Συμφερόπολη
Η χερσόνησος της Κριμαίας, η βασική πλέον εστία στην ουκρανική κρίση, είναι φιλορωσική περιοχή της Ουκρανίας η οποία χωρίζεται από την υπόλοιπη χώρα γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτικά. Φιλοξενεί επίσης το ρωσικό Στόλο της Μαύρης Θάλασσας, τον οποίο η Μόσχα φοβάται ότι θα χάσει.
Στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας
Η χερσόνησος της Κριμαίας εκτείνεται στη Μαύρη Θάλασσα και συνδέεται με την υπόλοιπη Ουκρανία μέσω μιας στενής λωρίδας ξηράς. Στην ανατολική ακτή της, ένας δάκτυλος ξηράς φτάνει σχεδόν μέχρι τη Ρωσία.
Το μεγαλύτερο μέρος της καταλαμβάνεται από τον Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, με πληθυσμό 2,5 εκατ. κατοίκων, η οποία διαθέτει δικό της κοινοβούλιο, αν και οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται από την ουκρανική κυβέρνηση.
Είναι γνωστή στη Δύση ως η περιοχή που φιλοξένησε το 1945 τη Διάσκεψη της Γιάλτας, στην οποία ο σοβιετικός ηγέτης Γιόζεφ Στάλιν, ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ μοίρασαν τη μεταπολεμική Ευρώπη.
Γιατί αποτελεί τμήμα της Ουκρανίας
Η Κριμαία έγινε τμήμα της Ουκρανίας μόλις το 1954, όταν ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ παραχώρησε τη χερσόνησο στη χώρα από την οποία καταγόταν. Αυτό είχε ελάχιστη σημασία μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οπότε η Κριμαία κατέληξε τμήμα μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας.
Παρόλα αυτά, το 60% των πολιτών της δηλώνουν Ρώσοι.
Ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας
Στη νότια ακτή της Κριμαίας βρίσκεται η πόλη της Σεβαστούπολης, έδρα του Ρωσικού Στόλου στη Μαύρη Θάλασσα με προσωπικό χιλιάδων ατόμων. Η Ρωσία, η οποία κράτησε το μισό του σοβιετικού στόλου στην περιοχή, θορυβήθηκε το 2009 όταν ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο προειδοποίησε τη Μόσχα ότι θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τη βάση της Κριμαίας μέχρι το 2017.
Λίγο μετά την εκλογή του το 2010, ο νέος, φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς υποσχέθηκε να παρατείνει την παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία έως το 2042.
Τώρα, η Μόσχα ανησυχεί ότι η νέα φιλοδυτική κυβέρνηση της Ουκρανίας θα κάνει έξωση στο στόλο.
Οι Τάταροι
Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991 άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή των Τατάρων της Κριμαίας, το γηγενή πληθυσμό της Κριμαίας μέχρι που η χερσόνησος πέρασε στην κατοχή της Ρωσίας στα χρόνια της Αικατερίνης της Μεγάλης τον 19ο αιώνα. Εκδιώχθηκαν μαζικά το 1944 από τον Στάλιν.
Οι Τάταροι της Κριμαίας, οι οποίοι αντιστοιχούν σήμερα στο 12% του πληθυσμού, τάχθηκαν στο πλευρό των διαδηλωτών που εκδίωξαν τελικά τον φιλορώσο Γιανούκοβιτς από την εξουσία.
Ο πόλεμος της Κριμαίας
Το 1856, μια συμμαχία που περιλάμβανε τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία νίκησε τη Ρωσία στον τριετή Πόλεμο της Κριμαίας. Εκεί εργάστηκε η βρετανίδα νοσοκόμα Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, η οποία θεωρείται μητέρα της σύγχρονης νοσηλευτικής.
Στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας
Η χερσόνησος της Κριμαίας εκτείνεται στη Μαύρη Θάλασσα και συνδέεται με την υπόλοιπη Ουκρανία μέσω μιας στενής λωρίδας ξηράς. Στην ανατολική ακτή της, ένας δάκτυλος ξηράς φτάνει σχεδόν μέχρι τη Ρωσία.
Το μεγαλύτερο μέρος της καταλαμβάνεται από τον Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, με πληθυσμό 2,5 εκατ. κατοίκων, η οποία διαθέτει δικό της κοινοβούλιο, αν και οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται από την ουκρανική κυβέρνηση.
Είναι γνωστή στη Δύση ως η περιοχή που φιλοξένησε το 1945 τη Διάσκεψη της Γιάλτας, στην οποία ο σοβιετικός ηγέτης Γιόζεφ Στάλιν, ο αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ μοίρασαν τη μεταπολεμική Ευρώπη.
Γιατί αποτελεί τμήμα της Ουκρανίας
Η Κριμαία έγινε τμήμα της Ουκρανίας μόλις το 1954, όταν ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ παραχώρησε τη χερσόνησο στη χώρα από την οποία καταγόταν. Αυτό είχε ελάχιστη σημασία μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οπότε η Κριμαία κατέληξε τμήμα μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας.
Παρόλα αυτά, το 60% των πολιτών της δηλώνουν Ρώσοι.
Ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας
Στη νότια ακτή της Κριμαίας βρίσκεται η πόλη της Σεβαστούπολης, έδρα του Ρωσικού Στόλου στη Μαύρη Θάλασσα με προσωπικό χιλιάδων ατόμων. Η Ρωσία, η οποία κράτησε το μισό του σοβιετικού στόλου στην περιοχή, θορυβήθηκε το 2009 όταν ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο προειδοποίησε τη Μόσχα ότι θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τη βάση της Κριμαίας μέχρι το 2017.
Λίγο μετά την εκλογή του το 2010, ο νέος, φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς υποσχέθηκε να παρατείνει την παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία έως το 2042.
Τώρα, η Μόσχα ανησυχεί ότι η νέα φιλοδυτική κυβέρνηση της Ουκρανίας θα κάνει έξωση στο στόλο.
Οι Τάταροι
Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991 άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή των Τατάρων της Κριμαίας, το γηγενή πληθυσμό της Κριμαίας μέχρι που η χερσόνησος πέρασε στην κατοχή της Ρωσίας στα χρόνια της Αικατερίνης της Μεγάλης τον 19ο αιώνα. Εκδιώχθηκαν μαζικά το 1944 από τον Στάλιν.
Οι Τάταροι της Κριμαίας, οι οποίοι αντιστοιχούν σήμερα στο 12% του πληθυσμού, τάχθηκαν στο πλευρό των διαδηλωτών που εκδίωξαν τελικά τον φιλορώσο Γιανούκοβιτς από την εξουσία.
Ο πόλεμος της Κριμαίας
Το 1856, μια συμμαχία που περιλάμβανε τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία νίκησε τη Ρωσία στον τριετή Πόλεμο της Κριμαίας. Εκεί εργάστηκε η βρετανίδα νοσοκόμα Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, η οποία θεωρείται μητέρα της σύγχρονης νοσηλευτικής.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου