Από το http://whitetoweraris.blogspot.com/, μέσω "press-gr"
Πώς επετράπη στον Τεως και στην Κοκοοικογένεια να τελέσει γάμο στην Ελλάδα με τόσα έξοδα όταν χρωστάει στο Ελληνικό δημόσιο μερικά εκατομμύρια Ευρώ;
Μετά τον θάνατο της Φρειδερίκης (η οποία με βάση την διαθήκη του βασιλιά Παύλου είχε την επικαρπία) το Μον Ρεπό πέρασε στην κυριότητα του τέως. Αυτός δήλωσε στην εφορία Κέρκυρας ότι η αξία του Μον Ρεπό ήταν 5.880.000 δραχμές ενώ για το οικόπεδο δεν δήλωσε τίποτα.
Η Οικονομική Εφορία Κέρκυρας στον έλεγχο που έκανε, έκρινε την αξία του Μον Ρεπό σε 685.000.000 δραχμές (20.730.000 για το ανάκτορο και 645.730.00 για το οικόπεδο). Με βάση την εκτίμηση αυτή, η εφορία βεβαίωσε οφειλόμενα χρέη από τον τέως 160.666.000 κύριο και...
Η Οικονομική Εφορία Κέρκυρας στον έλεγχο που έκανε, έκρινε την αξία του Μον Ρεπό σε 685.000.000 δραχμές (20.730.000 για το ανάκτορο και 645.730.00 για το οικόπεδο). Με βάση την εκτίμηση αυτή, η εφορία βεβαίωσε οφειλόμενα χρέη από τον τέως 160.666.000 κύριο και...
95.912.000 πρόσθετο φόρο.
Εκείνη την εποχή, δηλαδή την δεκαετία του 1989, ο τέως ως κοινός φοροφυγάδας ζήτησε από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ μία συνολική ρύθμιση. Από την μεριά της κυβέρνησης στις σχετικές επαφές, που άρχισαν το 1985, πήραν μέρος οι τότε υπουργοί Οικονομικών Δημήτρης Τσοβόλας και Γεωργίας Γιάννης Ποττάκης και από την πλευρά του τέως ο απόστρατος αξιωματικός Π. Παπανικολάου.
Η ρύθμιση θα βασιζόταν σε μια μορφή συμβιβασμού με βάση το άρθρο 871 κ.ε. του Αστικού Κώδικα. Τα βασιλικά ακίνητα θα μεταβιβάζονταν στο Δημόσιο με εξαίρεση 1.612 στρεμμάτων στο Τατόϊ. Σε αντιστάθμισμα θα σταματούσε κάθε διεκδίκηση του δημοσίου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του τέως.
Αν και με τον τρόπο αυτό, το ελληνικό δημόσιο αναγνώριζε ιδιοκτησία στους Γλίξμπουργκ, η λύση του συμβιβασμού φαινόταν εκείνη την εποχή ως επωφελής και οριστική ρύθμιση. Μάλιστα, τον Μάρτιο του 1987 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ανήγγειλε (με αρκετό λαϊκισμό, είναι αλήθεια, γιατί δεν υπήρχαν αγροί) στον εορτασμό του Κιλελέρ ότι η βασιλική περιουσία θα δινόταν στους ακτήμονες. Οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν όμως ήταν ραγδαίες, η χώρα έπεσε στην δύνη του σκανδάλου Κοσκωτά και των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και η ρύθμιση της βασιλικής περιουσίας ξεχάστηκε.
Πόσοι συνταξιούχοι έχασαν τα δωρα και τα επιδόματα τους για να τα σπαταλήσει ο Κοκός σε μαλ.........ς;
Εκείνη την εποχή, δηλαδή την δεκαετία του 1989, ο τέως ως κοινός φοροφυγάδας ζήτησε από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ μία συνολική ρύθμιση. Από την μεριά της κυβέρνησης στις σχετικές επαφές, που άρχισαν το 1985, πήραν μέρος οι τότε υπουργοί Οικονομικών Δημήτρης Τσοβόλας και Γεωργίας Γιάννης Ποττάκης και από την πλευρά του τέως ο απόστρατος αξιωματικός Π. Παπανικολάου.
Η ρύθμιση θα βασιζόταν σε μια μορφή συμβιβασμού με βάση το άρθρο 871 κ.ε. του Αστικού Κώδικα. Τα βασιλικά ακίνητα θα μεταβιβάζονταν στο Δημόσιο με εξαίρεση 1.612 στρεμμάτων στο Τατόϊ. Σε αντιστάθμισμα θα σταματούσε κάθε διεκδίκηση του δημοσίου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του τέως.
Αν και με τον τρόπο αυτό, το ελληνικό δημόσιο αναγνώριζε ιδιοκτησία στους Γλίξμπουργκ, η λύση του συμβιβασμού φαινόταν εκείνη την εποχή ως επωφελής και οριστική ρύθμιση. Μάλιστα, τον Μάρτιο του 1987 ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ανήγγειλε (με αρκετό λαϊκισμό, είναι αλήθεια, γιατί δεν υπήρχαν αγροί) στον εορτασμό του Κιλελέρ ότι η βασιλική περιουσία θα δινόταν στους ακτήμονες. Οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν όμως ήταν ραγδαίες, η χώρα έπεσε στην δύνη του σκανδάλου Κοσκωτά και των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και η ρύθμιση της βασιλικής περιουσίας ξεχάστηκε.
Πόσοι συνταξιούχοι έχασαν τα δωρα και τα επιδόματα τους για να τα σπαταλήσει ο Κοκός σε μαλ.........ς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου