Γράφει ο Νίκος Σάνσης(οικονομολόγος)
nisansis@hotmail.com
Χριστούγεννα σήμερα. Η μεγαλύτερη εορτή της χριστιανοσύνης. Η γέννηση του θεανθρώπου μέσα σε μια απλή φάτνη. Όχι σε παλάτια, και σε πανάκριβα σύγχρονα μαιευτήρια. Μόνη η Παναγία τον γέννησε, χωρίς την βοήθεια επιφανών μαιευτήρων. Ανάμεσα σε ζώα, που με την αναπνοή τους, τον ζέσταιναν. Όχι με μηχανήματα κλιματισμού και θέρμανσης. Με μοναδικό φωτισμό το υπέρλαμπρο νυκτερινό αστέρι της καρδιάς του Θεού. Και οι απλοί βοσκοί μαζί με τους τρεις Μάγους προσκυνητές ήσαν οι μόνοι απλοί... επισκέπτες , η παρέα της Μαρίας του Ιωσήφ και του νεογέννητου Χριστού, τις μεγάλες εκείνες στιγμές, χαράς και αγαλλίασης. Προσκυνητές ενός μεγαλειώδους ερχομού, για την αγαλλίαση ψυχών και σωμάτων. Προσκυνητές, της απλότητας, της ευπρέπειας, και της αγάπης. Γιατί αυτά ήταν τα συστατικά του Θείου βρέφους, που αργότερα έμελλε να διεγείρει τις κουρασμένες ψυχές των ανθρώπων. Με την καθημερινή του ζωή, με την απλότητα των λόγων του, με το θείο έργο Του, αλλά και με τον μαρτυρικό του θάνατο. Και τα δώρα των τριών Περσών Μάγων, συμβολικά για τον μικρό Ιησού. Ο Μελχιόρ πρόσφερε χρυσό, συμβολισμός θείας παντοδυναμίας, ο Γάσπαρ λιβάνι, συμβολισμός ευωδίας της απεραντοσύνης, και ο Βαλτάσαρ σμύρνα, συμβολισμός πίκρας της μεγάλης αυριανής θυσίας. Η Παναγία θέλοντας να ανταποδώσει τα δώρα των Μάγων, έδωσε στον καθένα από αυτούς ένα κομμάτι από τα σπάργανα (μακριά και φαρδιά υφασμάτινη ταινία που τύλιγαν τότε τα μωρά), του Ιησού.
Αυτός ο μεγάλος ερχομός, που για τον σημερινό άνθρωπο μπορεί να ακούγεται παράξενα παραμυθένιος, είναι συγκλονιστικά ανατρεπτικός, αν κάποιος προσπαθήσει να συγκρίνει την σύσταση και υφή της ανθρωπότητας, εκείνης της Μεγάλης νύχτας στη Βηθλεέμ, με την σημερινή ανθρωπότητα. Την ανθρωπότητα του πλούτου και της ευμάρειας. Της αέναης κατανάλωσης και του αιώνιου άγχους. Της αλαζονείας και του αμοραλισμού. Των πολέμων και των καταστροφών. Της μόλυνσης του περιβάλλοντος και του πλανήτη. Της πείνας της φτώχειας και του θανάτου.
Γιατί όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο, να δείχνει ψεύτικος και προσποιητός, αδιάφορα πνιγμένος, μέσα σε ενοχές ανόμων πράξεων, εις βάρος συνανθρώπων του. Δείχνει ότι εορτάζει με χαρά την γέννηση Του, τρέχοντας συνεχώς, σε αγορές υλικών ψευδαισθήσεων, προσφέροντας δώρα που αύριο θα εξαϋλωθούν και θα χαθούν με το πέρασμα του χρόνου, μη έχοντας καταλάβει τίποτα από τη πραγματική έννοια της μεγάλης γιορτής.
Ας φωτίζει λοιπόν το Θείο βρέφος, τον σημερινό άνθρωπο να βρει την ηρεμία του, την απλότητα, την αγάπη, την αλήθεια, τον πόνο, και την έγνοια για αυτούς που υποφέρουν. Που είναι οι περισσότεροι.
Για να είναι πιο χρήσιμος αλλά και πιο ειλικρινής, απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Και τότε, να είστε βέβαιοι, ότι θα είναι πραγματικά ευτυχισμένος.
Καλά Χριστούγεννα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου