Μπροστά στην κάλπη
Η ώρα της δυναμικής συστράτευσης αλλά και της κρίσιμης απόφασης και επιλογής πλησιάζει. Η εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου είναι η κρισιμότερη στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας, αφού από το αποτέλεσμά της θα κριθεί η πορεία της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες, η ευρωπαϊκή της σταθερότητα και προοπτική, η αντοχή και ποιότητα των δημοκρατικών μας θεσμών, ο κοινωνικός και πολιτικός μας πολιτισμός, η κοινωνική μας συνοχή, η ίδια η ζωή μας. Επομένως, κανείς δεν μπορεί να είναι ουδέτερος ή αμέτοχος στην προοπτική να συνδιαμορφώσουμε μαζί τις συνθήκες για το αύριο. Αν δεν πάρουμε μέρος ενεργά και με φρόνηση, όχι με οργή και εκδικητική μανία που μπορεί να είναι κατανοητή, ίσως και δικαιολογημένη, όμως σίγουρα αδιέξοδη και καταστροφική, δε θα έχουμε καμιά δικαιολογία τουλάχιστον απέναντι στη συνείδησή μας για ότι δεν πάει σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις ανάγκες μας, αφήνοντας τα πράγματα στη τύχη τους και στο έλεος κάποιων που φαντασιώνονται ότι υπάρχουν ανώδυνες και μαγικές λύσεις, ουτοπικές προσδοκίες, φτάνει να διαγράψουμε την πραγματικότητα. Η δύσκολη οικονομική και πολιτική συγκυρία δε συγχωρεί τέτοιες αυταπάτες που αφήνουν ανεξέλεγκτα τα πράγματα, με τη λογική πως όλοι είναι ίδιοι.
Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι η οργή δε χωράει στην κάλπη. Πολιτικότερη απάντηση είναι η σταθμισμένη απόφαση, για να προδιαγράψουμε με ευθύνη και ρεαλισμό το μέλλον μας. Στο φόντο της γενικής απαξίωσης που διατυμπανίζουν πολλοί επιτήδειοι ή αφελείς, ας απομονώσουμε τις άναρθρες κραυγές που ακούγονται από διάφορα ύποπτα ή αντιπολιτικά χαρακώματα, καθώς κάποιοι ποντάρουν εξαιτίας της κοινωνικής φόρτισης σε ριζικές ανατροπές και ατομικά συμφέροντα, που θα προκύψουν μέσα από την καταστροφή της χώρας μας. Απέναντι σε αυτό το τυφλό και αδιέξοδο ρεύμα, και στη διάχυτη αίσθηση ότι τίποτε δεν αλλάζει και πως το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο, ας αντιτάξουμε την ώριμη σκέψη, που μπορεί να μας βγάλει από τις δυσκολίες με ρεαλιστικές σωτήριες λύσεις. Η υπέρβαση της κρίσης απαιτεί υπευθυνότητα και αυτοκυριαρχία, σταθερότητα και συνέπεια. Η νηφαλιότητα και η ψύχραιμη λογική μόνο είναι οι συντελεστές αποφόρτισης και θετικής δράσης, γιατί ανοίγουν το δρόμο του γόνιμου και πρακτικού λόγου, των ιδεών και επιχειρημάτων, που μπορούν να θωρακίσουν τη χώρα από όλες τις ανεύθυνες δυνάμεις της καταστροφής. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια για πειραματισμούς και παλινωδίες. Όσο ποτέ άλλοτε ο τόπος μας χρειάζεται να αξιοποιήσει στο έπακρο τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα, να διαφυλάξει τις μεγάλες θυσίες του λαού μας και να κινητοποιήσει όλες τις ζωντανές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις, βάζοντας στην άκρη τις «θρηνωδίες», την παραίτηση και την απογοήτευση, την απραξία και την ιδιώτευση.
Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελούν την εγγύηση για το γύρισμα της σελίδας στην Ελλάδα του μέλλοντος!.
Οι καιροί λοιπόν μας καλούν όλους και δεν είναι σωστό ούτε να μείνουμε στη μοιρολατρική μας διάθεση πως τίποτα δε γίνεται ούτε στη μακαριότητά μας πως κάποιοι άλλοι ίσως θα βρουν τις αναγκαίες λύσεις. Έτσι είναι σίγουρο πως αυτοί οι άλλοι θα καθορίζουν αυθαίρετα με «λευκή επιταγή» τα πράγματα του τόπου μας, και δε θα έχουμε καμιά δυνατότητα να τα αντιστρέψουμε όταν συνειδητοποιήσουμε τα αδιέξοδα και μια ανεξέλεγκτα καταστροφική πορεία. Άλλωστε, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις στα προβλήματα και γι΄ αυτό χρειάζεται συνέργεια στις αποφάσεις και στο σχεδιασμό του μέλλοντος. Οφείλουμε να ανοιχτούμε με εμπιστοσύνη σε αυτούς που θέλουν να κρατήσουν τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, που ονειρεύονται να την αναγεννήσουν με τα ιδεώδη της αξιοκρατίας, της εντιμότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευρωπαϊκής προοπτικής.
Η ώρα της δυναμικής συστράτευσης αλλά και της κρίσιμης απόφασης και επιλογής πλησιάζει. Η εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου είναι η κρισιμότερη στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας, αφού από το αποτέλεσμά της θα κριθεί η πορεία της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες, η ευρωπαϊκή της σταθερότητα και προοπτική, η αντοχή και ποιότητα των δημοκρατικών μας θεσμών, ο κοινωνικός και πολιτικός μας πολιτισμός, η κοινωνική μας συνοχή, η ίδια η ζωή μας. Επομένως, κανείς δεν μπορεί να είναι ουδέτερος ή αμέτοχος στην προοπτική να συνδιαμορφώσουμε μαζί τις συνθήκες για το αύριο. Αν δεν πάρουμε μέρος ενεργά και με φρόνηση, όχι με οργή και εκδικητική μανία που μπορεί να είναι κατανοητή, ίσως και δικαιολογημένη, όμως σίγουρα αδιέξοδη και καταστροφική, δε θα έχουμε καμιά δικαιολογία τουλάχιστον απέναντι στη συνείδησή μας για ότι δεν πάει σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις ανάγκες μας, αφήνοντας τα πράγματα στη τύχη τους και στο έλεος κάποιων που φαντασιώνονται ότι υπάρχουν ανώδυνες και μαγικές λύσεις, ουτοπικές προσδοκίες, φτάνει να διαγράψουμε την πραγματικότητα. Η δύσκολη οικονομική και πολιτική συγκυρία δε συγχωρεί τέτοιες αυταπάτες που αφήνουν ανεξέλεγκτα τα πράγματα, με τη λογική πως όλοι είναι ίδιοι.
Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι η οργή δε χωράει στην κάλπη. Πολιτικότερη απάντηση είναι η σταθμισμένη απόφαση, για να προδιαγράψουμε με ευθύνη και ρεαλισμό το μέλλον μας. Στο φόντο της γενικής απαξίωσης που διατυμπανίζουν πολλοί επιτήδειοι ή αφελείς, ας απομονώσουμε τις άναρθρες κραυγές που ακούγονται από διάφορα ύποπτα ή αντιπολιτικά χαρακώματα, καθώς κάποιοι ποντάρουν εξαιτίας της κοινωνικής φόρτισης σε ριζικές ανατροπές και ατομικά συμφέροντα, που θα προκύψουν μέσα από την καταστροφή της χώρας μας. Απέναντι σε αυτό το τυφλό και αδιέξοδο ρεύμα, και στη διάχυτη αίσθηση ότι τίποτε δεν αλλάζει και πως το μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο, ας αντιτάξουμε την ώριμη σκέψη, που μπορεί να μας βγάλει από τις δυσκολίες με ρεαλιστικές σωτήριες λύσεις. Η υπέρβαση της κρίσης απαιτεί υπευθυνότητα και αυτοκυριαρχία, σταθερότητα και συνέπεια. Η νηφαλιότητα και η ψύχραιμη λογική μόνο είναι οι συντελεστές αποφόρτισης και θετικής δράσης, γιατί ανοίγουν το δρόμο του γόνιμου και πρακτικού λόγου, των ιδεών και επιχειρημάτων, που μπορούν να θωρακίσουν τη χώρα από όλες τις ανεύθυνες δυνάμεις της καταστροφής. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια για πειραματισμούς και παλινωδίες. Όσο ποτέ άλλοτε ο τόπος μας χρειάζεται να αξιοποιήσει στο έπακρο τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα, να διαφυλάξει τις μεγάλες θυσίες του λαού μας και να κινητοποιήσει όλες τις ζωντανές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις, βάζοντας στην άκρη τις «θρηνωδίες», την παραίτηση και την απογοήτευση, την απραξία και την ιδιώτευση.
Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελούν την εγγύηση για το γύρισμα της σελίδας στην Ελλάδα του μέλλοντος!.
Οι καιροί λοιπόν μας καλούν όλους και δεν είναι σωστό ούτε να μείνουμε στη μοιρολατρική μας διάθεση πως τίποτα δε γίνεται ούτε στη μακαριότητά μας πως κάποιοι άλλοι ίσως θα βρουν τις αναγκαίες λύσεις. Έτσι είναι σίγουρο πως αυτοί οι άλλοι θα καθορίζουν αυθαίρετα με «λευκή επιταγή» τα πράγματα του τόπου μας, και δε θα έχουμε καμιά δυνατότητα να τα αντιστρέψουμε όταν συνειδητοποιήσουμε τα αδιέξοδα και μια ανεξέλεγκτα καταστροφική πορεία. Άλλωστε, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις στα προβλήματα και γι΄ αυτό χρειάζεται συνέργεια στις αποφάσεις και στο σχεδιασμό του μέλλοντος. Οφείλουμε να ανοιχτούμε με εμπιστοσύνη σε αυτούς που θέλουν να κρατήσουν τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια, που ονειρεύονται να την αναγεννήσουν με τα ιδεώδη της αξιοκρατίας, της εντιμότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευρωπαϊκής προοπτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου