Έχει φουντώσει το τελευταίο διάστημα η συζήτηση – τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων – για το ενδεχόμενου εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, εφόσον η χώρα δεν ... τηρήσει τις δεσμεύσεις της και δεν υλοποιήσει τα μέτρα του μνημονίου.
Η λέξη «δραχμή», που περίπου έναν χρόνο πριν ήταν ταμπού, έχει μπει για τα καλά στον δημόσιο διάλογο, ενώ για πρώτη φορά ευρωπαίοι πολιτικοί από όλους τους χώρους μιλούν ανοιχτά για την ενδεχόμενη αποχώρηση της χώρας μας από το κοινό νόμισμα. Επιπλέον, παρότι το μήνυμα που στέλνουν οι θεσμικοί εταίροι μας είναι το ότι θέλουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη, δεν είναι λίγα τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου που κάνουν λόγο για σχέδιο «εκτάκτου ανάγκης», σε περίπτωση που η νέα κυβέρνηση αρνηθεί να τηρήσει τα συμφωνηθέντα και διακοπεί η χρηματοδότηση της χώρας.
Τι θα σημαίνει όμως η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή, μετά από μια δεκαετία και πλέον στο ευρώ; Υπάρχουν πεδία της οικονομίας που θα ωφεληθούν από μια τέτοια κίνηση; Ο καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Στέλιος Κατρανίδης, μιλάει και εξηγεί αναλυτικά τις άμεσες και δραματικές επιπτώσεις που θα έχει στην ελληνική οικονομία η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ.
«Μία έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα οδηγήσει σε μια υποτίμηση του νέου νομίσματος, η οποία μπορεί να φτάσει το 80%, ή ακόμη και το 100% σταδιακά μέσα στον πρώτο χρόνο. Αυτό θα έχει ως συνέπεια μια άνοδο του επιπέδου τιμών, δηλαδή του πληθωρισμού, της τάξης του 50%, όπως υπολογίζεται από μελέτες. Η άνοδος του πληθωρισμού κατά 50% σημαίνει ταυτόχρονα μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών κατά 50%, δηλαδή ακόμη και εάν μέναμε στο ίδιο επίπεδο μισθών που έχουμε σήμερα, η αγοραστική δύναμη των πολιτών θα μειωνόταν κατά 50%.
»Ταυτόχρονα θα υπάρξουν σημαντικές ελλείψεις σε βασικά προϊόντα στην αγορά, ενώ το επακόλουθο θα είναι η άνθιση της μαύρης αγοράς για μεγάλη γκάμα προϊόντων.
»Εκτιμάται ακόμη ότι θα έχουμε μεγάλη αύξηση της ανεργίας, η οποία από το 20% που είναι σήμερα μπορεί να φτάσει το 40% ή και παραπάνω. Ο λόγος είναι ότι κυρίως τον πρώτο χρόνο θα έχουμε μεγάλες μειώσεις στην παραγωγή και επομένως στο ΑΕΠ. Οι μειώσεις αυτές θα είναι της τάξης του 10%-20% και αυτό γιατί θα λείψουν πολλά προϊόντα, τα οποία χρησιμοποιούνται στην εγχώρια παραγωγή. Ακόμη, οι πιστώσεις στη βιομηχανία θα κοπούν, η χρηματοδότηση των εξαγωγικών δραστηριοτήτων θα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και συνολικά η κατανάλωση στη χώρα θα πέσει κατακόρυφα».
Εκτός από τις αρνητικές συνέπειες, ειδικότερα το πρώτο διάστημα της δραχμής, πολλοί υποστηρίζουν ότι η χώρα θα επωφεληθεί σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας, κάτι που θα έχει ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο στον τουρισμό. Θεωρείτε ρεαλιστική μια τέτοια εκτίμηση;
«Είναι αλήθεια πως το ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ της επιστροφής στη δραχμή είναι αυτό περί των κερδών στην ανταγωνιστικότητα. Προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό. Τι εννοούμε όταν λέμε αύξηση της ανταγωνιστικότητας; Εννοούμε ότι οι εξαγωγές προϊόντων θα γίνουν φθηνότερες και ειδικότερα η νο1 εξαγωγική μας δραστηριότητα, αυτή της υποδοχής τουριστών, θα γίνει ιδιαίτερα φθηνή και άρα θα προσελκύσει περισσότερους τουρίστες. Δεν νομίζω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.
»Ας τα πιάσουμε ένα-ένα. Εξαγωγή αγαθών: Η μεγάλη υποτίμηση της δραχμής θα σημαίνει μεγάλη επιβάρυνση στο κόστος εισαγωγής των πρώτων υλών που απαιτούνται για την παραγωγή και εξαγωγή προϊόντων. Άρα θεωρώ ότι εδώ θα έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα.
»Σε ό,τι αφορά τον τουρισμό, πράγματι οι τουριστικές υπηρεσίες θα γίνουν φθηνότερες, με μία βασική προϋπόθεση: ότι η χώρα θα έχει μια όσο το δυνατόν ομαλότερη πολιτική και κοινωνική ζωή και δεν θα υπάρχει ένα καθεστώς που θα είναι κάπου ανάμεσα στην αβεβαιότητα και την πλήρη ανασφάλεια, έτσι ώστε να έρθουν ξένοι τουρίστες. Βλέπουμε, όμως, ότι σήμερα μόνο με τη συζήτηση περί επιστροφής στη δραχμή, υπάρχει τεράστια αβεβαιότητα, που έχει οδηγήσει σε διψήφια μείωση των κρατήσεων. Είναι προφανές ότι εάν η χώρα βγει από το ευρώ, αυτό θα πυροδοτήσει δυσάρεστες εξελίξεις στον τομέα της κοινωνικής ειρήνης και τα όποια οικονομικά οφέλη για τον τουρισμό θα εκμηδενιστούν».
Υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης των όρων του Μνημονίου; Σε ποια πεδία μπορεί η νέα ελληνική κυβέρνηση να αποκομίσει οφέλη, εκμεταλλευόμενη την αλλαγή του κλίματος σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο;
«Το μεγάλο θέμα σχετικά με το μνημόνιο είναι τα δημοσιονομικά, αυτό δηλαδή που λέμε μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Αυτά τα μέτρα κινούνται σε δύο στόχους: πρώτον τον εκμηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος, κάτι που πρέπει να έχουμε πετύχει οπωσδήποτε το 2013 και δεύτερον στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος της τάξης του 4% του ΑΕΠ από το 2014.
» Σε ό,τι αφορά το πρωτογενές έλλειμμα πιστεύω ότι δεν συζητείται καμία παρέκλιση από τον στόχο. Κανείς δεν θα μας στηρίξει σε μια καθυστέρηση εξάλειψης του πρωτογενούς ελλείμματος, το οποίο το 2013 θα πρέπει να πέσει στο μηδέν και δεν πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης.
» Σχετικά όμως με τον στόχο του 2014 για πρωτογενές πλεόνασμα περίπου 8 δισ. ευρώ, νομίζω πως είναι κάτι που μπορούμε να το διαπραγματευθούμε και να ρίξουμε τον στόχο για παράδειγμα στα 4 δισ. ευρώ. Αυτό πρακτικά για εμάς σημαίνει μια χαλάρωση στο πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ της διετίας 2013-2014, αλλά σημαίνει ακόμη ότι κάποιος θα πρέπει να βάλει τα λεφτά που θα λείπουν για τους τόκους, γιατί το πλεόνασμα που υπολογίζουμε να έχουμε θα πάει στους τόκους των δανείων. Το ΔΝΤ έχει εκφράσει τη βούληση να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο αίτημα της ελληνικής πλευράς, για μία χαλάρωση ενός έτους, και πιστεύω πως και η ευρωζώνη θα το έκανε.
» Επιπλέον, σήμερα θεωρώ πως έχουμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε κάτι καλύτερο και στο πεδίο των εργασιακών, τόσο όσον αφορά τη μετενέργεια όσο και στο θέμα των κατώτατων μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Θεωρώ πάντως πως δεν είναι ένα μείζον θέμα για την πραγματική οικονομία γιατί βλέπουμε από τα στοιχεία πως στην πράξη οι ευέλικτες μορφές εργασίας έχουν κυριαρχήσει στην αγορά.
» Πέρα από όλα αυτά όμως το σημαντικότερο είναι να πείσουμε πως θα κάνουμε όσα έχουμε δεσμευθεί. Οι εταίροι μας έχουν δείξει ότι δεν μπλοφάρουν. Πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα όλες τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως η απελευθέρωση της αγοράς, οι ιδιωτικοποιήσεις κα».
Θεωρείτε πως θα υπάρξει και νέο κούρεμα του χρέους; Πόσο πιθανή είναι η υιοθέτηση του ευρωομολόγου;
«Μετά το PSI πιστεύω πως θα ακολουθήσει κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια και το κούρεμα του κρατικού χρέους, δηλαδή τα δύο δάνεια που έχουμε συνάψει με τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, στο πλαίσιο των πακέτων στήριξης. Θεωρώ την παραπάνω εξέλιξη πιθανότερη από την έκδοση ενός ευρωομολόγου, μέσω του οποίου η ευρωζώνη θα εγγυάται το χρέος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε ευρωομολόγο ειδικού σκοπού, το λεγόμενο “επενδυτικό ευρωομόλογο”, με στόχο να υπάρξουν χρήματα για επενδύσεις».
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου