Ρεπορτάζ : Δημήτρης Νικολακόπουλος
(από ΤΟ ΒΗΜΑ)
Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς ότι οποιοσδήποτε επιχειρήσει να συντονίσει αποτελεσματικά τα υπουργεία στην Ελλάδα θα... μπλέξει τις γραμμές. Οι επικαλύψεις και η σύγχυση αρμοδιοτήτων, η εμπλοκή δεκάδων υπηρεσιών, φορέων και υπεύθυνωνανεύθυνων προσώπων σε...
κάθε στάδιο επίλυσης κάποιου προβλήματος, η παντελής απουσία μηχανισμών ελέγχων και το βασίλειο της γραφειοκρατίας καθιστούν το τοπίο ομιχλώδες και αδύνατη σχεδόν οποιαδήποτε προσπάθεια. Μια απλή και μόνο γραφική αναπαράσταση της «διαπλοκής» των υπουργείων την οποία επιχείρησαν πρόσφατα στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών με βάση τις αρμοδιότητές που επιτελούν, αποκαλύπτει έναν πολύπλοκο ιστό που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεραστεί. Η μελέτη αυτή, την οποία παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα», καταδεικνύει και την αναγκαιότητα της σύστασης του συντονιστικού κέντρου στο οποίο προχώρησε με τον ανασχηματισμό ο Πρωθυπουργός και το οποίο άρχισε ήδη να λειτουργεί στη λεωφόρο Βασ. Σοφίας υπό τον υπουργό Εσωτερικών κ. Ι.Ραγκούση . Το νέο «στρατηγείο», που έχει ως κύρια αποστολή του τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, την αντιμετώπιση των πολιτικών κρίσεων και την επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής, αποτελεί αναβίωση, τρόπον τινά, του (μεταπολεμικού) υπουργείου Συντονισμού. Υπό αυτή την έννοια, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη, θα συμβάλλει ουσιαστικά και στην ανασύσταση της δημόσιας διοίκησης, η οποία, με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας έναντι της τρόικας, θα πρέπει να οδηγήσει στη «δραστική περιστολή των λειτουργιών του κράτους». Ηδη ο κ. Ραγκούσης έχει δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να καταρτίσουν τα «τεχνικά δελτία» για την πραγματοποίηση 13 έργων αναμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης, ορισμένα εκ των οποίων θα αρχίσουν να «τρέχουν» ως το τέλος του Σεπτεμβρίου, όπως: μεταστέγαση υπουργείων, egovernment, στρατηγικός σχεδιασμός, κατάργηση περιττών οργανισμών, αποσαφήνιση και ανακατανομή των αρμοδιοτήτων των υπουργείων, διαχείριση προσωπικού, στοχοθεσία και δείκτες αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών, περιγραφή θέσεων υπαλλήλων, εκπόνηση ετήσιων σχεδίων δράσης των υπουργείων, σύνδεση δαπανών των υπουργείων με τα κονδύλια του προϋπολογισμού κ.λπ. Τα έργα αυτά προωθούνται παράλληλα με την εκπόνηση νέου θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και τις αμοιβές των υπαλλήλων στο Δημόσιο. Η εικόνα πάντως που εμφανίζει σήμερα το κράτος είναι αποκαρδιωτική. Οι 220.000 νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί από το 1975 ως σήμερα - πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο ψηφίζονται περίπου 6.500 νέες ρυθμίσεις- είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα υδροκέφαλο, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό κράτος, με μηχανισμούς στη δημόσια διοίκηση που αδυνατούν να εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική και να εξυπηρετήσουν τους πολίτες. Η κυβέρνηση καλείται να συντονίσει και να εποπτεύσει πλήθος υπηρεσιών και διευθύνσεων. Ο μηχανισμός αυτός δεν είναι μόνο πολυπληθής, όπως κατέδειξε και η τελευταία απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά κυρίως αναποτελεσματικός λόγω της εμπλοκής των αρμοδιοτήτων, οι οποίες, με εξαίρεση την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν έχουν αποσαφηνιστεί από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Αποτέλεσμα είναι κάθε υπουργός να μπαίνει στα χωράφια του άλλου πιστεύοντας ότι του ανήκουν, οι κυβερνητικές δομές να διαπλέκονται σε ένα μπερδεμένο κουβάρι και οι υπηρεσίες να υποτάσσονται σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις με δυσμενείς επιπτώσεις στα οικονομικά μεγέθη της χώρας και στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Την εποχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, για παράδειγμα, για να ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο κάποια κοινοτική οδηγία, εκτός από το αρμόδιο υπουργείο ή υπουργεία, ο αριθμός των οποίων σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνει τα 4 ή 5, εμπλέκονται σε κάθε περίπτωση ακόμη επτά υπηρεσίες του κράτους (υπουργείο Εξωτερικών, υπουργείο Οικονομίας- Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, υπουργείο Εσωτερικών, Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, Συμβούλιο της Επικρατείας, Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης και Αντιπρόεδρος). Το θέμα αυτό μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, συζητήθηκε με αφορμή την Οδηγία για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και στην πρώτη συνεδρίαση του νέου συντονιστικού οργάνου.
(από ΤΟ ΒΗΜΑ)
Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς ότι οποιοσδήποτε επιχειρήσει να συντονίσει αποτελεσματικά τα υπουργεία στην Ελλάδα θα... μπλέξει τις γραμμές. Οι επικαλύψεις και η σύγχυση αρμοδιοτήτων, η εμπλοκή δεκάδων υπηρεσιών, φορέων και υπεύθυνωνανεύθυνων προσώπων σε...
κάθε στάδιο επίλυσης κάποιου προβλήματος, η παντελής απουσία μηχανισμών ελέγχων και το βασίλειο της γραφειοκρατίας καθιστούν το τοπίο ομιχλώδες και αδύνατη σχεδόν οποιαδήποτε προσπάθεια. Μια απλή και μόνο γραφική αναπαράσταση της «διαπλοκής» των υπουργείων την οποία επιχείρησαν πρόσφατα στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών με βάση τις αρμοδιότητές που επιτελούν, αποκαλύπτει έναν πολύπλοκο ιστό που είναι σχεδόν αδύνατον να διαπεραστεί. Η μελέτη αυτή, την οποία παρουσιάζει σήμερα «Το Βήμα», καταδεικνύει και την αναγκαιότητα της σύστασης του συντονιστικού κέντρου στο οποίο προχώρησε με τον ανασχηματισμό ο Πρωθυπουργός και το οποίο άρχισε ήδη να λειτουργεί στη λεωφόρο Βασ. Σοφίας υπό τον υπουργό Εσωτερικών κ. Ι.Ραγκούση . Το νέο «στρατηγείο», που έχει ως κύρια αποστολή του τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, την αντιμετώπιση των πολιτικών κρίσεων και την επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής, αποτελεί αναβίωση, τρόπον τινά, του (μεταπολεμικού) υπουργείου Συντονισμού. Υπό αυτή την έννοια, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη, θα συμβάλλει ουσιαστικά και στην ανασύσταση της δημόσιας διοίκησης, η οποία, με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας έναντι της τρόικας, θα πρέπει να οδηγήσει στη «δραστική περιστολή των λειτουργιών του κράτους». Ηδη ο κ. Ραγκούσης έχει δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να καταρτίσουν τα «τεχνικά δελτία» για την πραγματοποίηση 13 έργων αναμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης, ορισμένα εκ των οποίων θα αρχίσουν να «τρέχουν» ως το τέλος του Σεπτεμβρίου, όπως: μεταστέγαση υπουργείων, egovernment, στρατηγικός σχεδιασμός, κατάργηση περιττών οργανισμών, αποσαφήνιση και ανακατανομή των αρμοδιοτήτων των υπουργείων, διαχείριση προσωπικού, στοχοθεσία και δείκτες αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών, περιγραφή θέσεων υπαλλήλων, εκπόνηση ετήσιων σχεδίων δράσης των υπουργείων, σύνδεση δαπανών των υπουργείων με τα κονδύλια του προϋπολογισμού κ.λπ. Τα έργα αυτά προωθούνται παράλληλα με την εκπόνηση νέου θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και τις αμοιβές των υπαλλήλων στο Δημόσιο. Η εικόνα πάντως που εμφανίζει σήμερα το κράτος είναι αποκαρδιωτική. Οι 220.000 νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν ψηφιστεί από το 1975 ως σήμερα - πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο ψηφίζονται περίπου 6.500 νέες ρυθμίσεις- είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα υδροκέφαλο, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό κράτος, με μηχανισμούς στη δημόσια διοίκηση που αδυνατούν να εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική και να εξυπηρετήσουν τους πολίτες. Η κυβέρνηση καλείται να συντονίσει και να εποπτεύσει πλήθος υπηρεσιών και διευθύνσεων. Ο μηχανισμός αυτός δεν είναι μόνο πολυπληθής, όπως κατέδειξε και η τελευταία απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά κυρίως αναποτελεσματικός λόγω της εμπλοκής των αρμοδιοτήτων, οι οποίες, με εξαίρεση την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν έχουν αποσαφηνιστεί από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Αποτέλεσμα είναι κάθε υπουργός να μπαίνει στα χωράφια του άλλου πιστεύοντας ότι του ανήκουν, οι κυβερνητικές δομές να διαπλέκονται σε ένα μπερδεμένο κουβάρι και οι υπηρεσίες να υποτάσσονται σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις με δυσμενείς επιπτώσεις στα οικονομικά μεγέθη της χώρας και στην εξυπηρέτηση των πολιτών. Την εποχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, για παράδειγμα, για να ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο κάποια κοινοτική οδηγία, εκτός από το αρμόδιο υπουργείο ή υπουργεία, ο αριθμός των οποίων σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνει τα 4 ή 5, εμπλέκονται σε κάθε περίπτωση ακόμη επτά υπηρεσίες του κράτους (υπουργείο Εξωτερικών, υπουργείο Οικονομίας- Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, υπουργείο Εσωτερικών, Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, Συμβούλιο της Επικρατείας, Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης και Αντιπρόεδρος). Το θέμα αυτό μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, συζητήθηκε με αφορμή την Οδηγία για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και στην πρώτη συνεδρίαση του νέου συντονιστικού οργάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου