Ομιλία ECONOMIST 25.05.2009Προοδευτική πλειοψηφία για να αποτελέσει η Ευρώπη πρότυπο εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης |
http://www.pasok.gr
Read more...
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, επισκέφτηκε σήμερα το ΚΑΠΗ Αργυρούπολης, όπου συναντήθηκε και συνομίλησε με τον Πρόεδρο του ΚΑΠΗ, τους εκπροσώπους των άλλων ΚΑΠΗ του Δήμου, καθώς και με ηλικιωμένους.
Μετά την επίσκεψη, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
Είναι απαράδεκτη η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, με την εγκατάλειψη των δομών πρόνοιας και ιδιαίτερα την εγκατάλειψη των πιο αδύναμων και των συνταξιούχων στη χώρα μας.
Έχουμε την κατάρρευση των Ασφαλιστικών Ταμείων, την χρεοκοπία τους από τη διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας.
Έχουμε το πάγωμα των συντάξεων.
Έχουμε την κατάρρευση δομών πρόνοιας, όπως η «Βοήθεια στο Σπίτι».
Έχουμε την τεράστια ταλαιπωρία με το ΑΜΚΑ, που θίγει και την αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων.
Έχουμε και τον εμπαιγμό που υφίστανται πάνω από 100.000 συνταξιούχοι, που περιμένουν από την κυβέρνηση να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της για το επίδομα, το οποίο πηγαίνουν να πάρουν και δεν παίρνουν.
Αυτή η πολιτική πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα, να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες δομές στήριξης των ηλικιωμένων, στήριξης των πιο αδύναμων της κοινωνίας μας.
Να φτιάξουμε μια ανθρώπινη κοινωνία. Αυτή είναι η δέσμευσή μας.
http://www.pasok.gr
Η αθέατη πλευρά της (αποτυχημένης) συγκέντρωσης της ΝΔ με ομιλητή τον Κ. Καραμανλή. Οι Αρκάδες προτίμησαν τις ...καφετέριες. Η ενόχληση για τον Αντ. Σαμαρά και η νέα οσφυοκαμψία του Ανδ. Λυκουρέντζου
.
Από τον Γιάννη Δαίδαλο
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας, οι γερμανικές αρχές επέστρεψαν ως "αόριστο" το ένταλμα για τη σύλληψη του Μιχ. Χριστοφοράκου και ζητούν να ξανασταλεί με πιο συγκεκριμένο περιεχόμενο. Ψάχνουμε το θέμα και επανερχόμαστε σε λίγο με περισσότερες λεπτομέρειες...
Έλεος δηλαδή. Τα έχουν κάνει μούσκεμα!
Η υποψήφια ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Αλεξάνδρα Πάλλη, παραδέχεται ότι τα "παπαγαλάκια" λένε αλήθειες! Παραδέχεται επίσης ότι δεν είναι χιουμοριστικά και ότι είναι κομματική πολιτική ισοπέδωσης!
Πολύ καλή η Πετρούλα Ντελεδήμου, που με ευγένεια και επιχειρήματα, την έκανε να παραδεχτεί πολλά και να χάσει στο τέλος την μιλιά της.
Υ.Γ. Η κα Πάλλη ή ζει σε άλλο κόσμο ή έχει πάρει γραμμή να μας πείσει ότι τροποποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας ισοδυναμεί με αποχώρηση από την Ε.Ε.. Εκτός και αν νόμιζε ότι μιλά με εκπρόσωπο του KKE, όπως είπε η Πετρούλα...
Εντονα δυσαρεστημένη εμφανίζεται η Πολεμική Αεροπορία και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας με το νέο πρόβλημα που παρουσιάστηκε στα διθέσια εκπαιδευτικά νέα μαχητικά F-16, με αποτέλεσμα να μην έρθουν χθες στην Ελλάδα όπως είχε προγραμματιστεί.
Τα δύο διθέσια εκπαιδευτικά, με τα οποία θα ξεκινούσε η εκπαίδευση των Ελλήνων πιλότων, δεν ξεκίνησαν από την Αμερική καθώς, όπως διαπιστώθηκε, έβαλαν νερά στο κουτί του συστήματος αυτοπροστασίας με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος βραχυκυκλώματος. Οι Αμερικανοί τεχνικού προσπάθησαν σε πρώτη φάση να διαπιστώσουν πώς έγινε αυτό, αλλά δεν βρέθηκε η αιτία με αποτέλεσμα να πρέπει να λυθεί όλο το σύστημα και να βρεθεί πού υπάρχει πρόβλημα. Κατόπιν αυτού, δεν δόθηκε άδεια από τους Αμερικανούς τεχνικούς τα αεροσκάφη να πετάξουν για την Ελλάδα και αντί για δύο μονοθεσία και δύο διθέσια, που ήταν η επιθυμία του ελληνικού υπουργείου Αμυνας, προσγειώθηκαν χθες το απόγευμα στην Ελλάδα τέσσερα μονοθέσια.
Το γεγονός της εισροής υδάτων, καθώς και το θέμα του συστήματος αυτοπροστασίας το οποίο η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει αποδεχτεί ακόμη, οδήγησαν την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αμυνας αλλά και τη στρατιωτική ηγεσία της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στην απόφαση να μην παρευρεθούν στην παραλαβή των πρώτων τεσσάρων αεροσκαφών.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Αμυνας, το γεγονός ότι τα αεροσκάφη ήρθαν στην Ελλάδα δεν σημαίνει ότι θα τα παραλάβουμε με προβλήματα. Στη διαδικασία της παραλαβής υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες και θα τηρηθούν όλες οι διαδικασίες.
Ένα πολύ δυνατό άρθρο του ΓΙΑΝΝΗ ΡΟΥΜΠΑΤΗ πρώην ευρωβουλευτή, στην σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ:
"Η Νέα Δημοκρατία και το επικοινωνιακό της επιτελείο αγωνιωδώς προσπαθεί να διαστρεβλώσει το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», προκειμένου να συσκοτίσει μια πραγματική πολιτική μάχη, που διαπερνά σε συνθήκες οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης λίγο έως πολύ ολόκληρη τουλάχιστον την Ευρώπη.
Η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να συσπειρώσει τους οπαδούς της, με αδόκιμους επικοινωνιακούς σχεδιασμούς, ενώ καταλαβαίνει ότι το πρόβλημά της δεν είναι μόνον η διακυβέρνηση της χώρας, στην οποία απέτυχε παταγωδώς, αλλά κυρίως η απώλεια της ιδεολογικής της κυριαρχίας. Γιατί πραγματικά μια νέα βαρβαρότητα «πλανάται πάνω από την Ευρώπη». Οι ενδείξεις είναι πολλές και ακραίες και πριν από όλα στη χώρα μας.
Για όσους θυμούνται τα γεγονότα του Δεκεμβρίου και για όσους δίνουν σημασία στις σχεδόν καθημερινές, μικρές αλλά σημαντικές νέες τρομοκρατικές ενέργειες.
Για όσους αντιλαμβάνονται ότι τα δημόσια νοσοκομεία, χωρίς πόρους, χωρίς υλικά, χωρίς σχεδιασμό, λειτουργούν μόνο χάρη στο φιλότιμο και στην αυτοθυσία του προσωπικού τους.
Για όσους καταλαβαίνουν ότι η εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας μας ζει σε γενικευμένη ανασφάλεια, αβεβαιότητα και σε τέλμα με κύριο χαρακτηριστικό του την ανάδειξη μιας πραγματικά άγριας ταξικότητας. Για τους γονείς που δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα που βρίσκονται μπροστά τους.
Για όσους βλέπουν ότι στα θέματα της περιβαλλοντικής προστασίας και της ενέργειας είναι και πάλι οι φτωχοί που καλούνται να πληρώσουν τη μερίδα του λέοντος, ζώντας με υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής όταν είναι αυτοί που παράγουν και προσφέρουν.
Για όλους αυτούς, για όλους εμάς, η βαρβαρότητα στην Ευρώπη είναι κομμάτι της καθημερινής μας ζωής.
Οι δογματικοί υπερασπιστές τής ανεξέλεγκτα ελεύθερης αγοράς, «κερδίζοντας» τη μάχη των δύο κόσμων στα τέλη της δεκαετίας του '80, οδήγησαν την παγκόσμια κοινότητα σε ένα «ράλι» κερδοσκοπίας με παράλληλες περικοπές κοινωνικών κατακτήσεων.
Το ευρωπαϊκό μοντέλο της κοινωνικής προστασίας και της αλληλεγγύης συστηματικά υπονομεύθηκε και κακοποιήθηκε από τις συντηρητικές πλειοψηφίες, την ανεξέλεγκτη δύναμη των λόμπι και κάθε είδους συμφερόντων, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν ταχύτατα στη σημερινή πρωτοφανή κρίση.
«Το τέλος της Ιστορίας» όχι μόνο δεν ήρθε, αλλά δυστυχώς επιστρέφει σαν τραγωδία.
Ο κόσμος και η Ευρώπη βιώνουν αυτή την τραγωδία και αναζητούν πάλι λύσεις από την πολιτική. Μια πολιτική που στο επίκεντρό της οφείλει να εμπεριέχει τις νέες αξίες για την κοινωνία, τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Και αυτές οι νέες αξίες πρέπει να συμπεριλαμβάνουν και να γίνονται αποδεκτές πρώτα από όλα από εκείνους που το σύστημα έθεσε για διάφορους λόγους στο περιθώριο.
Αν ζούμε κάποιο τέλος, που στο οικονομικό του επίπεδο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ώς το τέλος της «κοινωνίας της αφθονίας» που δημιούργησε η βιομηχανική και μετα-βιομηχανική εποχή, είναι και το τέλος της ιεραρχικής οργάνωσης της κοινωνίας.
Για να υπηρετηθούν οι αξίες του νέου σοσιαλισμού, χρειάζονται νέου τύπου πολιτικές οργανώσεις και νέου τύπου θεσμοί, που να οδηγούν σε νέο περιβάλλον αντιπροσώπευσης και πολιτικής νομιμοποίησης.
Οι νέες αξίες αυτές είναι ανάγκη να βρίσκουν ανταπόκριση και αποδοχή σε υπερεθνικούς οργανισμούς, θεσμούς, κοινότητες κρατών και κοινότητες ανεξάρτητων πολιτών.
Υπάρχει, λοιπόν, δρόμος και ελπίδα για την Αριστερά σήμερα. Η μεγάλη πρόσκληση είναι οι νέες αξίες να αποτελέσουν τον πυρήνα νέων πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών. Συμμαχίες τέτοιες, που να δίνουν διέξοδο και στην πολιτική και την οικονομική κρίση.
Για μια Αριστερά που κυβερνά, για μια Αριστερά της πράξης, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αλλιώς η βαρβαρότητα θα εγκατασταθεί μόνιμα μαζί μας".
Συνέντευξη του εκδότη της Πομακικής εφημερίδας "Ζαγάλισα" στην εφημερίδα "Χρόνος" της Κομοτηνής
Η Μελαχροινή Μαρτίδου και η εφημερίδα "Χρόνος" της Κομοτηνής δεν καταθέτουν τα όπλα στην υποστήριξη του δικαιώματος των Πομάκων, να αρνούνται τον εκτουρκισμό τους. Και όπως είναι γνωστό, σ’ αυτόν τον αγώνα έχουν αντίπαλο και την αβελτηρία - για να το πούμε κομψά - πολιτικών και παραγόντων της τοπικής, αλλά και της κεντρικής εξουσίας.
Αναδημοσιεύουμε κατωτέρω τη συνέντευξή της με τον κ. Κεμάλ Εμίνογλου, εκδότη της "Ζαγάλισα", πομακικής εφημερίδας της Ξάνθης.
Χρειαζόμαστε υποδομές, σχολεία, τουρισμό στα 45 Πομακοχώρια στην Ξάνθη
Έλληνες και Βούλγαροι Πομάκοι συναντιούνται στο Γκότσε Ντέλτσεφ ενώ ξεκινά ένας αγώνας αναγνώρισης των δικαιωμάτων τους. «Στην Ελλάδα δεν έχουμε παράπονα» θα πει ο Κεμάλ Εμίνογλου, ο Πομάκος από την Ξάνθη που τα λέει χύμα χωρίς να φοβάται το ό,ποιο κλίμα θέλουν να επιβάλλουν τρομοκρατώντας τους κατοίκους της ορεινής περιοχής στον γειτονικό νομό.
Ερ. Είστε η φωνή των Πομάκων κ. Εμίνογλου που αντιστέκεται από ό,τι μαθαίνουμε.
Απ. Βεβαίως, συνεχίζουμε τον αγώνα μας, δεν πρόκειται να σταματήσουμε και δόξα τον Θεό έχουμε κόσμο και πάμε πολύ καλά.
Αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε, ένα κλίμα, γιατί κάποιοι θέλουν να ομογενοποιήσουν τα πράγματα, να μιλάνε μόνο για "Τούρκους" στον χώρο της Θράκης. Δεν είναι έτσι όμως.
Αυτό το πράγμα δεν είναι σημερινό, το ξέρουμε, το έχουμε συνηθίσει καθημερινά και ξέρουμε ότι Πομάκοι υπάρχουν, υπήρχαν εδώ και 2.500 χρόνια, από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Ερ. Εσείς τι κάνετε από την πλευρά σας ως Πομάκοι; Δηλαδή καταγράφετε τις μουσικές, τα παραμύθια, κάνετε εκδηλώσεις, βγάζετε εφημερίδες, δραστηριοποιείστε. Θυμάμαι τότε που ήμασταν μαζί στις Βρυξέλες όταν βρεθήκαμε σε εκείνη την απαράδεκτη εκδήλωση όπου είχατε το σθένος να μιλήσετε, να πάρετε τον λόγο. Κύριε Κεμάλ Εμίνογλου αυτά δεν τα ξέρει ο πολύς κόσμος και γι` αυτό ανοίγουμε ένα βήμα επικοινωνίας μαζί σας σήμερα.
Απ. Εγώ από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζω τον αγώνα και έχω αποκτήσει πάρα πολλούς φίλους Πομάκους και σήμερα με στηρίζουν αυτοί εμένα. Εγώ σήμερα είμαι μόνος μου και με στηρίζουν αυτοί.
Ερ. Ήθελα να σας ρωτήσω για την πομακική γλώσσα. Γίνεται μία προσπάθεια, θεωρείται από τις λιγότερο ομιλούμενες γλώσσες της Ε.Ε. οι οποίες όμως στηρίζονται. Είχε γίνει και μία πρόταση αυτή η γλώσσα να διδάσκεται και στο πανεπιστήμιο Θράκης μέσα από ένα ειδικό τμήμα. Δεν προχώρησαν αυτές οι προτάσεις. Σκέφτεστε να κάνετε κάποιες ενέργειες και εσείς;
Απ. Εμείς κάνουμε ενέργειες, πηγαίνουμε στα χωριά, πηγαίνουμε παντού, έχουμε πάει και στην Βουλγαρία και αύριο έχουμε πάλι συνάντηση στην Βουλγαρία Ελληνοπομάκοι και Βούλγαροι Πομάκοι, θα έχουμε μεγάλες εκδηλώσεις και ομιλίες.
Ερ. Πώς θα πάτε εσείς εκεί; Θα πάμε μέσω Σερρών, μέσω Έβρου;
Απ. Μέσω Δράμας, από την Εσοχή και από εκεί θα πάμε στην Σόφια. Θα έχει Πομάκους από τις Βρυξέλες, από την Τουρκία, από την Γιουγκοσλαβία, την Βουλγαρία και από την Ελλάδα.
Ερ. Ποιο είναι το θέμα;
Απ. Το θέμα είναι να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν παντού Πομάκοι σε αυτά τα μέρη και να πάρουμε τα δικαιώματά μας. Υπάρχει ήδη σύλλογος Πομάκων με τον Ταχήρ Κόντε πρόεδρο, υπάρχουν εφημερίδες η «Ζαγάλισα», η εφημερίδα «Νατ Πρές» του Σεμπ. Καραχότζα, υπάρχουν εκδόσεις, μουσικά cd για τα οποία και ο κρατικός μηχανισμός πρέπει να ενδιαφερθεί. Από ό,τι βλέπω δεν δίνει σημασία κανένας σε αυτά τα πράγματα. Εμείς έχουμε σε κάθε χωριό ανθρώπους που μας εμπιστεύονται. Έχουμε πολύ κόσμο, τουλάχιστον 800-900 άτομα αν θελήσω σήμερα να τα μαζέψω θα το κάνω. Ο μόνος άνθρωπος από το 1964 που κράτησε τους Πομάκους, ήταν ο πατέρας μου που ήταν πρόεδρος της κοινότητας Μύκης και μετά από αυτόν από ακολούθησαν τρεις πρόεδροι, βοήθησαν. Όταν αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν διαλύθηκαν τα πράγματα και μετά συνέχισα εγώ και μέχρι σήμερα δεν έχω σταματήσει. Έχω επαφές και στα 45 πομακοχώρια. Είναι Σμίνθη, Μύκη, Πάχνη, Γλαύκη, Κένταυρος, Αιώρα, Άλμα, Κοτύλη, Κύκνος, Εχίνος, Μελίβια, Μέδουσα, Κύρνος, πάρα πολλά χωριά.
Και να πούμε ότι είναι ανοικτόκαρδα χωριά. Μπορεί κανείς να πάει να πιει ένα ποτό, να πάει σε μία καφετέρια, να βρει μία όμορφη ταβέρνα, να απολαύσει. Οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι, τους αγαπούν, έτσι δεν είναι;
Κοιτάξτε, εμείς οι Πομάκοι ποτέ στην Θράκη δεν έχουμε δημιουργήσει το παραμικρό. Και την Ελλάδα και τον τουρισμό και την παιδεία την αγαπάμε και την εκτιμάμε και θέλουμε να έχουμε τουρισμό επάνω στα χωριά, γιατί τα καπνά τελειώνουν. Πώς θα ζήσει αυτός ο κόσμος; Ή πρέπει το ελληνικό κράτος να μας βοηθήσει ή θα τα παρατήσουν και θα φύγουν στις πόλεις και θα διαλυθούν τα χωριά. Πρέπει να έχουν υποδομές σχολεία, τουρισμό, τα πάντα επάνω. Να μας φτιάξουν τους δρόμους, να δώσουν κίνητρα στους νέους για δουλειές.
Ερ. Πείτε μας για κάποια πανηγύρια, ποιες εποχές είναι καλές κανείς να έρθει στα πομακοχώρια πέρα από την άνοιξη που είναι η ομορφιά της φύσης;
Απ. Είναι η πρωτομαγιά που γίνεται στην Μέδουσα, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα που γίνεται το αντάμωμα. Κάποτε ανάβαμε φωτιές, πηγαίναμε με τα ζώα, με τον κόσμο σε χαρακτηριστικές τοποθεσίες. Όλα αυτά θέλουμε να τα ξαναζωντανέψουμε. Θέλω να συνεχίσουμε τον αγώνα, να μην σταματήσουμε. Ο κόσμος δεν με αφήνει, με αγαπά, με εκτιμά και είναι μαζί μου.
Ερ. Υπάρχουν κάποιοι που φοβούνται να προσδιοριστούν ως Πομάκοι;
Απ. Υπάρχουν. Να σας πω ένα πράγμα. Εμείς δεν φοβόμαστε από τους τουρκόφωνους. Εάν είχα φοβηθεί δεν θα είχα συνεχίσει, θα είχα σταματήσει από πολύ καιρό. Εγώ για την πατρίδα μου, για την Ελλάδα μου ας πεθάνω και αύριο. Το πολύ - πολύ θα με κάνουν ήρωα αν με σκοτώσουν οι τουρκόφωνοι. Δεν φοβάμαι. Εμείς δεν θα αφήσουμε να γίνει Κόσοβο στην Θράκη. Είμαστε Θρακιώτες, την πονάμε, την αγαπάμε την περιοχή εδώ θα μείνουμε. Είμαστε γνήσιοι Πομάκοι, δεν μας έφεραν, μας βρήκαν.
Ερ. Σας ενοχλούν τα δημοσιεύματα του τουρκόφωνου Τύπου;
Απ. Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι γράφει και πώς είναι και τι κάνουν. Εμείς έχουμε τον δικό μας αγώνα, ότι είμαστε Πομάκοι, ότι θα παραμείνουμε Πομάκοι. Απλώς θέλουμε το ελληνικό κράτος να το έχουμε δίπλα μας. Όπως οι περιφερειάρχες της Κομοτηνής, όπως οι υπουργοί, όπως μερικοί που έρχονται που είναι στην Θράκη να το καταλαβαίνουν αυτό το πράγμα.
Ερ. Πόσοι είναι τελικά οι Πομάκοι;
Απ. Έχουμε τον αρχηγό της Βουλγαρίας, που εκπροσωπεί 400.000 Πομάκους στην Βουλγαρία ενώ εμείς είμαστε στην Θράκη 35-36.000 Πομάκοι. Άσε που λένε οι τουρκόφωνοι ότι δεν υπάρχουν Πομάκοι και διάφορα άλλα. Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, εμείς δεν τους ενοχλούμε. Εγώ τους έχω πει, ειδικά μόνος μου, παιδιά δεν σας ενοχλούμε εμείς. Εσείς μην μας ενοχλείτε. Καθημερινά έχουμε προβλήματα. Να μας παρατήσουν. Εγώ είμαι Πομάκος, δεν μπορεί αυτός να με κάνει Τούρκο. Δεν πρόκειται να με κάνει. Γιατί επιμένει; Εμείς δεν πάμε για κομματικά, εμείς πάμε για την πατρίδα μας, για την Ελλάδα μας, για την Θράκη μας. Οι πρόγονοί μας έχουν περάσει στην ιστορία, μας έχουν αφήσει, τα έχουμε βρει όλα καλά και ωραία και να μην τα χαλάσουμε.
Σημ. εκδότη: Στην ετήσια έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνεται για πρώτη φορά λόγος για καταπίεση των Πομάκων της Θράκης από τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους: «Όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι Πομάκοι πιέζονται από τους τουρκόφωνους για να αρνηθούν την ύπαρξη της πομακικής ταυτότητας ως διακριτής από την τουρκική».
Έστω και μ’ αυτόν τον συγκεκαλυμμένο τρόπο αναγνωρίζεται η ύπαρξη του προβλήματος. Σε αντίθεση με την ελληνική πολιτεία η οποία αποφεύγει επιμελώς να ενοχλήσει τους ανθρώπους του τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, ότι ακόμη και πολιτικοί αρχηγοί αποφεύγουν τον προσδιορισμό "Πομάκος", αρκούμενοι σε αναφορά στους "κατοίκους της ορεινής Ξάνθης".