Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

"Ναι" απο την Αυστρία στο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα



Η Βουλή το υπερψήφισε

Με τις ψήφους των δύο κομμάτων της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, Σοσιαλδημοκρατών και συντηρητικού Λαικού Κόμματος, καθώς και μερίδας των Πρασίνων της αντιπολίτευσης, η αυστριακή Βουλή ενέκρινε νωρίς το απόγευμα, το αυστριακό Πακέτο Βοήθειας προς την Ελλάδα, στο...
πλαίσιο του Μηχανισμού Στήριξης, όπως και εκείνο Προστασίας του Ευρώ.

Συγχρόνως η αυστριακή Βουλή απέρριψε με μεγάλη πλειοψηφία, πρόταση του επικεφαλής της αυστριακής αντιπολίτευσης, ακροδεξιού και εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, για τη διενέργεια δημοψηφίσματος κατά της βοήθειας προς την Ελλάδα.

Στις ομιλίες τους κατά τη σχετική συζήτηση, τόσο ο καγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών, Βέρνερ Φάιμαν, όσο και ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών, Γιόζεφ Πρελ, αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, υπεραμύνθηκαν της αυστριακής βοήθειας προς την Ελλάδα και της Ομπρέλας Προστασίας του Ευρώ.

Ο κ. Φάιμαν, ο οποίος τελευταία πρωτοστατεί μιας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την φορολόγηση της διακίνησης χρήματος και κερδοσκοπίας, ζήτησε να εξαχθούν διδάγματα από την κρίση και υπάρξουν και στο μέλλον παρόμοιες, συνεπείς προσπάθειες για να αποτραπούν μελλοντικές κρίσεις, ενώ ο κ. Πρελ σημείωσε πως υπάρχει τώρα δικαιολογημένη αισιοδοξία για την λειτουργικότητα της Ευρώπης.

Μετά την πρόσφατη συμφωνία στην Αθήνα, της ελληνικής κυβέρνησης και αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Αυστρία είχε ανακοινώσει την αναλογούσα συμμετοχή της, ύψους 2,28-2,29 δισεκατομμυρίων Ευρώ για τρία χρόνια, στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης, την οποία και υπερψήφισε σήμερα στη Βιέννη η αυστριακή Βουλή.

Το Κόμμα των Ελευθέρων, της αυστριακής αξιωματικής αντιπολίτευσης, που επανειλημμένα ζητά την αποπομπή της Ελλάδας από τη Ζώνη του Ευρώ και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Αυστρία κατά της βοήθειας προς την Ελλάδα, κάτι που απορρίφθηκε σήμερα με συντριπτική πλειοψηφία από την αυστριακή Βουλή, είχε αρχίσει προ δεκαημέρου και μια πρωτοφανή ανθελληνική εκστρατεία, με καταχωρίσεις σε εφημερίδες και αφίσες.

Τους ισχυρισμούς του αρχηγού των Ελευθέρων Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, ότι δήθεν η μεγάλη πλειοψηφία των Αυστριακών είναι εναντίον της βοήθειας προς την Ελλάδα, έχουν ανατρέψει, στο μεταξύ, δημοσκοπήσεις που διαπιστώνουν ότι η πλειονότητα του αυστριακού πληθυσμού στηρίζει την βοήθεια προς τη χώρα και μάλιστα σε ποσοστό μέχρι και 80 ο/ο.

Τις θέσεις του αρχηγού της ακροδεξιάς είχαν υιοθετήσει τις δύο προηγούμενες εβδομάδες και οι αυστριακές εφημερίδες λαϊκιστικού περιεχομένου, καλλιεργώντας, ένα κλίμα κατά της Ελλάδας, με πρωτοσέλιδους τίτλους και συνθηματολογίες.

Της σημερινής συζήτησης και ψηφοφορίας στην αυστριακή Βουλή είχαν προηγηθεί αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ως προς τη νομική βάση για την αυστριακή βοήθεια προς την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση είχε επισημάνει εγκαίρως πως ο "νόμος σταθεροποίησης πληρωμών", που αποτελεί τη νομική βάση για την αυστριακή βοήθεια προς την Ελλάδα, είχε ψηφιστεί με την κυβερνητική πλειοψηφία το 2009, ως τμήμα του νόμου για συμπληρωματικό προυπολογισμό, ενόψει των τότε οικονομικών προβλημάτων στην Ανατολική Ευρώπη. Η ίδια είχε τονίσει, πως, σε αντίθεση με την κατάσταση στη Γερμανία ή τη Γαλλία, δεν ήταν απαραίτητη στην Αυστρία μία επιπλέον απόφαση της αυστριακής Βουλής.
Αναρτήθηκε από troktiko


Read more...

Οι Πυρήνες για τα γεγονότα της 5/5



ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 5/5

“... Κι ο θάνατος δε θα έχει πλέον καμία εξουσία...”

Στα γεγονότα της 5ης Μάη με την πυρπόληση του τραπεζικού καταστήματος της Marfin Bank υπήρξαν τρεις νεκροί τραπεζικοί υπάλληλοι και χιλιάδες “ απανθρακωμένες” αλήθειες.

Η αποπνικτική ατμόσφαιρα της σπαρακτικής υποκρισίας της προπαγάνδας και ο φθαρμένος ηθικοπλαστικός ανθρωπισμός των κασσάνδρων του ριζοσπαστικού κινήματος, μας αναγκάζουν να τοποθετηθούμε δημόσια για τα γεγονότα. Αυτό δε ...


σημαίνει ότι μιλάμε από τη θέση των “ειδικών” της βίας, ούτε ότι έχουμε “αυτεπάγγελτα” διοριστεί κατήγοροι η δημόσιοι υπερασπιστές των ανθρώπων που επιτέθηκαν στο τραπεζικό κτίριο.

Όμως πιστεύουμε στην αναγκαιότητα να ειπωθούν μερικά πράγματα και να τοποθετηθούν σε μια σειρά. Για να συμβεί αυτό δεν είναι απαραίτητη η βιωματική παρουσία και η αντίληψη του τι έγινε εκείνη τη μέρα σε εκείνο το σημείο. Αυτό που χρειάζεται κατά τη γνώμη μας είναι μια σοβαρή και υπεύθυνη στάση με την αντίστοιχη κατάθεση της παρακαταθήκης παρόμοιων επαναστατικών πρακτικών ( όπως η πυρπόληση μιας τράπεζας) για την αντιμετώπιση και την (αυτο)κριτική ενός υπαρκτού ζητήματος ( τον θάνατο τριών υπαλλήλων που δεν αποτελούσαν στόχο της επαναστατικής βίας).

Ο επαναστατικός μηδενισμός που εκφράζουμε προϋποθέτει μια άρτια σκέψη και πράξη που κτίζεται μακριά από επιδείξεις ψευτοκυνικότητας “έλα μωρέ τραπεζικοί υπάλληλοι ήταν, καλά έκαναν και τους έκαψαν...”, αλλά και από υποκριτικές θρηνωδίες που αναζητούν ενόχους για να αποδώσουν το φταίξιμο, ρητορεύοντας από τη θέση του αλάνθαστου και ανθρωπιστή επαναστάτη.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

στις μητροπόλεις και στην παρωδία ζωής που βιώνουμε, ο θάνατος δεν είναι παρά άλλο ένα ειδησεογραφικό γεγονός, μια απόμακρη πληροφορία, ανάμεσα σε τόσες άλλες, ένα μονόστηλο σε μια εφημερίδα, άλλη μια στατιστική ...

Κάθε μέρα άνθρωποι πεθαίνουν σε νοσοκομεία από ασθένειες, σε αυτοκίνητα από τροχαία, σε εργατικά “ατυχήματα” στα εργασιακά κάτεργα, σε υπόγειες διαβάσεις από ναρκωτικά... Και θέλουν να μας μάθουν να είμαστε ανέκφραστοι απέναντι σε αυτούς τους δεκάδες ανώνυμους θανάτους.

Γιατί είναι απλοί αριθμοί “ τρεις νεκροί από τροχαίο, δυο θάνατοι από ναρκωτικά..” που δεν “ πουλάνε” στα media, δεν προβάλλονται με το δήθεν ανθρωπιστικό περιτύλιγμα, άρα δεν πείθουν.

Είναι θάνατοι που με λίγα λόγια δεν συμφέρουν το σύστημα. Όλοι οι τηλεδήμιοι, από τους πιο συντηρητικούς μέχρι τους πιο ανατρεπτικούς που σοκαρίστηκαν δήθεν με τους τρεις νεκρούς της Marfin δε θα άντεχαν ούτε λεπτό αν αντιμετώπιζαν έτσι όλους τους ανώνυμους θανάτους που προκαλεί το σύστημα το οποίο πιστά υπηρετούν. Η αλήθεια είναι πως πάνω στα γεγονότα της 5ης Μάη στήθηκε μια αισχρή τυμβωρυχία και ένα ισχυρό εμπόριο συναισθημάτων για τα συμφέροντα του συστήματος....


“Παράπλευρες απώλειες και συναισθηματική τυμβωρυχία”


Μπροστά στην επερχόμενη κοινωνική κρίση το θέαμα του θανάτου προκάλεσε το δικό του βραχυκύκλωμα. Οι πορείες “ μαζεύτηκαν”, ακολούθησαν τα γκάλοπ ενάντια στις διαδηλώσεις και τις απεργίες, κατατέθηκαν live τα λουλούδια του πρωθυπουργού, πραγματοποιήθηκε η εισβολή στην κατάληψη Ζαίμη και στο στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια, ξεκίνησαν τα δημοσιεύματα για τους δολοφόνους- κουκουλοφόρους, καλέστηκε η φασιστοσύναξη έξω από την τράπεζα και η κατάσταση έφτασε μέχρι τη δημόσια αποκήρυξη “τέτοιων συμμοριών”, “ του ατομικιστικού- μηδενιστικού χαοτικού κομφουζίου” και “ των ηλίθιων δολοφόνων” από κάποιους γραφικούς καραγκιόζηδες αναρχικούς.

Όμως πέρα απ΄ την προπαγάνδα και τις τεχνικές της, το γεγονός παραμένει γεγονός. Τρεις τραπεζικοί υπάλληλοι, χωρίς να αποτελούν στόχο, πέθαναν κατά τη διάρκεια πυρπόλησης του καταστήματος στο οποίο εργάζονταν. Εδώ είναι η σειρά μας να μην πέσουμε στην παγίδα της στατιστικής αλλά ούτε και της συναισθηματικής νοθείας. Σίγουρα δεν θα μιλήσουμε στην γλώσσα της “κακιάς στιγμής” και της “παράπλευρης απώλειας”. Αυτή είναι η γλώσσα του εχθρού και θυμίζει την ρητορεία του αμερικάνικου στρατού και των στρατηγών του στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Απ΄ την άλλη δεν θα υποκριθούμε τους τιμητές του θανάτου των τριών ανθρώπων, που όσο λυπηροί και αν ήταν για τους οικείους τους, άλλο τόσο θα ήταν μια αποστειρωμένη ειδησεογραφική πληροφορία για το σύστημα, αν δεν προέκυπτε στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο εξαιτίας μιας επαναστατικής πρακτικής.

Με λίγα λόγια δεν θα διεκδικήσουμε κάποιο συναισθηματικό χώρο στη σφαίρα του θεάματος, υποκρινόμενοι τους συγκλονισμένους εν μέσω ενός τηλε-υποκινούμενου ανθρωπιστικού παραληρήματος στο οποίο εγκλωβίστηκαν αρκετοί από το εσωτερικό του ριζοσπαστικού κινήματος. Όχι δεν το παίζουμε οι “σκληροί ταγμένοι αποκλειστικά στην υπόθεση”, αλλά πιστεύουμε πως αν αυτοί οι τρεις θάνατοι είχαν συμβεί ως “ατύχημα” σε ένα τροχαίο, λίγοι θα ήταν αυτοί που θα το είχαν μάθει έστω και ως είδηση. Άρα δεν είναι το λυπηρό γεγονός του θανάτου αυτό καθ΄ αυτό, που επέδρασε καταλυτικά στη στη διαμόρφωση ενός μουδιασμένου και αμήχανου κλίματος, αλλά η αιτία απ΄ την οποία προήλθε. Έτσι αποφεύγοντας την συναισθηματική τυμβωρυχία, πρέπει να σκύψουμε με περισυλλογή για να επεξεργαστούμε το πρόβλημα στην ρίζα του.

Είναι γεγονός πως αν κάποιος θέλει να αναζητήσει στυγνούς δολοφόνους, τότε θα πρέπει να ψάξει στις τάξεις του Βγενόπουλου και των ομοίων του. Η διοίκηση και οι εντολές του σε συνδυασμό με την αποδοχή τους από τους υπαλλήλους ήταν αυτές που τους οδήγησαν να δουλεύουν σε μια φαινομενικά κλειστή τράπεζα δίχως πυρασφάλεια με κλειδωμένες πόρτες. Τέτοια καθάρματα όπως ο Βγενόπουλος είναι οι ηθικοί αυτουργοί δεκάδων φυσικών και ψυχικών θανάτων εργαζόμενων, είτε στις δολοφονίες των εργατικών ατυχημάτων είτε στις καθημερινές ταπεινώσεις και συμβάσεις των όρων εργασιακής πειθαρχίας που επιβάλλουν. Κρατώντας αυτό ως δεδομένο, οφείλουμε να αντικρίσουμε τώρα τις δικές μας ατέλειες, τα κενά, τα λάθη, την απροσεξία ώστε να διαρρήξουμε την έξοδο κινδύνου από μια μονόπλευρη σκέψη, που θέλει να φταίνε για όλα μόνο τα αφεντικά και μπορεί να μας εφησυχάζει, αλλά δεν μας εξελίσσει...


Τι έφταιξε λοιπόν και καταλήξαμε στο θάνατο τριών τραπεζικών υπαλλήλων;

"Η Επαναστατική Πρακτική του “hit and run”"

Τώρα ας μιλήσουμε για επιλογές, στρατηγικές και συνήθειες. Καταρχάς εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα είναι γνωστή η πρακτική του hit and run κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων. Μιλάμε για τη συγκρότηση μικρών μαχητικών ομάδων αντιεξουσιαστών που αποκόπτονται από το σώμα των διαδηλωτών και επιτίθενται καταδρομικά σε προεπιλεγμένα σημεία (τράπεζες, δημοσιογραφικά βαν, διμοιρίες ΜΑΤ) επιστρέφοντας στο όγκο της πορείας για να ξαναχτυπήσουν ή να εξαφανιστούν. Όσον αφορά τη πολιτική διάσταση της πρακτικής , πρέπει να τονίσουμε πως το hit and run δεν ανήκει αποκλειστικά σε κάποια συγκεκριμένη τάση των αναρχικών. Οι κοινωνιστές αναρχικοί ( κυρίως παλιότερα που αποτελούσαν μια πιο ισχυρή συνιστώσα) εφαρμόζουν το hit and run με τη λογική της εκτροπής των διαδηλώσεων και της διάχυσης της σύγκρουσης. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν πως λειτουργούν ως ο πυροκροτητής της κοινωνικής έκρηξης και συμβάλλουν στην όξυνση του κοινωνικού αγώνα.

Η ενδιάμεση εξεγερσιακή τάση, έχει κληρονομήσει την πρακτική του hit and run, την έχει εξελίξει κάπως οργανωτικά και αναφέρεται κυρίως στη βιωματική στιγμή της σύγκρουσης και των σχέσεων (αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, ξεπέρασμα ρόλων) που αναπτύσσονται έξω από τα προκαθορισμένα στερεότυπα της κυριαρχίας. Η κοινή συνισταμένη των δυο ρευμάτων βρίσκεται στην αναγνώριση των συντεχνιακών διαδηλώσεων ως στιγμών του κοινωνικού αγώνα που τόσο οι κοινωνιστές, όσο και οι εξεγερσιακοί προωθούν μέσα από την παρουσία και τη δράση τους σε αυτές.

Η νέα αναρχοατομικιστική – μηδενιστική τάση, ο τρίτος πόλος όπως τον έχουμε περιγράψει, διαμορφώνει μια νέα αντίληψη σε σχέση με τον κοινωνικό αγώνα και τις διαδηλώσεις. Στις δεκάδες χιλιάδες μάζας που συρρέουν στα πανεργατικά συλλαλητήρια δεν αναγνωρίζουμε αναγκαστικά ανθρώπους που μοιράζονται τον ίδιο αξιακό κώδικα με εμάς και μιλάνε τη γλώσσα της απελευθέρωσης. Οι κοινωνικές κινητοποιήσεις αποτελούν ένα συνονθύλευμα αντιφάσεων και συμπεριφορών που περιέχουν όλα τα εδάφη της ανθρώπινης σκέψης, από τον μικροαστικό συντηρητισμό, τον αριστερό πατριωτισμό, τον εναλλακτισμό, το ρεφορμισμό μέχρι και την αναρχική θεώρηση.

Οι διαδηλώσεις λειτουργούν ως το άθροισμα χιλιάδων διαχωρισμένων μεταξύ τους προσώπων με διαφορετικές διαδρομές, ακόμα και εχθρικές μεταξύ τους, που συνενώνονται είτε με αιτία είτε με αφορμή ένα συντεχνιακό αίτημα (όπως το ασφαλιστικό). Η συντριπτική πλειοψηφία της σύνθεσης τέτοιων διαδηλώσεων ζητάει την επιστροφή στην κανονικότητα της παλιάς καθημερινότητας (πριν ψηφιστούν νομοθετικές ρυθμίσεις που θίγουν τα προηγούμενα δικαιώματά τους) ή στην πιο αριστερή εκδοχή, την βελτίωση της κανονικότητας με πιο προοδευτικές και ανθρωπιστικές λύσεις εντός ορίων του καπιταλισμού, ή του κομμουνιστικού κρατισμού. Δεν είναι τυχαίο πως τα κεντρικά συνθήματα των διαδηλώσεων απαιτούν την εφαρμογή δίκαιων νόμων απέναντι στις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις της εκάστοτε κυβέρνησης.

Συχνά ακόμα και η βίαιη παρεκτροπή μιας ολόκληρης διαδήλωσης αποτελεί το απάνθισμα των αντιφάσεων. Στον επιθετικό αποκλεισμό της βουλής στην πορεία της 5ης Μάη, άλλοι διαδηλωτές τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο, άλλοι πετούσαν πέτρες, άλλοι καλούσαν τα ΜΑΤ να ενωθούν μαζί τους, οι κουκουέδες εντόπιζαν προβοκάτορες, άλλοι έκραζαν αυτούς που έσπαγαν τράπεζες, άλλοι χειροκροτούσαν και οι αναρχικοί έστηναν οδοφράγματα. Ένα πάνθεον όλων των συμπεριφορών με χιλιάδες επαναλήψεις από τα χρόνια της μεταπολίτευσης και μετά.

"Επαναστατική Πρωτοπορία και Επαναστατικός Μιλιταρισμός"

Εμείς και η αντίληψη μας ούτε αποτελούμε κάποια πεφωτισμένη επαναστατική πρωτοπορία ούτε μια ελιτίστικη κλίκα. Ο καθένας από εμάς έχει γευτεί τις αντιφάσεις, έχει κυλιστεί μέσα τους, έχει συμμετάσχει σε αυτές μέχρι το σημείο όπου η ανάγκη για προσωπική και πνευματική εξέλιξη, ορισμένα διαφορετικά βιώματα, κάποιες συλλογικές κουβέντες και προβληματισμοί, μερικές ενδιαφέρουσες σελίδες σε βιβλία και εγχειρίδια, ο ατομικός στοχασμός και η επιθυμία για όξυνση της επαναστατικής δράσης, απαίτησαν μια εκ νέου συλλογική επανατοποθέτηση στη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Για το χώρο σκέψης και πράξης που εκφράζουμε δε μας καλύπτουν πλέον απλώς το να συμβαίνουν μπάχαλα.

Πιστεύουμε στις οργανωμένες δομές κρούσης και στα ξεκάθαρα επαναστατικά σκεπτικά με μνήμη, παρόν και προοπτική. Δεν έχει καμία σχέση ο αναρχικός κουκουλοφόρος που τα “σπάει” γιατί αρνείται τα υπολείμματα που του προσφέρουν για ζωή, τον πολιτισμό του θεάματος, τα πρότυπα του φιλοτομαρισμού, τις αξίες του χρήματος και της συνειδησιακής αποχαύνωσης, με τον οργισμένο μισθωτό που μόνο όταν νιώσει το μούδιασμα στην τσέπη του θα σηκώσει για λίγο κεφάλι. Είναι ο ίδιος που όταν παλιότερα θεωρούσε τον εαυτό του βολεμένο ζούσε στην κανονικότητα του και δυσανασχετούσε με τους “ταραξίες”.

Υπάρχει ένα τεράστιο αξιακό χάσμα που καμία βία και καμιά στιγμή σύγκρουσης δεν το γεφυρώνει, αν δεν υπάρξει η απαραίτητη συνειδητοποίηση και αυτογνωσία. Σε αυτήν την κατεύθυνση επαναστατικής συνειδητοποίησης θεωρούμε ότι συμβάλλουν οι προκηρύξεις, τα κείμενα, τα βιβλία, οι μπροσούρες, τα συνθήματα στους τοίχους, οι αφίσες. Αυτή είναι η δική μας θεωρητική προπαγανδιστική επίθεση ενάντια σε ένα σύστημα που πρέπει να πεθάνει. Και οι πορείες; Και οι πορείες συμβάλλουν, αρκεί να τις αντικρίσουμε εντός μιας νέας οπτική. Κανείς δε γεννιέται αντάρτης ή επαναστάτης, είναι μια σταδιακή διαδικασία εξέλιξης για να ορίζεις τη ζωή σου χωρίς συμβιβασμούς.

Πορείες όπως αυτή της 5η Μάη είναι το απαραίτητο προστάδιο, ο κατάλληλος προθάλαμος για όσους θέλουν να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με την επαναστατική βία. Μέσα από αυτές η ανάπτυξη του hit and run, σε αντίξοες συνθήκες με εκατοντάδες μπάτσους στην πόλη αποτελεί μια καθοριστική εμπειρία για όσους θέλουν να ακονίσουν τα θεωρητικά και πρακτικά εργαλεία τους σε συνθήκες μητροπολιτικής μάχης. Αυτά είναι τα κατάλληλα εφόδια για την πρακτική εξέλιξη άλλων μορφών δράσης του νέου αντάρτικου. Σκοπός μας είναι να οργανώσουμε τον επαναστατικό μιλιταρισμό. Μια αντιιεραρχική αντίληψη δίχως αξιώματα και ακολουθητές που προωθεί τη δημιουργία μικρών ευέλικτων μάχιμων ομάδων αντιεξουσιαστών που θα χαρτογραφούν την πόλη, τους στόχους, τις διαφυγές, θα οργανώνονται και θα εξοπλίζονται κατάλληλα, θα αναπτύσσουν σχέσεις με αντίστοιχες ομάδες συγγένειας, θα είναι ανοικτές (με την απαραίτητη προσοχή) σε νέους συντρόφους, θα καταστρώνουν σχέδια επίθεσης και θα χρησιμοποιούν (αλλά δε θα στρέφονται εχθρικά) τις συντεχνιακές πορείες ως δούρειο ίππο επαναστατικών εξορμήσεων. Άρα δεν τίθεται ζήτημα συμμετοχής ή μη στις πορείες αλλά εξέλιξης.

Αυτό που πιστεύουμε είναι πως μόνο μέσα από την οργανωμένη διάσταση της επαναστατικής βίας θα προωθηθεί η συνέπεια, η συνέχεια, και η σοβαρότητα που θα “απαγορεύει” στο μέλλον τέτοιες “αστοχίες” με τραγικά αποτελέσματα όπως της Marfin. Μόνο έτσι το νέο αντάρτικο θα διαχυθεί ως αντίληψη και πρακτική, προκαλώντας το χάος στην αποστειρωμένη καθημερινότητα της οργανωμένης πλήξης.


"Οι Ρουφιάνοι και οι Συνέπειες"

'Oλα αυτά γράφονται ως συνεισφορά σε ένα διαλεκτικό πεδίο σκέψης και δράσης ανάμεσα σε διαφορετικά πολιτικά ρεύματα και όχι για να δικαιολογήσουμε ή να καλύψουμε κάτι. Είναι γνωστό πως το χτύπημα στη Marfin δεν έφερε κάποια ιδεολογική σφραγίδα για το πολιτικό σκεπτικό και περιεχόμενο των ανθρώπων που έδρασαν εκεί. Βάση του στόχου (τραπεζικό υποκατάστημα) ο καθένας από οποιαδήποτε πολιτική τάση της αντιεξουσίας και όχι μόνο, θα μπορούσε να το πυρπολήσει. Αλλά βέβαια είναι αρκετά βολικό για τους καρχαρίες των αμφιθεάτρων να καταλογίζουν ενέργειες εκ του αποτελέσματος στο δικό μας πολιτικό ρεύμα.

Οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης και τα ιεραποστολικά κείμενα ανθρωπισμού που κυκλοφόρησαν από ορισμένες αναρχικές συλλογικότητες δίπλα στην καταδικαστική σιγουριά για την προέλευση των “δραστών”, παρέθεσαν την απόλυτη πολιτική κενότητα επιχειρημάτων για το “μηδενιστικό κομμάτι” που “παρασιτεί εις βάρος του αναρχικού χώρου”. Η γραφικότητά τους δε μας ενοχλεί αλλά όταν ορισμένοι φτάνουν στο επικίνδυνο σημείο να φωτογραφίζουν ανθρώπους σε αμφιθέατρα και καφενεία ικανοποιώντας τα πρόθυμα αυτιά της αστυνομίας, τότε συγκεκριμένα άτομα θα αντιμετωπιστούν όπως τους αναλογεί, ως ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ με τις αντίστοιχες συνέπειες.

"Στοχοποιημένη Δράση και Αυτιστικές Αστοχίες”

Ξαναγυρνώντας στο πως και το γιατί της υπόθεσης της Marfin ανεξάρτητα από το ποια αναρχική τάση νιώθει ο καθένας ότι εκφράζει ως άτομο ή συλλογικότητα, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως και στα τρία πολιτικά ρεύματα ( κοινωνιστές, εξεγερσιακοί, αναρχοατομικιστές- μηδενιστές) υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η σαφέστατη οριοθέτηση της στοχοποιημένης δράσεις (κρατικά κτίρια, δυνάμεις καταστολής, σύμβολα του πλούτου). Οι 3 υπάλληλοι που δούλευαν την μέρα της απεργίας σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν εχθροί, όπως ούτε και σύμμαχοι. Άρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να αποτελούν στόχο επίθεσης.

Σε αυτά που γράφουμε στόχος μας δεν είναι να ωραιοποιήσουμε τις καταστάσεις, ούτε να τηρήσουμε τη λογική των ίσων αποστάσεων. Για αυτό στο περιθώριο της οριοθετημένης στοχοποίησης, δεν ξεχνάμε τις αυτιστικές επιθέσεις σε άκυρα σημεία (στάσεις λεωφορείων, καρτοτηλέφωνα, περίπτερα, ότι να ναι αυτοκίνητα) αλλά είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως αυτό αποτελεί ένα ανίσχυρο δείγμα ανευθυνότητας που ποτέ δεν επιρρέασε ουσιαστικά τα πράγματα. Αντίθετα το κτίριο της Marfin στην Κοραή ως τραπεζικό μέγαρο αποτελούσε έναν όμορφο στόχο.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι έγινε ακριβώς εκεί και τι ειπώθηκε, όμως γνωρίζουμε τις χρόνιες αδυναμίες που πιστεύουμε ότι συνεισφέρουν στο αποτέλεσμα. Αναφερόμαστε στο φετιχισμό της ανοργάνωτης βίας και την απονοηματοδότηση των μέσων επίθεσης.

“Τα Άδεια Όπλα Σκοτώνουν...”

Αυτό που έγινε στην Marfin, η ψυχρή αλήθεια λέει, πως ήταν θέμα τύχης ότι δεν έχει συμβεί εδώ και τόσα χρόνια. Κάθε επαναστάτης πρέπει να διαμορφώνει μια ιδιαίτερη σχέση κατανόησης και αντίληψης των μέσων δράσης που χρησιμοποιεί. Όλα τα μέσα δράσης από μια πέτρα μέχρι ένα υποπολυβόλο μπορούν με την ίδια ευκολία να γυρίσουν μπούμερανγκ ενάντια στον ίδιο μας το εαυτό. Για αυτό λένε πως “τα άδεια” όπλα σκοτώνουν πιο εύκολα απ' τα “γεμάτα”. “Άδεια” όπλα είναι και τα μέσα που ο κάτοχος τους δεν έχει συναίσθηση της χρήσης τους αλλά και της αποτελεσματικότητας τους.

Έτσι κάποιοι “ανακάλυψαν την αμερική” με τα γεγονότα της Marfin. Όμως εδώ και τόσα χρόνια το σκηνικό είναι παρόμοιο. Πόσες φορές στο παρελθόν είτε σε πορείες είτε σε “νυκτερινά”, σύντροφοι κάηκαν και τραυματίστηκαν αναμεταξύ τους από μολότοφ είτε γιατί τα μπουκάλια ήταν κακοφτιαγμένα, είτε γιατί κάποιοι βιάστηκαν να τα “χώσουν” πρώτοι. Πόσες φορές σπάστηκαν κεφάλια συντρόφων από πέτρες που πετούσαν άλλοι “ανυπόμονοι” από πίσω δίχως να βλέπουν καν το στόχο. Όπως επίσης, για όσους δεν διαθέτουν κοντή μνήμη, πόσες φορές αναρχικοί έχουν διαπληκτιστεί μεταξύ τους στην διάρκεια διαδηλώσεων εξαιτίας διαφορετικών νοοτροπιών και αντιλήψεων.

Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα. Και όλα υποδηλώνουν την ίδια αδυναμία. Το σχίσμα μεταξύ θεώρησης και πράξης, μεταξύ συνείδησης και δράσης. Η επαναστατική βία προβάλλεται ως φετιχισμός, συχνά αναπαράγοντας πρότυπα της κυριαρχίας, ματσό συμπεριφορές, κοκορέματα, επίδειξη αλαζονείας, ρόλοι και “ειδικεύσεις”. Αυτή η αντιφατική σχέση συμπεριφορών στο εσωτερικό του ριζοσπαστικού χώρου, λειτουργεί ως αξίωμα ισχύος στην κατάταξη των άτυπων ηγεμονιών.

Παράλληλα δίπλα σ' αυτές τις συμπεριφορές, βρίσκονται νέοι σύντροφοι που εισπράττουν τις διαχωρισμένες σχέσεις και με τη σειρά τους, αλλά και την ατομική τους ευθύνη, τις αναπαράγουν ως κακέκτυπο. Η βία, τα μέσα της, η χρήση τους, η κατασκευή τους, οι προφυλάξεις, ο πειραματισμός, οι τεχνικές, ποτέ μέχρι σήμερα δεν τέθηκαν πάνω στο τραπέζι συλλογικών διαδικασιών ώστε να αποσυρθεί ο φετιχισμός και να εισέλθει η γνώση και η ουσιαστική οικειοποίηση. Ήταν προνόμιο των πιο “μυημένων” που έτσι “προστάτευαν” τα αξιώματα τους. Η βία γίνεται πλέων αντιληπτή ως παιχνίδι αδρεναλίνης ενός άτυπου ανταγωνισμού για το ποιος τα χώνει περισσότερο.

Αντίθετα εμείς υποστηρίζουμε πως η συνείδηση είναι αυτή που μας ωθεί να αναπτύξουμε τις μαχητικές μας ικανότητες και γνώσεις ώστε να επιτεθούμε στον αντίπαλο.

“κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, όλη η στρατιωτική προετοιμασία ήταν υποταγμένη στην πολιτική: “Όταν χειριζόμασταν ευαίσθητα χημικά, μας πρότειναν να σκεφτόμαστε πάντα την ιδεολογία, και έτσι θα είμαστε σε θέση να κάνουμε τα πάντα και να τα κάνουμε σωστά” (Αμπιμαέλ Γκουσμάν – επαναστατική οργάνωση Φωτεινό Μονοπάτι)

Δίπλα στο φετιχισμό της βίας, ανθίζει και η ημιμάθεια. Ορισμένοι σύντροφοι αγνοώντας την αποτελεσματικότητα των μέσων της βίας και την επικινδυνότητα τους προβαίνουν σε αλόγιστη χρήση, όπως για παράδειγμα οι γραφικές πολύωρες συγκρούσεις μέσα απ' τα πανεπιστημιακά άσυλα(καγκελάκι), αλλά και οι ανοργάνωτες επιθέσεις στα ΜΑΤ στα Εξάρχεια με δεκάδες μολότοφ που το μόνο που καταφέρνουν συνήθως είναι να “μαυρίζουν” την άσφαλτο, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι άνθρωποι αν συζητούσαν και οργανωνόντουσαν θα μπορούσαν να τους σπάσουν στο ξύλο και να πυρπολήσουν την κλούβα.

Κομμάτι αυτής της παράδοσης της λατρείας και ταυτόχρονα της άγνοιας της αξιοποίησης των μέσων είναι και η κριτική των αδρανών “ειδημόνων” της βίας. Ένας ιστός απαξιωτικών συμπεριφορών που κριτικάρουν απ' την ασφαλή θέση της μη συμμετοχής σε επαναστατικές πρακτικές, αλλά καλύπτονται με το άλλοθι της γνώσης μπαρουτοκαπνισμένων εμπειριών “τότε που τα πράγματα δεν γίνονταν έτσι αλλά ήταν καλύτερα”. Αποσυρμένες λογικές που εκθειάζουν παρελθοντικές ένοπλες και βίαιες εμπειρίες, ορίζοντας κάθε φορά την ορθή χρήση της βίας και το περιεχόμενο του αντάρτικου, ασθμαίνοντας να υποτιμήσουν οποιαδήποτε καινοτόμο σκέψη και πράξη. Σύνδρομα μιας δειλής και άτολμης σκέψης που θαυμάζει και θεαματικοποιεί ότι είναι απόμακρο στην ασφαλή σφαίρα της ιστορικότητας και επιδεικνύει μια χάρτινη αλαζονεία σε ότι προσπαθεί να συμβεί στο εδώ και τώρα.

Μέσα σε όλη αυτή τη συνειδησιακή σύγχυση οι άνθρωποι που πυρπόλησαν τη Marfin είτε δεν είδαν τα άτομα που βρίσκονταν μέσα, (απροσεξία που δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, όπως για παράδειγμα στην οργανωμένη νυκτερινή επίθεση στην εθνική τράπεζα στη στοά της Πανεπιστημίου πριν τέσσερα χρόνια είχαν εγκλωβιστεί στην ταράτσα 2-3 άτομα) είτε, ακόμα χειρότερα, τα είδαν αλλά δεν πίστεψαν ότι υπάρχει η πιθανότητα να πεθάνουν από λίγες μολότοφ. Είμαστε πεπεισμένοι χωρίς να γνωρίζουμε τα πρόσωπα, πως αν τους έδινε κάποιος ένα πιστόλι δεν θα πυροβολούσαν εναντίον των υπαλλήλων. Άρα δεν ήθελαν να σκοτώσουν, και ας ακούστηκαν πιθανόν καφρίλες όπως “ας πεθάνουν, τραπεζικοί υπάλληλοι είναι”.

Αν κάτι οδήγησε στα γεγονότα της 5ης Μαΐου είναι το απόστημα μιας ενδοκυριαρχικής παράδοσης, που υποβόσκει δεκαετίες στο εσωτερικό του ριζοσπαστικού χώρου και τώρα πρώτα απ' όλα ο καθένας οφείλει να δώσει απαντήσεις στον εαυτό του κάνοντας την αυτοκριτική του. Τα περισσότερα που γράφτηκαν εδώ ανταποκρίνονταν στη δικιά μας βιωματική αντίληψη και στις δικές μας ελλείψεις χωρίς να αποτελούν σοφιστείες κάποιων απ' την “απ' έξω”.

Έτσι με αυτήν την αφορμή δίνεται το κατάλληλο έναυσμα να τροφοδοτήσουμε παραπάνω τη σκέψη και τη δράση μας προχωρώντας στη μελλοντική έκδοση ενός μανιφέστου των θέσεων και των αξιών μας πάνω στο ρεύμα του μηδενισμού, του άναρχο - ατομικισμού και του επαναστατικού τερορρισμού που εκφράζουμε.

Παράλληλα η πρόσφατη προκήρυξη της “ομάδας συντρόφων που συνέβαλε στη καταστροφική δραστηριότητα στο κέντρο της Αθήνας κατά τη διάρκεια των πορειών της 5ης Μάη” αποδεικνύει πως κάθε εμπειρία που θέλει να είναι επαναστατική θα πρέπει να θέτει ως πρωταρχικό σκοπό τη δημιουργία χρόνων και τόπων συζήτησης και απολογισμού. Οι σύντροφοι μέσα από το κείμενο τους, ανεξάρτητα από διαφωνίες και συμφωνίες, εργάστηκαν ακριβώς πάνω στη διαδικασία της επανεκκίνησης της ουσιαστικής επαναστατικής διαλεκτικής.

Γιατί το στοίχημα της επανάστασης δεν παίζεται ούτε με όρους στρατιωτικής υπεροπλίας ούτε με θρησκόληπτους αφορισμούς κενού πολιτικού περιεχομένου. Το νέο αντάρτικο πόλης είναι μια διαδικασία που “χτυπάει” πρώτα απ' όλα στο κέντρο των ανθρωπίνων σχέσεων. Από εκεί ξεκινάνε όλα...



ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΡΡΟΡΙΣΤΩΝ


ΦΡΑΞΙΑ ΜΗΔΕΝΙΣΤΩΝ


Read more...

Αρση ασυλίας δύο βουλευτών!



ΡΟΜΠΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ


Την άρση ασυλίας δύο βουλευτών και την απόρριψη για άλλους δύο, αποφάσισε η ολομέλεια της Βουλής.

Την ίδια ώρα, σε παρέμβαση του, ο πρόεδρος του Σώματος, Φίλιππος Πετσάλνικος, προανήγγειλε αλλαγή του κανονισμού της Βουλής. Σύμφωνα με την πρόταση, που θα εισηγηθεί, θα διερευνάται αν ...

η διώξη του βουλευτή συνδέεται με την πολιτική του δράση και σε αντίθετη περίπτωση η Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας θα εισηγείται την άρση της βουλευτικής ασυλίας.

Ειδικότερα, η Βουλή αποφάσισε την άρση ασυλίας των βουλευτών, του ΠΑΣΟΚ, Θωμά Ρομπόπουλου, και της ΝΔ, Κώστα Καραγκούνη, οι οποίοι το είχαν ζητήσει νωρίτερα για να διαλευκανθούν πλήρως, όπως είπαν, οι υποθέσεις τους από τη Δικαιοσύνη.

Υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Ρομπόπουλου ψήφισαν 173, κατά ψήφισαν 48 και έξι δήλωσαν «παρών». Η ποινική δίωξη εναντίον του αφορούσε ανάρτηση διαφημιστικής πινακίδας της εταιρίας του κατά την προεκλογική περίοδο, σε σημείο που απαγορευόταν.

Υπέρ της άρσης ασυλίας του κ. Καραγκούνη, που κατηγορείται για πρόκληση τροχαίου, ψήφισαν 199 βουλευτές, 25 καταψήφισαν και τρεις δήλωσαν «παρών».

Κατά της άρσης ασυλίας του βουλευτή της ΝΔ, Γρηγόρη Αποστολάκου, το αδίκημα του οποίου αφορούσε απειλή και εξύβριση, ψήφισαν 217 βουλευτές, πέντε ψήφισαν κατά και πέντε δήλωσαν «παρών».

Κατά, με 215 ψήφους, απορρίφθηκε η άρση ασυλίας για δύο υποθέσεις, που αφορούσαν συκοφαντική δυσφήμηση εκ μέρους του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Αργύρη Λαφαζάνη. Πέντε ψήφισαν υπέρ και επτά δήλωσαν «παρών».


Read more...

Η Έλενα Ζέρβα ανακοινώνει τη δημιουργία Δημοτικής Παράταξης!





Την ιδρυτική διακήρυξη Νέας Δημοτικής Παράταξης θα παρουσιάσει η κα Έλενα Ζέρβα, η επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Πολιτών «Πράσινο Γαλάτσι», στις 14 Ιουνίου και ώρα 8.30 το βράδυ στο Κέντρο «Θεόφιλος» (πρώην «Όμορφη Νύχτα»).
Κατά την κρίση μας, η δημαρχιακή υποψηφιότητα της κας Ζέρβα είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όλοι αναμένουμε με ενδιαφέρον την πρώτη επίσημη παρουσία της και αναρωτιόμαστε εάν θ’ ανακοινωθούν συγχρόνως υποψηφιότητες δημοτικών συμβούλων από τον πρώτο πυρήνα συμπολιτών μας που βρίσκονται δίπλα της, στηρίζοντας την υποψηφιότητά της.
Η κα Ζέρβα συνεχίζει να προχωράει με σταθερά, σίγουρα και «μελετημένα» βήματα, προκαλώντας «τριγμό» στο πολιτικό κατεστημένο του Δήμου. Άραγε, πόσο δυνατό θα είναι το «ταρακούνημα» που θα προκαλέσει στις 14 Ιούνη;

g-magazine


Read more...

Διόδια στην Εγνατία οδό



Σταθμοί διοδίων μπαίνουν στην Εγνατία οδό. Ο πρώτος σταθμός θα λειτουργήσει στα Μάλγαρα, σε δύο μήνες, με κόστος 2,8 ευρώ για τη διέλευση ΙΧ και σε τρεις μήνες θα λειτουργήσει ο σταθμός στον Πολύμυλο, με το ίδιο κόστος διέλευσης.

Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Υποδομών, Δημήτρης Ρέππας, από το 2011 στην Εγνατία Οδό θα λειτουργήσει το ...

σύστημα της Βινιέτας που είναι μορφή εισιτηρίου χρονοχρέωσης και όχι χιλιομετρικής χρέωσης. Θα το προμηθεύεται κανείς από το κινητό του, ή μέσω Ίντερνετ. Το σύστημα αυτό θα καταγράφει τα αυτοκίνητα, μέσω κάμερας.

Επίσης, ο κ. Ρέππας είπε ότι από το 2013 όλα τα διόδια θα είναι ηλεκτρονικά.

Σε ό,τι αφορά το χιλιομετρικό κόστος των διοδίων στην Εγνατία θα είναι κατά 10 λεπτά φθηνότερο από εκείνο των διοδίων στους εθνικούς δρομους, που κατασκευάζονται με το σύστημα παραχώρησης.


Read more...

Τι είπε ο Πεταλωτής για ανασχηματισμό και για Διαμαντοπούλου


"Δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο να γίνει ανασχηματισμός. Ήδη έχει πληρωθεί η θέση του υφυπουργού Τουρισμού και δεν επίκειται κανένας ανασχηματισμός», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής.

«Δεν έχουμε κανένα στοιχείο. Αναγνωρίζω ότι κάποιοι θα πρέπει να προσελκύσουν αναγνώστες, ακροατές και...
τηλεθεατές αλλά όλα έχουν και ένα όριο», τόνισε ο κ. Πεταλωτής κληθείς να σχολιάσει εάν θα υπάρξει αντικατάσταση υφυπουργού για τον οποίο «ακούγεται» ότι θα δημοσιευτούν στοιχεία σε δημοσίευμα το Σάββατο.

Ο Γιώργος Πεταλωτής υπογράμμισε ότι «είναι δεδομένο ότι φήμες και υπονοούμενα διακινούνται τις τελευταίες ημέρες και μάλιστα εν όψει νυποτιθέμενου ανασχηματισμού, κάτι που ανάγκασε και την υπουργό Παιδείας κ. Ά. Διαμαντοπούλου να εκδώσει ανακοίνωση».

«Δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία που υποτίθεται ότι υπάρχουν. Είναι χωρίς βάση και με καμία αιτιολογία», συμπλήρωσε ο κ. Πεταλωτής και τόνισε ότι είναι λυπηρό να βάλλεται η υπουργός Παιδείας εν μέσω Πανελληνίων εξετάσεων, «κάτι που δημιουργεί και κλονισμό της εμπιστοσύνης των μαθητών και των γονέων».

«Επιτέλους θα πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με φήμες και υπονοούμενα», σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και υποστήριξε ότι έτσι απαξιώνουμε τον πολιτικό κόσμο και την ίδια την κοινωνία.

«Όποιος έχει στοιχεία για οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο να έρθει και να τα βγάλει, αλλά αυτή διάχυτη φημολογία είναι σε βάρος της ίδιας της πολιτείας και της κοινωνίας», υπογράμμισε.


Read more...

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς - Ανάληψη Ευθυνης




ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΦΑΛΛΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στα δυόμιση χρόνια δράσης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς έχουμε επιλέξει να χτυπάμε με πράξεις και λόγο τη θεαματική αλλοτρίωση μιας φαινομενικής κοινωνικής ευημερίας. Ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις ενός στείρου ταξικού προσανατολισμού που “αθωώνει” τους καταπιεσμένους στον πόλεμο ενάντια στο κράτος και αγνοεί επιδεικτικά το μερίδιο ευθύνης τους στη στήριξη του συστήματος, εμείς διαφοροποιούμαστε.

Σκοπός μας η ανάδειξη ενός αόρατου και διάχυτου εργαστηρίου κοινωνικών συμπεριφορών που αναπαράγει τη λογική της εξουσίας δημιουργώντας σχέσεις θεσμικών αλλά και άτυπων αξιωμάτων.

Σχέσεις που δεν επιβάλλονται μόνο από τα πάνω θεωρεία των διευθυντών, αλλά εξαπλώνονται και στις στέπες των καταπιεσμένων. Μικροαστικές νοοτροπίες, απομίμηση προτύπων, κοινωνικός χαφιεδισμός, εργασιακή εθελοδουλία, φυλετικός ρατσισμός, σεξισμός, κτηνώδης φιλοτομαρισμός, φιλοδοξία του πλουτισμού, συνειδησιακή...


αποχαύνωση. Αιχμάλωτοι ενός κόσμου που φαίνεται να αγαπάει τις αλυσίδες του.

Με τη δράση μας επιχειρούμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να θέσουμε κάποια ερωτήματα σε κίνηση. Να συμβάλουμε και εμείς με τον τρόπο μας στην διαμόρφωση ενός τρίτου πόλου, ενός νέου σημείου συνάντησης όλων όσων αρνούνται την αιχμαλωσία που προσφέρεται ως ζωή.

Έχοντας ως προσανατολισμό, μέσω της επαναστατικής βίας, την αναζήτηση ενός ουσιαστικού τρόπου ζωής είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να αντιλαμβανόμαστε τις κινήσεις του αντιπάλου.

Ο εχθρός δεν είναι ένα μονοκόμματο σύστημα,ένα παγωμένο κράτος. Η εξουσία βρίσκεται σε μια διαρκή κίνηση εξέλιξης και πολύ συχνά παράγει η ίδια τις αντιφάσεις της. Έτσι ο Ιανός της εξουσίας έχει δύο πρόσωπα.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα μετά το θρίαμβο του μικροαστισμού,του δανειοληπτικού καταναλωτισμού και του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού, τώρα οι αντιφάσεις σε συνδυασμό με την διαφθορά του δημοκρατικού συστήματος εμφανίζουν τις πρώτες συνέπειες. Η θεαματική αλλοτρίωση δεν είναι πλέον ικανή να καλύψει την σφοδρή οικονομική εκμετάλλευση που επέρχεται.

Απέναντι στην αναγκαστική αναδίπλωση του εχθρού οι επαναστατικές δυνάμεις μπορούν να εκπονήσουν καινούργιους σχεδιασμούς και νέες στρατηγικές για την όξυνση της κατάστασης, για την κατάρρευση του συστήματος.

Είναι αναμενόμενο πως το κράτος μπροστά στην κοινωνική κρίση που ξεσπάει απέναντι στα νέα οικονομικά μέτρα, θα προβάρει το “σιδηρούν προσωπείο” του και θα ισχυροποιήσει τούς παραδοσιακούς συντηρητικούς θεσμούς. Για αυτό το λόγο βάλαμε στο στόχαστρο “παλαιάς” κοπής μηχανισμούς της εξουσίας. Ταυτόχρονα μέσα απ΄ τα χτυπήματα μας, θέλουμε να θέσουμε σε κίνηση μία απ΄ τις βασικές μας προτεραιότητες που είναι η άμεση απελευθέρωση των αιχμάλωτων κρατούμενων. Στο ταξίδι της επανάστασης που έχουμε ξαμοληθεί η θέση τους είναι πάντα δίπλα μας...

Για αυτό το λόγο δύο πυρήνες μας, επέλεξαν να επιτεθούν στις φυλακές Κορυδαλλού και στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.











ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΕΙ;





Η δικαιοσύνη εξ΄ ορισμού αυτοσυστήνεται ως θεσμός απονομής δικαίου. Τα δικαστήρια είναι ο θεματοφύλακας και ο τηρητής των νόμων. Για την σύγχρονη κοινωνία ο νόμος ταυτίζεται με το δίκαιο. Ασχέτως αν και ο τελευταίος υπήκοος της δημοκρατίας γνωρίζει (;) πως αυτό το δίκαιο είναι κατά παραγγελία φτιαγμένο απ΄ τους νομοθέτες, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των οικονομικά ισχυρών. Και αν όλοι είναι “ίσοι απέναντι στο γράμμα του νόμου” φαίνεται πως οι νόμοι δεν “μεταφράζονται” ίσα απέναντι σε όλους. Είναι γνωστό πως η δικαστική μαφία αρέσκεται να δείχνει το σκληρό της πρόσωπο απέναντι σε φτωχοδιάβολους μικροδιαρρήκτες και χρήστες ναρκωτικών ενώ αντίθετα ευνοεί και συναναστρέφεται στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας τους “νόμιμους” κλέφτες που διαθέτουν δημόσιο όνομα και πολιτικό κύρος.

Ο νόμος είναι δίκαιος ανάλογα από ποια οπτική τον αντικρίζει ο καθένας. Την ίδια στιγμή που η οικονομική λεηλασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων εντείνεται, ταυτόχρονα ο προκλητικός πλουτισμός των τραπεζών και των μεγαλοεπιχειρηματιών εντάσσεται μέσα στα νομικά πλαίσια. Αντίθετα η κίνηση κάποιων αναρχικών (όπως ο Γ. Δημητράκης) να επανακτήσουν λίγα από τα κλεμμένα των τραπεζών και να τα στερήσουν από τις ασφαλιστικές εταιρίες, κρίνεται ως παράνομη και επιφέρει εξοντωτικές ποινές φυλάκισης (πρωτόδικη απόφαση 35,5 χρόνια).




ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΔΟΤΑΞΙΚΟ “ΕΓΚΛΗΜΑ”




Σήμερα δεν έχουμε καμιά αμφιβολία πλέον, ότι κυβερνά η εποχή της πλήρης αντίφασης με εξάρσεις κοινωνικής βλακείας. Έτσι ενώ η πλειοψηφία των υποτελών της δημοκρατίας αντιλαμβάνεται το οικονομικό παιχνίδι που έχει στηθεί στην πλάτη της σε όφελος των ισχυρών κεφαλαιοκρατών και επιχειρηματιών, παρόλα αυτά αρκετοί είναι διατεθειμένοι ως εθελόδουλοι να νομιμοποιήσουν ηθικά το σύστημα. Είναι εκείνοι που πρόθυμα καταδίδουν τους παραβάτες του “νόμου” (αξιοποίηση του τηλεφωνικού ρουφιανοαριθμού της αντιτρομοκρατικής για την υπόθεση του Ε.Α.) ή ακόμα οι πιο ένθερμοι “ήρωες” πολίτες που από δούλοι μετατρέπονται σε αυτόκλητους μπάτσους (όπως παλιότερα στην περίπτωση ληστείας τράπεζας στην Θεσσαλονίκη αλλά και πρόσφατα στο PRAKTIKER με την επίθεση όχλου εναντίον 2 ληστών). Αυτές οι περιπτώσεις ανάμεσα σε χιλιάδες παρόμοιες μικρότερου βεληνεκούς που εκφράζονται καθημερινά στους εργασιακούς χώρους. στα σχολεία, στην οικογένεια ακόμα και στην φυλακή, επιβεβαιώνουν μια από τις κεντρικές μας θέσεις.

Πιστεύουμε πως το σύστημα δεν έχει επιβάλλει απλώς τις οδηγίες χρήσης της καθημερινής ζωής, αλλά έχει κατορθώσει να πείσει τούς υποτελείς του για την αναγκαιότητα του, για την ηθική του νομιμοποίηση και αρκετοί είναι διατεθειμένοι να το υπερασπιστούν απέναντι στους εχθρούς του.

Τα δικαστήρια είναι η εγγύηση της τήρησης αυτής της συνθήκης. Τυλίγουν τις υποθέσεις σε σελίδες υπηρεσιακών εγγράφων και δένουν πισθάγκωνα ανθρώπους που δεν επέλεξαν να ενσωματωθούν στο σύστημα και τις προσταγές του. Και αν κάποιος βρεθεί στα μαύρα κατάστιχα των εισαγγελέων και των διωκτικών αρχών, τότε παραμένει για πάντα το όνομα του ως πιθανός ένοχος. Και όταν δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία πάλι οι κρατούμενοι πρέπει να θεωρούνται μόνιμοι φιλοξενούμενοι στα σωφρονιστικά καταστήματα. “Είναι ειδικά για αυτό το λόγο φτιαγμένες οι φυλακές ώστε να σε κάνουν τρόφιμο τους. Ξενοδοχεία μακράς διαρκείας”(Γ. Χαραλαμπίδης αιχμάλωτος φυλακών). Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της δικαστικής μαφίας εις βάρος του αιχμάλωτου Αντώνη Κ. που κατηγορήθηκε για ληστεία εις βάρος χρηματαποστολής η οποία πραγματοποιήθηκε την ίδια χρονική στιγμή που ο ίδιος ήταν ήδη έγκλειστος φυλακών.

Οι δικαστές και οι εισαγγελείς διοικούν τον νόμο και επιβάλλουν ποινές εξυπηρετώντας την εσωτερική ισορροπία του συστήματος αλλά και των αντιφάσεων του. Βέβαια είναι γεγονός πως η πλειονότητα των δικαστικών υποθέσεων έχουν να κάνουν με την ενδοταξική εγκληματικότητα. Καταπιεσμένοι εναντίον καταπιεσμένων. Το σύστημα μέσα απ΄ τους αποκλεισμούς και τις ανισότητες που προκαλεί, παράγει στο περιθώριο του, το σχιζοειδές λούμπεν στοιχείο. Κάποιες χιλιάδες άτομα που κινούνται στα όρια της οικονομικής παρανομίας και για να επιβιώσουν καταφεύγουν σε διαρρήξεις, κλοπές, μπούκες κ.λ.π. ενώ άλλοι στις ψευδαισθήσεις των ναρκωτικών και την παραβατική υποκουλτούρα τους με μικρο-εμπόρια ουσιών, τσαντιές κ.α.

Σε αυτό το σημείο, επειδή επιθυμούμε να σπάσουμε τους φετιχισμούς μιας ακίνητης σκέψης και των δικών μας “ασυλιών” κριτικής, θα το πούμε ξεκάθαρα. Αυτές οι πράξεις είναι αντίθετες ως προς τον αξιακό μας κώδικα. Είναι άλλο πράγμα να ληστεύουν κάποιοι μια τράπεζα για να καλύψουν τις ατομικές και συλλογικές ανάγκες μιας ομάδας ή μιας παρέας συντρόφων που προφανώς δεν έχουν φιλοδοξίες πλουτισμού αλλά την ενίσχυση της επανάστασης και άλλο κάποιος να κάνει τσαντίες και να μπουκάρει στο σπίτι κάποιου εξίσου οικονομικά καταπιεσμένου. Όπως επίσης άλλο είναι η αναγκαστική απαλλοτρίωση ενός οχήματος για τη χρησιμοποίηση του σε κάποια επαναστατική ενέργεια (όπως έκανε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας) και άλλο να γίνεσαι επαγγελματίας “κλεφτρόνι”. Φυσικά δεν είμαστε ηθικολόγοι ούτε έχουμε κανένα σεβασμό στον πολιτισμό της ιδιοκτησίας, αλλά η αντίθεση μας με την ενδοταξική εγκληματικότητα εστιάζεται στο ζήτημα της στόχευσης. Όταν κάποιοι αποκλεισμένοι βρίσκουν τη δύναμη να παραβούν τον νόμο των ισχυρών και όμως αντί να στραφούν ενάντια τους, αυτοί χτυπάνε στα “χαμηλά”, δηλαδή στα εύκολα, στους εξίσου καταπιεσμένους, αυτό μας βρίσκει αντίθετους. Για αυτό δεν θέλουμε να κάνουμε το ίδιο λάθος. Αρνούμαστε αυτές τις συμπεριφορές άλλα δεν θα στραφούμε ενάντια στο σύμπτωμα αλλά στην ίδια την ασθένεια. Ενάντια στο κέντρο του συστήματος που τις γεννάει.

Γι' αυτό πρέπει να χτυπήσουμε τους ηθικούς αυτουργούς και τους επιστάτες τους. Οι δικαστές ανήκουν στο επιστατικό προσωπικό. Στην εποχή του εμπορεύματος η “ελευθερία” πουλιέται και αγοράζεται μέσα στις δικαστικές αίθουσες. Γιατί η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους. Η δικαστική μαφία προστατεύει το σύστημα και “εξορίζει” τις αντιφάσεις του στέλνοντας τες φυλακή. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς τις αλαζονικές μορφές των δικαστικών. Τον τρόπο που επιδεικνύουν την νομική αυθεντία τους, την άκαμπτη και απαξιωτική τους στάση απέναντι σε όσους βρίσκονται “υπό” των εκφραστών του νόμου. Όντας ένα απ' τα βασικότερα δομικά συστατικά του κράτους, οι δικαστές αποτελούν μια κλειστή κλίκα που λειτουργεί ως ιερατείο. Η ελεγκτική τους δύναμη (ακόμα και σε περιπτώσεις πολιτικής διαφθοράς) τους προσδίδει μια ιδιαίτερη εξουσία την οποία εκμεταλλεύονται είτε με ευνοϊκές μισθολογικές ρυθμίσεις του κλάδου τους, είτε με οικονομικές συναλλαγές προσφέροντας ως αντάλλαγμα αθωωτικές και απαλλακτικές αποφάσεις (περίπτωση παραδικαστικού κυκλώματος).

Ακόμα και οι “αδιάφθοροι” του κλάδου τους είναι τέτοια σαδιστικά καθάρματα που απολαμβάνουν τον ρόλο τους να πουλάνε καθημερινά δεκάδες χρόνια φυλάκισης σε ανθρώπους με την ίδια άνεση και ευκολία ενός πωλητή σε εμπορικό κατάστημα.

Εδώ θέλουμε να τονίσουμε, πως δεν ασκούμε κανενός είδους ένοπλη αντιπολίτευση με σκοπό την κάθαρση των θεσμών. Δεν μιλάμε για την εξυγίανση της δικαιοσύνης και των δικαστικών λειτουργών. Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει αυτό, γιατί δεν θεωρούμε πως υπάρχει η έννοια της αντικειμενικής δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη και το δίκαιο είναι έννοιες υποκειμενικές. Εκφράζουν κάποιον αξιακό κώδικα. Όσοι αξιακοί κώδικες υπάρχουν, άλλα τόσα δίκαια θα συναντήσει κανείς.

Πολεμάμε την δικαιοσύνη τους όχι γιατί είναι απλά άδικη, αλλά γιατί ο αξιακός κώδικας του συστήματος που εκφράζει είναι εχθρικός με τον δικό μας. Και δεν μπορεί να υπάρξει κανένα αντικειμενικό δικαστήριο και κανείς δικαστής για να κρίνει αυτή τη σύγκρουση. Είναι οι δικές μας αξίες ενάντια στις δικές τους. Οι επαγγελματίες του δικαίου δεν έχουν καμιά θέση στην δικιά μας αντίληψη και κοσμοθεωρία. Και αν μας ρωτήσει κάποιος “και τότε τι θέλετε;” θα του απαντήσουμε “επιδιώκουμε να κολλήσουμε τους διευθυντές αυτού του συστήματος στον τοίχο, χωρίς όμως να τους αντικαταστήσουμε για να εγκαθιδρύσουμε μια “αγνότερη” έννοια δικαιοσύνης (αντικειμενικά δικαστήρια, δίκαιους νόμους, λογικές ποινές), αλλά μόνο για να αναλάβουμε ένα αδιάλλακτο “καθήκον” ξεκαθαρίσματος λογαριασμών ως μια έντιμη πράξη αυτοδικίας.

Απέναντι στην επιβεβλημένη διαμεσολάβηση του αστικού δικαίου στις ανθρώπινες σχέσεις, εμείς προτάσσουμε την επαναστατική αυτοδικία. Καμιά αρχή έξω από εμάς δε είναι ικανή να επιλύσει τις διαφορές μας. Πολύ απλά γιατί αυτές τις οριοθετούμε πάντα μέσα στο πλαίσιο ενός καθημερινού πολέμου απέναντι σε κάθε εξουσιαστική συμπεριφορά. Γιατί η εξουσιαστική αρρώστια, μολύνει και τις διαπροσωπικές σχέσεις και μπορεί να συναντηθεί ακόμα και στα πιο οικεία μέρη. Η αυτοδικία είναι μια περήφανη εξεγερτική στάση απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρεί να επιβληθεί στις ζωές και τις επιθυμίες μας, είτε του το υπαγορεύει κάποιος θεσμικός ρόλος, είτε κάποια προσωπική φιλοδοξία.

Όσο για ένα πιθανό μέλλον το μόνο σίγουρο είναι πως το “δίκιο” μας ούτε θα το γράψουν επαγγελματίες γραφιάδες-νομοθέτες, ούτε θα το δικάσουν δικαστικοί υπάλληλοι, θα το αναζητάμε,θα το διεκδικούμε, θα το επικυρώνουμε και θα το αμφισβητούμε μέσα από ατομικές και συλλογικές διαδικασίες διαμόρφωσης αξιακού κώδικα.



Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ – ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ;





Εάν το σύστημα νομιμοποιείται μέσα από την ηθική των νόμων απέναντι στην κοινωνία, επιβάλλεται από την άλλη μέσω του φόβου χρησιμοποιώντας το αντίπαλο δέος, την απειλή της τιμωρίας. Δεσπόζουσα θέση για όσους δεν πείθονται στη διαλεκτική της νομοθετικής τρομοκρατίας κατέχει ο εγκλεισμός σε φυλακές , που απομονώνουν τους κρατουμένους από το κυρίως σώμα της κοινωνίας.

Η στέρηση της ελευθερίας κινήσεων μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον ,είναι μια συνθήκη απόλυτων περιορισμών. Εγκλωβισμένοι οι κρατούμενοι, βιώνουν μια επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, που το πρόγραμμα και η ζωή μέσα σε αυτή ελέγχεται από τη διεύθυνση της φυλακής. Η έναρξη και η λήξη της ημέρας ορίζεται από το σύστημα της. Η απουσία προηγούμενων συναναστροφών, η σεξουαλική στέρηση και η απώλεια εξωτερικών ερεθισμάτων αποτελούν την πραγματικότητα για χιλιάδες ανθρώπων που παραβίασαν το νόμο.

Αλλά η διαστροφή της σύλληψης ενός τέτοιου θεσμού δεν περιορίζεται μόνο στα παραπάνω.

Η φυλακή ουσιαστικά είναι μια μετα-κοινωνία με ένα ολόκληρο σύστημα κανόνων να ορίζουν την καθημερινότητα των εγκλείστων. Οι κρατούμενοι από άνθρωποι γίνονται αριθμοί μητρώων και η ταυτότητα τους είναι η χρονική διάρκεια της ποινής τους. Εκεί θα παρακολουθούνται και θα επιτηρούνται σχεδόν επί εικοσιτετραώρου βάσεως.

Και φυσικά η αναγκαιότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος δικαιολογείται από μια κοινωνία που υποκρίνεται ότι ενδιαφέρεται να κατανοήσει τους λόγους που δεν τηρούνται οι νόμοι, να μελετήσει την υπόσταση των παραβατών, να τους αναμορφώσει, και να τους προορίσει να ενταχθούν ξανά στο κοινωνικό περιβάλλον. Στην ουσία όμως το σύστημα αδιαφορεί. Η κοινωνία πετάει σα σκουπίδια όλους τους ανθρώπους που κρίνονται αντιπαραγωγικοί και επικίνδυνοι σε αποθήκες ψυχών ,προκειμένου από τη μία να μην τους αντικρίζει και από την άλλη να τους εκδικηθεί. Το παραμύθι του σωφρονισμού είναι μια υπερπαραγωγή ψεμάτων που δε μπορεί να πείσει κανέναν.

Είναι η καθαρή εκδικητική συμπεριφορά του κράτους απέναντι σε όσους δε σεβάστηκαν, δεν πίστεψαν ή απλώς αδιαφόρησαν και παραβίασαν τους νόμους.

Για αυτό το λόγο οι φυλακές είναι επιβλητικά οχυρά, διαμορφωμένα και προσχεδιασμένα εσωτερικά με τρόπο που δίνουν την εντύπωση ότι κανείς δε μπορεί να ξεφύγει γιατί ελέγχεται συνεχώς (πράγμα που συνήθως ισχύει και πρακτικά) ενώ εξωτερικά φαίνονται τρομακτικές, αποκρουστικές, μέρη όπου κανείς δε θέλει ποτέ να καταλήξει.

Είναι μηχανισμοί εκδίκησης και φόβου. Δε παραδίδουν μαθήματα ηθικής αλλά εξευτελισμού και ακρωτηριασμού της αξιοπρέπειας. Δοκιμασίες που οι περισσότεροι των κρατουμένων, αν όχι όλοι σχεδόν, σίγουρα δεν εκλαμβάνουν ως εφόδια μιας μελλοντικής, προσηλωμένης στους νόμους ζωής, με την αναπόφευκτη επιστροφή τους στη φυλακή να προδιαγράφεται πάνω τους τη στιγμή που παραδίδονται ως “ελεύθεροι” ξανά πίσω στο κοινωνικό σώμα. Αυτό φυσικά δε συνεπάγεται ότι εάν η φυλακή είχε ηθικοπλαστικό χαρακτήρα, όπως θα ήθελαν κάποιες ρεφορμιστικές ομάδες αριστερών και δυνατότητα μόρφωσης, θα άλλαζε κάτι στο τρόπο που τις αντιλαμβανόμαστε.

Ένας θεσμός που από προθέσεως δημιουργίας του είναι εχθρικός προς την ελευθερία του κάθε ατόμου.

Η φυλακή αφήνει βαθιά τραύματα σε κάθε άνθρωπο που την έχει βιώσει. Αλλά και για όλους αυτούς που δεν την έχουν γνωρίσει ακόμα, υψώνεται ως απειλητική υπενθύμιση της λεπτής γραμμής μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, μεταξύ ζωής εκτός των τειχών και εντός. Μια κατάσταση που θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπεί, σε κάθε παραστράτημα, σε κάθε ολίσθημα. Μια μορφή προληπτικής και γενικής τρομοκρατίας.



Η ΦΥΛΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΟΛΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Σίγουρα η συνθήκη της φυλακής πέρα από το πλέον ξεκάθαρο κομμάτι της κράτησης, είναι και ένας δημιουργός συμπεριφορών. Αυτό συνεπάγεται την δημιουργία μιας καινούργιας κοινωνικής δομής ,η οποία αν δεν μπορούμε να πούμε πως είναι ταυτόσημη με την έξω σίγουρα συγγενεύει σε μεγάλο βαθμό. Πράγμα που σε συνδυασμό με τις συνθήκες κράτησης που αναφέραμε και πριν, καθώς και το περιβάλλον της μικροκοινωνίας της φυλακής οδηγούν σε μια διόγκωση των ήδη αντιφατικών συμπεριφορών μεταξύ των κρατούμενων.

Έτσι λοιπόν μιλάμε για ένα άλλο κοινωνικό σύνολο το οποίο με μια φράση θα μπορούσαμε να το αναφέρουμε ως η “κοινωνία εντός των τειχών”. Και εκεί όπως και στην εδώ κοινωνία γίνονται διακριτές όλες οι γκάμες ανθρώπων. Από χρήστες ναρκωτικών εώς φιλήσυχους κρατούμενους που θέλουν να εκτίσουν την ποινή τους, μέχρι επαναστάτες και αξιοπρεπείς ανθρώπους που δεν αποδέχονται την ομηρία τους και δίνουν την μεγαλύτερη μάχη εκ των έσω με σκοπό να χτυπήσουν αυτή τη συνθήκη.

Ανάμεσα τους άνθρωποι οι οποίοι πρώτα απ΄ όλα έχουν και αυτοί με την σειρά τους να αντιμετωπίσουν ένα σημαντικό φόβο, τον φόβο των πειθαρχικών. Μια ποινή μέσα στη ποινή. Μια άμεση απειλή που λέει στους κρατούμενους “αν νομίζετε ότι καταδικαστήκατε και ξεμπερδέψατε κάνετε λάθος, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορούμε να σας ξαναχτυπήσουμε”. Έξτρα ποινές, στέρηση αδειών και επισκεπτηρίων, απομόνωση και συνεχείς μεταγωγές οδηγούν σε ψυχική και σωματική εξουθένωση.

Πολλές φορές αυτές οι ποινές πέφτουν στα κεφάλια κρατούμενων, από μαρτυρικές καταθέσεις συγκρατουμένων τους, οι οποίοι για να κερδίσουν ευνοϊκότερη μεταχείριση “δίνουν στεγνά”. Μια συμπεριφορά χυδαίου φιλοτομαρισμού που δυστυχώς είναι ευρέως διαδεδομένη στον κόσμο των φυλακών.

Αυτή η κατάσταση είναι ειρωνική και αντιφατική ταυτόχρονα. Πως είναι δυνατόν η κοινωνική συμπεριφορά της ρουφιανιάς ( η οποία βασιλεύει στις μέρες μας) και έχει οδηγήσει αρκετούς κρατούμενους στην φυλακή να αναπαράγεται στο εσωτερικό της και μάλιστα με τέτοια ένταση.

Οι απαντήσεις είναι απλές. Μπορούν να αναζητηθούν, όπως αναφέραμε και πριν, στις ταυτόσημες κοινωνικές συμπεριφορές που υπάρχουν, εντός και εκτός των τειχών.Για παράδειγμα, με την ίδια ευκολία που ένας πολίτης μπορεί να τηλεφωνήσει για να καταδώσει κάποιον, το ίδιο εύκολα ένας κρατούμενος μπορεί να ενημερώσει τους δεσμοφύλακες για τυχόν πληροφορίες που υπέπεσαν στην αντίληψη του. Ακόμα όπως κάποιος παραιτείται και οδηγείται στην αυτοκαταστροφή με την χρήση ναρκωτικών-κατασταλτικών ουσιών, έτσι και μέσα στην φυλακή υπάρχουν αυτοί που αποζητούν ακόμα και με το πρώτο φως της ημέρας, χάπια από τους δεσμοφύλακες. Οι ίδιες συμπεριφορές σε άλλο περιβάλλον και καθεστώς.

Μιλώντας για συμπεριφορές, εμείς απ΄ τη μεριά μας στεκόμαστε μαζί με όλους εκείνους που αρνούνται την αναπαραγωγή κυριαρχικών προτύπων





ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ



Εδώ και αρκετά χρόνια ένα από τα πλέον γνωστά αναρχικά συνθήματα ενάντια στη φυλακή είναι το “ούτε ποινικοί ούτε πολιτικοί, μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή”. Είναι ένα μήνυμα για να ξεπεραστεί ένας παλιός διαχωρισμός ,κυρίως αριστερής προέλευσης ,που διαιρεί την κοινωνία των φυλακισμένων σε πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους, ακολουθώντας ένα ιδεαλιστικό τεμαχισμό της συνθήκης του εγκλεισμού. Η έννοια του πολιτικού κρατούμενου προερχόμενη από την παράδοση της εξορίας και του πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων “εξιδανικεύει” τους πολιτικά διωκόμενους μιλώντας για “δίωξη ιδεών” διαχωρίζοντας τες από το πεδίο της πράξης. Για αυτό συνήθως οι “πολιτικοί κρατούμενοι” είναι “θύματα σκευωριών” και “ στοχοποίησης του πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκουν”.

Δεν θα μιλήσουμε σε αυτό το κείμενο για την “λογική της σκευωρίας”, αλλά για τα αποτελέσματα του διαχωρισμού. Στην ελλάδα ο εννοιολογικός προσδιορισμός των πολιτικών κρατούμενων με την αριστερή ρητορεία να τον υπερασπίζεται, παράγει μία ελιτίστικη κάστα φυλακισμένων προβάλλοντας τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της δίωξης τους (λόγω ιδεών) απομονώνοντας όλους τους υπόλοιπους κρατούμενους και τις συνθήκες κολαστηρίου που βιώνουν μέσα στις σύγχρονες αποθήκες ανθρώπων. Αρχικά για εμάς η έννοια της σκέψης και της πράξης είναι αδιαχώριστες και από την άλλη ο ορισμός του πολιτικού κρατούμενου δεν είναι ένας τίτλος τιμής που αποδίδεται ως μόνιμη ιδιότητα σε κάποιον που προέρχεται από έναν ιδεολογικό χώρο. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ βρέθηκαν στην φυλακή κατηγορούμενοι για επαναστατικές πρακτικές το ήθος, ο χαρακτήρας καθώς και οι συμπεριφορές τους ,θυμίζουν και αναπαράγουν ότι εμείς έχουμε αρνηθεί ως αξία του κυρίαρχου πολιτισμού, όπως και άτομα που ενώ η φύση των αδικημάτων για τα οποία κατηγορήθηκαν βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά από τον αξιακό μας κώδικα, εν αυτοίς η στάση, η συμπεριφορά και η αξιοπρέπεια που επιδεικνύουν απέναντι στην υποδουλωμένη καθημερινότητα της φυλακής τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά μας. Αν είναι λοιπον να εντοπίσουμε διαφορές και να τιμήσουμε διαφορετικές αξίες, συμπεριφορές και στάσεις ζωής μεταξύ των ανθρώπων που “υποκινούν τις φωτιές στην ταράτσα των φυλακών” και των υπολοίπων που παζαρεύουν την αξιοπρέπεια τους με την υπηρεσία των φυλακών για λίγα χάπια ή την παροχή αδειών, εμείς από εδώ και πέρα θα μιλάμε για αξιοπρεπείς αιχμαλώτους και ενσωματωμένους φυλακισμένους που αποτελούν ντεκόρ στο φυσικό περιβάλλων της φυλακής και ενσωματώνονται σε αυτή. Αντίθετα οι αιχμάλωτοι είναι που επιθυμούν την ελευθερία τους με κάθε τρόπο και σκέφτονται συνεχώς την απόδραση. Όπως είχε αναφέρει στην συνέντευξη του ο Αλκέτ Ριτζάι όταν ρωτήθηκε αν θα ήθελε να ξανά αποδράσει απάντησε ότι είναι σαν να ρωτάς έναν τυφλό αν θέλει να βρει το φως του. Είναι αυτοί που ο αξιακός τους κώδικας δεν αποδέχεται την ρουφιανιά, και σήμερα πλέον αποτελούν την μειοψηφία των φυλακισμένων.



ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ



Η διαρκής και αυξανόμενη στοίβαξη ανθρώπων σε ήδη γεμάτα κελιά, ελαττώνει τον περιορισμένο προσωπικό χώρο των κρατουμένων και δυσχεραίνει την ήδη βεβαρημένη ψυχολογία τους. Οι τριτοκοσμικές υποδομές που συνοδεύονται με τον περιορισμό βασικών και αυτονόητων “αγαθών”, όπως η διακοπή του νερού στις Φυλακές Τρικάλων για 23 ώρες την ημέρα, προστίθεται σαν μια επιπλέον τιμωρία. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των συνθηκών είναι και η απολυταρχική συμπεριφορά μερικών δεσμοφυλάκων, η οποία συμπληρώνει την πιεσμένη ρουτίνα που βιώνει ο κάθε έγκλειστος. Η μονιμότητα της πίεσης είναι αυτή που δημιουργεί το έδαφος ώστε με την ύπαρξη κάποιας αφορμής να ξεσπάσει όλη η συσσωρευμένη οργή των κρατουμένων με μορφή εξέγερσης.

Διαρρηγνύεται έτσι, έστω και προσωρινά ,η σχέση κρατουμένων και φυλακής καθώς οι έγκλειστοι επιχειρούν να βγουν εκτός του ελέγχου των δεσμοφυλάκων. Στο χάος το οποίο προκύπτει υπάρχει η εκδήλωση της συσσωρευμένης βίας την οποία εισέπρατταν τόσο καιρό οι φυλακισμένοι που τώρα την επιστρέφουν καίγοντας και καταστρέφοντας τις υποδομές της φυλακής. Ταυτόχρονα βρίσκεται η ευκαιρία να επιλυθούν προσωπικές διαφορές μεταξύ κρατουμένων δίχως την επέμβαση των δεσμοφυλάκων, ενώ λίγες φορές στο παρελθόν, κάποιες μειοψηφίες ανυπότακτων αιχμαλώτων αξιοποίησαν αυτές τις συνθήκες διαπράττοντας μαζικές αποδράσεις(Κορυδαλλός, Ιωάννινα).

Μετά το πέρας των πρώτων ωρών και όταν η κατάσταση κάπως σταθεροποιηθεί γίνεται η προσπάθεια από τους κρατουμένους να δημοσιοποιηθούν τα αιτήματα για τη βελτίωση της διαβίωσης τους, χρησιμοποιώντας έναν από τους λίγους τρόπους πίεσης που έχουν, την κατάληψη της φυλακής. Στους εντός των τειχών αγώνες είναι υπαρκτή η στέρηση πολλών επιλογών δράσης, σε αντίθεση με κοινωνικές ομάδες εκτός των τειχών, που μπορούν να επιλέξουν τις μορφές της επίθεσης και τον πήχη της βίας που θα ασκήσουν. Οπότε από διαφορετική θέση βλέπουμε συντεχνιακά αιτήματα γενικά και από διαφορετική τα αιτήματα των φυλακισμένων που προκύπτουν μέσα από εξεγέρσεις.

Η συμμετοχή σε εξεγέρσεις που έχουν αιτηματικό χαρακτήρα δεν βρίσκεται απέναντι στην επαναστατική αντίληψη που προτάσσει την ολοκληρωτική καταστροφή των φυλακών. Η ζωή και οι συνθήκες που επικρατούν μέσα είναι ασφυκτικές και η αλλαγή τους έχει άμεσα αποτελέσματα στο άτομο. Ο αγώνας για αυτές τις αλλαγές δεν περιορίζει την προοπτική της συνέχισης της δράσης μέχρι την καταστροφή του συστήματος. Η απαίτηση για καλύτερες συνθήκες δεν σε κάνει να ξεχνάς ότι η ύπαρξη ανθρώπων στην φυλακή είναι τελείως αφύσικη και ενάντια στην ζωή. Αλλά πρέπει να ζεις παρά τις αντιφάσεις. Δεν θα μπορούσαν να οριστούν εκτός των τειχών συγκεκριμένες πρακτικές αγώνα για τους κρατούμενους μέσα. Είναι ένα λεπτό ζήτημα που δεν μπορεί να ιδωθεί μόνο από την πλευρά της αποστειρωμένης θεωρητικής κριτικής δίχως να συνυπολογιστούν οι ιδιαιτερότητες των συνθηκών και των αντιλήψεων. Σίγουρα ελοχεύει ο κίνδυνος οι βελτιωμένες συνθήκες να καταστείλουν την μαχητικότητα των κρατουμένων και να συμβιβαστούν ακόμα περισσότεροι όπως είναι εξάλλου το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας των φυλακισμένων. “Κάποια στιγμή θα εξαναγκαστούν να μας αποδώσουν αυτά που δικαιούμαστε χωρίς να μας απειλούν ότι θα μας δείρουν, θα μας εξευτελίσουν, θα μας ταπεινωνόσουν, θα μας γονατίσουν... και έτσι θα μας κάνουν υπηρέτες του συστήματος. Δηλαδή υπάκουα παιδιά, καλά παιδιά για να πάρουμε αυτά για τα οποία αγωνιστήκαμε. Γιατί αν είσαι “κακό παιδί”, δηλαδή αν διαμαρτύρεσαι, αντιστέκεσαι, δεν σκύβεις το κεφάλι, δεν γονατίζεις, δεν παρακαλάς, θα σου κάνουν το τερατούργημα 2776 “πειθαρχικά παραπτώματα” (Βαγγέλης Πάλλης αιχμάλωτος φυλακών). Είναι γνωστά τα μοντέλα φυλακών σε ανεπτυγμένες χώρες, όπου οι περισσότερες παραχωρήσεις , που δεν δόθηκαν προφανώς από κάποια καλή πρόθεση, συνέβαλαν στην έμμεση καταστολή των κρατουμένων. Δημιουργείται έτσι ο φόβος ότι θα χαθούν τα ήδη κεκτημένα, ένα αίσθημα που αυτοκαταστέλει. Στον ελλαδικό χώρο αυτή η καταστολή εφαρμόζεται με την ελεγχόμενη και από τους δεσμοφύλακες διακίνηση ναρκωτικών που κάμπτουν σε μεγάλο βαθμό πιθανές αντί – δράσεις. “Οι αρμόδιοι αντιμετωπίζουν τις φυλακές σαν ζωολογικούς κήπους με διαχωρισμούς τύπου συνεργάσιμα και ήρεμα ζωάκια και σε πιο άγρια και ατίθασα. Αν συμπληρώσετε και τις τάσεις εκδικητικότητας και πολλές φορές απανθρωπιάς του συστήματος αντιλαμβάνεστε τι σωφρονισμός επιτυγχάνεται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η επιφανειακή ηρεμία στις φυλακές ανεξάρτητα αν αυτό επιτυγχάνεται με καταναλώσεις κιλών πρέζας και κιλών ψυχοφαρμάκων που καταναλώνει η πλειοψηφία κρατουμένων...” . (Βασίλης Στεφανάκος αιχμάλωτος φυλακών). Έτσι με ή χωρίς αιτηματικό χαρακτήρα, η πρόκληση και η συμμετοχή σε εξεγέρσεις είναι μια αξιοπρεπέστατη στάση και μια επαναστατική πρακτική.




ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΒΙΑΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ!



Ανακοίνωση



“Είδαμε σε αυτήν την εποχή το ψέμα να

θριαμβεύει με τη μάσκα του αληθινού.”



Στους δυο μήνες που μεσολάβησαν από την τελευταία μας προκήρυξή, είδαμε να διαδραματίζεται το ίδιο έργο σε επανάληψη ,ακόμα πιο προβλέψιμο, ακόμα πιο σαθρό.

Από ότι φαίνεται η τακτική των διωκτικών αρχών σε σχέση με την κατασταλτική επιχείρηση της “Συνωμοσίας” δοκιμάζει αντοχές απέναντι στην επινόηση του άθλιου ψέματος που έχουν κατασκευάσει οι προϊστάμενοι τους.

Η κεντρική γραμμή είναι σαφής: μετά από κάθε χτύπημα της “Συνωμοσίας” “προκύπτουν” νέες συλλήψεις.

Η αρχή έγινε με τη σύλληψη ατόμου στο Βόλο με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση μας, που συνοδεύτηκε από ηχηρούς τίτλους και θορυβώδη δημοσιεύματα “έπιασαν το συντάκτη των πρώτων προκηρύξεων” και άλλα παρόμοια. Σε αυτήν την περίπτωση η φαινομενική “επιτυχία” της αντιτρομοκρατικής συνοδεύτηκε και από τις αντίστοιχες φωτογραφικές αναρτήσεις του “επικίνδυνου τρομοκράτη”. Η παρωδία έλαβε σύντομα τέλος και οι δάφνες επιτυχίας αποσύρθηκαν αφού ακόμα και το φιλόδοξο ανθρωπάκι - ανακριτής Μπαλτάς, που έχει αναλάβει την υπόθεση προσωπικά ,δεν μπορούσε να διατάξει την προφυλάκισή του Ε.Ρ. και περιορίστηκε σε χρηματική εγγύηση και κλήτευση στο δικαστήριο.

Στη συνέχεια ακολούθησε η θεαματική υπερπαραγωγή της “εξάρθρωσης” του Επαναστατικού Αγώνα με πρωταγωνιστές, διωκτικές αρχές, εισαγγελείς και δημοσιογράφους που επιθυμούσαν να πάρουν τη ρεβάνς ενάντια στο αντάρτικο πόλης. Η διοχέτευση ονομάτων και φωτογράφιση προσώπων, δίχως να υπάρχει δικογραφία εις βάρος τους, οι υπόνοιες , οι διασυνδέσεις, η επιτηδευμένη παρουσίαση ευρημάτων με τη μορφή νέων αποκαλύψεων σε συνέχειες από το γραφείο ενημέρωσης της ΕΛΑΣ , οι τηλεφωνικές συνομιλίες, με αποκορύφωμα το δήθεν τηλεφώνημα με χαχανητά τη μέρα της “ανεύθυνης” βόμβας στα Πατήσια, που δεν υπάρχει ως καταγεγραμμένο στοιχείο, όλα αυτά ήταν στην ημερήσια διάταξη της προπαγάνδας και του θεάματος.

Τις ίδιες μέρες τα λαγωνικά της Ασφάλειας φθονώντας ίσως τη μιντιακή προβολή της αντιτρομοκρατικής, σκαρφίστηκαν κι αυτοί τη δική τους επιτυχία. Ασφαλίτες συλλαμβάνουν στην Καλλιθέα τέσσερα άτομα ( ανάμεσά τους και τη μητέρα ενός από αυτούς) ως μέλη της “Συνωμοσίας”. Μάλιστα ένα άτομο που βρισκόταν στη Μήλο το μετέφεραν με ελικόπτερο. Τα αδιάσειστα και ακλόνητα στοιχεία συμμετοχής τους ήταν η κατοχή “γουρούνων” (τα γνωστά πασχαλιάτικα δυναμιτάκια). Μπροστά σε αυτή τη γελοιότητα δίχως όρια ,οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι με πλημμεληματικές κατηγορίες.

Η συνέχεια της επιχείρησης ήταν υποχρεωτικό να παρουσιάσει αποτελέσματα ή να τα κατασκευάσει. Η τρίτη κατά σειρά σύλληψη, αυτή της 19χρονης αναρχικής Κωνσταντίνας Καρακατσάνη, ήταν προμελετημένο μετά τις δύο απανωτές αποτυχίες, να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.

Και ενώ οι δυο προηγούμενες περιπτώσεις διαφημίστηκαν από τα μέσα ως επιτυχία της αντιτρομοκρατικής, η συγκεκριμένη περίπτωση πέρασε στη σκιά ώστε να συγκαλυφθεί η αυθαιρεσία πάνω της και να προφυλακιστεί ελλείψει στοιχείων και χωρίς να έχει καμιά σχέση με την οργάνωση μας.



“Να υποχωρήσω; όχι δα! Ούτε καν όταν – στο τέλος

του δρόμου – χωρίς τρόπο απόδρασης, βρεθώ φάτσα με

το τείχος του θανάτου.”

Σεβερίνο Ντι Τζιοβάνι

(Αφιερωμένο στον σύντροφο Σίμο Σεϊσίδη)





Εδώ και δυο βδομάδες βρίσκεται αιχμάλωτος των διωκτικών αρχών ο σύντροφος Σίμος Σεϊσίδης που νοσηλεύεται σε νοσοκομείο τραυματισμένος από σφαίρες αστυνομικών.

Ο Σίμος τα τελευταία 4,5 χρόνια (όπως και οι αναρχικοί Μάριος Σεϊσίδης και Γρηγόρης Τσιρώνης) είχε επιλέξει το ανυπότακτο μονοπάτι της φυγοδικίας, χωρίς να επιτρέψει σε δικαστές και εισαγγελείς να καθορίσουν την ελευθερία του.

Για 4,5 χρόνια, φωτογραφήθηκε ως ο “αρχηγός” των “ληστών με τα μαύρα” καθ' υπαγόρευση του σεναρίου της ασφάλειας, επικυρήχθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του για 600.000 ευρώ, ενώ παράλληλα το όνομα του αναφερόταν δίπλα σε κάθε ένοπλη επαναστατική ενέργεια και σε κάθε χτύπημα του αντάρτικου πόλης.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξεις αλληλεγγύη στους συντρόφους που βρίσκονται στο στόχαστρο του κράτους, καθένας απ' τους οποίους είναι μία προέκταση του τρόπου ,που ο εαυτός μας αντιλαμβάνεται την επαναστατική δράση συνολικά.

Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις η επιτακτική αναγκαιότητα άμεσων αντανακλαστικών δεν πρέπει να παραχωρεί ούτε στιγμή στον αντίπαλο. Ο σοβαρός τραυματισμός του Σίμου Σεϊσίδη και η νοσηλεία του υπό την συνεχή επίβλεψη υψηλόβαθμων στελεχών της αστυνομίας, αναγκαστικά μας οδηγεί σε συνειρμούς και πιθανές καταστάσεις που είχε υποστεί ο αντάρτης πόλης Σάββας Ξηρός στο βασανιστήριο του Ευαγγελισμού.

Η άμεση κινητοποίηση και η έντονη παρουσία αντιεξουσιαστών και αλληλέγγυων έξω απ' το νοσοκομείο που βρίσκεται τραυματισμένος ο σύντροφος, κατά τη γνώμη μας, έπρεπε να ήταν επιβεβλημένη ώστε να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση αλλά και να εκφραστεί η υπενθύμιση ότι κανείς σύντροφος δεν είναι μόνος του, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές.

Παράλληλα οι μπάτσοι εκμεταλλευόμενοι το συνωμοσιολογικό συρφετό που προκάλεσαν οι δημοσιογράφοι με τη δήθεν εμπλοκή του Σίμου σε ληστεία στο Praktiker αξιοποίησαν τη σύλληψη του επίσης αντιεξουσιαστή Άρη Σειρηνίδη παρουσιάζοντας τον αρχικά ως συνεργάτη του πρώτου και αφού δεν έπιασε το συγκεκριμένο σενάριο, του φόρτωσαν μια ξεχασμένη περίεργη υπόθεση ενός πυροβολισμού εναντίον των ΜΑΤ και τον προφυλάκισαν.

Η όξυνση της επαναστατικής δράσης είναι αναμενόμενο να απαντηθεί με την όξυνση της καταστολής.

Ο κάθε σύντροφος πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Όπου υπάρχει πόλεμος υπάρχουν και αιχμάλωτοι. Κι όποιος ξεχνάει τους αιχμαλώτους, θα ξεχάσει αναπόφευκτα και τον ίδιο τον πόλεμο.






ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ

ΧΑΡΗ ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΣΟΥΡΑ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ

(που κατηγορούνται για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς)





Αλληλεγγύη στους αντάρτες πόλης Κώστα Γουρνά, Νίκο Μαζιώτη, Πόλα Ρούπα

και στους Αναρχικούς, Χριστόφορο Κορτέση, Σαράντο Νικητόπουλο, Ευάγγελο Σταθόπουλο

που διώκονται για την υπόθεση του ΕΑ



Συντροφικούς χαιρετισμούς στον αντάρτη πόλης Δημήτρη Κουφοντίνα και στους αμετανόητους της 17 Νοέμβρη.



Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αναρχικούς Σίμο Σεισίδη, Γιάννη Δημητράκη, Michal Pawlak( Πολωνός σύντροφος που κρατείται έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού για τα γεγονότα της 6/12/09), Πολύκαρπο Γεωργιάδη, Χρήστο Στρατηγόπουλο, Alfredo Bonnano, Ηλία Νικολάου και Άρη Σειρηνίδη





ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΑΡΤΗ ΠΟΛΗΣ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ





ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ-ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΕΡΡΟΡΙΣΤΩΝ
Αναρτήθηκε από troktiko


Read more...

Μετά την επίσκεψη Ερντογάν...


Από την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - ΠΑ.ΣΟ.Κ

ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΤΙΣ ΔΙΝΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η χώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης που μας οδήγησε σε διεθνή οικονομική επιτήρηση χαρακτηρίστηκε από τον Πρωθυπουργό ως αμφισβήτηση της Εθνικής Κυριαρχίας. Ταυτόχρονα προβάλλεται από πολλούς το επιχείρημα ότι η οικονομική και πολιτική κρίση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία και συνεπώς ελπίδα για διέξοδο από όλα τα προβλήματα της Ελλάδας.
Είναι λάθος όμως να πιστεύει κανείς ότι...
τα χρόνια εθνικά ζητήματα μπορούν να λυθούν εσπευσμένα ή τουλάχιστον να δρομολογηθεί λύση τους μέσα από μία ήπια προσέγγιση δευτερευόντων πολιτικών και οικονομικών θεμάτων όπως έγινε με την τελευταία επίσκεψη του τούρκου Πρωθυπουργού, κ. Ερντογάν η οποία θεωρήθηκε και ως μεγάλη κυβερνητική επιτυχία. Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα δεν βοηθούν την εξωτερική πολιτική της χώρας. Αρκεί μια ματιά στα καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής από την επικοινωνία κατά την περίοδο 2004 – 2009.
Είναι βέβαιο ότι η επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού δεν απέδωσε τίποτα το ουσιαστικό. Η Τουρκία εμμένει στις γνωστές της θέσεις και ο κ. Ερντογάν συμπεριφέρθηκε με αλαζονεία απέναντι στα ελληνικά Μ.Μ.Ε και την ελληνική κοινή γνώμη δίνοντας συμβουλές και απευθύνοντας παραινέσεις ακόμα και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Το νεοθωμανικό στυλ που υιοθέτησε ο Τούρκος Πρωθυπουργός ως σουλτάνος το 21ου αιώνα δείχνει μια πραγματικότητα πολύ σκληρή.
Η Τουρκία κερδίζει απ' αυτές τις επαφές γιατί παρουσιάζει την εικόνα μιας περιφερειακής δύναμης, ενώ η χώρα μας εμφανίζεται να παραπαίει αδύναμη σε αναζήτηση “φίλων”. Με πειθήνιες λογικές απέναντι στις απαιτήσεις των Αμερικάνων και των Τούρκων δεν υπερασπιζόμαστε τα εθνικά συμφέροντα. Η Εθνική Κυριαρχία δεν εξασφαλίζεται με πολιτικές διολισθήσεων απέναντι στους “γείτονες” και αυτό οφείλουμε να τα καταλάβουμε όλοι και προπαντός οι υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες όλων των κομμάτων πριν είναι αργά.

Read more...

Διορίστηκε στη Βουλή και ο πρώην ευρωβουλευτής Μαν. Μαυρομμάτης...


...ως μετακλητός στο Γραφείο
του Αντ. Σαμαρά


Ο Αντώνης Σαμαράς διόρισε τον Μανώλη Μαυρομμάτη
Ντροπή Κύριε Πρόεδρε! Υπάρχουν άνεργα παιδιά κι εσείς διορίζετε συνταξιούχους!
*Ο Μανώλης Μαυρομμάτης διετέλεσε ευρωβουλευτής της Ν.Δ.

Read more...

Ολόκληρη η δήλωση Διαμαντοπούλου...


«Περί δήθεν παραιτήσεώς μου»
Φήμες και υπονοούμενα χωρίς βάση και χωρίς αφορμή δημιούργησαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο το γαϊτανάκι της παραπληροφόρησης των «…μη ειδήσεων» περί δήθεν παραίτησής μου.
Μέχρις εδώ!
Όλα αυτά συμβαίνουν μεσούσης της διαδικασίας των Πανελληνίων Εξετάσεων όπου διακυβεύεται το μέλλον χιλιάδων παιδιών. Η διασπορά αυτών των φημών ανήκει...
στη διαδικασία της ποινικής νομοθεσίας .
Η επιχείρηση «αίμα στο κοινό» είναι το αντίθετο από τη διαφάνεια και από την αναγκαία αποκαλυπτική λειτουργία της δημοσιογραφίας. Ως πολιτικός αρνούμαι τις απόπειρες εκφοβισμού απ’ όπου και αν προέρχονται. Ελπίζω τα αρμόδια όργανα των δημοσιογράφων να προστατέψουν τις αρχές του λειτουργήματός τους.
Η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Άννα Διαμαντοπούλου

Read more...

Πρόστιμα του ΕΦΕΤ σε 44 επιχειρήσεις



ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ

Πρόστιμα συνολικού ύψους 305.000 ευρώ επέβαλε το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Φ.Ε.Τ. σε 44 επιχειρήσεις τροφίμων στο πλαίσιο ελέγχων όπου διαπιστώθηκε σειρά παραβάσεων σχετικά με κατοχή νοθευμένων, μη ασφαλών και ακατάλληλων για κατανάλωση ή μη...


συμμορφούμενων στις προδιαγραφές καταλληλότητας και κανονικότητας τροφίμων ή αποκλίσεων από τις υγειονομικές διατάξεις.
Συγκεκριμένα επιβλήθηκαν:

1. Πρόστιμο € 10.000 στο σούπερ μάρκετ με την επωνυμία ΠΕΝΤΕ Α.Ε. - ΓΑΛΑΞΙΑΣ που βρίσκεται στην οδό Λένορμαν 129 Αθήνα.

2. Πρόστιμο € 24.000 στην βιομηχανική εταιρεία φαρμάκων και καλλυντικών με την επωνυμία FAMAR ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ - ΦΑΜΑΡ ΑΒΕ που βρίσκεται στο 6ο χλμ Παλαιάς Εθνικής Οδού Θήβας - Χαλκίδας Μαυροβούνι Αγίων Θεοδώρων Θηβών.

3. Πρόστιμο € 15.000 στην επιχείρηση αποθήκευσης και διακίνησης ελαίων με την επωνυμία ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π. ΤΣΙΟΒΟΥΛΟΣ που βρίσκεται στην οδό Ναυτίλου & Στράβωνος 2, Περιστέρι.

4. Πρόστιμο € 3.000€ στην υπεραγορά τροφίμων με την επωνυμία ΞΥΝΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στην Λεωφ. Καραμανλή, Ανάβυσσος.

5. Πρόστιμο € 2.000 στην επιχείρηση μεταφοράς & τροφίμων με την επωνυμία KUEHNE + NAGEL Α.Ε. που βρίσκεται στην Ε.Ο. Αθηνών - Λαμίας, Θέση Μαδερο Οινοφύτων.

6. Πρόστιμο € 4.000 στο σούπερ μάρκετ με την επωνυμία ΑΡΓΩ ΜΑΡΚΕΤ -ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ που βρίσκεται στην οδό Ελευθερίας 25, Καλαμάκι.

7. Πρόστιμο € 2.000 στο αρτοποιείο με την επωνυμία ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΛΙΟΡΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε. - ΖΑΓΟΡΑΙΟΣ που βρίσκεται στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου 14, Χαλάνδρι.

8. Πρόστιμο € 4.000 στην επιχείρηση διαχείρισης αναψυκτηρίων με την επωνυμία ZEPPELIN ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΩΝ που βρίσκεται στην Β' Περιοχή Αττικού Άλσους, Γαλάτσι.

9. Πρόστιμο € 6.000 στην ανώνυμη εμπορική εταιρεία - κατάστημα παιχνιδιών με την επωνυμία JUMBO ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ που βρίσκεται στην Λεωφ. 62 Μαρτύρων 193, Ηράκλειο.

10. Πρόστιμο € 4.000 στην υπεραγορά τροφίμων με την επωνυμία ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ Α.Ε. που βρίσκεται στην οδό Μάχης Κρήτης 44 Ηράκλειο.

11. Πρόστιμο € 6.000 στο σούπερ μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα υπεραγορών τροφίμων με την επωνυμία ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στο Υποκατάστημα Πεύκης - Λεωφ. Ειρήνης 48, Πεύκη.

12. Πρόστιμο € 12.000 στο σούπερ μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα υπεραγορών τροφίμων με την επωνυμία ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στο Υποκατάστημα Βάρης - Λεωφ. Βάρης Κερκύρας & Κέκρωπος, Βάρη.

13. Πρόστιμο € 4.000 στο κατάστημα ψιλικών με την επωνυμία ΚΟΚΚΙΝΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΨΙΛΙΚΑ - ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ - ΖΑΧΑΡΩΔΗ που βρίσκεται στην οδό Αγίας Αναστασίας 24, Περιστέρι.

14. Πρόστιμο € 2.000 στο παραδοσιακό καφενείο με την επωνυμία ALL FRESHES - ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ που βρίσκεται στην οδό Φιλελλήνων 22, Αθήνα.

15. Πρόστιμο € 5.000 στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής με την επωνυμία ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Β. του ΘΕΟΔ. & ΣΙΑ Ε.Ε. που βρίσκεται στην οδό Αχαρνών 156 Aθήνα.

16. Πρόστιμο € 2.000 στο αναψυκτήριο όπου παρασκευάζονται κρέπες με την επωνυμία ΚΡΕΠΗΛΑΤΕΙΟΝ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓ. ΠΑΛΑΠΕΡΗΣ που βρίσκεται στην Λεωφ. Κηφισίας 59 Παράδεισος Αμαρουσίου, Μαρούσι.

17. Πρόστιμο € 24.000 στο σούπερ μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα υπεραγορών τροφίμων με την επωνυμία ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στην οδό Αχαρνών 300 Aθήνα.

18. Πρόστιμο € 25.000 στο κυλικείο με την επωνυμία ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ - ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΔΟΜΑΖΟΥ που βρίσκεται στην οδό Παλλήνης & Καλυφτάκη, Κηφισιά.

19. Πρόστιμο € 4.000 στο σούπερ μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα υπεραγορών τροφίμων με την επωνυμία DIA HELLAS A.E. που βρίσκεται στην οδό Αμυκλών 1 & Τεώ, Γαλάτσι.

20. Πρόστιμο € 8.000 στο σούπερ μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη αλυσίδα υπεραγορών τροφίμων με την επωνυμία ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στην Λεωφ. Κηφισίας 118, Αμπελόκηποι.

21. Πρόστιμο € 4.000 στο εστιατόριο - κυλικείο με την επωνυμία FIRST CLASS Α.Β.Ε.Τ.Ε. - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ που βρίσκεται στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως & Τζαβέλλα 1 - 3, Χαλάνδρι.

22. Πρόστιμο € 14.000 στο εργαστήριο συσκευασίας και ανασυσκευασίας ζαχαρωδών προϊόντων & αρτοσκευασμάτων με την επωνυμία Α. ΣΑΜΟΥΡΗ & ΣΙΑ Ε.Ε. που βρίσκεται στην οδό Τεώ 36 και Ομήρου 2, Ταύρος.

23. Πρόστιμο € 7.000 στην υπεραγορά τροφίμων με την επωνυμία ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε. που βρίσκεται στην Λεωφ. Φλέμινγκ & 89Η οδό, Ραφήνα.

24. Πρόστιμο € 5.000 στο αρτοποιείο - ζαχαροπλαστείο με την επωνυμία ΒΑΪΡΑΜΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ που βρίσκεται στην οδό Πάρου 11, Αγία Παρασκευή.

25. Πρόστιμο € 8.000 στο μάρκετ κρεάτων - αλλαντικών - τυριών με την επωνυμία ΚΡΕ - ΠΑΠ ΕΠΕ ΜΑΡΚΕΤ ΚΡΕΑΤΩΝ ΑΛΛΑΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΥΡΙΩΝ που βρίσκεται στην οδό Αγίου Ιερόθεου 108, Περιστέρι.

26. Πρόστιμο € 3.000 στην υπεραγορά τροφίμων με την επωνυμία ΜΕΡΙΜΝΑ ΑΕΕ - ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΡΟΦΙΜΩΝ που βρίσκεται στην οδό Εθνάρχου Μακαρίου 41, Ηλιούπολη.

27. Πρόστιμο € 4.000 στο αρτοποιείο με την επωνυμία ΑΤΖΑΜΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ που βρίσκεται στην οδό Θηβών 507, Αιγάλεω.

28. Πρόστιμο € 4.000 στο παντοπωλείο με την επωνυμία ΥΓΕΙΑ - ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΕΠΕ που βρίσκεται στην οδό Πανεπιστημίου 57, Αθήνα.

29. Πρόστιμο € 4.500 στο πρατήριο άρτου - γάλακτος - ειδών ζαχαροπλαστικής με την επωνυμία ΖΟΥΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ που βρίσκεται στην οδό Κοκκιναρά 28, Κηφισιά.

30. Πρόστιμο € 4.000 στην αποθήκη τροφίμων με ψυκτικές εγκαταστάσεις με την επωνυμία MEDITERRANEAN FOODS A.E. που βρίσκεται στην οδό Ήρωνος 9, Κορωπί.

31. Πρόστιμο € 4.000 στην πιτσαρία με την επωνυμία BENVENUTO - ΠΙΤΣΑΡΙΑ ΜΟΥΣΑΔΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. που βρίσκεται στην οδό Χίου 8, Αγία Παρασκευή.

32. Πρόστιμο € 18.000 στο κατάστημα πώλησης εμφιαλωμένων ποτών - ξηρών καρπών - ζαχαρωδών προϊόντων - ειδών ζαχαροπλαστικής - πρατήριο γάλακτος με την επωνυμία ΜΑΤΣΟΥΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ που βρίσκεται στην οδό Καραγιώργη Σερβίας 3, Αθήνα.

33. Πρόστιμο € 3.000 στο παντοπωλείο με την επωνυμία ELIXIR - Π. ΚΟΝΙΑΡΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε. που βρίσκεται στην οδό Ευριπίδου 41, Αθήνα.

34. Πρόστιμο € 2.000 στο κυλικείο με την επωνυμία ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ - ΚΥΛΙΚΕΙΟ που βρίσκεται στην οδό Λουκάρεως 14 (4ος όροφος εφετείου), Αθήνα.

35. Πρόστιμο € 1.500 στο αρτοποιείο με την επωνυμία ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε. - Αρτοποιεία / Ζαχαροπλαστική που βρίσκεται στην οδό Μεταμορφώσεως 50, Χαλάνδρι.

36. Πρόστιμο € 10.000 στην εγκατάσταση παραγωγής γαλακτοκομικών προιόντων με την επωνυμία ΑΦΟΙ ΣΤΑΜΟΥ Ο.Ε. - ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ που βρίσκεται στην Λεωφ. Καραμανλή 17, Αχαρνές.

37. Πρόστιμο € 2.000 στην επιχείρηση εμφιαλωμένου νερού με την επωνυμία ΜΗΛΑΚΗΣ Β. ΑΕΤΒΕ που βρίσκεται στο Καστέλι Πεδιάδος, Ηράκλειο Κρήτης.

38. Πρόστιμο € 2.000 στο κυλικείο με την επωνυμία Ν. ΒΕΛΙΓΡΑΝΤΑΚΗΣ - ΕΠ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ Ο.Ε. που βρίσκεται στο 3Ο χλμ Καρδίτσας - Τρικάλων, Καρδίτσα.

39. Πρόστιμο € 2.000 στην επιχείρηση βιολογικών - οικολογικών προϊόντων με την επωνυμία BIO SANTE Ε.Π.Ε. που βρίσκεται στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου 5, Ηράκλειο Κρήτης.

40. Πρόστιμο € 5.000 στην επιχείρηση χονδρικού & λιανικού εμπορίου - εισαγωγών - εξαγωγών - διανομής ειδών διατροφής & οικιακής χρήσεως με την επωνυμία LIDL HELLAS & ΣΙΑ Ο.Ε. - ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ 042 : ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΓΑΖΙ που βρίσκεται στην Αμουδάρα Γαζίου, Ηράκλειο Κρήτης.

41. Πρόστιμο € 4.000 στην επιχείρηση τυποποίησης - εμπορίου μελιού με την επωνυμία CRETA MEL Α.Ε.Β.Ε. που βρίσκεται στις Σίσσες Μυλοποτάμου, Ρέθυμνο.

42. Πρόστιμο € 4.000 στην επιχείρηση τυποποίησης - εμπορίου μελιού με την επωνυμία CRETA MEL Α.Ε.Β.Ε. που βρίσκεται στις Σίσσες Μυλοποτάμου, Ρέθυμνο.

43. Πρόστιμο € 6.000 στην επιχείρηση τροφίμων - χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών με την επωνυμία NUTISSIMO ΕΠΕ που βρίσκεται στο 6Ο χλμ Ε.Ο. Ασπροχώματος - Πύλου, Καλαμάτα.

44. Πρόστιμο € 18.000 στην υπεραγορά τροφίμων με την επωνυμία ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ που βρίσκεται στην οδό Ελ. Βενιζέλου 5, Χανιά.


Read more...

Παραλύει ο Δημόσιος Τομέας και οι Μεταφορές


Η απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ θα γίνει στις 11:00 στο Πεδίον του Αρεως και θα ακολουθήσει πορεία προς τη Βουλή. Ξεχωριστή συγκέντρωση θα πραγματοποιήσει στις 10:00 στην πλατεία Ομονοίας το ΠΑΜΕ.

Στην απεργία συμμετέχουν η ΟΤΟΕ, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, δάσκαλοι και καθηγητές. Με προσωπικό ασφαλείας θα λειτουργήσουν τα δημόσια νοσοκομεία, ενώ οι δικηγόροι θα απέχουν από τα καθήκοντά τους.

Δεμένα θα παραμείνουν τα πλοία στα λιμάνια, λόγω της συμμετοχής των ναυτεργατών στην απεργία. Θα νεκρώσουν και τα εμπορικά λιμάνια λόγω της συμμετοχής των λιμενεργατών στην κινητοποίηση.

Κανονικά θα εκτελεστούν οι πτήσεις των αεροσκαφών, καθώς οι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν στην απεργία. Ενδέχεται όμως να προκύψουν προβλήματα στο δίκτυο του εσωτερικού και κυρίως σε μικρά αεροδρόμια, αν απεργήσουν οι εργαζόμενοι στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ΟΣΥΠΑ.

Χωρίς συγκοινωνίες θα μείνει η πρωτεύουσα
, καθώς δεν θα κινηθεί κανένα Μέσο Μαζικής Μεταφοράς, πλην του Ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, εξαιτίας της συμμετοχής των εργαζομένων στη νέα 24ωρη Πανελλαδική απεργία που έχουν κηρύξει οι δύο κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Συγκεκριμένα, χειρόφρενο για όλο το 24ωρο (της Πέμπτης) τραβούν λεωφορεία της ΕΘΕΛ και τρόλεϊ, ενώ δεν πρόκειται να βγουν από τα αμαξοστάσια το Μετρό, ο Προαστιακός και το Τραμ.

Το μόνο μέσο που κινηθεί τμηματικά θα είναι ο Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, ο οποίος θα εκτελεί δρομολόγια από τις 10 το πρωί, έως τις 4 το απόγευμα.

Σε 24ωρη απεργία κατέρχονται και οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ με αποτέλεσμα να μην εκτελεστεί κανένα δρομολόγιο, εκτός εκείνων, των λεγόμενων "Κοινωνικών Αναγκών". Η απεργία της Πέμπτης θα επηρεάσει και τα αυριανά δρομολόγια του Οργανισμού, γι αυτό καλό θα είναι το κοινό να επικοινωνεί με τα κατά τόπους γραφεία του ΟΣΕ.

Read more...

Συνάντηση Παπούλια με τον πρόεδρο τoυ Ομίλου COSCO

nooz.gr
Στις άριστες σχέσεις Ελλάδας και Κίνας, αλλά και στις εξαιρετικές προοπτικές συνεργασίας μεταξύ των δυο χωρών, αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, καλωσορίζοντας στο Προεδρικό Μέγαρο τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου COSCO, Captain Wei Jiafu, και τη συνοδεία του.

«Χαιρετίζω έναν ένθερμο φίλο της Ελλάδας», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθυνόμενος στον πρόεδρο της COSCO, ενώ από την πλευρά του ο κ. Wei Jiafu, αφού εξέφρασε τη χαρά του για το γεγονός ότι είναι η δεύτερη φορά που γίνεται δεκτός από τον κ. Παπούλια, υπενθύμισε την επίσκεψη του Έλληνα Προέδρου στην Κίνα τον Ιούνιο του 2008, υπογραμμίζοντας τη συμβολή του στην προώθηση της συνεργασίας της COSCO με την Ελλάδα.
Read more...

Παρατείνονται μέχρι 31/12 οι προθεσμίες παραγραφής φορολογικών υποθέσεων

.nooz.gr
Παρατείνονται μέχρι 31.12.2010 οι προθεσμίες παραγραφής φορολογικών υποθέσεων που λήγουν στις 30.6.2010. Σχετική εγκύκλιο που δίνει διευκρινίσεις για την παράταση των υποθέσεων αυτών απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών σε όλες τις εφορίες.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο η παράταση αφορά κάθε είδους προθεσμίες παραγραφής όπως υποθέσεις χρήσεων 2000, 2001, 2002 και 2003, υποθέσεις με πλαστά ή εικονικά ή νοθευμένα φορολογικά στοιχεία, υποθέσεις με κατασχεθέντα ανεπίσημα βιβλία και στοιχεία, όπως και υποθέσεις μη υποβολής δήλωσης.

Σημειώνεται ότι, η παράταση αυτή δεν αφορά υποθέσεις φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών, προικών, κερδών από λαχεία, μεταβίβασης ακινήτων, φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και ειδικού φόρου επί των ακινήτων.
Read more...