Στη δημοσιότητα έδωσε την επίσημη ανάλυση βιωσιμότητας του Δημοσίου Χρέους της Ελλάδας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το ΔΝΤ εμμένει στις προτάσεις του για σημαντική επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των υφιστάμενων δανείων (και της περιόδου χάριτος) και του παγώματος των επιτοκίων.
Σε κάθε περίπτωση, εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,2% του ΑΕΠ, πέραν του 2018, κατεβάζοντας τον πήχη στο 1,5% του ΑΕΠ. Το Ταμείο επιμένει ότι η ελάφρυνση του χρέους θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί, μέχρι το τέλος του προγράμματος το 2018.
Οι προτάσεις του Ταμείου οδηγούν σε μείωση του χρέους στο περίπου 100% του ΑΕΠ έως το 2060. Σε όρους καθαρής ονομαστικής αξίας (Net Present Value), τα μέτρα που προτείνει το Ταμείο επιφέρουν μία ωφέλεια της τάξεως του 50% του ΑΕΠ.
Από αυτή, το περίπου 18% με 24% του ΑΕΠ (δηλαδή 31 έως 42 δισ. ευρώ) θα προκύψουν από την αναπροσαρμογή των επιτοκίων, ενώ η εναπομείνασα εξοικονόμηση θα προέλθει από την επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των υφιστάμενων δανείων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ταμείου, το χρέος, χωρίς τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, θα φθάσει το 250% του ΑΕΠ.
Tα μέτρα που προτείνει το ΔΝΤ, αφορούν, κατά κύριο λόγο, το λεγόμενο reprofiling (αναδιάταξη) των υφιστάμενων δανείων, η οποία, σύμφωνα με το Ταμείο, είναι απαραίτητη, προκειμένου οι χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου να περιοριστούν στο 20%, το 2040.
Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται η παράταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από τον EFSF (130,9 δισ. ευρώ) κατά 14 χρόνια. Των δανείων από τον ΕSM (186 δισ. ευρώ) κατά 10 χρόνια, και κατά 30 χρόνια των διμερών δανείων από την ΕΕ. (52,9 δισ. ευρώ).
- Επέκταση της περιόδου χάριτος κατά έξι έτη των δανείων από τον ESM και κατά 17 έως 20 ετών των δανείων από τον EFSF και των διακρατικών, αντιστοίχως. Η εξέλιξη αυτή θα μείωνε τις χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου κατά 17% του ΑΕΠ έως το 2040 και κατά 24% έως το 2060.
- Όσον αφορά στο επιτόκιο των παραπάνω δανείων, το ΔΝΤ προτείνει τη μείωση του περιθωρίου (0,5%), με το οποίο προσαυξάνεται το κυμαινόμενο επιτόκιο των διακρατικών δανείων. Την επιβολή πλαφόν 1,5% για τα επιτόκια των άλλων δύο δανείων έως το 2040. Από τις τροποποιήσεις αυτές των επιτοκίων, αλλά και των παραπάνω μέτρων, το Δημόσιο Χρέος μειώνεται κατά 53% του ΑΕΠ έως το 2040 και κατά 151% έως το 2060. Αντιστοίχως, οι χρηματοδοτικές ανάγκες μειώνονται κατά 22% και έως το 2040 και 39% έως το 2060, οδηγώντας, έτσι, στη βιωσιμότητα του χρέους.
- Το Ταμείο κατεβάζει τους στόχους των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις στα 5 δισ. ευρώ.
