Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Αν όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδος που έχουν κάνει μία δήλωση απλά για αν τη διαψεύσουν είχαν διαβάσει ένα μικρό βιβλιαράκι με κείμενα του Uberto Eco: «Πως να διαψεύσετε μια διάψευση και άλλες οδηγίες χρήσεως», τότε θα είχαμε ένα ακόμη best seller από τον γνωστό συγγραφέα.
Πολλοί θα το έλεγαν επιχείρημα έξυπνου λόγου ή τσιτάτου, αλλά όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν στιγμές που μία φράση που έχει ειπωθεί ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που θέλεις να πεις. Λέει λοιπόν ο Eco, περιγράφοντας τη διάψευση της διάψευσης, «αφήστε με να διασκεδάσω με μια απαραίτητη ειρωνεία προς τα ήθη μας, μια εξοικείωση με ορισμένα θέματα πολιτισμού και μια αντιμετώπιση της γλώσσας ως χώρο παιχνιδιού». Αυτό λέτε να θέλουν να κάνουν και οι πολιτικοί μας με τις δηλώσεις τους που σπεύδουν άμεσα να διαψεύσουν; Παίζουν ένα παιχνιδάκι με τον πολιτισμό και τη γλώσσα μας; Παίζουν κρυφτό; Γιατί όμως έχουν αυτό το σοβαρό ύφος; Και στη διατύπωση και στη διάψευση είναι το ίδιο ανέκφραστοι, τόσο σιωπηρά kinky.
Αυτές τις σκέψεις μου έφερε στο μυαλό η πρόσφατη παρωδία με τις δηλώσεις του, καθόλα σοβαρού και αξιότιμου, Περικλή Κοροβέση.
Τι είπε ο Κοροβέσης; «… δεν έχουν αντιδράσει. Άρα λοιπόν πρόκειται για μία διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είναι μέσα και η Αριστερά». Δεν ανακυκλώνει, βγάζει συμπέρασμα, διατυπώνει άποψη. Δεν διερωτάται, δεν αφήνει περιθώρια άλλου ενδεχομένου είναι καταφατικός και αποφασιστικός.
Και ξαφνικά; «Το ανακύκλωσα για να πάρει θέση η αριστερά. Χαίρομαι που πήρε έκταση η δήλωση μου».
Για μία ακόμη φορά έχουμε ασκήσεις φιλοσοφικής ετοιμότητας από άντρες του δημοσίου μας βίου. Η διάψευση του Κοροβέση μου θύμισε τον Επιμενίδη και το παράδοξο του ψεύτη: «Η επόμενη πρόταση είναι λάθος, η προηγούμενη είναι σωστή…αυτή η πρόταση είναι λάθος, είναι αλήθεια, τότε είναι αλήθεια και η υπόθεση είναι αυτό που λέει. Αλλά αυτό που λέει είναι λάθος, επομένως είναι λάθος…».
Άντε να βγάλεις άκρη δηλαδή, εδώ ακόμη και η πατρότητα της θεωρία; του ψευδόμενου είναι υπό συζήτηση, άλλοι μιλούν για τον Επιμενίδη και άλλοι για τον Ευβουλίδη. Η ουσία είναι ότι μόνο ως ασκήσεις φιλοσοφικής ετοιμότητας μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τις δηλώσεις των πολιτικών στην Ελλάδα. Αν και εγώ προσωπικά θα προτιμούσα τη χαριτωμένη προσέγγιση του Eco, αλλά περί ορέξεως διαψευστόπιτα…
Επιλογικά, εσωκομματική δημοκρατία και ελευθερία της έκφρασης άποψης δεν νοείται ούτε και στην ανανεωτική αριστερά στην Ελλάδα τελικά. Όποιος διατυπώσει κάτι διαφορετικό πρέπει να παραιτηθεί. Γιατί δεν μπορεί απλά να πάρει μία απάντηση, εάν αυτή υπάρχει; Πάντως κύριοι του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ απαντήστε για την ουσία της υποθέσεως και αφήστε τις χαριτωμενιές περί μόνιμης ευθυμίας του Κοροβέση, δεν σας τιμούν και δεν αποτελούν άλλοθι. Με τη λογική αυτή να σας ρωτήσουμε και εμείς γιατί το συμπεριλάβατε στα ψηφοδέλτια σας. Λίγος σεβασμός σε αυτόν που κατήγγειλε τους ανθρωποφύλακες δεν βλάπτει. Βέβαια, πρώτα θα έπρεπε να σεβαστεί ο ίδιος ο Κοροβέσης την ιστορία του… αλλά είπαμε, περί ορέξεως διαψευστόπιτα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου