Καταχειροκροτούμενος και με τους πολίτες της Λάρισας να φωνάζουν συνθήματα έγινε δεκτός στην πόλη ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργος Παπανδρέου.
Ξεκινάμε και από τη Λάρισα ήταν οι πρώτες κουβέντες του Γιώργου Παπανδρέου και τόνισε πως από τις 25 Ιανουαρίου στην ελληνική βουλή θα βάλει την υπογραφή της μια νέα Πολιτική Δύναμη.
Διαβάστε αναλυτικά την ομιλία:
Φίλες και φίλοι,
Κι εδώ, από την Λάρισα…
Ξεκινάμε.
Πάμε!
Πάμε για τις αξίες που μας ενώνουν.
Πάμε μπροστά για έναν αγώνα δικαιοσύνης και δημιουργίας.
Μέσα σε μια δύσκολη εποχή.
Πήρα μια απόφαση.
Να πορευτούμε πάλι μαζί,
Να χτίσουμε το νέο, το καινούργιο μαζί.
Πάνω στις καλύτερες παραδόσεις των αγώνων μας και των αξιών μας.
Να ξέρετε οτι δεν μας λυγίζουν οι δυσκολίες.
Ποτέ δεν μας λύγισαν τα χτυπήματα.
Μόνο μας πείσμωσαν!
Απόψε μιλάτε εσείς!
Κάνετε τη δική σας, ζωντανή, παθιασμένη δημοσκόπηση!
Μιλάνε οι πολίτες της Λάρισας και της Θεσσαλίας.
Το ΚΙΝΗΜΑ που φουντώνει σε όλη την Ελλάδα.
Και το μήνυμα από εδώ και από όλη την Ελλάδα είναι ένα:
Από την Κυριακή 25 Γενάρη,
Με το δικό σας πάθος,
Τον δικό σας παλμό,
Θα βάλει την υπογραφή της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μία νέα Πολιτική Δύναμη!
Μία Δύναμη Προόδου, Αξιών, Δημοκρατίας, Σοσιαλισμού.
Δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την πορεία της Ελλάδας προς τα μπρος!
Δύναμη που δεν θα αφήσει κανέναν να πάει τη χώρα πίσω!
Και αυτή η υπογραφή θα γράφει «ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»!
Το όνομά μας!
Σηκώστε το ΚΙΝΗΜΑ μας όσο ψηλότερα γίνεται!
Για την Ελλάδα!
Για το σήμερα και το αύριο!
Ξέρετε ότι κανείς ισχυρός δεν θα μας χαϊδέψει!
Κανείς δεν θα μας χαριστεί!
Η δύναμη στο ΚΙΝΗΜΑ είναι μόνο οι πολίτες!
Τώρα θα ακουστεί η δικιά μας φωνή.
Για τις αξίες μας.
Για την Ελλάδα.
Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας στη Βουλή θα επιβάλλει μια άλλη πολιτική.
Θα επιβάλλει την επανάσταση του αυτονόητου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Άλλοι κοιτάνε παιχνίδια εξουσίας, εμείς πονάμε και μιλάμε για την ουσία, για την Ελλάδα!
Το αποδείξαμε, το ξέρετε, μαζί σηκώσαμε βάρος που δεν μας ανήκε, αλλά το κάναμε για την πατρίδα.
Με αυτήν την συνέπεια και αποφασιστικότητα μιλάμε για τις μεγάλες αλλαγές.
Αυτές που ξεκινήσαμε, αυτές που ζήτησε ο ελληνικός λαός, αυτές πρέπει να γίνουν παντού και κανένας δεν ασχολείται δυόμιση χρόνια τώρα!
Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στην Βουλή θα επιβάλλει την συνεργασία. Συνεργασία για πρόοδο, συνεργασία για σταθερή πορεία της χώρας στην ΕΕ.
Εμείς δεν μιλάμε στο κενό.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν, ξεκινάμε από την αρχή.
Και αρχή μας είναι αξίες μας, η παράδοση αγώνων
Αρχή είναι οι πράξεις μας
Αρχή μας το δείγμα γραφής που έχουμε δώσει.
Άλλοι μιλούν για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές - αλλά τίποτα στην πράξη.
Έχουν εύκολα μεγάλα λόγια.
Άλλοι μιλούν για τα μεγάλα συμφέροντα - αλλά που είναι οι πράξεις;
Μεγάλα λόγια χωρίς να λένε τίποτα το συγκεκριμένο.
Όλα τα κόμματα κρίνονται από το δικό τους δείγμα γραφής.
Και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μας κρίνεται από δείγματα γραφής.
Για αυτό και ρωτάμε κάθε φίλο, γνωστό, συνάδελφο ή συγγενή, κάθε έλληνα πόλιτη που σκέφτεται τι θα αποφασίσει στην κάλπη:
Ρωτάμε - Ποιοι απέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν το προσωπικό και πολιτικό κόστος μπροστά στο δημόσιο συμφέρον;
Σε ποια περίοδο δρομολογήθηκαν πραγματικές προοδευτικές αλλαγές στη χώρα;
Ακόμα και μεσούσης της κρίσης
Αλλαγές όπως ο Καλλικράτης;
Η Διαύγεια;
Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση;
Οι ηλεκτρονικές προμήθειες;
Το χτύπημα των μεγαλοφοροφυγάδων Ποιοι καθιέρωσαν το θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα για να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες;
Ποιους χτύπησαν λυσσαλέα τα κατεστημένα;
Ποιοι άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς;
Ποιοι φορολόγησαν πρώτοι τις off-shore;
Ποιοι μάτωσαν για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Έχουμε δείξει ποιοι είμαστε.
Έχουμε δείξει σε ποια κατεύθυνση θέλουμε να πάει η Ελλάδα.
Πάνω σε αυτό το έργο θέλουμε να χτίσουμε.
Αλλά να πολλαπλασιάσουμε τα θετικά,
να διορθώσουμε τα λάθη,
να καλύψουμε τα κενά.
Όχι όμως να το αποδομήσουμε όπως έγινε τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Να οικοδομήσουμε τη Μεταπελατειακή Ελλάδα,
μία Ελλάδα Αξιών – Δικαιοσύνης – Δημιουργίας,
με βάση ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο.
Φίλες και Φίλοι,
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την εμπιστοσύνη σας.
Όλα αυτά τα χρόνια.
Και τι δεν ακούσαμε, και τι δεν ακούσατε, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.
Τα ζήσατε στο πετσί σας.
Μας έβρισαν,
μας προπηλάκισαν,
μας λοιδόρησαν.
Αλλά δεν μας λύγισαν.
Κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον.
Να βάλουμε μπροστά την Ελλάδα,
πάνω από κάθε προσωπικό και μικροκομματικό όφελος.
Και οι εξελίξεις, τα ίδια τα γεγονότα, η ίδια η ιστορία, δικαίωσε τις επιλογές μας.
Θυμάστε - στην αιχμή της κρίσης - τι έλεγαν όλοι αυτοί που μας κατηγορούσαν το 2010;
Θα θυμίσω μόνο μερικές αλήθειες.
Όχι για να πάμε στο παρελθόν, αλλά για να πάμε στο μέλλον χωρίς μύθους και ψέματα. Με στέρεες βάσεις.
Τώρα με το ΚΙΝΗΜΑ μας θα ακουστεί η δικιά μας φωνή!
Τώρα ήρθε η σειρά μας!
Τώρα θα ακουστούν τα γεγονότα!
Αν φίλες και φίλοι, οι εμπρηστές της χώρας δεν την είχαν οδηγήσει στην πορεία προς το χάος την περίοδο 2004-2009, δεν θα χρειαζόμασταν κανένα Πρόγραμμα Στήριξης.
Αν το 2010, φίλες και φίλοι, τα άλλα κόμματα είχαν στηρίξει τις πατριωτικές επιλογές μας, αντί να τις πολεμούν λυσσαλέα,
σήμερα η Ελλάδα θα είχε ήδη βγει από την κρίση.
Αυτό απέδειξε η Πορτογαλία, αυτό απέδειξε η Ιρλανδία.
Αν τα τελευταία δυόμιση χρόνια, είχε συνεχιστεί, αντί να αποδομηθεί, το έργο των προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011,
σήμερα δεν θα συζητούσε κανείς στο εξωτερικό για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Τι έλεγαν τότε;
Αντί στήριξης ψάχνανε για εύκολο κομματικό όφελος.
Ναι μπροστά στην μεγαλύτερη κρίση της χώρας μας των τελευταίων 40 ετών, κυνηγούσαν την νομή της εξουσίας.
Για θυμηθείτε, πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι «φουσκώσαμε» δήθεν επίτηδες το έλλειμμα του 2009;
Γιατί δεν πάνε να το πούνε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Γιατί τώρα υπογράφουν ότι τελικά το έλλειμμα ήταν όσο έλεγε η Eurostat και εμείς από το 2010;
Γιατί καταψήφισαν και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πριν λίγους μήνες για τα Προγράμματα Στήριξης και την Τρόικα;
Μία έκθεση -πραγματικός κόλαφος για κάθε μύθο που καλλιεργήθηκε στην Ελλάδα εναντίον μας.
Έκθεση που μιλούσε για «στατιστική απάτη» της κυβέρνησης Καραμανλή πριν από τις εκλογές του 2009.
Ποιούς θέλουν και καλύπτουν;
Πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι, αρνηθήκαμε δήθεν, δεκάδες δισεκατομμύρια που θα μας έδιναν τζάμπα διάφοροι;
Γιατί δεν τα φέρνουν τώρα;
Γιατί εξαφανίστηκαν όλοι αυτοί που τα έλεγαν, μετά από το δράμα που έζησαν τα αδέρφια μας στην Κύπρο πέρσι;
Και πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι δεν διαπραγματευτήκαμε τίποτα το 2010;
Για να θυμηθούμε λίγο τις συνθήκες του 2010:
Άγνωστο το τελικό μέγεθος του τεράστιου ελλείμματος αλλά και της ύφεσης.
Αξιοπιστία στα τάρταρα, από τις στατιστικές αλχημείες αυτών που έφυγαν τρέχοντας.
Αγορές και αναλυτές να προβλέπουν χρεοκοπία.
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση φοβισμένη, επιφυλακτική και άτολμη μετά το κραχ του 2008.
Κανένας μηχανισμός, καμία προετοιμασία.
Δεν ήθελαν καν να αγγίξουν το πρόβλημα.
Οι μεν έλεγαν «δικό σας θέμα», «οι αγορές θα λύσουν το πρόβλημά σας».
Άλλοι φοβόντουσαν μήπως και «κολλήσουν» σαν αρρώστια από το πρόβλημα της Ελλάδας.
Τι θα έκαναν λοιπόν το 2010, αυτοί που σήμερα, σε πολύ καλύτερες συνθήκες, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό των διεθνών αγορών;
Αυτοί που απέτυχαν να μας βγάλουν από το Πρόγραμμα, όταν όλο το δύσκολο έργο το είχαμε κάνει εμείς;
Αυτοί που μας έκαναν μαθήματα διαπραγμάτευσης;
Ούτε μία ώρα δεν θα άντεχαν στη θέση μας το 2010..
Ούτε μία ώρα.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι τι σήμαινε, σε εκείνες τις συνθήκες,
να βρούμε 110 δισεκατομμύρια για να συνεχίσει να λειτουργεί το δημόσιο,
όταν οι αγορές δεν μας δάνειζαν ούτε κάλπικη λύρα χωρίς ληστρικά επιτόκια.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι τι σήμαινε να πείσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να φτιάξει από το μηδέν και σε χρόνο ρεκόρ ένα δίχτυ ασφαλείας για την Ελλάδα.
Τώρα αντιλαμβάνονται τι σήμαινε να παλεύουμε για τα αυτονόητα απέναντι σε μία συντηρητική μυωπική Ευρώπη, που ήθελε να μας τιμωρήσει για αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι.
Έτσι, αυτοί που έσκιζαν το Μνημόνιο στα λόγια, έμειναν στα λόγια.
Αυτοί που το καταργούσαν μονομιάς στα λόγια, έμειναν και θα μείνουν και αυτοί στα λόγια.
Και όσοι θα διέγραφαν μονομερώς το χρέος, τα μόνα που διέγραψαν ήταν αυτά που έλεγαν.
Σήμερα και οι μεν και οι δε, στέκονται αμήχανοι μπροστά σε όσα συμβαίνουν – και ρίχνει ο ένας στον άλλον την ευθύνη.
Χωρίς πρόταση ουσιαστική, χωρίς προοπτική σίγουρη.
Έχουν και οι δύο τεράστιες ευθύνες.
Όταν τους καλούσε το πατριωτικό καθήκον να βοηθήσουν να αποφύγουμε μια εθνική τραγωδία,
κοίταγαν το εύκολο κομματικό τους συμφέρον.
Άφησαν εμάς μόνους, εσάς μόνους, να σηκώσουμε το βάρος.
Και δεν το αρνηθήκαμε, βάλαμε το κεφάλι μας στον ντορβά.
Αν δεν είχαμε εμείς διασφαλίσει τεράστιο δάνειο και κούρεμα, προστασία από τις άγριες ορέξεις των αγορών, δεν θα μπορούσαν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος να παίζουν τους τσάμπα μάγκες.
Να ανακαλύπτουν τη σημασία της προστασίας και των χαμηλών επιτοκίων του Προγράμματος το οποίο θα έσκιζαν.
Αλλά ακόμη και τώρα, όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια, θα έχετε παρατηρήσει πόσο ιδρώνουν κάποιοι για να την κρύψουν.
Δεν τους βόλευε η αλήθεια.
Το χειρότερο όμως δεν είναι ότι δεν στήριξαν, εμπόδισαν τις προσπάθειες εκείνης της κυβέρνησης.
Το χειρότερο είναι ότι και σήμερα δεν σέβονται τις θυσίες και τα κεκτημένα του ελληνικού λαού.
Είναι κυριολεκτικά απαράδεκτο,
μετά από όσα περάσαμε 5 χρόνια τώρα,
μετά από τόση προσπάθεια,
τόσες θυσίες,
να βυθίζεται, ξανά, η Ελλάδα και οι πολίτες της στην ανασφάλεια!
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κλειστής εκείνης ομάδας των προσώπων που έλαβε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Απέτυχαν να διασφαλίσουν την ομαλή ολοκλήρωση του Προγράμματος Στήριξης, όπως ήταν προγραμματισμένο εδώ και τρία χρόνια.
Απέτυχαν να θέσουν τις βάσεις για την Ελλάδα της επόμενης μέρας.
Απέτυχαν, μάλιστα, παρά τη διακομματική στήριξη στη Βουλή.
Απέτυχαν, παρά τις πρωτοφανείς συνθήκες κοινωνικής ηρεμίας σε σχέση με αυτά που αντιμετωπίσαμε εμείς.
Απέτυχαν, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της τιτάνιας δημοσιονομικής προσαρμογής είχε ήδη επιτευχθεί μεταξύ του 2009 και του 2011.
Παρά το ότι οι πολιτικά δυσκολότερες μεταρρυθμίσεις είχαν ήδη δρομολογηθεί την ίδια περίοδο.
Βύθισαν την Ελλάδα και πάλι στην αναξιοπιστία.
Και όταν είδαν ότι δεν είχαν κάνει μόνο λάθη σε χειρισμούς αλλά και σε ουσία, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορείς στην άμμο να χτίζεις success story,
όταν κατάλαβαν ότι τους κατάλαβαν στο εξωτερικό,
τότε αποφάσισαν να παίξουν τη χώρα στα ζάρια των εκλογών.
Η λογική του «ασ’το για αργότερα, ασ’το για τους επόμενους» επικράτησε και πάλι.
Πέταξαν την καυτή πατάτα στην όποια επόμενη κυβέρνηση, που θα έχει ασφυκτικά περιθώρια διαπραγμάτευσης έτσι όπως τα έκαναν.
Όλα για την προσωπική και κομματική επιβίωση.
Κι ας βυθιστεί η Ελλάδα ξανά στην ανασφάλεια.
Κι ας κινδυνέψουν να πάνε χαμένες οι θυσίες των Ελλήνων.
Τεράστιες όμως είναι και οι ευθύνες και της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι μεν αποκαλύφτηκαν στο Παρίσι, αυτοί εκτέθηκαν στο Λονδίνο.
Μας λένε ότι αυτοί μόνο μπορούν και θα χορέψουν τις αγορές στον ρυθμό τους.
Πώς σας ακούγεται;
Πρώτος εγώ ως πρωθυπουργός άσκησα σκληρή κριτική στις αγορές.
Το 2010, μπορούσα με μία απόφαση να δημιουργήσω τεράστια προβλήματα στις αγορές και στην διεθνή οικονομία.
Ποιος όμως θα πλήρωνε πρώτος το κόστος μια τέτοιας επιλογής;
Η Γερμανία;
Μήπως οι… διεθνείς τοκογλύφοι;
Μήπως οι αγορές;
Όχι.
Το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα θα ήταν η ίδια η Ελλάδα.
Η ελληνική οικογένεια.
Οι έξω θα ζούσαν αναταραχή, εμείς θα ζούσαμε εθνική τραγωδία.
Εγώ δεν αποφάσισα να παίξω με την μοίρα της ελληνικής οικογένειας.
Τις ίδιες υπεύθυνες και πατριωτικές αποφάσεις με εμάς πήραν και εκεί οι κυβερνήσεις.
Κοιτάζοντας μόνο το εθνικό συμφέρον.
Δείτε τι έγινε στην Ιρλανδία.
Δείτε τι έγινε στην Πορτογαλία.
Δείτε τι έζησαν οι Κύπριοι αδερφοί μας.
Η εθνική στρατηγική εξόδου της χώρας από την κρίση δεν μπορεί να βασίζεται σε ευχολόγια περί μιας ξαφνικής κι απότομης αλλαγής στην ΕΕ.
Ναι μπορούμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δικό μας δρόμο - αλλά μια εθνική στρατηγική, οφείλει και να αντιληφθεί και τις εξελιξεις στην Ευρωζώνη, και τις σημερινές τάσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Δεν μπορούμε - δεν θα επιτρέψουμε να παίξουν ο οποιοσδήποτε την χώρα στα ζάρια.
Τα δικά μας λάθη όμως δεν μπορούν να κρύψουν και τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κάλεσα και καλώ τους πάντες να σταματήσουν άμεσα να τροφοδοτούν την κουβέντα της εξόδου από το ευρώ.
Το κόστος για τη χώρα μας μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα.
Σήμερα, το τέρας της ανασφάλειας μπορεί και πάλι να καταβροχθίσει την ελληνική οικονομία.
Απευθύνομαι προς τους εταίρους μας:
Αφήστε ήσυχους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες!
Αφήστε τους ψύχραιμα και νηφάλια να ακούσουν, να σκεφτούν και να αποφασίσουν.
Αφήστε να γίνει ουσιαστικός διάλογος στην προεκλογική περίοδο για το μέλλον της χώρας.
Εκλογές έχουμε!
Μιλάει η Δημοκρατία!
Ας τη σεβαστούν όλοι!
Και αύριο στηρίξτε μια πορεία που θα επιβραβεύει τον ελληνικό λαό.
Στηρίξτε μια πορεία πραγματικών αλλαγών.
Φίλες και φίλοι,
Τώρα κοιτάμε το μέλλον.
Εμείς, το ΚΙΝΗΜΑ μας,
λέμε ξεκάθαρα ότι πρέπει να συνεχιστούν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές που ξεκίνησαν το 2009 και σταμάτησαν το 2011.
Αυτό ήταν το έργο που το 2010 ανέδειξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση σε ρυθμό μεταρρυθμίσεων ανάμεσα σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ.
Είχαμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε αλλά η πορεία είχε ξεκινήσει πάνω σε στέρεες βάσεις.
Γιατί πάντοτε υποστηρίζαμε και υποστηρίζουμε ότι οι πολίτες δεν πρόκειται να λυτρωθούν από την ανασφάλεια οριστικά,
η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει οριστικά από την κρίση,
δεν πρόκειται να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά!
Αν δεν αλλάξει συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.
Κι αυτό είναι δική μας ευθύνη, κανενός άλλου.
Όσο και εάν μας επηρεάζει το Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δική μας ευθύνη να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς, ποτέ δεν το έκανε.
Από το 1922 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τόνιζε ότι δεν υπάρχει Θεός της Ελλάδος.
Μόνοι μας θα αλλάξουμε τα πράγματα ή μόνοι μας θα καταστραφούμε.
Γι’αυτό και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μιλά για το Ελληνικό Σχέδιο για το μέλλον.
Σχέδιο αληθινά πατριωτικό, που κανείς δεν χρειάζεται να μας επιβάλλει.
Που θα είναι δικό μας, με την υπογραφή των Ελλήνων πολιτών.
Με αλλαγές που θα καταστήσουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Δημοκρατία.
Χωρίς να αδικούνται τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα προς όφελος του πελατειακού κατεστημένου.
Αλλαγές που διασφαλίσουν για τα επόμενα χρόνια την ομαλή τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.
Ένα Ελληνικό Σχέδιο βασισμένο σε τρεις άξονες, ένα τρίπτυχο:
Απελευθέρωση των θεσμών της Δημοκρατίας από τον πελατειακό εναγκαλισμό τους με κάθε λογής συμφέροντα.
Με Θεσμούς που λειτουργούν και προστατεύουν τον πολίτη από κάθε μορφής αυθαιρεσία.
Αποτρέπουν την σπατάλη του πλούτου της χώρας.
Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τον δεύτερο άξονα. Αυτό της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης.
Ένα κράτος σωστό, αποτελεσματικό, αποκεντρωμένο, όχι γραφειοκρατικό, με διαφάνεια, είναι και το κράτος που μπορεί να εξασφαλίσει δικαιοσύνη αλληλεγγύη, σωστές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, ασφάλισης και προστασίας του περιβάλλοντος.
Μπορεί να αξιοποιήσει τα λεφτά του ελληνικού λαού με τον καλύτερο τρόπο. Εμπεδώνοντας δικαιώματα για όλους και όχι προνόμια για λίγους και ισχυρούς. Μπορεί να σπάσει την ανισότητα. Να εγγυηθεί ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους. Να εμπεδώσει την ισχύ του δικαίου και όχι το δίκιο του ισχυρού.
Τέλος ο τρίτος άξονας έχει προϋπόθεση και ένα κράτος που λειτουργεί και έναν πολίτη ασφαλή.
Μιλώ για την βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτή που θα απελευθερώσει ότι πιο δυναμικό έχει η χώρα μας, θα ανασυγκροτήσει την παραγωγική μας δομή και θα επενδύσει και αξιοποιήσει τα μεγάλα μας συγκριτικά πλεονεκτήματα - ειδικά τον άνθρωπο, τον πολιτισμό και το φυσικό μας περιβάλλον.
Ένα δικό μας σχέδιο για να υλοποιηθεί το όραμα της Μεταπελατειακής Ελλάδα, μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής χώρας Αξιών, Δικαιοσύνης, Δημιουργίας.
Για να πάψουν οι πολίτες να νιώθουν ότι όλα αποφασίζονται ερήμην τους.
Για να γίνει η εμπιστοσύνη στο Κράτος ξανά ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.
Για να ανοίξει ο δρόμος για τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Για να κρατήσουμε εδώ με νέες θέσεις εργασίες τα παιδιά μας.
Για να προσπαθήσουμε σταδιακά να φέρουμε πίσω κι αυτά που έφυγαν από ανάγκη.
Γιατί Ελληνικό Σχέδιο;
Τι διαφορετικό είναι από όσα έχουν μέχρι σήμερα προταθεί;
Με απλό τρόπο λέω ότι είναι μια άλλη, εναλλακτική, οραματική αλλά και ρεαλιστική, υπεύθυνη πρόταση απέναντι στα ευχολόγια της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ.
Το λέω έχοντας την σκληρή εμπειρία διαχείρισης της μεγαλύτερης πρόσφατης κρίσης της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση αλλά εφάρμοσε ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας χωρίς να κάνει σοβαρές αλλαγές στην χώρα.
Αντίθετα υπονόμευσε σημαντικές αλλαγές που είχαν ξεκινήσει.
Η πρότασή της;
Συνέχιση ενός δύσκολου μνημονίου, διατηρώντας τις πελατειακές δομές που αδικούν, χωρίς αλλαγές στην χώρα, για να μείνουμε στο ευρώ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για το τέλος της λιτότητας και το σκίσιμο του μνημονίου.
Αλλά δεν μιλά για τις μεγάλες τομές που χρειάζεται η χώρα.
Αντίθετα μιλά για ένα μεγαλύτερο κράτος, εκφράζει έναν συγκεντρωτικό κρατισμό, δηλαδή απλώς θα εκφράσει μια πελατειακή διαπλοκή με άλλα πρόσωπα.
Και έτσι θα βαθαίνει τα αίτια της κρίσης αντί να τα χτυπάει.
Όχι μόνο αυτό αλλά και η προσέγγιση του να «σκίσει το μνημόνιο» μπορεί πολύ εύκολα να μας δημιουργήσει νέες περιπέτειες.
Να χαθεί ό,τι κατακτήσαμε και να χρειαστούμε χειρότερα μνημόνια για να ξαναβγούμε στις αγορές.
Η δικιά μας πρόταση, το ελληνικό σχέδιο είναι τελείως διαφορετικό.
Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει ούτε χρειάζεται άλλη λιτότητα, αλλά ότι είναι αναγκαία η επανάσταση του αυτονόητου στην Ελλάδα. Βαθιές τομές.
Το ελληνικό πρόβλημα είναι το πελατειακό κατεστημένο και το πολιτικο-οικονομικό σύστημα που το στήριξε.
Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Εμείς θα το αλλάξουμε. Δικιά μας αλλαγή.
Αλλά θα το ανταλλάξουμε μέσα από μια διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.
Με τη δική μας δέσμευσή για αυτές τις μεγάλες αλλαγές, εμείς θα ζητήσουμε την στήριξη της ΕΕ και για αυτές αλλά και για να αναπνεύσει ο τόπος οικονομικά και να μπορέσουμε να τις πετύχουμε.
Να πετύχουμε ένα κράτος δικαίου που προσελκύει επενδύσεις.
Να ανασυγκροτήσουμε τον παραγωγικό ιστό.
Τονίζω:
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας σήμερα δεν είναι το δημόσιο χρέος.
Είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση που θα φέρει επενδύσεις και δουλειές.
Είναι η στήριξη στον άνεργο και σε όσους έχουν χτυπηθεί ιδιαίτερα από την κρίση.
Είναι η δημιουργία κράτους δικαίου, που στέκεται δίπλα στον πολίτη.
Αλλά αν δεν κάνουμε κάτι για το δημόσιο χρέος, δεν θα έχει χώρο η οικονομία να αναπνεύσει.
Δεν θα έρθουν επενδύσεις.
Δεν θα αφήσουμε για πάντα πίσω μας τις συνθήκες που μας οδήγησαν στα προγράμματα.
Σήμερα τα 2/3 του χρέους είναι στα χέρια των εταίρων μας. Δεν είναι πια στις αγορές.
Αυτό είναι αποτέλεσμα των πακέτων διάσωσης και του κουρέματος που πετύχαμε. Είναι κατάκτηση.
Και μας δίνει τη δυνατότητα να διαπραγματευτούμε για την ελάφρυνση του βάρους του.
Όπως κάναμε ήδη από το 2011 με την ιστορική απομείωση του χρέους, τη μείωση των επιτοκίων και την επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων.
Αλλά να διαπραγματευθούμε με τους εταίρους μας, όχι μεταξύ μας.
Προτείνοντας λύσεις ριζοσπαστικές αλλά και ρεαλιστικές.
Λύσεις που οδηγούν σε σημαντική μείωση του χρέους.
Αλλά αναγνωρίζουν και την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα και προσπαθούν να την συνδιαμορφώσουν.
Όχι απλώς να χαϊδέψουν αυτιά στο εσωτερικό της χώρας ενόψει εκλογών.
Όχι κοροϊδεύοντας τους πολίτες.
Είχα πει από το 2010 ότι χρειάζεται στην Ευρώπη η αμοιβαιοποίηση του χρέους.
Χρειάζονται τα ευρωομόλογα.
Από τότε έχουν γίνει βήματα, αλλά δεν είμαστε ακόμα εκεί.
Πολλές φωνές το υποστηρίζουν, αλλά όχι οι θεσμικοί συνομιλητές μας.
Και ούτε μπορούμε να περιμένουμε να υπάρξει ευρωπαϊκή λύση όταν εμείς χρειαζόμαστε ελάφρυνση του δικού μας χρέους - άμεσα.
Καλώ, λοιπόν, τα κόμματα αυτά, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι προκειμένου να διαμορφωθούν οι ελάχιστες κοινές προσεγγίσεις.
Πρότεινα εδώ και δύο μήνες να διοργανωθεί διεθνές συνέδριο, εδώ στη χώρα μας, με αντικείμενο την κατάθεση και επεξεργασία εναλλακτικών σεναρίων διαχείρισης του ελληνικού χρέους.
Να κληθούν οι καλύτεροι εμπειρογνώμονες, πρόσωπα διεθνούς κύρους, να συμμετέχουν στην διαδικασία αυτή και καταξιωμένα διεθνώς ιδρύματα.
Ξέρω ότι θα δεχτούν.
Τα συμπεράσματα, θα πρέπει να αξιοποιηθούν από τα κόμματα για την διαμόρφωση μιας συναινετικής εθνικής στρατηγικής, ενώ θα ενισχύσουν και την διαπραγματευτική μας θέση προς την διεθνή και ευρωπαϊκή κοινότητα.
Είναι πιθανόν να υπάρξουν αποκλίσεις στην προσέγγιση των κομμάτων.
Όμως, είναι επίσης πιθανόν να αποτραπούν κινήσεις που θα μας οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες.
Εμείς προτείνουμε ως ελάχιστο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του χρέους :
- την επιμήκυνση για 70 χρόνια των Ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια των εταίρων μας
- τον μηδενισμό του περιθωρίου στο επιτόκιο των ομολόγων
- τη σταθεροποίηση των ετήσιων τόκων που πληρώνουμε σε ένα χαμηλό επίπεδο για τις επόμενες δεκαετίες
- ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές των “επισήμων δανείων”
- την ανταλλαγή μέρους των ομολόγων με άλλα που θα έχουν ρήτρα ανάπτυξης και θα αποπληρώνονται όσο πάει καλύτερα η οικονομία
Είναι ένα πακέτο ενεργειών που μπορεί να γίνει άμεσα αποδεκτό - και θα οδηγήσει στη σημαντική μείωση του δημοσίου χρέους.
Θα δώσει αναπτυξιακή δυναμική στη χώρα καθώς θα μειώσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες των επομένων ετών.
Χαμηλότερες δαπάνες για τόκους, λιγότερες αποπληρωμές.
Και θα επιτρέψει να έχουμε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, άρα περισσότερους πόρους για την ανάπτυξη και τη στήριξη των ασθενέστερων.
Και ταυτόχρονα θα πρέπει να επιμείνουμε για μία μεγάλη Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος - το Ελληνικό αλλά και άλλων χωρών - που θα δρομολογήσει λύσεις για όλη την Ευρώπη.
Υπάρχουν ήδη πολλές προτάσεις από επιφανείς αναλυτές για πανευρωπαϊκές λύσεις για συντονισμένη μείωση και αμοιβαιοποίηση χρέους. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει ακόμα.
Αλλά επαναλαμβάνω: να πετύχουμε άμεσα μια σημαντική περαιτέρω ελάφρυνση. Είναι έτοιμοι οι εταίροι μας γι αυτό.
Αρκεί να βρουν απέναντί τους μία κυβέρνηση με γνώση, εμπειρία και διάθεση για διαπραγμάτευση.
Με ένα αρραγές εθνικό μέτωπο που να την στηρίζει.
Και με ένα Ελληνικό Σχέδιο – δέσμευση για βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Φίλες και φίλοι,
Ο τόπος χρειάζεται ηγεσίες και πολιτικές δυνάμεις που βάζουν την Ελλάδα μπροστά από κάθε άλλο υπολογισμό.
Πέρα από κάθε προσωπικό ή κομματικό κόστος.
Το 2010 πήραμε εγώ και η κυβέρνησή μου αντιδημοφιλείς αποφάσεις.
Όχι επειδή τρελαθήκαμε ή επειδή εξυπηρετούσαμε άλλα συμφέροντα, όπως έλεγαν οι ψεκασμένοι.
Όπως έλεγαν αυτοί που ήθελαν και θέλουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες των εμπρηστών της χώρας, που την χρεοκόπησαν και μετά έφυγαν.
Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το πατριωτικό μας καθήκον.
Οι αποφάσεις αυτές δικαιώθηκαν ακόμα και από αυτούς που τις πολέμησαν λυσσαλέα ως αξιωματική αντιπολίτευση – και είδαν το φως το αληθινό, όταν μύρισαν εξουσία.
Οι αποφάσεις μας δικαιώθηκαν και από τα όσα ακολούθησαν στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία αλλά και στην Κύπρο.
Πολλές αποφάσεις, εκείνες που χτύπησαν άδικα αυτούς που δεν έφταιγαν για την πελατειακή ασυδοσία,
δεν θα τις είχαμε λάβει ποτέ,
αν κάποιοι δεν είχαν φροντίσει να διασύρουν την αξιοπιστία της χώρας,
και να διαλύσουν το δημόσιο, καθιστώντας το ανήμπορο να μοιράσει δίκαια τα φορολογικά βάρη.
Αυτό είναι το παρελθόν.
Τώρα χρειάζεται Ελληνικό Σχέδιο για μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Και επειδή ξέρω ότι πολλοί θα πουν «αυτά δεν γίνονται, μας τα είπαν κι άλλοι», εγώ λέω καθαρά:
Δεν δέχομαι την άποψη που λέει ότι «αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται»!
Γίνονται!
Έχουμε δείγμα γραφής! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!
Και ξέρω ότι με υπεύθυνες προτάσεις που θα έχουν και την πλατειά συναίνεση του ελληνικού λαού μπορούμε και στην ΕΕ να έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Αρκεί να κάνουμε εμείς τα βήματα.
Δεν δέχομαι ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας.
Γίνεται!
Να συζητήσουμε για το πως και πότε θα γίνουν, όχι για το αν θα γίνουν.
Πολλοί δεν περίμεναν ότι θα εφαρμοστεί άμεσα ο Καλλικράτης και ότι θα μειώνονταν τόσο άμεσα οι σπατάλες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη βελτίωση της λειτουργίας της.
Το κάναμε.
Τώρα πρέπει να διορθώσουμε αδυναμίες και να τον ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο.
Όχι να τον αποδομήσουμε.
Πολλοί δεν έβρισκαν καν λόγο ύπαρξης στο να δημοσιεύονται όλες οι πράξεις της Δημόσιας Διοίκησης στο Διαδίκτυο.
Θεώρησαν ότι κάτι τέτοιο στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί μετά από 30 χρόνια.
Τους απαντήσαμε με τη Διαύγεια.
Τώρα πρέπει να την στηρίξουμε. Να την κατοχυρώσουμε και Συνταγματικά.
Όχι να την ξεχειλώσουμε.
Μας είπαν ότι οι γιατροί δεν πρόκειται να πειστούν να περάσουν στην εποχή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Το καταφέραμε.
Η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε πάνω από 30%.
Πάνω σε αυτό πρέπει να χτίσουμε.
Διορθώνοντας αδυναμίες, περνώντας όλες τις λειτουργίες του Δημοσίου στην ηλεκτρονική εποχή.
Όχι πισωγυρίσματα.
Όταν ξεκινήσαμε το OpenGov, αναζητώντας με αξιοκρατικά κριτήρια πρόσωπα για την διοίκηση και όχι κουμπάρους και ημέτερους, μας είπαν ότι δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να ξεκινήσει ποτέ να γίνεται στην Ελλάδα.
Κι όμως κάναμε την αρχή, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες.
Όταν μας έλεγαν ότι ο αγροτικός τομέας δεν έχει μέλλον εμείς στηρίξαμε νέους επαγγελματίες να πάνε στην επαρχία βοηθώντας τους - μοιράζοντας 3 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης.
Ξεκίνησε, δεν συνεχίστηκε.
Αλλά πάνω σε όλο αυτό το κεκτημένο έπρεπε και πρέπει να χτίσουμε.
Όχι πισωγυρίσματα!
Φίλες και φίλοι,
Για όλα αυτά δεν συζητά κανείς.
Για αυτό η Ελλάδα και το Ελληνικό Κοινοβούλιο χρειάζονται το ΚΙΝΗΜΑ μας.
Πρώτον, πρέπει να διασφαλισθεί η ασφαλής πορεία της χώρας προς το μέλλον.
Θα χρειαστούν αποφασιστικές και υπεύθυνες ηγεσίες.
Σήμερα δεν υπάρχουν.
Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι εμείς βάζουμε πάνω από όλα τον τόπο.
Ποτέ μας δεν μετρήσαμε το πολιτικό κόστος!
Δεύτερον, στην επόμενη Βουλή πρέπει να υπάρξει μια ισχυρή παρουσία προοδευτικών δυνάμεων.
Εκείνων που ξεκίνησαν τις μεγάλες αλλαγές το 2009 και έμειναν όρθιοι παρά τον πόλεμο από όλες τις πλευρές.
Για να μην επιτρέψουμε καμία συντηρητική οπισθοδρόμηση όπως έγινε τα τελευταία δυόμιση χρόνια!
Τρίτον, το ΚΙΝΗΜΑ μας μπορεί να εγγυηθεί την προοδευτική κατεύθυνση της χώρας.
Για κυβερνητικές συνεργασίες με ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο.
Δεν θα γίνουμε παρακολούθημα κανενός!
Ακόμα περισσότερο, δεν μπορούμε να είμαστε ουραγός της δεξιάς, επισφραγίζοντας συντηρητικές και πελατειακές πολιτικές.
Εμείς παλεύαμε μια ζωή κάθε μορφής συντήρησης, δεν πρόκειται τώρα να γίνουμε ακόλουθοι της!
Τέταρτον, πρέπει επιτέλους να ειπωθούν στους Έλληνες πολίτες, τα γεγονότα.
Χωρίς στρογγυλοποιήσεις, χωρίς χάιδεμα αυτιών.
Το Κίνημα μας είναι εδώ για να εκφράσει όλους αυτούς τους πολίτες που ένιωσαν τη λογική τους να βιάζεται,
τη νοημοσύνη τους να προσβάλλεται,
από όλο αυτό το χυδαίο πλέγμα συκοφαντιών και παραπληροφόρησης.
Και πέμπτον για να βρουν πολιτική έκφραση οι χιλιάδες πολίτες που μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και νιώθουν πολιτικά άστεγοι.
Που φοβούνται ότι και πάλι θα πάνε στην κάλπη για να επιλέξουν το λιγότερο κακό κι όχι ένα κόμμα που πραγματικά πιστεύουν.
Πολίτες που θέλουν να συνδιαμορφώσουν με τη φωνή τους, με τη συμμετοχή και αυτοοργάνωσή τους, το νέο κοινό πολιτικό μας σπίτι.
Με συνέπεια - να ανασυντάξουμε όλοι μαζί τις προοδευτικές δυνάμεις – και μαζί την Ελλάδα.
Φίλες και φίλοι,
Προχωράμε μαζί στην επόμενη μέρα, στον επόμενο σταθμό της ιστορικής διαδρομής των δυνάμεων της δημοκρατίας, της προόδου και του σοσιαλισμού.
Διαλέγουμε συνειδητά τη ρήξη με το κομματικό κατεστημένο.
Όπως ο Ανδρέας το 1974.
Διαλέγουμε τον δύσκολο δρόμο.
Τον πολύ δύσκολο δρόμο.
