ΤΑ ΝΕΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το παρασκήνιο της συνάντησης Στουρνάρα - Σόιμπλε στο Βερολίνο

Τι θα συζητήσει ο Στουρνάρας με τον Σόιμπλε την Τρίτη στο Βερολίνο; Μα την εκταμίευση της επόμενης δόσης φυσικά και το αίτημα της Αθήνας για επιμήκυνση. Αυτά είναι τα προφανή και θα μπουν στη συζήτηση. Υπάρχουν όμως και άλλα. Σε όσους βρέθηκαν στην συνάντηση του Σαμαρά με τη Μέρκελ έκανε εντύπωση η επιμονή του Σόιμπλε για τις ελληνικές αναλύσεις βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών γνωρίζει, πως αν ο λογαριασμός για την ύφεση δεν βγαίνει, το ΔΝΤ θα προβάλλει ενστάσεις βιωσιμότητας και θα αρνηθεί να καταβάλλει το μερίδιο του. Και σε αυτήν την περίπτωση, οι Ολλανδοί (που έχουν εκλογές σε δυό βδομάδες), οι Φιλανδοί και άλλοι άσπονδοι φίλοι μας θα βρουν πάτημα για να κάνουν το ίδιο.   

Η ελληνική κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο για να δείξει έργο, που δεν έχει. Χρειάζεται ανάκαμψη, ή μικρότερη ύφεση που όμως αργεί. Την επιμήκυνση, που θα ήταν μια λύση την απέκλεισε ο Σόιμπλε την ημέρα που βρέθηκε ο Σαμαράς στο Βερολίνο με το ατράνταχτο επιχείρημα ότι στοιχίζει επιπλέον λεφτά. Ο Σόιμπλε διαπραγματεύτηκε φωναχτά και έβαλε τη γερμανική «κόκκινη γραμμή» στο τραπέζι: Όχι άλλα χρήματα για τους Έλληνες!   

Αν η Γερμανία δεν θέλει να ζήσει την περιπέτεια της «ανώμαλης ελληνικής εξόδου» που δεν φαίνεται να τη θέλει – οι λύσεις στο τραπέζι είναι δύο. 

Η μια είναι απλώς καθυστέρηση, μια ενδιάμεση χρηματοδότηση για μερικούς μήνες ώστε να πειστεί το ΔΝΤ ότι η βιωσιμότητα βγαίνει. Κανείς δεν ξέρει ωστόσο, πόσο αρνητικά μπορεί να είναι τα πράγματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σε μερικούς μήνες.

Η δεύτερη είναι ένα νέο κούρεμα, αυτή τη φορά στο χρέος του λεγόμενου επίσημου τομέα (ΕΚΤ, κράτη μέλη), ώστε να βγουν τα νούμερα της βιωσιμότητας. Ωστόσο πολιτικά, αυτό είναι το ίδιο δύσκολο να περάσει στην κοινή γνώμη των δανειστών όσο και το νέο δάνειο. Και θα  είναι πολύ δύσκολο, να καμφθεί η ΕΚΤ.   

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες κάποιοι στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να σκέφτονται εναλλακτικές λύσεις: Όπως αυτή που πρότεινε ο Ολλανδός υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μπεν Κνάπεν στον Στουρνάρα. Δηλαδή να ζητήσει η Ελλάδα ένα είδος «προκαταβολικής εκταμίευσης του συμφωνημένου ποσού του δανείου του Μνημονίου 2». Τι πλεονέκτημα έχει αυτό;

Ότι η Ελλάδα θα βρεθεί με όλα τα λεφτά που απομένουν στο χέρι, δηλαδή με περίπου 70 δισ, τα οποία φτάνουν για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, να πληρωθούν οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του δημοσίου και να πάει η χώρα δύο χρόνια. 

Αν μάλιστα αυτό συνδυαστεί με ένα ελαφρύ κούρεμα και επιμήκυνση των δανείων, η Ελλάδα πιθανόν να μπορέσει να τροποποιήσει το πρόγραμμα έτσι ώστε να έρθει σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό μέσα σε αυτό το διάστημα και να μην χρειαστεί να απασχολήσει πάλι την Ευρώπη. Το πλεονέκτημα για τους Ευρωπαίους είναι ότι η εκταμίευση δεν χρειάζεται  έγκριση από τα κοινοβούλια. 

Τι δεν ξέρει και ανησυχεί η κυβέρνηση σε αυτό το σχέδιο. Ότι αυτό ενδεχομένως να είναι ένας εύσχημος τρόπος να ξεφορτωθούν το πρόβλημα, και να μην ασχοληθούν ξανά μαζί του, αν η Ελλάδα δεν τα καταφέρει. Για τους Γερμανούς πάντως και ειδικά για την κυβέρνηση Μέρκελ τοσχέδιο Κνάπεν έχει το πλεονέκτημα να βγάζει την Ελλάδα από το κάδρο τουλάχιστον ως το Νοέμβρη του 2013, δηλαδή ως τις γερμανικές εκλογές. 

Πιθανόν λοιπόν ο Στουρνάρας να ακούσει το Σόιμπλε, να του ξαναβάζει το σχέδιο Κνάπεν στο τραπέζι, ή κάποια παραλλαγή του. Τυχαία δεν ήρθε στην Αθήνα ο Ολλανδός και τυχαία δεν έκλεισε μια βδομάδα αργότερα το ραντεβού του Στουρνάρα στο Βερολίνο.  

Θέμης Δαγκλής

http://newpost.gr