-
-
Θεσσαλονίκη
Σε μια αρνητική συγκυρία μεγάλης δυσχέρειας και φθοράς ο Αρης Θεσσαλονίκης γιορτάζει ανήμερα της 25ης Μαρτίου τα 100 χρόνια της μακράς ιστορικής διαδρομής του, ατενίζοντας με μεγάλη περίσκεψη και προβληματισμό το μέλλον του σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, που συνδυάστηκε και από διαδοχή λανθασμένων χειρισμών στο ποδοσφαιρικό σκέλος της ομάδας.
Ο «κιτρινόμαυρος» σύλλογος της Θεσσαλονίκης συμπληρώνει έναν πλήρη αιώνα ζωής, σε περίοδο μεταβατικό από την παλιότερη ακμή του στην σημερινή αγωνιστική, οικονομική και διοικητική παρακμή του. Ο Άρης Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε ως ποδοσφαιρικό σωματείο στις 25 Μαρτίου (7 Απριλίου με το νέο ημερολόγιο) του 1914 στη Θεσσαλονίκη και υπήρξε το πρώτο ελληνικό σωματείο που ιδρύθηκε στην πόλη μετά την απελευθέρωση της από τον τουρκικό ζυγό (1912).
Μάλιστα για να τονισθεί ιδιαιτέρως ο ελληνικός χαρακτήρας του νεοσύστατου σωματείου, οι ιδρυτές του επέλεξαν ως ημέρα επίσημης ίδρυσής του, την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου. Ιδρυτές του Άρη ήταν οι Γιάννης Αγγέλου, Λάζαρος Αγοραστός, Γρηγόρης Βλαχόπουλος, Λάζαρος Βλαχόπουλος, Πέτρος Γκοτζαμάνης, Αγγελος Ζέγος, Θόδωρος Θεοδωρίδης, Δημήτρης Ιωαννίδης Τηλέμαχος Καραγιαννίδης, Δημήτρης Κοτρότσης, Πέτρος Κρέης, Μίνως Κυδωνάκης, Λάζαρος Κωστίδης, Γιώργος Λάμπρου, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιάννης Νακόπουλος, Γιάννης Πλιάτσικας, Ρούσσος Ρωσσιάδης, Κάρολος Σαλούστο, Τάσος Τσιατσιαπάς, και Πρόδρομος Κότσανος.
Το τμήμα ποδοσφαίρου του συλλόγου ιδρύθηκε το 1914, αλλά ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, καθώς και η μικρασιατική καταστροφή, επέτρεψαν στον Άρη να παίξει μόλις το Μάρτιο του 1923 τον πρώτο επίσημο αγώνα απέναντι στον Μέγα Αλέξανδρο, σε ένα αγώνα που διεκόπη ενώ ο Άρης κέρδιζε με 5-0. Το 1926 ο σύλλογος αναγκάστηκε να τροποποιήσει το καταστατικό του ώστε να μετονομαστεί σε "Αθλητικός Σύλλογος Άρης Θεσσαλονίκης", για να συμπεριλάβει και τα υπόλοιπα αθλήματα που ήδη είχε αρχίσει να καλλιεργεί.
Οι ιδρυτές του μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο επέλεξαν το κίτρινο και το μαύρο σαν χρώματα του νεοϊδρυθέντος συλλόγου, αφού αυτά, άλλωστε, ήταν τα χρώματα του Βυζαντίου και η Θεσσαλονίκη θεωρούταν η δεύτερη τη τάξη πόλη της αυτοκρατορίας μετά την Κωνσταντινούπολη.
Έτσι δημιουργήθηκε ο Άρης, το αντίπαλο δέος της εποχής για τον Ηρακλή και αγαπημένη ομάδα των κατοίκων κεντρικών συνοικιών της τότε Θεσσαλονίκης. Πρώτος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ήταν ο Μίνως Κυδωνάκης. Τη δεκαετία του 1920, ο Άρης γιγαντώθηκε σε πανελλήνιο επίπεδο. Πρωταγωνιστής στο ποδόσφαιρο, πρωταγωνιστής στο μπάσκετ, στο πόλο και στο στίβο, όπου είχε στις τάξεις του τον μετέπειτα ιστορικό ηγέτη του Παναθηναϊκού, Απόστολο Νικολαϊδη.
Σε βάθος χρόνου ο σύλλογος πέρασε πολλές δυσκολίες. Προβλήματα γηπέδου, διοικητικοί αλληλοσπαραγμοί... Πάντα, όμως, διατηρούσε ρόλο πρωταγωνιστή στα δημοφιλή αθλήματα. Η κρίση για τον Αρη δεν ήρθε πρόσφατα. Εχει αφετηρία στην δεκαετία του 2000 που ήταν επίσης μία από τις δυσκολότερες στην ιστορία του Αρη Η ομάδα αντιμετώπισε σοβαρά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα, τα οποία κατάφερε να ξεπεράσει με την υπαγωγή της ΠΑΕ στο άρθρο 44.
Αγωνιστικά η ομάδα κατέληξε να υποβιβαστεί στα μέσα της δεκαετίας, αλλά προς το τέλος της κατάφερε τελικά να ανακάμψει και να επιστρέψει στην Α΄ Εθνική και στις υψηλές θέσεις του πρωταθλήματος. Τα τελευταία δυο χρόνια τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαοφιλής ομάδα είναι δυστυχώς τεράστια και προς το παρόν δισεπίλυτα. Η προσπάθεια για παραμονή της ομάδας στην μεγάλη κατηγορία του εθνικού πρωταθλήματος, δεν έχει ως τώρα ελπίδες δικαίωσης, και η αγωνιστική καθίζηση της ομάδας για πολλούς λόγους, είναι συγκυριακά το αρνητικότερο που θα μπορούσε να συμβεί στην επέτειο των 100 χρόνων.
Στον διοικητικό τομέα η δεκαετία των αρχών του 2000 ήταν πολυτάραχη για τον Άρη. Από το 1998 μεγαλομέτοχος της ομάδας είχε γίνει ο επιχειρηματίας Δημήτρης Κοντομηνάς, η παρουσία του οποίου δημιούργησε πολλές προσδοκίες για βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας, οι οποίες όμως τελικά δεν επαληθεύτηκαν. Η περίοδος που ακολούθησε ήταν περίοδος μεγάλης κακοδιαχείρισης και η κατάσταση της ομάδας επιδεινώθηκε με αλυσιδωτές συνέπειες ως τώρα. Στο αγωνιστικό μέρος, η καλύτερη πορεία που σημείωσε ο Άρης αυτή τη δεκαετία ήταν την περίοδο 2007-08, όταν με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς τερμάτισε στην 4η θέση του πρωταθλήματος, έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου και πέτυχε σημαντική πρόκριση στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στην ισπανική Σαραγόσα.. Χειρότερη χρονιά του αντιθέτως ήταν η περίοδος 2004-05 κατά την οποία υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική όπως και η περίοδος 2003-04 στην οποία ο Αρης τερμάτισε μόλις μία θέση πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Ο Άρης αγωνίστηκε πέντε φορές σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, τις περιόδους 1999-00, 2003-04, 2005-06, 2007-08, και 2008-09. Σημαντικότερη επιτυχία ήταν η πρόκριση απέναντι στην ισπανική Σαραγόσα την περίοδο 2007-08. Ο Άρης μετά την επιτυχία απέναντι στη Σαραγόσα συνέχισε στη φάση των Ομίλων του ΟΥΕΦΑ οπού πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις απέναντι σε Ερυθρό Αστέρα, Μπράγκα και Μπόλτον όμως η βαριά ήττα με 6-0 από την Γερμανική Μπάγερν τον άφησε εκτός συνέχειας.
Κανείς από τους προπονητές που ανέλαβαν την τεχνική ηγεσία του Άρη, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, δεν παρέμεινε παραπάνω από ένα χρόνο στην ομάδα. Την πιο πετυχημένη παρουσία από τους προπονητές που πέρασαν από τον Άρη αυτή τη δεκαετία είχε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, που υπήρξε προπονητής του Άρη την αγωνιστική περίοδο 2007-08, στην οποία ο Άρης πραγματοποίησε καλή πορεία στο πρωτάθλημα οπού τερμάτισε 4ος , έφτασε στον τελικό του κυπέλλου και πέτυχε ιστορική πρόκριση στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στην ισπανική Ρεάλ Σαραγόσα.
Για 37 χρόνια, από το 1914 έως το 1951, οπότε και κατασκευάστηκε το γήπεδο Χαριλάου, ο Άρης ήταν "πρόσφυγας" στα διάφορα γήπεδα της Θεσσαλονίκης. Το πρώτο γήπεδο που χρησιμοποίησε ήταν της Αλιάνς στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα το "Ιπποκράτειο" νοσοκομείο. Εκεί "κατοίκησε" έως το 1917, οπότε και ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια μετακόμισε στην αλάνα του συνοικισμού Δόξα, όπου στήθηκε ένα υποτυπώδες γήπεδο για τις ανάγκες της ομάδας. Ακολούθησε νέα μετακόμιση στον ανοιχτό χώρο της περιοχής Τρανσβαάλ, ενώ από το 1923 έως το 1926 ο Άρης χρησιμοποιούσε για τους αγώνες του το γήπεδο του Ηρακλή. Το 1927 παραχωρήθηκε στην ομάδα έκταση στη σημερινή Λεωφόρο Στρατού. Με κόπους και θυσίες οι άνθρωποι του συλλόγου κατασκεύασαν γήπεδο με ξύλινες κερκίδες χωρητικότητας 2.000 θεατών. Το 1938 υποχώρησε τμήμα των κερκίδων και πολλοί φίλαθλοι τραυματίστηκαν.
Το 1939 το γήπεδο κατέληξε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και ως αντάλλαγμα δόθηκε στον Άρη οικόπεδο της αλάνας του Χαριλάου. Ο πόλεμος σταμάτησε κάθε διαδικασία για την ανέγερση του γηπέδου, αλλά το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο το 1945. Τότε ξεκίνησαν οι δικαστικές διαμάχες με τον επιχειρηματία Χαρίλαο, ο οποίος είχε αγοράσει την έκταση το 1917 από το Γαλλικό Εκστρατευτικό Σώμα. Το πρόβλημα λύθηκε χάρη στις κινήσεις του τότε προέδρου Στέλιου Γιουβανάκη, ο οποίος κατέθεσε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό των 400.000 δραχμών και η έκταση πέρασε στην κυριότητα του Άρη. Το 1949 ο σύλλογος πήρε δάνειο 300.000 δραχμών από τη Νομισματική Επιτροπή και ξεκίνησε η ανέγερση του γηπέδου. Αθλητές και φίλαθλοι του Άρη δούλευαν νυχθημερόν και τελικά το 1951 αποπερατώθηκε το γήπεδο, χωρητικότητας 10.000 θεατών.
Το 1968 ο αείμνηστος πρόεδρος Νίκος Καμπάνης ξεκίνησε την κατασκευή μεγάλου τμήματος κερκίδων που ολοκληρώθηκαν το 1972 (με χρήματα της ΓΓΑ), παράλληλα με το σκέπαστρο, ενώ το 1975 ξεκίνησαν οι εργασίες ανέγερσης της θύρας 3, που ολοκληρώθηκαν το 1979. Η χωρητικότητα του γηπέδου άγγιζε τις 27.000, αλλά το 1998 με τα βελτιωτικά έργα και την τοποθέτηση των καθισμάτων μειώθηκε στις 18.308. Το 2004 έγιναν νέα έργα ανακαίνισης και η χωρητικότητα οριστικοποιήθηκε στις 22.800 θέσεις, ενώ το γήπεδο μετονομάστηκε σε "Κλεάνθης Βικελίδης". Ο Αρης έχει να επιδείξει σημαντική κατάκτηση τίτλων κυρίως στο μπάσκετ που από τα τέλη της δεκαετίας 70 ως και την δεκαετία του 90 ήταν πρωταγωνιστής στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Οι τίτλοι που έχει κατακτήσει στην διαδρομή αυτή των 100 χρόνων ο σύλλογος είναι σημαντικοί από κάθε άποψη και είναι οι εξής:
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
3 πρωταθλήματα: 1927-28, 1931-32, 1945-46
1 κύπελλο: 1969-70
ΜΠΑΣΚΕΤ
10 πρωταθλήματα: 1929-30, 1978-79, 1982-83, 1984-85, 1985-86, 1986-87, 1987-88, 1988-89, 1989-90, 1990-91
8 κύπελλα: 1984-85, 1986-87, 1987-88, 1988-89, 1989-90, 1991-92, 1997-98, 2003-04
1 Κύπελλο Κυπελλούχων: 1992-93
1 Κύπελλο Κόρατς: 1996-97
1 Τσάμπιονς Καπ: 2002-03
ΒΟΛΕΪ
1 πρωτάθλημα: 1996-97
ΠΟΛΟ
4 πρωταθλήματα: 1927-28, 1928-29, 1929-30, 1931-32
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΒΙΝΤΕΟ...
.jpg)
