Γράφει ο Νίκος Σάνσης
(οικονομολόγος)
Σαββάτο 20 Ιουλίου 1974. Του Προφήτη Ηλία. Ώρα 5.30 το πρωί. Είμαι στο σπίτι μου άυπνος. Υπηρετώ σαν έφεδρος στην Αεροπορία. Η ανησυχία μου στο ζενίθ. Από την πέμπτη το βράδυ μεγάλη δύναμη του Τουρκικού αποβατικού στόλου έχει αποπλεύσει από την Αλεξανδρέττα, προς άγνωστη κατεύθυνση. Από τις 15 του μηνός που ξέσπασε το τραγικό πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, όλα μοιάζουν να περπατάνε σε τεντωμένο σχοινί. Τα πάντα εκείνο το πρωί... μεθοδευμένα δουλεύουν σαν ρολόι. Σε λίγο τίποτα δεν θα θυμίζει την προηγούμενη μέρα, για το νησί της Αφροδίτης. Η χούντα στην Αθήνα έχει σκεπάσει τα πάντα. Ο ελληνικός λαός κοιμάται με το ένα μάτι ανοιχτό. Η βελόνα του ραδιοφώνου μου ψάχνει, στα βραχέα κάποιο σταθμό, για αυτό που υποψιάζομαι και δεν θέλω να πιστέψω ότι θα το ακούσω. Εδώ Μόσχα, εδώ Μόσχα, μεταδίδουμε έκτακτο δελτίο ειδήσεων ακούω ξαφνικά παγωμένος. Τουρκικά στρατεύματα από την 5η πρωινή άρχισαν απόβαση στο νησί. Η Τουρκική αεροπορία κτυπά από αέρος τις Κυπριακές θέσεις. Η εισβολή άρχισε. Το δράμα σε όλο του το μεγαλείο. Στα μέρη της Κύπρου που είχα δει το 1965 και το 1967 ελεύθερα, 35 χρόνια, μετά εκείνη την αποφράδα ημέρα, ακόμα κυματίζει η Τουρκική σημαία. Κρίμα…
fimotro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου