Χριστός γεννάται δοξάσατε...

Από τον Δρ. Νίκο Κρεμμύδα

Ή Ορθόδοξη Εκκλησία ψάλλει, υμνεί και δοξολογεί: «Χριστός γεννάται δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών' απαντήσατε. Χριστός επί γης' υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα ή γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί' ότι δεδόξασται».
Για τους Ορθοδόξους, "η γιορτή των Χριστουγέννων δεν έχει μόνο έντονο θεοκεντρικό χαρακτήρα άλλα και βαθύτατη και ουσιαστική ανθρωπολογική σημασία. Το γεγονός της γέννησης του Ιησού και της σάρκωσης του Λόγου δίνει μια εντελώς νέα διάσταση στην κατανόηση του ανθρώπου και της ιστορίας του. Με το γεγονός της βηθλεεμ δεν έχουμε ουσιαστικά ύψωση του Θεού αλλά ύψωση και θέωση του ανθρώπου. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνουμε εμείς 'θεοί' κατά χάρη. Ο Θεός στη φάτνη φανερώνεται και γίνεται ως 'εις εξ ημών'. Γι' αυτό η θεολογία της σαρκώσεως είναι...

ουσιαστικά 'κενωτική' θεολογία. Ο Θεός 'κατέρχεται' στον κόσμο μας, 'κενούται', για να υψωθούμε εμείς και 'πληρωθούμε' από τη 'δόξα' του, όπως ύμνησαν οι Άγγελοι την ιερή εκείνη νύχτα. Στη Βηθλεέμ σαρκώθηκε ο Λόγος και γεννήθηκε ο Άνθρωπος, ο 'πνευματικός' Αδάμ. Η έννοια της θεανδρικότητας τίθεται πλέον ως ουσιαστικό 'στοιχείο' στη νέα χριστιανική ανθρωπολογία. Τα Χριστούγεννα παρουσιάζονται πιο πολύ ως γιορτή του ανθρώπου παρά του Θεού. Είναι η γενέθλια ημέρα του Χριστού αλλά και του καθενός ανθρώπου μέσα στην πίστη
Αυτή η φανέρωση του Θεού εν σαρκί, αυτή η γέννηση του Θεού ως ανθρώπου, είναι το μεγαλύτερο γεγονός όλων των εποχών και όλων των αιώνων. Και τα Χριστούγεννα, σαν εορτή της γεννήσεως του Θεού ως ανθρώπου, ως Θεανθρώπου, είναι η αρχή όλων των εκκλησιαστικών εορτών των Χριστιανών, γιατί είναι αρχή όλων των εκκλησιαστικών γεγονότων της χριστιανοσύνης. Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δίκαια ονόμασε τα Χριστούγεννα «Μητρόπολιν πασών των εορτών» Η γιορτή επίσης στην Ορθόδοξη παράδοση, στην Εκκλησία μας, είναι συνδεδεμένη με τη θεία Λειτουργία. Σ' αυτήν βιώνεται η γιορτή, η χαρά δηλαδή των Χριστουγέννων για τη σωτηρία μας. Γιατί η Λειτουργία ηρεμεί τον άνθρωπο, τον ενώνει με το Θεό και τους άλλους, του ανοίγει νέες προοπτικές χαράς, ελπίδας και εσωτερικής γαλήνης.
ΥΓ Κι ας μην ξεχναμε πως σε κάθε γιορτή ο Χριστός ζητά την καθαρή μας καρδιά, συνάμα όμως κι ο διπλανός μας ανθρωπος αναζητά σε μας την αγάπη, την προσφορά και την κατανόηση, την επιείκια , - τοσο ξεχασμένη στις μέρες μας, πρός κάθε συναθρωπό μας, ..."αναξιοπαθούντα" ή μη, - πάντα αυτή η διάκριση, συχνή στήν από ..αμβωνος ρητορική, ήταν πέρα από το πνεύμα της αδιακρίτου αγάπης και ανοχής Του Θεού .... άλλωστε, ποιός ξέρει πραγματικά τον εαυτό του ή μπορεί να ειναι σίγουρος για την προσωπική του πορεία και τίς πράξεις του μέχρι το τέλος της ζωής του...

Αναρτήθηκε από press.gr