Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Τελευταία φορά που εφαρμόστηκε απαγόρευση αναλήψεων ήταν το Κοραλιτο στην Αργεντινή

Τελευταία φορά που εφαρμόστηκε απαγόρευση αναλήψεων ήταν το Κοραλιτο στην Αργεντινή Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ: Ιστορικά στοιχεία! Ιστορικά στοιχεία, παραλληλισμοί, οι αιτίες της κρίσης, η μεγάλη ύφεση, η υπερχρέωση, η στάση πληρωμών, τα καταναγκαστικά μέτρα της κυβέρνησης και τα αποτελέσματα τους Θεωρώντας ότι η κρίση της Αργεντινής, η οποία κατέληξε στη χρεοκοπία της (ένα κράτος, αντίθετα με τους ισχυρισμούς πολλών, μπορεί κάλλιστα να χρεοκοπήσει, ακόμη και σήμερα – όχι όμως να σταματήσει να λειτουργεί), είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών, καθώς επίσης ότι, η συγκεκριμένη χώρα έχει αρκετές ομοιότητες με τη δική μας, αλλά και με τα υπόλοιπα κράτη του «Ευρωπαϊκού Νότου» («αποικήθηκε» κυρίως από Ιταλούς και Ισπανούς), κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε αναλυτικά, έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε «έγκαιρα» την εμπειρία της – χωρίς να «υποχρεωθούμε» στα ίδια λάθη. Χρησιμοποιούμε σκόπιμα τον πληθυντικό επειδή έχουμε την άποψη ότι, δεν κινδυνεύει μόνο η Ελλάδα να οδηγηθεί σε τέτοιου είδους «περιπέτειες», αλλά πολλές άλλες χώρες της Ε.Ε. (οι Η.Π.Α. επίσης), οι οποίες έχουν σαν κοινό «παρανομαστή» τους την υπερχρέωση – τις υπερβολικές δηλαδή υποχρεώσεις τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα τους, τις οποίες «συσσώρευσαν» αφειδώς τα τελευταία 30 χρόνια. Η υπερχρέωση αυτή εξασφάλισε την άνευ προηγουμένου ανάπτυξη των Οικονομιών όλων των δυτικών χωρών, σε επίπεδα όμως αρκετά υψηλότερα από τα ανώτατα δυνατά και επομένως μη διατηρήσιμα Συνοπτικά, η οικονομική κρίση της Αργεντινής διήρκεσε από το 1998 έως το 2002, με τα εξής κεντρικά σημεία: (α) την ισχυρότατη ύφεση, η οποία «έπληξε» τη χώρα μεταξύ των ετών 1998 – 1999 και (β) την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος (2001/02), η οποία ουσιαστικά ήταν το «προϊόν», το φυσικό επακόλουθο καλύτερα, της ύφεσης. Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν στην παραίτηση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, την οποία ακολούθησε μία περίοδος μεγάλης εσωτερικής αστάθειας. Τελικά, το ΑΕΠ της Αργεντινής μειώθηκε συνολικά κατά 21%, με καταστροφικά αποτελέσματα για τον κοινωνικό της ιστό – στο ζενίθ της κρίσης (μέσα του 2002), το ποσοστό της «φτώχειας» έφτασε το 57%, ενώ η ανεργία ξεπέρασε το 23%. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Σε γενικές γραμμές η Αργεντινή, χώρα με μεγάλο φυσικό πλούτο, χαρακτηρίζεται σαν μία «υπερήφανα οπισθοδρομική» κοινωνία, στην οποία κυριάρχησαν για πολλά χρόνια οι ψευδαισθήσεις και οι προκαταλήψεις. Παρά το ότι είχε πάντοτε μερικούς πολύ πλούσιους ανθρώπους, εξαρτιόταν ανέκαθεν «κεφαλαιακά» από τις διεθνείς αγορές – ήταν επομένως υπόχρεη σε έθνη/δανειστές, με τρόπους που υπονόμευαν σοβαρά την ελευθερία της να χειρίζεται μόνη τις υποθέσεις της. Η βιομηχανία της Αργεντινής δεν ήταν ποτέ «οδηγός», αλλά «επιβάτης» της οικονομικής μεγέθυνσης, ενώ οι εργαζόμενοι της, είτε στη βιομηχανία, είτε στη γεωργία, ήταν εκ πεποιθήσεως δυστυχείς – «εκλαμβάνοντας» τις περιρρέουσες πολιτικές ιδεολογίες σαν την ευκαιρία των «αδυνάτων» (πηγή . Landes). Για παράδειγμα θεωρούσαν ότι, με κριτήριο τη σοσιαλιστική θεωρεία, έπρεπε να δουλεύουν λιγότερο και να αμείβονται περισσότερο – ανεξάρτητα από το «προϊόν» που παρήγαγαν ή από το τι επικρατούσε στον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, ουσιαστικά αποξενώνονταν από την παραγωγική διαδικασία, γεγονός που ο οικονομολόγος Paul Samuelson το απέδωσε αφενός μεν στην αντίφαση ανάμεσα στην οικονομική οπισθοδρομικότητα και την κοινωνική αδιαφορία, αφετέρου δε στην πρώιμη «υπερπολιτικοποίηση». Σε τελική ανάλυση, απλουστευμένα κάπως, οι Αργεντινοί επιθυμούσαν κάτι, το οποίο ήταν αδύνατον να τους προσφέρει η Οικονομία ή το κράτος τους. Εκτός αυτού, η ανάπτυξη της «εθνικής» τους «ταυτότητας», στηριζόταν σε έναν «συνθηματολογικό λαϊκισμό» – γεγονός που αποδεικνύεται από την εκπληκτική επιτυχία της Εβίτα. Ίσως εδώ οφείλουμε να προσθέσουμε ότι, σε γενικές γραμμές, η αποτυχία της προόδου της Λατινικής Αμερικής συνολικά, έχει αποδοθεί στα εγκλήματα των ισχυρότερων και πλουσιότερων χωρών (χωρίς κάτι τέτοιο να σημαίνει ότι ισχύει απόλυτα). Η ευάλωτη θέση της οφείλεται κυρίως στην «εξάρτηση» – υπονοώντας με τη συγκεκριμένη λέξη μία κατάσταση κατωτερότητας, όπου κάποιος δεν ελέγχει τη μοίρα του, αλλά κάνει ότι του υπαγορεύουν οι άλλοι. Η ανεξαρτησία βέβαια δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με πολλούς κόπους και θυσίες – κάτι που μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησε τουλάχιστον η Βραζιλία, ξεφεύγοντας σε κάποιο βαθμό από τα «εθνικά» συμπλέγματα και τον άκοπο, «συνθηματολογικό» λαϊκισμό. Αναλυτικότερα, για να ενταχθεί μία χώρα στην ομάδα των ανεξάρτητων, κυρίαρχων κρατών, απαιτείται (εκτός από την οργανωμένη, μεθοδική εργασία), δανεισμός και επενδύσεις. Η Αργεντινή βρέθηκε να αντιμετωπίζει επανειλημμένα περιοδικές δυσκολίες, τόσο όσον αφορά το ποσόν, όσο και τους όρους των ξένων επενδύσεων και πιστώσεων. Όλα αυτά συνετέλεσαν στο να υπάρξει σύγκρουση με τους πιστωτές της, η οποία την οδήγησε σε έναν αντιδραστικό απομονωτισμό – σε «περιοριστικά μέτρα» δηλαδή, τα οποία απλώς επιδείνωσαν την οικονομική στενότητα και την εξάρτηση της, ενώ την απέκοψαν από τον ανταγωνισμό, τα ερεθίσματα και τις ευκαιρίες για οικονομική μεγέθυνση. ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Περαιτέρω στην Αργεντινή η οποία, κατά το πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα, ανήκε στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, διαπιστώνουμε ότι η κύρια αιτία της πτώσης της ήταν τόσο οι πολιτικές, όσο και οικονομικές περίοδοι συνεχούς αστάθειας, οι οποίες επικράτησαν μετά το 1955. Οι διαρκείς εναλλαγές των κυβερνήσεων είχαν σαν αποτέλεσμα την «εναλλασσόμενη» υιοθέτηση διαφορετικών κάθε φορά οικονομικών πολιτικών, οι οποίες οδηγούσαν σε πολλές επί μέρους κρίσεις που καταπολεμούνταν συνήθως με βραχυπρόθεσμα, «σταθεροποιητικά» προγράμματα. Τα προγράμματα όμως αυτά επιδείνωναν συνεχώς την ασταθή οικονομική κατάσταση της χώρας, ενώ χαρακτηρίζονταν από μεγάλο κοινωνικό κόστος. Η μεγάλη πολιτική αστάθεια «ξεπεράστηκε» τελικά το 1983, όταν «εκδιώχθηκε» η δικτατορία και εγκαθιδρύθηκε η Δημοκρατία. Εν τούτοις, η οικονομική αστάθεια (υψηλός πληθωρισμός, συνεχή μέτρα λιτότητας κλπ) συνέχισε να υπάρχει μέχρι το 1991, όπου η Αργεντινή αποφάσισε να συνδέσει τι νόμισμα της με το δολάριο, επιλέγοντας τη σταθερή ισοτιμία μαζί του (ουσιαστικά ήταν σαν να είχε υιοθετήσει το δολάριο, στη θέση του δικού της νομίσματος – κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, όπως εμείς το Ευρώ). Έτσι κατόρθωσε τελικά να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό, αλλά λίγα μόνο χρόνια αργότερα ήλθε αντιμέτωπη με τις «παρενέργειες» αυτού του «μονεταριστικού» προγράμματος σταθερότητας: οι τιμές των προϊόντων της χώρας ακρίβυναν στις διεθνείς αγορές, γεγονός που οδήγησε στον περιορισμό της ανταγωνιστικότητας της, στη μείωση των εξαγωγών της και στο αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο (εισαγωγές μεγαλύτερες από τις εξαγωγές), το οποίο είχε σαν «φυσικό» αποτέλεσμα την μεγάλη άνοδο του εξωτερικού χρέους της (οι ομοιότητες με τη χώρα μας είναι προφανείς). Η σύνδεση ενός νομίσματος (ή η εισαγωγή ενός κοινού, όπως στην περίπτωση του Ευρώ), με το νόμισμα μίας ισχυρής χώρας, «υποχρεώνει» ουσιαστικά σε ισότιμη ανάπτυξη, εάν θέλει κανείς να αποφύγει τις δεδομένες παρενέργειες – κάτι που φυσικά δεν κατάφερε να επιτύχει η Αργεντινή, σε σχέση με τις Η.Π.Α. Η κρίση βέβαια, η οποία «ξέσπασε» το 1998, οφειλόταν σε έναν πολύπλοκο συνδυασμό περισσότερων του ενός παραγόντων – κυρίως των κατωτέρω: (α) Ήδη κατά την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας και της διαδικασίας της εθνικής αναδιοργάνωσης (1976 – 1983), το εξωτερικό και λοιπό χρέος της Αργεντινής αυξήθηκε ραγδαία, σαν αποτέλεσμα του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου, των διαφόρων «κερδοσκοπικών» επιθέσεων εναντίον του νομίσματος της, καθώς επίσης της φυγής κεφαλαίων στο εξωτερικό. Η κατάσταση αυτή σταθεροποιήθηκε μεν αργότερα, αλλά μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αφού το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο παρέμεινε ως είχε – μη αυξανόμενο μεν, αλλά σταθερά στο 55% του ΑΕΠ της χώρας. Έτσι, το δημόσιο χρέος της Αργεντινής αυξήθηκε μεταξύ των ετών 1996-1999, κατά 36% του ΑΕΠ της. Για την καλύτερη κατανόηση των μεγεθών, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας για μία αντίστοιχη χρονική περίοδο, για παράδειγμα μεταξύ των ετών 2006 και 2009, αυξήθηκε από τα 224,16 δις € στα 299,6 δις € – ήτοι κατά 33% περίπου. Το εμπορικό μας ισοζύγιο το 2008 ήταν – 44 δις €, έναντι 239 δις ΑΕΠ – ήτοι 18,4% του ΑΕΠ μας. Συγκριτικά λοιπόν με τη Αργεντινή, το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε ανάλογα, ενώ το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου μας διατηρήθηκε χαμηλότερα, σχεδόν σταθερό σε σχέση με το ΑΕΠ μας. Αυτό βέβαια οφείλεται κυρίως στα υψηλότερα «συναλλαγματικά» έσοδα μας από τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία – όχι στις εξαγωγές. (β) Η σύνδεση του νομίσματος της χώρας με το δολάριο και ειδικά η σταθερή ισοτιμία που επιλέχθηκε (1:1), στη θέση της ελεύθερης διακύμανσης, οδήγησε στη δραστική μείωση του πληθωρισμού, χωρίς όμως να τον εξαλείψει εντελώς (κάτι αντίστοιχο συνέβη στην Ελλάδα και αλλού, μετά την εισαγωγή του Ευρώ, αν και σε μικρότερα μεγέθη). Ο πληθωρισμός που απέμεινε, συνέχιζε να αυξάνει τις τιμές των προϊόντων της Αργεντινής στις διεθνείς αγορές, γεγονός που οδήγησε στη μείωση των εξαγωγών, με την ταυτόχρονη αύξηση των εισαγωγών της. Αυτό με τη σειρά του, είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο έπρεπε να «ισοσκελισθεί» μέσω νέου δανεισμού. Ενδεχομένως λοιπόν, εάν η αρχική «σταθερή» σύνδεση με το δολάριο είχε αντικατασταθεί, πριν το 1998, με έναν μηχανισμό ευέλικτης συναλλαγματικής ισοτιμίας (επιδεινώθηκε λόγω του ισχυρού δολαρίου της δεκαετίας του 1990 – στην περίπτωση μας, συμβαίνει κάτι αντίστοιχο σήμερα με το Ευρώ), η κρίση θα ήταν λιγότερο καταστροφική. Είναι άλλωστε ευρέως γνωστό το ότι, η οποιαδήποτε «ανθρώπινη επέμβαση» στην ελεύθερη αγορά, διαστρεβλώνει» το μηχανισμό της και οδηγεί σε εκρήξεις – μεγέθους «ευθέως αναλόγου» του χρονικού διαστήματος που «τυχόν» καθυστέρησε τεχνητά η κρίση. (γ) Το 1995 το Μεξικό υποτίμησε το νόμισμα του («κρίση της Τεκίλας») – όπως επίσης και η Βραζιλία, το 1998. Κατ’ επέκταση, τα προϊόντα των δύο αυτών χωρών φθήνυναν στις διεθνείς αγορές, με καταστροφικές συνέπειες για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις της Αργεντινής. Επιπροσθέτως, αρκετές επιχειρήσεις της χώρας, όπως επίσης πολλές θυγατρικές πολυεθνικών εταιρειών, μετέφεραν τα εργοστάσια παραγωγής τους στη Βραζιλία – γεγονός που αύξησε ακόμη περισσότερο την ανεργία στην Αργεντινή, επιδρώντας αρνητικά στην εσωτερική κατανάλωση (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, όπου πολλές παραγωγικές επενδύσεις έχουν μεταναστεύσει στα Βαλκάνια). (δ) Λόγω της «ιστορικής αστάθειας» της Οικονομίας της Αργεντινής, οι πολίτες της ήταν ανέκαθεν δύσπιστοι απέναντι στο τραπεζικό σύστημα. Αντέδρασαν λοιπόν σχεδόν πανικόβλητοι, όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα «συμπτώματα» της κρίσης, αγοράζοντας μαζικά δολάρια και μεταφέροντας τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό – ειδικά μετά τον καινούργιο τραπεζικό νόμο του 2001 και την υποτίμηση του νομίσματος το 2002, η οποία έπληξε ακόμη περισσότερο την Οικονομία της χώρας. (ε) Η εμπιστοσύνη των διεθνών χρηματαγορών απέναντι στην Αργεντινή «βυθίστηκε» ραγδαία περί το τα τέλη του 1999, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το επίπεδο ρίσκου του δανεισμού της – το επιτόκιο δηλαδή, σε σχέση με το «βασικό» των Η.Π.Α. (το «βασικό» στην Ε.Ε. είναι αυτό της Γερμανίας). Από το έτος 2000 λοιπόν και μετά αυξανόταν συνεχώς, φθάνοντας τον Οκτώβρη του 2001 τις 1.916 μονάδες βάσης – γεγονός που σήμαινε 19,16% επί πλέον του «βασικού» (Η.Π.Α.) τόκους, οπότε τους υψηλότερους παγκοσμίως. Πρακτικά βέβαια, το ύψος αυτό του επιτοκίου είναι «απαγορευτικό» για την αναζήτηση δανείων από τις κανονικές (regular) διεθνείς χρηματαγορές – υποχρεώνει δηλαδή ουσιαστικά την «πληγείσα» χώρα, να απευθυνθεί για δανεισμό στο ΔΝΤ (το 2002, το επιτόκιο πλησίασε τις 6.000 μονάδες βάσης, ενώ ομαλοποιήθηκε πολύ αργότερα, το 2005 – πρόσφατα όμως ήταν ξανά στις 1.100 μονάδες). (στ) Ένα κύμα ιδιωτικοποιήσεων, στην αρχή της δεκαετίας του 1990, είχε σαν τελικό αποτέλεσμα την πώληση πολλών δημοσίων επιχειρήσεων σε ιδιώτες – ακόμη και σε τιμές χαμηλότερες από την αξία τους. Οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές οδήγησαν στην εξάρτηση σημαντικών κλάδων της Οικονομίας της Αργεντινής από το εξωτερικό (για σχετικό παραλληλισμό, η πώληση του ΟΤΕ οδήγησε την Ελλάδα στην εξάρτηση των τηλεπικοινωνιών της από την Γερμανία – εάν τυχόν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο με τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και τις υπόλοιπες, κοινωφελείς ή μη, επιχειρήσεις της χώρας μας, θα ακολουθούσαμε πιστά τα βήματα της Αργεντινής). Το γεγονός αυτό κατέστησε τη χώρα εξαιρετικά ευάλωτη, τόσο στην κερδοσκοπία, όσο και στη «μετανάστευση» των κεφαλαίων, οπότε συνετέλεσε τα μέγιστα στην τραπεζική κρίση που ακολούθησε (η «απαρχή» της διαπιστώνεται ήδη στη χώρα μας – εάν βέβαια ισχύουν οι «περιρρέουσες» πληροφορίες για «φυγή» ιδιωτικών κεφαλαίων, ύψους περί τα 5 δις €, στο εξωτερικό). Η ΜΕΓΑΛΗ ΥΦΕΣΗ Το 1997 ξέσπασε στη γειτονική χώρα της Αργεντινής, στη Βραζιλία, μία βαθιά κρίση, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τη δραστική υποτίμηση του βραζιλιάνικου νομίσματος – έχασε περίπου το 50% της αρχικής του αξίας. Οι επιδράσεις της κρίσης στην Αργεντινή δεν άργησαν να φανούν, αφενός μεν επειδή η Βραζιλία αποτελούσε έναν σημαντικό οικονομικό εταίρο της, (οι δύο χώρες είναι μέλη της διακρατικής ένωσης Mercosur), οπότε «πλήγηκαν» οι εξαγωγές της, αφετέρου δε επειδή η Βραζιλία «κέρδισε», μέσω της «αδρής» υποτίμησης του νομίσματος της, σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα απέναντι στην Αργεντινή. Οι εισαγωγές της Αργεντινής από τη Βραζιλία αυξήθηκαν, οι εξαγωγές της προς τη Βραζιλία περιορίσθηκαν, τα προϊόντα της αντικαταστάθηκαν στις διεθνείς αγορές από τα αντίστοιχα της Βραζιλίας, οι επιχειρήσεις της μετέφεραν την παραγωγή τους στη γειτονική χώρα και οι διεθνείς επενδύσεις σχεδόν μηδενίστηκαν σε ολόκληρη την περιοχή, λόγω των δυσμενών οικονομικών προοπτικών της. Έτσι η Αργεντινή οδηγήθηκε το 1999 σε ύφεση (αρνητική οικονομική ανάπτυξη), ύψους -4%, η ποία κατέληξε σε στασιμότητα το 2000, παρά τα τεράστια δάνεια εκ μέρους του ΔΝΤ και των ιδιωτικών τραπεζών (μία ανάλογη εξέλιξη στη χώρα μας «φοβίζει», όσο ίσως τίποτα άλλο, την κυβέρνηση μας η οποία, πολύ σωστά, αναζητάει απεγνωσμένα τρόπους αποφυγής της – εάν αποδεχθούμε δε ότι, η μέχρι σήμερα ανάπτυξη μας, με ρυθμούς περί το 4%, ήταν κυρίως «πληθωριστική», ελάχιστα παραγωγική, εν μέρει βασισμένη στα δημόσια έργα και στην οικοδομική δραστηριότητα, τότε οι κίνδυνοι που «ελλοχεύουν» είναι εξαιρετικά ρεαλιστικοί). Η ανεργία αυξήθηκε, ενώ ακολούθησαν διαμαρτυρίες και μαζικές διαδηλώσεις του πληθυσμού, οι οποίες γρήγορα οργανώθηκαν κεντρικά – εξελισσόμενες το 2001 σε έναν σημαντικό «δυναμικό» παράγοντα της πολιτικής της χώρας. Επίσης αυξήθηκε ο αριθμός των υποαπασχολουμένων και, μέσω αυτών, των απασχολουμένων στην «άτυπη» Οικονομία. Σε συνθήκες αυξανόμενης ανεργίας, πολλοί αναζητούν την επίλυση των προβλημάτων τους στην «αυτοαπασχόληση» – στη λειτουργία δηλαδή δικών τους μικρών επιχειρήσεων, συνήθως χωρίς νόμιμες άδειες, φορολογικές δηλώσεις κλπ (ορισμός της «άτυπης» Οικονομίας). Για παράδειγμα, στην Αργεντινή εμφανίσθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Cartoneros, οι οποίοι συγκέντρωναν ανακυκλώσιμα υλικά από τα σκουπίδια, κυρίως χαρτικά και χαρτοκιβώτια, τα οποία στη συνέχεια πουλούσαν – προφανώς εκτός των νομίμων πλαισίων της αγοράς. Ένα ιδιαίτερο «φαινόμενο» αυτής της φάσης ήταν η «εισαγωγή» των «χρεωστικών ομολόγων» σε πολλούς δήμους της Αργεντινής (όπως συνέβη στην Καλιφόρνια πρόσφατα), καθώς επίσης στην ίδια τη χώρα (ονομάζονταν LECOP). Με την έκδοση και την κυκλοφορία αυτών των «ομολόγων δημοσίου» πληρώνονταν, εισέπρατταν καλύτερα μέχρι και το 50% του μισθού τους, οι απασχολούμενοι στους δήμους – όπως επίσης και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τα ομόλογα αυτά είχαν τη «μορφή» χαρτονομισμάτων και γινόταν αποδεκτά σαν τέτοια από πολλά καταστήματα της χώρας – αν και η αξία τους υπολογιζόταν χαμηλότερα, από το αναγραφόμενο ποσόν. Ένα επόμενο «φαινόμενο» ήταν η δημιουργία «ανταλλακτικών ενώσεων», οι οποίες ουσιαστικά προωθούσαν τη «φυσική» ανταλλαγή τροφίμων και υπηρεσιών – με σκοπό την εξισορρόπηση των απολεσθέντων χρημάτων, από την έλλειψη ή τη μη πληρωμή της εργασίας. Για παράδειγμα, μέσα στις συγκεκριμένες ενώσεις, ανταλλάσσονταν τομάτες με αυγά, κρέας με λαχανικά κοκ – όπως ακριβώς συνέβαινε στην Ευρώπη και αλλού, πριν ακόμη «εφευρεθούν» τα χρήματα, σαν ανταλλακτικό μέσον. Το 2001 το φαινόμενο αυτό εξελίχθηκε σε «μαζικό», αφού η κάθε γειτονιά και η κάθε πόλη είχε το δικό της «ανταλλακτήριο προϊόντων». Η «συλλογική» δε εκπροσώπηση όλων αυτών των ανταλλακτηρίων, εξέδωσε το 2001 το δικό της νόμισμα (Credito), το οποίο χρησιμοποιούνταν (εν μέρει) ακόμη και για την αγορά ακινήτων. Η ΤΕΛΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ Λόγω της «αποτελμάτωσης» (stagnation) της Οικονομίας, καθώς επίσης της «εμμονής» του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου απαιτήθηκε, από μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, η υποτίμηση του νομίσματος. Η κυβέρνηση όμως δεν συμφώνησε με τη συγκεκριμένη απαίτηση, φοβούμενη, ως συνήθως, τόσο την περαιτέρω «φυγή» των κεφαλαίων στο εξωτερικό, όσο και τις επιθέσεις εκ μέρους των κερδοσκόπων (μία μεθοδική, προγραμματισμένη και σταδιακή υποτίμηση, θα είχε «αμβλύνει» αναμφίβολα την κρίση). Τελικά, επιλέχθηκε από την κυβέρνηση ένας αρκετά πολύπλοκος συναλλαγματικός μηχανισμός και η σύνδεση του επίσημου νομίσματος της Αργεντινής, του «Πέζος», με ένα «καλάθι» νομισμάτων, το οποίο αποτελούταν κατά 50% από Ευρώ (τότε, η αξία του € ήταν σημαντικά χαμηλότερη από την αξία του $) και κατά 50% από δολάρια – κατ’ αρχήν για τις διεθνείς συναλλαγές της χώρας (κάτι που σήμαινε μία μικρή υποτίμηση του «Πέζος», μεταξύ 5% και 8%). Για παράδειγμα, όταν ένα Ευρώ αντιστοιχούσε με 0,83 δολάρια, τότε η αξία του «Πέζος» ήταν: 0,5 Χ 0,83 + 0,5 Χ 1 = 0,915 ανά δολάριο όταν ένα Ευρώ αντιστοιχούσε με 1,08 δολάρια, τότε η αξία του «Πέζος» ήταν: 0,5 Χ 1,08 + 0,5 Χ 1 = 1,04 ανά δολάριο Στα μέσα του 2001 και παρά το ότι η παραπάνω «τεχνική» δεν θεωρήθηκε σωστή από πολλούς οικονομολόγους (το διεθνές εμπόριο διενεργούταν κυρίως στο χώρο του δολαρίου και όχι του Ευρώ, ενώ στο «καλάθι» έπρεπε να συμμετέχει και το βραζιλιάνικο νόμισμα), η Οικονομία της Αργεντινής εμφάνισε μικρούς ρυθμούς ανάπτυξης, γεμίζοντας αισιοδοξία την κυβέρνηση της. Δυστυχώς όμως, ακολούθησε η παγκόσμια ύφεση (αν και ήταν μάλλον η αφορμή, παρά η αιτία της επιδείνωσης, αφού τα προβλήματα της χώρας δεν είχαν επιλυθεί), η οποία προκλήθηκε από το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη (11.09.2001). Η ύφεση είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν ξαφνικά οι επενδυτές την εμπιστοσύνη τους, γενικά απέναντι στις αγορές – πολύ περισσότερο απέναντι σε «ιστορικά» επικίνδυνες περιοχές, όπως η Λατινική Αμερική. Όταν λοιπόν η κυβέρνηση της Αργεντινής «παραδέχθηκε» δημοσίως, το Νοέμβριο του 2001, ότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις συνήθεις απαιτήσεις του ΔΝΤ, σε σχέση με τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, το ΔΝΤ αρνήθηκε να «εμβάσει» ένα προγραμματισμένο δάνειο, ύψους 1.25 δις $ (κάτι ανάλογο θα συνέβαινε, εάν τυχόν η χώρα μας δανειοδοτούνταν περαιτέρω από την ΕΚΤ ή από χώρες της Ε.Ε., υποσχόμενη να μειώσει το έλλειμμα και δεν τα κατάφερνε – ενδεχομένως λόγω της αποψίλωσης του παραγωγικού μας μηχανισμού, η οποία λειτουργεί «αποσταθεροποιητικά» στο αρνητικό μας εμπορικό ισοζύγιο, σε συνδυασμό με την είσοδο της Οικονομίας μας σε ύφεση, όπως συνέβη το 1999 στην Αργεντινή). Η κυριολεκτικά «τρομακτική» αυτή είδηση για τις παγκόσμιες χρηματαγορές, είχε σαν αποτέλεσμα να χαθεί «ραγδαία» η εμπιστοσύνη των επενδυτών απέναντι στην Αργεντινή – γεγονός στο οποίο οφείλεται η ξαφνική, μαζική και ταχύτατη «απόσυρση» των κεφαλαίων από τη χώρα, η οποία προκάλεσε μία τεράστια κρίση σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα. Εντελώς τρομοκρατημένη η κυβέρνηση, για να αποφύγει το ολοκληρωτικό χάος που θα επακολουθούσε, εισήγαγε αμέσως μία νομοθετική διάταξη (Corralito), η οποία έθετε όριο στην ανάληψη μετρητών από τους τραπεζικούς λογαριασμούς: επετράπη η ανάληψη μέχρι 250 Πέζος την εβδομάδα. Μέσω αυτής τα απαγόρευσης, η κυβέρνηση αποσκοπούσε ουσιαστικά στο να εμποδίσει την ανταλλαγή των Πέζος με δολάρια, επειδή το τραπεζικό σύστημα δεν ήταν σε θέση να ανταπεξέλθει (πρακτικά, δεν υπήρχαν στις τράπεζες τα χρήματα, για να πληρωθούν οι καταθέσεις – όπως είναι ο κανόνας διεθνώς και όχι η εξαίρεση). Όμως, η ενέργεια αυτή επιδείνωσε την υφιστάμενη «κρίση εμπιστοσύνης» στην Οικονομία της Αργεντινής – τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό. Η μεσαία τάξη της χώρας εξαγριώθηκε κυριολεκτικά, με αποτέλεσμα μία γενική απεργία στις 13. Δεκεμβρίου – κατέληξε σε μαζικές, βίαιες διαδηλώσεις λίγο αργότερα (19 και 20 Δεκεμβρίου), «κοστίζοντας» συνολικά 28 θανάτους. Αμέσως μετά, παραιτήθηκε η πολιτική ηγεσία της χώρας ενώ, η ανάληψη της προεδρίας από τον κυβερνήτη μίας επαρχίας, τον κ. Adolfo Saa, διήρκεσε μόλις πέντε ημέρες. Η αιτία ήταν η άρνηση εκ μέρους των κυβερνητών των άλλων επαρχιών της Αργεντινής να στηρίξουν τα οικονομικά μέτρα που πρότεινε – μεταξύ των οποίων έναν εξορθολογισμό της χώρας, καθώς επίσης ένα νέο νόμισμα (Αργεντίνο), το οποίο θα είχε ελεύθερη διακύμανση απέναντι στο δολάριο. Το σημαντικότερο γεγονός της σύντομης αυτής ανάληψης της εξουσίας εκ μέρους του «περονικού» κυβερνήτη κ. Adolfo Saa (παραιτήθηκε στις 30.12.2001), ήταν η επίσημη αναγγελία της χρεοκοπίας της χώρας (αδυναμία και στάση πληρωμών απέναντι στους δανειστές της) – μία απόφαση που εν πρώτοις διατήρησε ο διάδοχός του. ΕΚΤΑΚΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Ο νέος πρόεδρος ανακοινώθηκε την 1η Ιανουαρίου του 2002, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του την επόμενη ημέρα. Με υπόδειξη των ειδικών του οικονομικού επιτελείου του, αποφάσισε αμέσως (α) την υποτίμηση του «Πέζος», ενώ (β) απαγόρευσε το άνοιγμα των τραπεζών σε ολόκληρη τη χώρα, μεταξύ άλλων για να αποφύγει τις αγορές δολαρίων εκ μέρους των πολιτών, κάτω από συνθήκες πανικού. Η υποτίμηση ορίσθηκε στο 28% – δηλαδή, «αφαιρέθηκε» το 28% της αξίας των χρημάτων των πολιτών, των επιχειρήσεων και γενικά ολόκληρης της χώρας. Η ισοτιμία του νομίσματος όμως, μέσα σε ελάχιστες μόνο ημέρες, κάτω από την «πίεση» πανικοβλημένων αγορών δολαρίων, ξεπέρασε το 1:2 (1 $ ανά δύο Πέζος και όχι 1$ ανά 1,28 Πέζος, όπως είχε ορισθεί). Το γεγονός αυτό ανάγκασε την κυβέρνηση να αποσύρει την επίσημη ισοτιμία (1:1,28) – αυξήθηκαν επομένως οι αγορές δολαρίων σε συνθήκες πανικού, οπότε υποτιμήθηκε ακόμη περισσότερο το νόμισμα της Αργεντινής (η ισοτιμία, από 1:1 στις 04.12.01, πλησίασε το 1:4 τον Απρίλιο του 2002, ενώ σταθεροποιήθηκε στη συνέχεια στο 1:3, κατέβηκε στο 1:2,80 μέσω αγορών της κεντρικής τράπεζας, καταλήγοντας στο τέλος σταθερά στο 1:4 – αφαιρέθηκε δηλαδή τελικά το 75% της αξίας των χρημάτων). Λόγω των καταστροφικών συνεπειών από την τεράστια υποχώρηση της τιμής του «Πέζος» για τις τράπεζες, η κυβέρνηση αποφάσισε τη λήψη έκτακτων μέτρων, τα οποία ονομάστηκαν «Corralon». Σύμφωνα με τα μέτρα αυτά, (α) όλοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, πάνω από ένα ορισμένο ύψος, μετατράπηκαν «καταναγκαστικά» σε βιβλιάρια καταθέσεων, με χρονικό όριο ανάληψης χρημάτων έως και το 2010 (ουσιαστικά κατασχέθηκαν για ορισμένο χρόνο). (β) οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε συνάλλαγμα (δολάριο), αποφασίσθηκε να αντιμετωπισθούν σαν λογαριασμοί σε «Πέζος», με αξία ανταλλαγής 1:1,40 και να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους μόνο μετά από την πάροδο αρκετών μηνών – οι υψηλότεροι, αυτοί που εμφάνιζαν δηλαδή μεγάλο πιστωτικό υπόλοιπο, μετά από πολλά έτη. (γ) οι οφειλές, τα δάνεια δηλαδή, μπορούσε κανείς να τα αποπληρώσει – κατ’ αρχήν με αξία ανταλλαγής Πέζο/Δολάριο 1:1 (συνέφερε επομένως η πληρωμή των χρεών). Η επονομαζόμενη αυτή «ασύμμετρη Πεζοποίηση», απασχόλησε τα δικαστήρια της Αργεντινής για πάρα πολλά χρόνια – το αποτέλεσμα ήταν τελικά η υιοθέτηση ενός καινούργιου σχεδίου ομολόγων, με το όνομα «BODEN». Επίσης, ο υπολογισμός των χρεών με την ισοτιμία 1:1,40 – συν τον επίσημο πληθωρισμό (από το 2003 όμως και μετά, άρχισαν να ξεπληρώνονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί Corralon, λόγω της, καλύτερης του αναμενομένου, πορείας της Οικονομίας της χώρας). Υπενθυμίζουμε εδώ ότι (άρθρο μας «Κρατική πτώχευση»), το δυσμενέστερο όλων των μέτρων, τα οποία είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία της κυβέρνησης ενός κράτους, είναι η επιβολή «καταναγκαστικών μέτρων» – επί πλέον των συνήθων φορολογικών. Δηλαδή, οι ειδικοί φόροι εις βάρος της ατομικής περιουσίας των Πολιτών, καθώς επίσης των επιχειρήσεων (εδώ αιτιολογούνται οι «απαιτήσεις» των κυβερνήσεων για πλήρη καταγραφή, στις φορολογικές δηλώσεις, όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων), οι οποίοι επιβάλλονται «καταναγκαστικά» από το κράτος, χωρίς τη συμφωνία τους και χωρίς να έχουν «προ-αναγγελθεί» στον ετήσιο προϋπολογισμό. Περαιτέρω στην Αργεντινή, όλα αυτά τα «καταναγκαστικά» μέτρα, οδήγησαν σε μία επόμενη «απώλεια της εμπιστοσύνης», εκ μέρους ολόκληρης της αγοράς, με αποτέλεσμα να χάνει συνεχώς σε αξία το επίσημο νόμισμα, σε σχέση με το δολάριο. Η κυβέρνηση, για να εφησυχάσει τους πολίτες της χώρας της, ψήφισε την παροχή κοινωνικής βοήθειας ύψους 100 Πέζος (αργότερα 150) σε άνεργες οικογένειες – υπό την επίδραση του πληθωρισμού, ένα μάλλον συμβολικό και αμελητέο ποσόν. Ακριβώς τότε, η ισοτιμία του δολαρίου πλησίασε το 1:4 (δηλαδή, το Πέζος συρρικνώθηκε στο 25% περίπου της αρχικής του αξίας), όπου σταθεροποιήθηκε με τη βοήθεια μαζικών μέτρων στήριξης εκ μέρους της κεντρικής τράπεζας της Αργεντινής. Η κατάσταση των τραπεζών συνέχιζε φυσικά να επιδεινώνεται, έως ότου άρχισαν κάπως να αποδίδουν τα σχέδια «BODEN» και «Plan Bonex II» (το τελευταίο συνέδεε τους τραπεζικούς λογαριασμούς σε δολάρια, με μία ευρεία γκάμα αξιόγραφων σταθερού επιτοκίου, με χρονική διάρκεια αποπληρωμής μεταξύ 5 και 10 ετών). Τα έκτακτα μέτρα με τη γενική ονομασία «Corralon» συνέβαλλαν στη «μεθοδική καταστροφή» μεγάλων τομέων της Οικονομίας της χώρας, όπως για παράδειγμα της αγοράς ακινήτων και της αυτοκινητοβιομηχανίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ύφεση κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του 2002 εκτοξεύθηκε στο -12%, ενώ ο χρηματιστηριακός δείκτης της χώρας (Merval Index) έπεσε σε ένα πάρα πολύ χαμηλό επίπεδο. Από 600 μονάδες που ήταν στις 02.01.1998, διολίσθησε στις 400 μονάδες περί τον Αύγουστο του ιδίου έτους, επανήλθε ξανά στις 600 μονάδες στις αρχές του 2000 (παρά το ότι στα διεθνή χρηματιστήρια οι τιμές είχαν εκτοξευθεί στα ύψη – ακολουθούσε επομένως ανεξάρτητη πορεία, όπως σήμερα ο δικός μας δείκτης) και στη συνέχεια (αρχές του 2002) έφτασε στις 200 μονάδες – πτώση δηλαδή που άγγιξε το -300% της αξίας που είχε με το ξεκίνημα της κρίσης (υπενθυμίζουμε ότι το ξεκίνημα της κρίσης οροθετείται» από την «επίσημη» είσοδο της Οικονομίας σε ύφεση – σε αρνητική δηλαδή οικονομική ανάπτυξη και όχι πριν από αυτήν, όπου μιλάμε για το «προπαρασκευαστικό» στάδιο). Για να γίνει περισσότερο κατανοητό το ύψος της πτώσης (αναλογεί υποθετικά με το δικό μας δείκτη στις 400 περίπου μονάδες), το μέγεθος της απαξίωσης του χρηματιστηρίου δηλαδή, αρκεί να σημειωθεί πως, όταν άρχισε να επανακάμπτει «δειλά» η οικονομία της χώρας (μετά τα μέσα του 2000), ο δείκτης έφτασε γρήγορα τις 1.200 μονάδες (εξαπλασιάστηκε). Σήμερα (31.12.2009) ευρίσκεται στις 2.152 μονάδες – δηλαδή σχεδόν 11 φορές πάνω από το χαμηλό του 2002, παρά το ότι το επιτόκιο της Αργεντινής ευρίσκεται στις 1.100 μονάδες βάσης (250 μονάδες το Ελληνικό). Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ Στα τέλη του 2002 η Οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά, αφού άρχισε να αποδίδει η υποτίμηση του νομίσματος, η οποία κατέστησε τα προϊόντα της Αργεντινής ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές (ενώ, αντίθετα, ακρίβυναν κατά πολύ τα ξένα προϊόντα, με αποτέλεσμα να μειωθούν οι εισαγωγές). Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων ήταν θετικός για το εμπορικό ισοζύγιο της Αργεντινής, όπως επίσης και για τον περιορισμό του εξωτερικού χρέους της. Έτσι, άρχισαν να αποσύρονται σταδιακά τα μέτρα στήριξης που είχαν ληφθεί (Corralito, Corralon, LECOP κλπ), γεγονός που έδωσε ξανά ώθηση στην ιδιωτική κατανάλωση. Ο ρυθμός ανάπτυξης έφτασε το 8,9% το 2003 – αν και από τα τέλη του 2003 εμφανίζονταν πολύ συχνά ελλείψεις στον τομέα της ενέργειας, λόγω της σχετικά ισχυρής ανάπτυξης, των υψηλών τιμών του πετρελαίου και των «ελλειμματικών επενδύσεων» της χώρας (κυρίως λόγω της κρίσης του 1998) σε ενεργειακές υποδομές. Το 2004 έγιναν συγκεκριμένες προτάσεις σε εκπροσώπους των παλαιών δανειστών της Αργεντινής, οι οποίες προέβλεπαν την πληρωμή του 25% (αργότερα του 35%) των παλαιών χρεών της – αυτών δηλαδή που υπήρχαν πριν από την ημερομηνία που η χώρα χρεοκόπησε. Οι προτάσεις αυτές προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις εκ μέρους κυρίως των διεθνών πιστωτών του κράτους, οι οποίοι αντιπροσώπευαν το 55% περίπου των χρεών του, με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν οι σχέσεις του με το ΔΝΤ. Εν τούτοις η Αργεντινή, μετά από πολλές διπλωματικές προσπάθειες, κατάφερε να πείσει την πλειοψηφία των δανειστών της – με εξαίρεση τη Γερμανία και την Ιταλία Η διαδικασία της πληρωμής των παλαιών χρεών, μέσω αναχρηματοδότησης, η οποία καθυστέρησε εκ μέρους της Αργεντινής, προέβλεπε τελικά, κατά μέσον όρο, την πληρωμή του 50% των δανειακών κεφαλαίων – μέσω της έκδοσης τριών νέων «ομολόγων δημοσίου», μεταξύ των οποίων θα μπορούσαν να επιλέξουν οι δανειστές, με συγκεκριμένους όμως περιορισμούς. Οι τόκοι των ληξιπρόθεσμων δανείων δεν αναγνωρίσθηκαν από την Αργεντινή, παρά το ότι αρχικά είχε συμφωνήσει να τους πληρώσει – με αποτέλεσμα, οι ζημίες των διεθνών δανειστών της να είναι κατά πολύ μεγαλύτερες, από αυτές που εμφανίζονται. Κοινό στοιχείο και στα τρία νέα ομόλογα του δημοσίου που εκδόθηκαν για την αποπληρωμή των παλαιών χρεών της χώρας είναι το ότι, σε αντίθεση με τα προηγούμενα, δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων του εξωτερικού. Εάν δηλαδή η Αργεντινή σταματήσει ξανά να πληρώνει τα χρέη της, τότε οι δανειστές της θα πρέπει να υποβάλουν αγωγές στα «εθνικά» της δικαστήρια – με τις δικές της νομικές διαδικασίες. Ολοκληρώνοντας, αν και η κρίση στη χώρα ξεπεράστηκε, θα μπορούσε κάλλιστα να επαναληφθεί στο μέλλον. Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι ο πληθωρισμός, ο οποίος παραμένει στο 12%, ενώ το κεντρικό πρόβλημα της Αργεντινής σήμερα είναι η εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας, αφού η συνέχιση ρυθμών ανάπτυξης μεταξύ 6% και 9% (ουσιαστικά οι ρυθμοί αυτοί «απαιτούνται», για να επανέλθει η Αργεντινή στο, προ της κρίσης, οικονομικό επίπεδο της), εξαρτάται κυρίως από τη λύση του ενεργειακού της προβλήματος. Αθήνα, 03. Ιανουαρίου 2010 Βασίλης Βιλιάρδοςhttp://papaioannou-giannis.net

Read more...

Ο εργατολόγος που έγινε πλούσιος από τους φτωχούς...



O ΔΟΛ συνεχίζει να πυροβολεί τον Μητρόπουλο. Μετά τον Παπαχρήστο, σήμερα τον παρέλαβε ο Χασαπόπουλος...
Η πορεία από το ΠαΣοΚ ως τον ΣΥΡΙΖΑ, η εισαγγελική εντολή για έλεγχο και οι αποστάσεις της Κουμουνδούρου
Οι παλαιοί...
συνδικαλιστές του (τότε) Συνασπισμού δεν είχαν καλές σχέσεις με τον κ. Μητρόπουλο και πολλές φορές ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση μαζί του
Ενας από τους υποστηρικτές του κ. Αλ. Τσίπρα όταν άκουσε την εισαγγελική εντολή για διενέργεια οικονομικού ελέγχου στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, δικηγόρο-εργατολόγο κ. Αλ. Μητρόπουλο είπε: «Να ένα παράδειγμα πώς μπορεί κάποιος να γίνει πλούσιος εκμεταλλευόμενος τη μιζέρια και τη φτώχεια των πολλών». Ο ..
BHMA


Read more...

Κεχαγιόγλου προς Ριζάι: Να μη χυθεί αθώο αίμα...





crimenet.gr 
Έκκληση προς τον Αλκέτ Ριζάι έκανε ο δικηγόρος του, Σάκης Κεχαγιόγλου, με τον οποίο μίλησε το crimenet.gr.

Ο κ. Κεχαγιόγλου, που μιλά μαζί του ανά 5 λεπτά, του ζητά «να... μη χυθεί αθώο αίμα» και να προστατεύσει τους ομήρους και τον εαυτό του.

Ο ίδιος ο Ριζάι, όπως έχει πει και από στον χώρο των φυλακών, ζητά ένα αυτοκίνητο, τονίζοντας ότι «αυτή θα είναι η τρίτη και η φαρμακερή» απόδρασή του.


Read more...

ΒΙΝΤΕΟ-Στουρνάρας: Ασφαλείς οι καταθέσεις

ΒΙΝΤΕΟ-Στουρνάρας: Ασφαλείς οι καταθέσεις
«Διασφαλισμένες είναι οι καταθέσεις στα υποκαταστήματα στην Ελλάδα», δήλωσε μεταξύ άλλων μετά την έκτακτη σύσκεψη του οικονομικού επιτελείου σχετικά με την απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, ο Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας.
Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1:
enikos.gr

Read more...

Νίκος Αναστασιάδης: Απείλησαν την Κύπρο με άτακτη χρεοκοπία την ερχόμενη Τρίτη

Δραματικό μήνυμα του Νίκου Αναστασιάδη στον κυπριακό λαό. "Βρεθήκαμε προ τετελεσμένων στο Eurogroup" λέει χαρακτηριστικά. Θα απευθύνει διάγγελμα την Κυριακή Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, θα απευθύνει την Κυριακή διάγγελμα σχετικά με το πακέτο διάσωσης που συμφωνήθηκε νωρίτερα σήμερα στο Eurogroup, αναφέρεται σε Δελτίο Τύπου της προεδρίας. Η απόφαση για επιβολή φόρου στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών προκάλεσε πανικό στους πολίτες της Κύπρου και ήδη επικρίνεται έντονα από οικονομικούς αναλυτές. Το απόγευμα του Σαββάτου δημοσιοποιήθηκε γραπτή δήλωση του Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος προσπαθεί να εξηγήσει πώς δέχθηκε η Κύπρος αυτή την πρωτοφανή απόφαση. Ο κ. Αναστασιάδης δήλωσε ότι με την έκτακτη σύγκληση του Eurogrοup η κυβέρνηση του "βρέθηκε αντιμέτωπη με προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα". Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά έθεσαν την Κύπρο ενώπιον του διλήμματος: "Είτε της επιλογής του καταστροφικού σεναρίου της άτακτης χρεοκοπίας, την προσεχή Τρίτη, είτε του σεναρίου μιας επώδυνης, αλλά ελεγχόμενης διαχείρισης της κρίσης, που θα θέτει οριστικό τέρμα στην αβεβαιότητα και θα αποτελέσει την αφετηρία επανεκκίνησης της οικονομίας". Στην πρώτη επίσημη αντίδραση του ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος επιστρέφει το βράδυ του Σαββάτου στην Κύπρο και θα προεδρεύσει σύσκεψης με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, σημειώνει ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν προέκυψε τις τελευταίες 15 μέρες και προσθέτει ότι η κρισιμότητα των στιγμών δεν επιτρέπει σε κανέναν να μπει στη λογική επίρριψης ευθυνών. Επεξηγεί ταυτόχρονα ότι τυχόν επιλογή του καταστροφικού σεναρίου θα είχε ως συνέπεια, αμέσως μετά την αργία του τριημέρου, τον τερματισμό των εργασιών μιας εκ των δύο κυπριακών τραπεζών που διέρχονται κρίση, λόγω τερματισμού της παροχής ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η δεύτερη τράπεζα, αναφέρει, θα διέκοπτε τις εργασίες της, ενώ ούτε αυτή θα μπορούσε να αποφύγει την κατάρρευση. Ένα τέτοιο φαινόμενο θα οδηγούσε, από τη μια στιγμή στην άλλη, 8.000 οικογένειες στην ανεργία. Επίσης, στην δήλωση του ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρει: - Το κράτος θα ήταν υποχρεωμένο να αποζημιώσει τους καταθέτες, ανταποκρινόμενο στην υποχρέωση του έναντι των εγγυημένων καταθέσεων. Το κεφάλαιο που θα απαιτηθεί σε μια τέτοια περίπτωση θα ανέλθει στα 30 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που θα αδυνατούσε να καταβάλει. - Ανάλογο ποσό, που αντιστοιχεί στις καταθέσεις χιλιάδων καταθετών για καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ, θα οδηγείτο σε έναν φαύλο κύκλο εκκαθάρισης περιουσιακών στοιχείων, με τους εν λόγω καταθέτες να υφίστανται ζημιές πέραν του 60%. - Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και άλλες επιχειρήσεις θα οδηγούνταν στη χρεοκοπία λόγω της αδυναμίας να ανταποκριθούν στις εμπορικές τους συναλλαγές. -Ως συνέπεια των πιο πάνω, ο τομέας των υπηρεσιών θα οδηγείτο σε πλήρη κατάρρευση με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ. Αυτό, πέραν της εθνικής αποδυνάμωσης της Κύπρου, θα οδηγούσε σε υποτίμηση του νομίσματος τουλάχιστον κατά 40%. Στην δήλωση του ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρει ότι δεν ωραιοποιεί την κατάσταση, υποστηρίζει όμως ότι η λύση που επιλέχθηκε, αν και επώδυνη, "οδηγεί στην ιστορική και οριστική διάσωση της οικονομίας μας". (Πηγή: ΑΠΕ)http://news247.gr

Read more...

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...


Ρεπορτάζ : Δημήτρης Κυπριανού
(από το protothema.gr )
... ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ...
Ολοκληρώθηκε, έπειτα από περίπου 2,5 ώρες, η σύσκεψη στη Λευκωσία μεταξύ του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, και των...
αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, κατά την οποία αναμένεται να προβεί σε πλήρη ενημέρωση για τα τεκταινόμενα και συμφωνηθέντα στις Βρυξέλλες και να προσπαθήσει να υπάρξει συλλογική διαχείριση της κατάστασης. 
Στη σύσκεψη συμμετείχαν και ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκος Δημητριάδης, ο Υποδιοικητής της Κεντρικής Σπύρος Σταυρινάκης, ο Υπουργός Οικονομικών Μιχάλης Σαρρής, ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων Τάσσος Μητσόπουλος, ο Υφυπουργός παρά τω Προέδρω Κωνσταντίνος Πετρίδης και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης.
Οι κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρος Κυπριανού συμμετείχαν στη σύσκεψη εκ μέρους ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, αντίστοιχα.   Το ΔΗΚΟ εκπροσωπεί ο Πρόεδρός του Μάριος Καρογιάν, από την ΕΔΕΚ παρίσταται στη σύσκεψη ο Αναπληρωτής Πρόεδρος Μαρίνος Σιζόπουλος, από το ΕΥΡΩΚΟ ο Πρόεδρος του Δημήτρης Συλλούρης και από το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Άδωνης Γιάγκου.
Ακολούθησε συνάντηση του Νίκου Αναστασιάδη και με τις διοικήσεις των τραπεζών και των συνεργατικών ιδρυμάτων.
Την ίδια ώρα, εκδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν έξω από το προεδρικό μέγαρο στη Λευκωσία πολίτες, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην απόφαση που Eurogroup.
Γύρω στα 150 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από την είσοδο του Προεδρικού, με συνθήματα όπως «ο λαός δεν χρωστά, δεν πληρώνει, δεν πουλά» και «Δική τους η κρίση - ξεσηκωμός η λύση».
Οι διαμαρτυρόμενοι κατέλαβαν και μέρος του δρόμου, ενώ στο χώρα της διαμαρτυρίας βρισκόταν και αστυνομική δύναμη.
Οι αγανακτισμένοι πολίτες επιχείρησαν να ανακόψουν το όχημα, στο οποίο επέβαινε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, την στιγμή που περνούσε την πύλη του προεδρικού μεγάρου. Φωνάζοντας, χτυπούσαν με τα χέρια τους πάνω στο όχημα.
Άμεση ήταν η αντίδραση των ανδρών της ΜΜΑΔ, οι οποίοι παρενέβησαν, επιτρέποντας στο όχημα που μετέφερε τον εκπρόσωπο να περάσει την πύλη και να εισέλθει στο προεδρικό μέγαρο. Έπειτα από αυτό το περιστατικό, οι πολιτικοί αρχηγοί εισήλθαν στο προεδρικό από άλλη είσοδο.
Στο μεταξύ, νωρίτερα το απόγευμα έξω από το Προεδρικό είχε συγκεντρωθεί άλλη ομάδα πολιτών που εξέφρασε την αντίθεσή της στη συμφωνία και διένειμε φυλλάδιο ενάντια στο Μνημόνιο.
Ήδη από τις Βρυξέλλες, ο κ. Αναστασιάδης είχε μια πρώτη επικοινωνία με τους αρχηγούς των κομμάτων, προκειμένου να τους ενημερώσει για την πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου στο Eurogroup για το πρόγραμμα στήριξης της Κύπρου.
Η έκτακτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ενδέχεται να πραγματοποιηθεί την Κυριακή.
Σύμφωνα με τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης, ο Κύπριος πρόεδρος προτίθεται να ζητήσει από τον πρόεδρο της Βουλής να συγκαλέσει το σώμα, για να περάσουν τα νομοσχέδια που συμφωνήθηκαν, έτσι ώστε να κατατεθούν στη Βουλή με τη μορφή του κατεπείγοντος πριν από την Τρίτη.
Εάν τα κείμενα των νομοσχεδίων που θα πρέπει να ψηφιστούν άμεσα για την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων που συμφωνήθηκαν στο Eurogroup κατατεθούν απόψε στη Βουλή, αύριο το απόγευμα θα συνέλθει η Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, για να περάσουν τα κείμενα των σχεδίων νόμου, θα απαιτηθεί το 75% των ψήφων στην κυπριακή Βουλή.
Εξάλλου, το απόγευμα πραγματοποιήθηκε σύσκεψη και στην Κεντρική Τράπεζα, υπό τον διοικητή της, Πανίκο Δημητριάδη, με τη συμμετοχή όλων των εμπορικών τραπεζών. Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν η απόφαση του Eurogroup σε σχέση με το κούρεμα των καταθέσεων, υπό μορφή εφάπαξ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρίστος Στυλιανίδης, σε δηλώσεις του, από τις Βρυξέλλες, στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων σημείωσε ότι «η κατάσταση είναι σοβαρή, όχι όμως τραγική, ούτε και δικαιολογείται ο πανικός» και διευκρίνισε ότι το ποσό που θα κοπεί από τις καταθέσεις θα αντισταθμιστεί με μετοχές ή άλλους τρόπους.
«Το Eurogroup πήρε μια απόφαση για την επίλυση του προβλήματος χρηματοδότησης της Κύπρου» είπε και πρόσθεσε: «Η απόφαση αυτή τελεί υπό την έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων».
«Δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι φτάσαμε σε μια κατάσταση οριακή, λόγω της αποφυγής λύσης μέτρων, της αναβλητικότητας και της αναποφασιστικότητας» τόνισε ο εκπρόσωπος και πρόσθεσε: «Το δίλημμα ήταν εάν θα παραχωρούσαμε το 6,75% ή αν θα χάναμε το 100%. Το ποσοστό που κόβεται είναι περίπου ισόποσο με τους τόκους 18 μηνών για εκείνους τους συμπολίτες μας που έχουν περισσεύματα. Διασφαλίστηκαν οι μισθοί, οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές».
http://fimotro.blogspot.gr

Read more...

«Λέσχη πολιτικάντηδων και απατεώνων οι Ευρωπαίοι ηγέτες»...



Για πρωτοφανή και άδικη απόφαση του Eurogroup, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο, έκανε λόγο ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν ανώτατος ...
εκτελεστικός διευθυντής του ομίλου της Ελληνικής Τράπεζας, Μάκης Κεραυνός, κατακεραυνώνοντας του Ευρωπαίους εταίρους της Κύπρου, δηλώνοντας χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα Sigmalive ότι «οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι είναι μια λέσχη πολιτικάντηδων και απατεώνων που συνεχίζουν να ασελγούν πάνω στο σώμα των λαών της Ευρώπης».

Οι επιπτώσεις δεν μπορούν ακόμη να συνυπολογιστούν, είπε ο κ. Κεραυνός, εκφράζοντας την πλήρη απογοήτευση του και τις ανησυχίες για μια απόφαση «που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο».

Είμαστε σε συνεχείς συνεδρίες για να αξιολογήσουμε την κατάσταση και αυτήν την καθαρά τιμωρητική απόφαση, είπε ο κ. Κεραυνός.

Πρόσθεσε ότι πρέπει να αυτοαξιολογήσουμε τις δικές μας δυνάμεις να μην καταβληθούμε από απαισιοδοξία. «Έχουμε αρκετές δυνάμεις να χαράξουμε δικές μας πορείες», είπε.

Ο κ. Κεραυνός σημείωσε παράλληλα ότι «υπήρχε έντονα το στοιχειό του εκβιασμού και της απειλής από πλευράς Ευρωπαίων ηγετών και αυτά δεν είναι συμπεριφορές στα πλαίσια συνεννόησης εταίρων».
Η Κύπρος, ανέφερε ο κ. Κεραυνός, συναίνεσε, και μάλιστα σε βάρος της, όταν υπήρχε μεγάλος συστημικός κίνδυνος στην Ευρώπη, λόγω των προβλημάτων της Ελλάδας. «Αυτή είναι η τιμωρία της Κύπρου, που βοήθησε την Ευρώπη;», διερωτήθηκε ο κ. Κεραυνός...


Read more...

Σοκ και αναλήψεις Κρίσιμη σύσκεψη των κύπριων πολιτικών αρχηγών μετά την απόφαση για το «κούρεμα»


Καταθέτες κάνουν ουρές για να κάνουν αναλήψεις
Καταθέτες κάνουν ουρές για να κάνουν αναλήψεις   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Αθήνα
Σοκαρισμένοι και «παγωμένοι» από την είδηση του «κουρέματος» των καταθέσεών τους είναι οι Κύπριοι, που έσπευσαν το Σάββατο στα ΑΤΜ για να κάνουν αναλήψεις μετρητών. Άδειασαν τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης, ενώ έχει δημιουργηθεί πρόβλημα ρευστότητας λόγω του τριημέρου της Καθαράς Δευτέρας.

Η σύσκεψη των κύπριων πολιτικών αρχηγών ξεκίνησε στις 8:30, μετά την επάνοδο του Νίκου Αναστασιάδη από τις Βρυξέλες, όπου τα ξημερώματα έκλεισε η συμφωνία για το κυπριακό πακέτο διάσωσης.

Συγκεντρωμένο πλήθος έξω από το προεδρικό μέγαρο φώναζε συνθήματα κατά του κουρέματος των καταθέσεων. Ομάδα περίπου 250 ατόμων, οι «Πολίτες ενάντια στο κούρεμα» επέδωσαν ψήφισμα στους συμμετέχοντες στην σύσκεψη, με το οποίο ζητούν να μην εφαρμοστεί η απόφαση.

Από το Λονδίνο επέστρεψε εσπευμένα και ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής Γιαννάκης Ομήρου.

Ο Ν.Αναστασιάδης είχε ξεκινήσει ήδη από το πρωί τηλεφωνικά την πρώτη ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών. Επίσης, από το πρωί, οι κύπριοι υπουργοί βρίσκονται σε συνομιλίες για το ζήτημα.

Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, θα απευθύνει την Κυριακή διάγγελμα, αναφέρεται σε δελτίο Τύπου της προεδρίας.

Το πρωί της Κυριακής, στις 9:30, θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και στην συνέχεια θα εισαχθεί η συμφωνία στην επιτροπή Οικονομικών της κυπριακής Βουλής.

Θα ακολουθήσει στις 4 μμ η συνεδρίαση της κυπριακής Βουλής για την κύρωση της συμφωνίας, κατά την οποία αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ομιλία του κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη.

Εν τω μεταξύ, αργά το μεσημέρι η κυπριακή κυβέρνηση πέρασε στην αντεπίθεση απαντώντας στην σφοδρή κριτική που δέχεται από την αντιπολίτευση.

«Η κυβέρνηση πήρε από τους έχοντες, απέτρεψε τη μείωση σε μισθούς και συντάξεις και υπενθυμίζει ότι το επίτοκιο καταθέσεων είναι υψηλότερο από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρωπαίκή Ένωση» ανέφεραν κύπριοι αξιωματούχοι.

Από κυπριακές κυβερνητικές πηγές υπήρξε η πληροφορία ότι ενδέχεται να χορηγηθούν ομόλογα πιθανώς διασυνδεδεμένα με προπώληση φυσικού αερίου.

Σε ερώτηση προς κυβερνητικό αξιωματούχο γιατί ώς την Παρασκευή διαψευδόταν το «κούρεμα»των καταθέσεων, ο ίδιος απάντησε: «Και τι να κάναμε; Αν το ανακοινώναμε, θα είχαν σηκωθεί όλες οι καταθέσεις».

Πάντως, η Κύπρος βρίσκεται σε μεγάλη αναταραχή μετά την είδηση για το «κούρεμα» των καταθέσεων και υπάρχουν πληροφορίες για προσπάθεια από συνδικαλιστικούς φορείς να διοργανωθούν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ωστόσο, οι Κύπριοι φαίνονται ακόμη μουδιασμένοι από το σοκ που προκάλεσε η είδηση.
Newsroom ΔΟΛ

Read more...

Ο Κατίδης δεν γνωρίζει ότι η ΑΕΚ είναι ομάδα προσφύγων...




Οργισμένη αντιδραση της ΔΗΜΑΡ, για τον φασιστικό χαιρετισμό του παίχτη της ΑΕΚ… 
Την αντίδραση της ΔHMAΡ προκάλεσε ο φασιστικός χαιρετισμός του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Γιώργου Κατίδη, μετά το ... γκολ που πέτυχε στον αγώνα με τη Βέροια.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ:

"Την ημέρα που στη Θεσσαλονίκη τιμήθηκε η μνήμη χιλιάδων Εβραίων που οδηγήθηκαν από του ναζιστές στα κρεματόρια του Άουσβιτς, στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας ένας Θεσσαλονικιός, στον αγώνα ΑΕΚ – Βέροια, ο Γιώργος Κατίδης χαιρέτησε ναζιστικά. Μάλλον ο κύριος Κατίδης δεν γνωρίζει ότι η ΑΕΚ είναι ομάδα προσφύγων, που έχουν πληρώσει πολύ ακριβά το ρατσισμό και τον φασισμό. Περιμένουμε να δούμε την αντίδραση της ΠΑΕ ΑΕΚ, αλλά και των αρμοδίων οργάνων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το δηλητήριο του ναζισμού δεν πρέπει να μολύνει το ελληνικό ποδόσφαιρο".



Read more...

Πληροφορίες για ύπαρξη εκρηκτικών Ομηρεία στις φυλακές Μαλανδρίνου με δράστη τον Ριζάι


Ο Αλκέτ Ριζάι
Ο Αλκέτ Ριζάι   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα
Περιστατικό ομηρείας βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 9 το βράδυ του Σαββάτου στις φυλακές Μαλανδρίνου με πρωταγωνιστή τον Αλκέτ Ριζάι. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο διαβόητος κακοποιός κρατά ομήρους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και κρατούμενους.

Επί τόπου έχουν σπεύσει ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες παραμένουν εξωτερικά καθώς δεν έχουν εντολή να μπουν στην φυλακή.

Αρχικά είχε γίνει γνωστό ότι ο Ριζάι κρατούσε χειροβομβίδα, ενώ αργότερα πληροφορίες ανέφεραν ότι έχει στην κατοχή του πλαστικά εκρηκτικά. Για το λόγο αυό περιμετρικά των φυλακών έχουν ακροβολιστεί άντρες των ΕΚΑΜ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αλκέτ Ριζάι είχε αποδράσει δύο φορές με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού μαζί με τον Βασίλη Παλαιοκώστα. Η πρώτη ήταν στις 4 ιουνίου 2006 και συνελήφθη λίγες ημέρες αργότερα.
Η δεύτερη ήταν στις 22 Φεβρουαρίου 2009. Συνελήφθη ξανά λίγους μήνες αργότερα, στις 17 Νοεμβρίου 2009, στο Γραμματικό μαζί με την σύντροφό του.
Newsroom ΔΟΛ

Read more...

Έτοιμο το σχέδιο του υπουργείου Αλλαγές στον καθορισμό του κατώτατου μισθού


Ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Βρούτσης
Ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Βρούτσης   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα
Στο νέο μηχανισμό ορισμού του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου έχει καταλήξει το υπουργείο Εργασίας ενώ έχει παραδώσει το σχετικό υπόμνημα στην τρόικα. Στο σχέδιο, που κατά τον υπουργό θα τεθεί σε ισχύ το 2017, προβλέπονται σημαντικές αλλαγές, που ανατρέπουν τον τρόπο ορισμού του μισθού που ισχύει εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.

Σύμφωνα με το Mega, συντονιστικό ρόλο θα έχει πενταμελές συμβούλιο που θα προτείνεται από τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών και θα εγκρίνεται από τη Βουλή ή ένα πρόσωπο κύρους που θα προτείνεται από το υπουργείο με την έγκριση της Βουλής.

Αυτό θα αντικαταστήσει τις διμερείς διαπραγματεύσεις εργοδοτών και ΓΣΕΕ, όπως ίσχυε ως σήμερα.

Στο διάλογο υπό την εποπτεία του οργάνου θα γίνεται ο διάλογος στον οποίο θα συμμετέχουν η ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ και το ΣΕΤΕ ενώ θα υποβάλλουν προτάσεις φορείς, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, το ΙΟΒΕ, ο ΟΑΕΔ, και άλλοι.

Σε ό,τι αφορά τα κλιμάκια, ορίζονται τρία για υπαλλήλους, όπως σήμερα, και πέντε για εργατοτεχνίτες αντί των έξι σήμερα.

Ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται από σειρά παραμέτρων όπως το επίπεδο φτώχειας, το επίπεδο της ανεργίας στη χώρα και στον κλάδο, η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα στον κλάδο και στην χώρα.

Ειδικά κλιμάκια θα υπάρχουν για νέους ως 24 ετών.

Για τους μεν υπαλλήλους θα υπάρχουν δύο κλιμάκια, για όσους είναι κάτω από 18 ετών και όσους είναι ως 21 ετών με προϋπηρεσία 3 ετών. Από την άλλη, για τους εργατοτεχνίτες, θα υπάρχουν τρία κλιμάκια: για όσους είναι ως 18 ετών, για όσους είναι ως 21 ετών με τριών ετών προϋπηρεσία και όσους είναι ως 24 ετών με έξι έτη προϋπηρεσίας.

Σε δήλωση του στο Mega, o υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, σημειώνει ότι το νέο σύστημα είναι ένα «σύγχρονο θεσμικό εργαλείο» με το οποίο εισάγονται για πρώτη φορά στην διαδικασία καθορισμού τεχνοκρατικοί φορείς.

Το νέο σύστημα θα ισχύσει από το 2017 και ως τότε ο κατώτατος μισθός δεν θα αλλάξει, πρόσθεσε.
Newsroom ΔΟΛ

Read more...

Ωμός εκβιασμός από Σόιμπλε Δραματική ήταν η νύχτα του Eurogroup για την Κύπρο


Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε   (Φωτογραφία:  Associated Press )

Αθήνα
Με δραματικούς τόνους περιγράφεται το 12ωρο που έζησε ο κύπριος υπουργός Οικονομικός Μιχαήλ Σαρρής στο χθεσινοβραδινό Eurogroup που ξεκίνησε στις 5:30 μμ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Κύπρος δέχτηκε ωμό εκβιασμό από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Β.Σόιμπλε, ο οποίος είπε χωρίς περιστροφές ότι η Κύπρος δεν αποτελεί συστημικό κίνδυνο και ότι η Ευρωζώνη δεν κινδυνεύει από ενδεχόμενη χρεοκοπία της.

Στο πλευρό του κ. Σόιμπλε τάχθηκε η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η Ολλανδία και Φινλανδία, αν και καμία χώρα -πλην της Ελλάδας- δεν στήριξε την Κύπρο.

Όπως μετέδωσε το Mega, ο ελληνας υπουργός οικονομικών ενημέρωσε ατύπως τους δημοσιογράφους για το θρίλερ που εκτυλίχθηκε, λέγοντας πως υπήρξαν συνολικά τρεις προτάσεις από τους εταίρους.

Η πρώτη πρόταση, που προκάλεσε σοκ, περιλάμβανε τη «δήμευση» των κυπριακών καταθέσεων -όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Στουρνάρας-, αφού ζητούσε έκτακτη εισφορά ύψους 40% για καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ.

Η πρώτη πρόταση ανάγκασε τον κ. Σαρρή να βγει από την αίθουσα, για να συζητήσει με τον κ. Αναστασιάδη και τελικά να την απορρίψει.

Η δεύτερη πρόταση ζητούσε εισφορά 12,5% για καταθέσεις άνω των 100.000, την οποία και πάλι απέρριψε η Κύπρος.

Τελικά, η συμφωνία έκλεισε στην τρίτη πρόταση για εφάπαξ εισφορά 6,75% για καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ και 9,90% για καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ.

Το κλίμα στην αίθουσα, όπως μεταφέρθηκε από τον έλληνα υπουργό Οικονομικών, ήταν «είτε αποδέχεστε την πρόταση, είτε πτωχεύετε».

Μάλιστα, μεταξύ των εταίρων κυριαρχούσε η αντίληψη ότι η Κύπρος αποτελεί ένα μεγάλο «πλυντήριο» εξαίτιας του μεγέθους του χρηματοπιστωτικού της τομέα.
Newsroom ΔΟΛ

Read more...