Στο Ecofin του Μαΐου οι προτάσεις της συνάντησης στο Λουξεμβούργο
http://img.protothema.gr/E92BCB1171868AD2DBF16A05086B365D.jpg Αν και από την πλευρά του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών τηρείται σιγή ιχθύος -ο κ. Παπακωνσταντίνου βρίσκεται ήδη στην Αθήνα-, εν τούτοις φαίνεται ότι το βράδυ της Παρασκευής έξι υπουργοί της Ευρωζωνης (μεταξύ αυτών ο Γερμανός υπουργός κ. Σόιμπλε, η Γαλλίδα κα. Λαγκάρντ, ο Ιταλος κ. Τρεμόντι κ.ά.) συζήτησαν με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους και ταυτόχρονα την επιμήκυνση του Μνημονίου, ώστε να επιτευχθεί η μείωση του ελλείμματος στο 1% του ΑΕΠ δύο έως τέσσερα χρόνια αργότερα και όχι το 2015, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.
Η πρόταση της Γερμανίας αφορούσε στην επιμήκυνση για τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν το 2012 και το 2013. Δηλαδή, ένα ποσό τουλάχιστον 68 δισ. ευρώ, που έχουν συνολικά στην κατοχή τους ελληνικές και ξένες τράπεζες, ασφαλιστικά Ταμεία και ιδιώτες επενδυτές και λήγουν τον επόμενο χρόνο.
Το υπόλοιπο ποσό, καθώς και τα προβλεπόμενα ελλείμματα του 2012 και του 2013, θα καλυφθούν από τις τελευταίες δόσεις του δανείου των 110 δισ. ευρώ από την Tρόικα -άλλες πηγές κάνουν λόγο μόνο για το 2012. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η επιμήκυνση θα γίνει σε εθελοντική βάση, δηλαδή
θα συμμετάσχουν στην προτεινόμενη συμφωνία μόνο όσοι από τους κατόχους ομολόγων το επιθυμούν.
Πηγές που βρίσκονται κοντά στη διαδικασία έλεγαν ότι οι νομικοί που υποστηρίζουν την κυβέρνηση, θεωρούν ότι μια εθελοντική επιμήκυνση δεν
θεωρείται πιστωτικό γεγονός (credit event) και συνεπώς δεν ενεργοποιούνται τα ασφάλιστρα έναντι πιστωτικού κινδύνου (CDS). Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, η συμφωνία θα προβλέπει, εκτός από την επιμήκυνση, μια περίοδο χάριτος, δηλαδή τη μη καταβολή τόκων για τα συγκεκριμένα ομόλογα για δύο χρόνια και ως αντάλλαγμα οι ομολογιούχοι θα πάρουν ένα καλύτερο επιτόκιο.
Πρακτικά, με την κίνηση αυτή οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν ότι η εγχώρια οικονομία αδυνατεί να προσαρμοστεί στους σκληρούς όρους του μνημονίου που υπεγράφη πέρυσι το Μάιο μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 2010. Ενώ το ελληνικό υπουργείο Oικονομικών και ο Γιώργος Παπακωνσταντινου πίστευαν ότι το έλλειμμα είχε οριστικοποιηθεί πέριξ του 9,5%, εν τούτοις διαπιστώθηκε στη συνέχεια ότι ήταν υψηλότερο του 10,4%, με αποτέλεσμα να απαιτούνται επιπλέον μέτρα για το 2011, της τάξης των δύο δισ. ευρώ, για να μειωθεί.
Με δεδομένο ότι και τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ήδη στους πρώτους μήνες του 2011 παρουσιάζουν σημαντική υστέρηση, της τάξης του 1,3 δισ. ευρώ, συνάγεται το συμπέρασμα ότι μόνο για το 2011 θα χρειαστούν επιπλέον μέτρα μεταξύ 3 και 4,5 δισ. ευρώ.
Τονίζεται ότι το 2012 οι δανειακές ανάγκες αγγίζουν τα 32 δισ. ευρώ, ενώ τα δάνεια της Τρόικας είναι 20 δισ. ευρώ. Αυτό έγινε, καθώς το Μάιο του 2010 υπήρχε η εκτίμηση ότι τα υπόλοιπα χρήματα του 2012 η Ελλάδα θα τα δανειζόταν από τις διεθνείς αγορές, κάτι που αυτήν τη στιγμή όμως φαντάζει αδύνατον.
Έτσι, όπως διαφαίνεται, το νέο δάνειο θα καλύψει μέρος των δανειακών αναγκών των 12 δισ. του 2012, τα 36 δισ. του 2013, τα 48 δισ. του 2014, τα 28 δισ. του 2015, τα 16 δισ. του 2016 και τα 24 δισ. ευρώ του 2017. Για τη μείωση του χρέους θα χρησιμοποιηθούν και τα έσοδα από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, ύψους 50 δισ. ευρώ.
Read more...
