(από ΤΑ ΝΕΑ)
Η κατάργηση της βάσης του 10 αλλάζει τα δεδομένα στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις αλλά και την πορεία δεκάδων τμημάτων ΤΕΙ που τα τελευταία τέσσερα χρόνια φυτοζωούσαν και αντιμετώπιζαν την απειλή του λουκέτου λόγω των κενών θέσεων. Φέτος οι εισακτέοι αναμένεται να είναι περίπου 15.000 περισσότεροι από πέρσι. Παράλληλα με βάση αφενός τη φετινή αντιστοιχία...
υποψηφίωνθέσεων εισακτέων (90.000 υποψήφιοι για περίπου 69.000 θέσεις) και αφετέρου το ποσοστό των υποψηφίων με επιδόσεις κάτω από το 10 (περίπου 30.000 υποψήφιοι έχουν λιγότερο από 10.000 μόρια), αναμένεται ότι 90 τμήματα ΤΕΙ θα έχουν βάση εισαγωγής κάτω από 10.000 μόρια. Η κατάργηση της βάσης του 10 δίνει το φιλί της ζωής και σε δεκάδες τμήματα ΤΕΙ, τα οποία τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχαν ακάλυπτες συνολικά 64.000 θέσεις. Οι εισακτέοι και οι «εξακτέοι» Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ της βάσης του 10 έγινε επί υπουργίας Μ. Γιαννάκου τον Σεπτέμβριο του 2005. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι «δεν μπορεί κάποιοι με απορριπτικές βαθμολογίες να εισάγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση» και ακολουθούσε η επίσημη υπόσχεση ότι «με τη βάση του 10 οι μαθητές θα αναγκαστούν να διαβάσουν περισσότερο και το επίπεδο των σχολών θα ανέβει». Το γεγονός ότι οι βαθμολογικές επιδόσεις βρίσκεται σε ευθεία εξάρτηση της δυσκολίας ή της ευκολίας των θεμάτων και ότι ο θεματοθέτης μπορεί να δημιουργεί άλλοτε πληθωρισμό άριστων βαθμολογιών και άλλοτε εκατόμβες βαθμολογιών κάτω από τη βάση δεν φαίνεται να απασχολούσε την πολιτική ηγεσία. Παράλληλα το γεγονός ότι οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι διαγωνισμός που έχει αποκλειστικό σκοπό να κατατάξει τους υποψηφίους σε μια σειρά ώστε να εισαχθούν όσοι προβλέπονται, έμενε στην αφάνεια. Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή της βάσης του 10 έχουν διαψευστεί πανηγυρικά όλοι οι μύθοι με τους οποίους η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είχε ντύσει την απόφασή της. Καμία βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν υπήρξε, καθόλου δεν ανέβηκε το επίπεδο των μαθητών. Αντίθετα, μειώθηκε σημαντικά ο αριθμός των εισακτέων, αυξήθηκε η πελατεία των λεγόμενων κολεγίων, για τα οποία καμία βάση του δέκα δεν ίσχυε όταν ηχούσαν τα δίδακτρα. Αποκαλύφθηκε έτσι ότι η ρύθμιση της βάσης του 10 δεν αποτελούσε παρά μια ταξική φραγή αλλά και έναν παραπλανητικό επίδεσμο στο χαραγμένο σώμα του σχολείου της ακριβοπληρωμένης αμάθειας. Βαθαίνει το χάσμα Εδώ και κάμποσα χρόνια φαίνεται να «ανασυγκροτείται» ένας πρώιμος αναλφαβητισμός, μέσα σε μια γενιά που υποστηρίζεται ότι «κολυμπάει» στις δυνατότητες και τις ευκαιρίες των «υπερλεωφόρων» της πληροφορίας. Βαθύ το χάσμα ανάμεσα στην «έκρηξη της πληροφορίας» και στην «αγραμματοσύνη». Αυτό ακριβώς το χάσμα αποτυπώθηκε και στην ανακοίνωση των βαθμολογιών των τελευταίων Πανελλαδικών Εξετάσεων φέτος όπου 10.000 αριστούχοι πάνε χέρι χέρι με το 37% των υποψηφίων που έγραψαν κάτω από τη βάση και από αυτούς περίπου οι μισοί έδωσαν σχεδόν λευκή κόλλα! Τι συμβαίνει; Στο Ιντερνετ οι βαθμολογίες ΚΑΙ ΣΤΟ Ιντερνετ μπορούν από σήμερα να δουν τις βαθμολογίες τους οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ και όσοι από τους υποψηφίους διαγωνίστηκαν σε Ειδικά Μαθήματα, όπως ανακοίνωσε χθες ο υφυπουργός Παιδείας Ιω. Πανάρετος. Συγκεκριμένα, οι υποψήφιοι που συμμετείχαν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ΕΠΑΛ μπορούν να πληροφορούνται τη βαθμολογία τους και από την ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας στη διεύθυνση http://www. ypepth.gr/ efarmoges/epal-vathm. php πληκτρολογώντας τον οκταψήφιο κωδικό τους αριθμό και τα τέσσερα αρχικά των ονομαστικών τους στοιχείων (επώνυμο- όνομα- πατρώνυμο- όνομα μητέρας) με κεφαλαίους ελληνικούς χαρακτήρες. Αντιστοίχως, οι βαθμολογίες των υποψηφίων στα Ειδικά Μαθήματα θα είναι διαθέσιμες στους ενδιαφερομένους στην ιστοσελίδα: http://www.ypepth.gr/ efarmoges/eid-vathm.php. Το πτυχίο δεν δίνει δουλειά... ΠΡΙΝ από περίπου 30 χρόνια, την ακαδημαϊκή χρονιά 1981-82, για τη συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων η απάντηση στην ερώτηση «με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται η κοινωνική άνοδος στη σημερινή ελληνική κοινωνία;» ήταν «οι πανεπιστημιακές σπουδές»! Επρόκειτο βέβαια για μια πεποίθηση που όφειλε τα οικοδομικά υλικά του σχηματισμού της σε εκείνη την περίοδο (και ακόμη προγενέστερα), στην οποία πράγματι η εκπαίδευση για τα λαϊκά στρώματα ήταν μια επένδυση για τα παιδιά τους προστατευμένη από τον πληθωρισμό καθώς διαδραμάτιζε αποφασιστικό ρόλο στην ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων νέων από όλα τα κοινωνικά στρώματα στις πολλαπλές νέες θέσεις εργασίας που «αναφύονταν» κατά χιλιάδες. Η εξασφάλιση Είκοσι οκτώ χρόνια αργότερα, σήμερα, το «κλειδί του παραδείσου», το Πανεπιστήμιο, που την προηγούμενη περίοδο πρόβαλλε σαν το σκαλοπάτι που έπρεπε ν΄ ανέβουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών για να αποκατασταθούν- εξασφαλιστούν, δεν υπάρχει πια. Ακυρώνεται έτσι ένα ολόκληρο φάσμα κοινωνικών προσδοκιών, συγκροτημένο εδώ και αρκετές δεκαετίες για τη δυνατότητα εργασιακής απασχόλησης μέσα από την πρόσβαση στην εκπαίδευση και τα διαπιστευτήριά της. Φυσικά το σχολικό σύστημα δεν είναι άμοιρο ευθυνών. Και στο πλαίσιο αυτό το βασικό ζητούμενο είναι το πώς θα οικοδομηθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα «ανοίγει τα μάτια» των τροφίμων του. Ενα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα μπορεί να απαντήσει πειστικά στο βασανιστικό ερώτημα των μαθητών μας: «Και γιατί να διαβάσουμε δάσκαλε;». Για να μην αποκτήσει η κατάργηση της βάσης του δέκα εισαγωγικά, για να μη γίνει η κατάργηση του 10 «ένα αδειανό πουκάμισο», πρέπει να συνοδευτεί και με υποστηρικτικά μέτρα: πρώτον, να δημιουργηθούν οι όροι ώστε το σχολείο να μαθαίνει όλα τα παιδιά γράμματα. Αυτό είναι ευθύνη και της εκπαιδευτικής πολιτικής και της σχολικής εκπαίδευσης. Δεύτερον, οι τριτοβάθμιες σχολές να αποκτήσουν σημαντική δημόσια χρηματοδότηση, υποδομές και στέρεο γνωστικό αντικείμενο ώστε να δικαιολογούν τον τίτλο τους. Γιατί αν ο υποψήφιος δεν έχει στοιχειώδη υποδομή γνώσεων τότε είναι σίγουρο ότι θα είναι λίγα τα ψωμιά του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, λίγο κιόλας μετά την είσοδό του σ΄ αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου