Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου
.
Τέλος η Ζήμενς.
Η φυγή του Μ. Χριστοφορακου η άρνηση να έρθει στην Ελλάδα και η κωλυσιεργία επιστροφής δείχνουν το τι ακριβώς έχουμε να περιμένουμε από τον κύριο όταν και αν τελικά έρθει. Δείχνουν τις προθέσεις του για «μη συνεργασία».
Η καταδίκη του στην Γερμάνια όπως αλλά και η παραγραφή που έδωσε η Νέα δημοκρατία στην υπόθεση λαδώματος -απορρίπτοντας το αίτημα της εξεταστικής από το ΠΑΣΟΚ- αποτέλεσε την ταφόπλακα της Υπόθεσης. Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι ήταν οι 153 Βουλευτές για του οποίους ο Χριστοφοράκος έχει στοιχεία.
Η υπόθεση έχει κλείσει όσον αφορά την αντοχή του πολίτικου συστήματος και το μόνο που απομένει ως ερώτημα είναι το πώς ο Χριστοφοράκος θα αξιοποιήσει τα στοιχεία που έχει στην υπερασπιστική του τακτική.
Πολλοί τα έχουν πάρει από τον Χριστοφοράκο.Το ερώτημα είναι ποιους θα...
πάρει η μπάλα και πους θα χτυπήσει περισσότερο με τις αποκαλύψεις του στο πλαίσιο της τακτικής που ακολουθεί.
Πιο κόμμα θα πληγεί περισσότερο στα δυο επικοινωνιακά παιχνίδια που παίζονται Το παιχνίδι της καθαρότητας και της πρόθεσης αποκάλυψης της αλήθειας και το παιχνίδι της συγκάλυψης ή διαχείρισης των τυχών αποκαλύψεων του Χριστοφοράκου..
Καθώς τα κόμματα κάθονται σε ανάμενα κάρβουνα για να δούμε ποιους θα πάρει η μπάλα και για να διακρίνουμε ίσως την στρατηγική Χριστοφοράκου θα πρέπει να περιμένουμε τις πρώτες δημοσκοπήσεις της νέας πολιτικής χρονιάς. Ο Χριστοφοράκος έπαιζε το πολίτικο σύστημα στα δάχτυλα και ξέρει να «διαβάζει» δημοσκοπήσεις.
Η ουσία είναι όμως ότι το σκάνδαλο της ΖΙΕΜΕΝΣ στο σκέλος του λαδώματος πρόσωπων μελλών του κοινοβουλίου αλλά και της πιθανής απιστίας σε βάρος του Δημοσίου από πλευράς Βουλευτών τέλειωσε.Όσο η κουβέντα αφορά τα απρόσωπα κόμματα και η ονοματολόγια αφορά του κατά καιρούς ταμίες των κόμματων.
Τους 153 λαδιάρηδες δεν θα τους μάθουμε ποτέ.
Τρίτη 18 Αυγούστου 2009
Τους 153 “λαδιάρηδες” δεν θα τους μάθουμε ποτέ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου