αφού τα χρήματα διατέθηκαν εντός του ίδιου προγράμματος και
2ον το πρόγραμμα όπως είχε σχεδιασθεί επανεντάχθηκε αργότερα και ήδη χρηματοδοτείται κανονικά , όπως ήταν εξαρχής ο σχεδιασμός. (από ειδική ΣΑΕ).
Ο ισχυρισμός λοιπόν που διατυπώθηκε στην επιτροπή σας ότι χάθηκαν 80 εκατομ. Ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί προϊόν άγνοιας, ειδάλλως πρόκειται περί καραμπινάτης ψευδομαρτυρίας με σκοπό την εξαπάτηση της Επιτροπής σας.
Περαιτέρω λόγος για τον οποίο υπήρξε η εισήγηση της απένταξης ήταν η αναμενόμενη καθυστέρηση στην υλοποίηση λόγω των κανόνων διαχείρισης του Γ ΚΠΣ οι οποίοι απαιτούσαν συγκεκριμένους χρόνους που δεν θα μπορούσαν να συμπιεστούν.
Το έργο δημοπρατήθηκε με τη νέα του μορφή τον Ιούλιο του 2003, και δεν υπήρξε καμία προσφορά με αποτέλεσμα το διαγωνισμός να είναι άγονος.
Εδώ πρέπει να καταστήσω σαφές ότι υπήρχε στο παρασκήνιο ένας έντονος διαγκωνισμός των 3 Κοινοπραξιών που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό που είχε ήδη κάνει η ΕΡΓΟΣΕ προ μηνών και οι δύο από αυτές κοινοπραξίες ήταν ήδη εγκατεστημένες και δούλευαν τα υπόλοιπα κομμάτια του Προαστιακού.
Ήταν λοιπόν εμφανής απολύτως αντιληπτή η προσπάθεια συνδυασμού της ανάγκης δημοπράτησης του έργου με δεδομένη τη μεγάλη πίεση που ασκούσε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, με την «προσφορά» και την έντονη πίεση των εγκατεστημένων εταιριών να αναλάβουν κατ’ ανάθεση και το υπόλοιπο τμήμα.
Το έργο επαναδημοπρατήθηκε στις 27.8.2003, και ακριβώς μια μέρα μετά δηλαδή στις 28.8.2003 στάλθηκε γράμμα ενιστάμενης Κοινοπραξίας η οποία ήταν ήδη εγκατεστημένη δίπλα στο έργο το οποίο επρόκειτο να γίνει και προφανώς ήλπηζε σε απευθείας ανάθεση και για το λόγο αυτό πίεζε.
Τρία ολόκληρα χρόνια μετά τον επαναληπτικό διαγωνισμό, και συγκεκριμένα στις 8.6.2006, έγινε η καταγγελία σύμφωνα με την οποία η κοινοπραξία που έστειλε το γράμμα που προανέφερα το έστειλε στο Υπουργείο Μεταφορών δήθεν στις 28.3.2003, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την εξέλιξη του διαγωνισμού.
Εδώ ακριβώς υπάρχει η ουσιώδης και απολύτως κρίσιμη διαφορά: Το έγγραφο διαμαρτυρίας της ενιστάμενης κοινοπραξίας στάλθηκε στις 28.8.2003, δηλαδή μια ημέρα μετά την διενέργεια του επαναληπτικού διαγωνισμού. Αυτό αποτελεί ουσιώδη διαφορά από τον ισχυρισμό ότι το έγγραφο είχε σταλεί 5 μήνες πριν και ότι δήθεν το Υπουργείο και ο Υπουργός δεν του έδωσαν σημασία με ισχυρότατο ενδεχόμενο να δημιουργούσε λανθασμένες εντυπώσεις.
Το γράμμα αυτό της κοινοπραξίας που εστάλη μετά τον διαγωνισμό, παραπέμφθηκε στους αρμόδιους να το εξετάσουν δηλαδή στην επιτροπή του διαγωνισμού και να αποφασίσουν σχετικά. Στην περίπτωση αυτή ελπίζω ότι υπήρχε σύγχυση και αμέλεια αλλά πρέπει να πω ότι έγινε επανειλημμένα επίκληση της λανθασμένης ημερομηνίας.
Η προσφορά η οποία έγινε στις 28.8.2003, είχε μια έκπτωση η οποία ήταν μικρότερη του 1% (0,9…). Λόγω των προβλημάτων με το Συμβούλιο Επικρατείας, όπως είναι γνωστό, δεν υπήρξε καμία διαπραγμάτευση για την κατάρτιση και υπογραφή σύμβασης. Η δημοπράτηση όμως και μόνο του έργου, δεν επέτρεψε πλέον στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να επιρρίπτει ευθύνες στην Ελληνική Κυβέρνηση, για τη μη προώθηση του προγράμματος.
Το υπόλοιπο έργο ολοκληρώθηκε εγκαίρως σε βαθμό λειτουργικό και έτσι τον Ιούλιο του 2004, όπως είχαμε υποσχεθεί, λειτούργησε και χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τις εκλογές του 2004 ο Προαστιακός είχε λιγότερους από 100 εργαζόμενους και όταν συγχωνεύθηκε με την ΤΡΕΝΟΣΕ έφθασε στους 345 όπως πληροφορήθηκα.
Ειδικά για τον μάρτυρα Μ. Παναγιώτου, θέλω να παρατηρήσω ότι αν δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σύγχυσης, τότε με τις ψευδομαρτυρίες του και τους ισχυρισμούς του, με βάση ψιθύρους και φωνές τις οποίες άκουγε, έχει υποπέσει σε βαριά ποινικά αδικήματα.
Οι αβάσιμες αν όχι ύποπτες «καταγγελίες» που κάνει ο συνδικαλιστής-μάρτυρας, μου δημιουργούν σκέψεις εάν δεν ισχύουν τα περί σύγχυσης του ότι ενδεχομένως εκτελεί «αποστολή».
Λέει π.χ. ότι «ο Υπουργός δεν υπογράφει αλλά οι Διοικητές, τα όργανά τους κάνουν τα πάντα» για να υποστηρίξει στη συνέχεια απολύτως αντιφατικά ερμηνεύοντας παλαιό δημοσίευμα χωρίς ονόματα, ότι ο κ. Ρόβλιας επισκέφθηκε τον κ. Γιαννακό και του είπε δήθεν «ο Υπουργός είναι φίλος με τον Εργολάβο» και άρα δηλαδή θα έπρεπε να προχωρήσει τη σύμβαση. Εδώ πρέπει να πω ότι ο κ. Ρόβλιας την εποχή εκείνη ου αναφέρεται ο Μ. Παναγιώτου δεν ήταν πλέον Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου και ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου στο δικηγορικό του γραφείο ασχολούμενος με τις υποθέσεις του.
Εντύπωση ακόμα μου προξενεί το γεγονός ότι ο μάρτυρας Μ. Παναγιώτου δηλώνει ότι μιλάει off the record με τον ανακριτή κ. Οικονόμου, και στη συνέχεια υπογράφει την κατάθεσή του στην οποία τίποτα δεν περιλαμβάνεται απ’ όσα υποτίθεται ότι έλεγαν off the record .
Σας είπε ακόμη ότι το έργο δεν είχε μελέτες και με πληροφόρησαν από τον ΟΣΕ ότι στις μελέτες φιγουράρει η υπογραφή του.
Ακόμη όταν υποστηρίζει ότι «η Siemens έκανε ότι ήθελε επί Βερελή-Λιάπη» προσπαθεί να το τεκμηριώσει με την κατάργηση της Διεύθυνσης του η οποία όμως έγινε το 2005. Ενάμιση δηλαδή χρόνο μετά τη δική μου αποχώρηση !!.
Μέχρι την αποχώρησή μου από το Υπουργείο Μεταφορών και μετά την διεξαγωγή του διαγωνισμού και την ενημέρωσή μου για εμπλοκή στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ουδέποτε ασχολήθηκα πλέον με το έργο αντιλαμβανόμενος ότι δεν υπήρχε πλέον χρόνος για την εκτέλεσή του πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τέλος για το σύντομο χρόνο κατασκευής (8 μήνες) που ζητούσε η διακήρυξη είχα τη διαβεβαίωση του Δ.Σ. του ΟΣΕ ότι αυτό ήταν εφικτό.
Απ’όσα σας ανέφερα για το συγκεκριμένο έργο, γίνεται αντιληπτό ότι ουδεμία ζημία υπέστη ο ΟΣΕ κατά τη διάρκεια της θητείας μου.
3. ΟΤΕ
Από τη μέχρι σήμερα εξέταση όλων των μαρτύρων για το θέμα του ΟΤΕ, έχει προκύψει απολύτως σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, ότι δεν είχα καμία ενασχόληση, παρέμβαση ή εμπλοκή με τα θέματα προμηθειών του ΟΤΕ. Ειδικά, ο τότε πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Μανασής, δηλώνει κατηγορηματικά ότι «ο Υπουργός (Βερελής) ουδέποτε είχε παρέμβει σε προμήθειες».
Ακόμη μετά τον ορισμό του κ. Μανασή, τον οποίον επέλεξα λόγω της εξαιρετικής απόδοσής του στο θέμα ανάπτυξης της COSMOTE, του έδωσα πλήρη ελευθερία να ορίσει όποιον ο ίδιος έκρινε για οποιαδήποτε θέση ευθύνης. Κάτι που και ο ίδιος δηλώνει στην κατάθεσή του, κατηγορηματικά.
Σε ότι αφορά τις Τηλεπικοινωνίες αυτό που υπήρξε το βασικό μου μέλημα ήταν να απελευθερώσω την αγορά , κάτι το οποίο έκανα και σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο. Η πεποίθησή μου ότι πρέπει να σταματήσει να υφίσταται το απόλυτο μονοπώλιο του ΟΤΕ, είχε ως βασικούς λόγους:
1ον τη διευκόλυνση επενδύσεων στη χώρα στον κρίσιμο και τεχνολογικά προωθημένο αυτό χώρο, και
2ον την ταχεία απεμπλοκή του κράτους από την επιχειρηματική δραστηριότητα του τηλεπικοινωνιακού παρόχου.
Την εξαγγελία της πρόθεσης μου αυτής διαδέχθηκαν επιθετικά δημοσιεύματα και έντονη αντίδραση από το οργανωμένο συνδικαλιστικό χώρο του ΟΤΕ καθώς και από μεγάλο μέρος των ανώτερων στελεχών του.
Έντονη δυσαρέσκεια είχαν επίσης οι προμηθευτές υλικών του ΟΤΕ.
Παρ’όλα αυτά η απελευθέρωση της αγοράς έγινε απολύτως σύμφωνα με το πρόγραμμα το οποίο είχα εξαγγείλει. Πήρε ουσιώδεις αρμοδιότητες η ΕΕΤΤ, έγιναν μεγάλοι διαγωνισμοί για εκχώρηση φάσματος που απέφεραν δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμών στο ελληνικό δημόσιο, και η συμμετοχή των τηλεπικοινωνιών στο ΑΕΠ αυξήθηκε έκτοτε κατά περίπου 80%. Στην αγορά δημιουργήθηκαν άνω των 20.000 εξειδικευμένες θέσεις εργασίας.
Σε ότι αφορά τον ΟΤΕ η κατεύθυνση η οποία έδωσαν ήταν να γίνει προσπάθεια επέκτασης σε Βουλγαρία, Αλβανία και Σκόπια, προκειμένου ο Οργανισμός, να γίνει ένας σημαντικός Ευρωπαϊκός παράγοντας στην αγορά των Τηλεπικοινωνιών και οι τρεις επεκτάσεις έγιναν με επιτυχή αποτελέσματα. Είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο το οποίο στη συνέχεια έκανε τον ΟΤΕ τόσο ελκυστικό για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς με αποτέλεσμα κατά τα γνωστά σήμερα να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της DEUTSHE TELECOM.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρω κάτι που έχω πει και δημόσια.
H Deutshe Telecom είχε από παλαιότερα την πρόθεση να μπει στον ΟΤΕ και να αποκτήσει τον έλεγχό του, διότι ο ΟΤΕ είχε μια σειρά από επενδύσεις που ενδιέφεραν την Deutshe Telecom και θυμάμαι ότι κάποια στιγμή, το 2003, είχε τηλεφωνήσει ο Γερμανός πρέσβης τότε και μου είχε πει ότι η Deutshe Telecom μαζί με την Siemens, ήθελε να κάνει μια επένδυση και μάλιστα η επένδυση αυτή, όπως μου είπαν, ήταν επειδή είχε απελευθερωθεί η αγορά των τηλεπικοινωνιών τους ενδιέφερε να μπουν στην αγορά των τηλεπικοινωνιών Το ερώτημα που έθεσαν ήταν αν σκοπεύαμε να αλλάξουμε την ισχύουσα Νομοθεσία. Στην συνάντηση αυτή, εκτός από τον Αντιπρόεδρο της Deutshe Telecom μετείχε εκ μέρους της SIEMENS ο Χριστοφοράκος. Μετά από λίγες μέρες σε νέα επίσκεψη που έκαναν μου είπε η Deutshe Telecom ότι δεν τους ενδιαφέρει η ίδρυση νέας εταιρίας, αλλά τους ενδιαφέρει ο ΟΤΕ, διότι ο ΟΤΕ έλεγαν ότι δημιουργεί προσκόμματα στο να αναπτυχθούν άλλες καινούργιες ανταγωνιστικές εταιρείες. Τους είπαμε λοιπόν τότε, είχα ενημερώσει και τον πρωθυπουργό ότι δεν ενδιαφέρει την ελληνική κυβέρνηση να δώσει τη διοίκηση του ΟΤΕ.
Δεν συμφώνησα στο κλείσιμο της COSMOROM για να μην χαρίσουμε μερίδιο αγοράς στον κύριο ανταγωνιστή της στη Ρουμανία και ζήτησα να οργανωθεί η πώληση των αρμοδιοτήτων σε Αρμενία Σερβία και Ρουμανία που ήταν παλαιότερες επιλογές εγκατάστασης του ΟΤΕ με σημαντικά όμως προβλήματα.
Παρεμπόδισα να αγοραστεί το μερίδιο που είχε η TELENOR στην Cosmote (17% περίπου) γιατί αφενός μεν θεωρούσα ότι θα ήταν μια κρατικοποίηση άνευ λόγου, ενώ στη συνέχεια κατάλαβα ότι θα αποτελούσε και το πρώτο βήμα για την εξέλιξη του σχεδίου της εξαγοράς της αλυσίδας ΓΕΡΜΑΝΟΣ. Αφού η TELENOR δεν συμφωνούσε με την κίνηση αυτή, και θα προέβαλε την αντίρρηση της. Και τα δύο βέβαια έγιναν αργότερα με τα γνωστά αποτελέσματα που έχουν οδηγήσει σε απαγγελία 5 κακουργημάτων και την σύσταση μιας ακόμα Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που ελπίζω να γίνει σύντομα προκειμένου να σταματήσω να δέχομαι και επιθέσεις από όσους με θεωρούν υπεύθυνο για την ανάδειξη της υπόθεσης και επικίνδυνο για τα συμφέροντά τους, αφού έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι το σκάνδαλο ΓΕΡΜΑΝΟΣ από πλευράς οικονομικού μεγέθους θεωρείται κολοσσιαίο .
Από τις Αρχές Σεπτεμβρίου του 2001 το Υπουργείο Μεταφορών δεν είχε πλέον την εποπτεία του ΟΤΕ, δεδομένου ότι το ποσοστό συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου μειώθηκε κάτω του 50% και έτσι προέβλεπαν οι κείμενες διατάξεις. (συν. 13 a,b,c,d,e,f,g)
Μετά απ’ όλα αυτά γίνεται σαφές ότι η αναφορά του κ. Μανασή κατά την κατάθεσή του στην επιτροπή σας ότι σύμφωνα με δημοσιεύματα της τότε εποχής η αντικατάστασή του ίσως οφειλόταν στην πολιτική που άσκησε στις προμήθειες του ΟΤΕ, δεν με αφορά, και γι αυτό παραθέτω και την δήλωση που έκανα μετά από τα σχετικά δημοσιεύματα που υπήρξαν.
ΔΗΛΩΣΗ για κατάθεση ΜΑΝΑΣΗ (25.02.2010)
Από τα δημοσιεύματα εφημερίδων σχετικά με όσα κατέθεσε ο κ. Μανασής στην εξεταστική επιτροπή προέβαλε ως πιθανό λόγο αντικατάστασή του τον Μάρτιο του 2002, ότι δεν ήταν ενδεχομένως αρεστός λόγω περικοπής που έκανε στις προμήθειες. Και πολλά δημοσιεύματα, έχουν τίτλο «Με έδιωξαν από τον ΟΤΕ, λόγω SIEMENS»
Για να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις :
1ον Από τις αρχές Σεπτεμβρίου 2001 το Υπουργείο Μεταφορών έπαψε να εποπτεύει τον ΟΤΕ, γιατί όπως προέβλεπε ο Νόμος το ποσοστό του δημοσίου μειώθηκε κάτω του 50%. Συνεπώς δεν αποφάσισα εγώ ως Υπουργός Μεταφορών μια αντικατάσταση που έγινε 6 μήνες αργότερα.
Τότε τοποθετήθηκε από τον μέτοχο ο κ. Αντωνακόπουλος, πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ, για την τοποθέτηση του οποίου είχα θετική άποψη και την μετέφερα στην Κυβέρνηση.
2ον: Λόγοι, εκτός της υπόθεσης ΓΕΡΜΑΝΟΣ η οποία εξελίχθηκε με τις γνωστές συνέπειες αργότερα, για τους οποίους αποφάσισε η Κυβέρνηση την αντικατάσταση του κ. Μανασή, με την οποία όταν ρωτήθηκα συμφώνησα, δεν ήταν τα όσα θετικά είχε κάνει, αλλά μεταξύ άλλων η θορυβώδης πρόταση παραπομπής του, για κακούργημα τον Δεκέμβριο του 2001 λόγω μίσθωσης χωρητικότητας σε καλώδια από εταιρία καθαρισμού κτηρίων (!) που άλλαξε επωνυμία και σκοπό μετά την υπογραφή σύμβασης ύψους 10 δις δραχμών με τον ΟΤΕ.
Ακόμη υπήρξε ζήτημα με τα προσκόμματα στην απελευθέρωση της αγοράς τηλεπικοινωνιών και η έντονα προβληματική σχέση του ΟΤΕ με την νεαρή τότε ΕΕΤΤ.
Τέλος πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει προσοχή στον τρόπο ενημέρωσης των δημοσιογράφων, αφού για παράδειγμα όπως φάνηκε από τα πρακτικά, και δεν το αντιλήφθηκαν οι δημοσιογράφοι όταν τους ενημέρωσαν μέλη της επιτροπής, ίσως γιατί κάποια πράγματα ειπώθηκαν σε αργότερο χρόνο, όταν ερωτάται ο κ. Μανασής αν «είχε καμία εμπλοκή σε αυτή την υπόθεση ο Υπουργός Μεταφορών ή άλλο πολιτικό πρόσωπο;» τότε ο κ. Μανασής απαντά : «δεν είχε καμία συμμετοχή ο Υπουργός μας».
Είναι βέβαια απολύτως εξηγήσιμη η αντίδραση, διότι ο κ. Μανασής ερωτάται εάν η αποπομπή του οφειλόταν στην προσπάθειά του να αγοραστεί από τότε η Αλυσίδα ΓΕΡΜΑΝΟΣ. Υπόθεση για την οποία υπάρχουν σε εξέλιξη κακουργήματα.
Αναμφισβήτητα η σοβαρότερη υπόθεση που αντιμετώπισα ήταν νη όλη υπόθεση που οδήγησε στην εξαγορά της αλυσίδας ΓΕΡΜΑΝΟΣ από τον ΟΤΕ.
Την σταμάτησα όταν ήμουν υπουργός.
Την ανέδειξα μόνος μου σχεδόν σαν Βουλευτής και εισέπραξα βίαιες επιθέσεις από τη δύναμη και τις επιρροές που μπορούν να έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Κάποια στιγμή θα μιλήσω αναλυτικά γι αυτά. Εγώ έκανα το καθήκον μου και τελείωσα με το θέμα αυτό. Τώρα άλλοι πρέπει να αποδείξουν ότι θα κάνουν το δικό τους καθήκον.
Στην δημοκρατία των δηλώσεων όλα είναι εύκολα. Στη δημοκρατία των πράξεων ματώνεις.
Επειδή οι διεργασίες της εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση ΓΕΡΜΑΝΟΣ έχουν καθυστερήσει, θεωρώ ότι θα έπρεπε κανονικά να εξετασθεί από τα ίδια μέλη που μετέχουν στην Εξεταστική για την SIEMENS. Κυρίως λόγω της προπαίδειας που έχουν αποκτήσει στα θέματα ΟΤΕ τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για τη SIEMENS.
Τόσο λοιπόν και από την κατάθεση του κου Μανασή στην Επιτροπή σας, όσο και από τις καταθέσεις όλων των άλλων στελεχών του ΟΤΕ, προκύπτει ότι το Υπουργείο Μεταφορών από την έναρξη της θητείας μου μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2001, οπότε δεν είχε πλέον την εποπτεία δεν παρενέβαινε σε θέματα προμηθειών και τεχνολογικών επιλογών, ο δε κ. Μανασής είχε πλήρη άνεση όπως προκύπτει και από τα πρακτικά του Δ.Σ. του ΟΤΕ να επιβάλει απολύτως τις επιλογές του.
Το Υπουργείο είχε την ενημέρωση δια του κ. Μανασή ότι δεν υπάρχουν προβλήματα και ότι υπάρχουν από παλαιότερα υπογεγραμμένες συμβάσεις οι οποίες εκτελούνται κανονικά.
Το μόνο που με συνδέει με όλη αυτή την ιστορία χρηματισμών και διαπλοκής είναι το γεγονός ότι βρέθηκα στην συγκυρία να είμαι Υπουργός Μεταφορών σε αυτό το χρονικό διάστημα
Από τη σημερινή σκοπιά, μετά τα όσα μεσολάβησαν, μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι η Δικαιοσύνη, απ’ όσα γνωρίζω, δεν ενόχλησε ποτέ τους Διεθνείς Ελεγκτικούς Οίκους, που επέβλεπαν την εφαρμογή των συμβάσεων σε ειδικά αλλά κρίσιμα θέματα.
Κε Πρόεδρε,
Ήμουν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που εκτός από το υποχρεωτικό, αλλά ανεπαρκές «Πόθεν Έσχες» δημοσίευα στο διαδίκτυο το πιο δηλωτικό και αξιόπιστο στοιχείο: Την εξέλιξη της περιουσίας μου από την ημέρα που μπήκα στην πολιτική. Πρότεινα στη Βουλή πριν από 2 χρόνια (συν.14) να θεσμοθετηθεί αυτός ο τρόπος ως υποχρέωση όλων των πολιτικών. Η πρότασή μου αυτή εισέπραξε υποδοχή και επαίνους απ’όλους και ανακοινώθηκε από το προεδρείο της Βουλής επιτροπή που θα επεξεργάζονταν τη θεσμική κατοχύρωση της πρότασης.
Μέχρι σήμερα ισχύει ο παλαιός τρόπος υποβολής του «Πόθεν Έσχες».
Είχα από πολύ νέος επαγγελματική διαδρομή. Τόσο στο Δημόσιο όσο και στον Ιδιωτικό τομέα. Έχω υπογράψει πριν γίνω βουλευτής 25 Ισολογισμούς Ανωνύμων Εταιριών που ήταν κατά σύμπτωση όλοι κερδοφόροι. Σε ιδιωτικές εταιρίες Ελληνικές και Πολυεθνικές, σε Δημόσιες Εταιρίες αλλά και στην Ανώνυμη Εταιρία της οποίας ήμουν ο κύριος μέτοχος.
Με εκτίμηση,
Χρίστος Βερελής