Δεν σκέφτηκα και δεν σκεφτήκαμε το προσωπικό μας όφελος.
Γυρίσαμε την πλάτη στη σίγουρη επανεκλογή, στις σίγουρες έδρες.
Γιατί στα δύσκολα κρίνονται οι ιδέες και οι αξίες, όχι στα εύκολα.
Φίλες και φίλοι,
Δεν διεκδίκησα ποτέ το αλάθητο.
Λάθη δεν κάνουν μόνο, όσοι δεν κάνουν τίποτα.
Γνωρίζω τις δικές μου ευθύνες, έμαθα από αυτές.
Μπροστά στην ανάγκη να μην διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και η πορεία της χώρας, ως Πρωθυπουργός ανέχθηκα πολλά.
Ανέχθηκα για καιρό συμπεριφορές που ήξερα ότι μας πληγώνουν.
Ανέχθηκα περισσότερες στρογγυλοποιήσεις από όσες έπρεπε.
Αλλά, δεν φυγομάχησα,
δεν κρύφτηκα,
δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον,
δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια.
Ναι, έπρεπε να είμαι πιο αποφασιστικός.
Έμαθα.
Και είμαι αποφασισμένος!
Αποφασισμένος να προχωρήσουμε δυναμικά μπροστά!
Δείγμα γραφής και τα ψηφοδέλτιά μας!
Ψηφοδέλτια που τα αλλάζουν όλα!
Ένας σαρωτικός άνεμος αλλαγής και πολύτιμης εμπειρίας!
Η «γενιά του 2009» και η επόμενη γενιά στελεχών, μπροστά!
Μπροστά όσοι και όσες θέλουν να αλλάξουν τη χώρα.
Προς το καλύτερο, προς το δικαιότερο!
Εμείς, το ΚΙΝΗΜΑ μας, βάζουμε την Ελλάδα μπροστά.
Δεν δεχόμαστε κανένα πισωγύρισμα.
Μιλάμε στη βάση των αξιών μας.
Μιλάμε με δείγματα γραφής.
Μιλάμε για πραγματική πολιτική, όχι μικροπολιτική.
Φίλες και φίλοι,
Έμειναν 15 μέρες.
Τίποτα δεν είναι εύκολο.
Αλλά είναι στο χέρι μας.
Και το ξέρουν όλοι.
Η κοινοβουλευτική μάχη για το Κίνημά μας θα κερδηθεί,
Φίλο με Φίλο,
Συγγενή με Συγγενή,
Πόρτα Πόρτα.
Με επιχειρήματα. Όχι με ύβρεις.
Με πολιτική. Όχι με μικρότητες.
Ενώνοντας όλους όσους διψάμε να δούμε μία Πολιτεία με κανόνες που ισχύουν για όλους, σε μια πλατιά συμμαχία προοδευτικών ιδεών και οραμάτων για το αύριο.
Τώρα είναι η ώρα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας!
Τώρα είναι η ώρα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Πάμε λοιπόν!
Πάμε ξανά!
Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015
Από τη Λάρισα Γ. Παπανδρέου: Από 25 Ιανουαρίου το Κίνημα θα βάλει την υπογραφή του στη Βουλή
Καταχειροκροτούμενος και με τους πολίτες της Λάρισας να φωνάζουν συνθήματα έγινε δεκτός στην πόλη ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργος Παπανδρέου.
Ξεκινάμε και από τη Λάρισα ήταν οι πρώτες κουβέντες του Γιώργου Παπανδρέου και τόνισε πως από τις 25 Ιανουαρίου στην ελληνική βουλή θα βάλει την υπογραφή της μια νέα Πολιτική Δύναμη.
Διαβάστε αναλυτικά την ομιλία:
Φίλες και φίλοι,
Κι εδώ, από την Λάρισα…
Ξεκινάμε.
Πάμε!
Πάμε για τις αξίες που μας ενώνουν.
Πάμε μπροστά για έναν αγώνα δικαιοσύνης και δημιουργίας.
Μέσα σε μια δύσκολη εποχή.
Πήρα μια απόφαση.
Να πορευτούμε πάλι μαζί,
Να χτίσουμε το νέο, το καινούργιο μαζί.
Πάνω στις καλύτερες παραδόσεις των αγώνων μας και των αξιών μας.
Να ξέρετε οτι δεν μας λυγίζουν οι δυσκολίες.
Ποτέ δεν μας λύγισαν τα χτυπήματα.
Μόνο μας πείσμωσαν!
Απόψε μιλάτε εσείς!
Κάνετε τη δική σας, ζωντανή, παθιασμένη δημοσκόπηση!
Μιλάνε οι πολίτες της Λάρισας και της Θεσσαλίας.
Το ΚΙΝΗΜΑ που φουντώνει σε όλη την Ελλάδα.
Και το μήνυμα από εδώ και από όλη την Ελλάδα είναι ένα:
Από την Κυριακή 25 Γενάρη,
Με το δικό σας πάθος,
Τον δικό σας παλμό,
Θα βάλει την υπογραφή της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μία νέα Πολιτική Δύναμη!
Μία Δύναμη Προόδου, Αξιών, Δημοκρατίας, Σοσιαλισμού.
Δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την πορεία της Ελλάδας προς τα μπρος!
Δύναμη που δεν θα αφήσει κανέναν να πάει τη χώρα πίσω!
Και αυτή η υπογραφή θα γράφει «ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»!
Το όνομά μας!
Σηκώστε το ΚΙΝΗΜΑ μας όσο ψηλότερα γίνεται!
Για την Ελλάδα!
Για το σήμερα και το αύριο!
Ξέρετε ότι κανείς ισχυρός δεν θα μας χαϊδέψει!
Κανείς δεν θα μας χαριστεί!
Η δύναμη στο ΚΙΝΗΜΑ είναι μόνο οι πολίτες!
Τώρα θα ακουστεί η δικιά μας φωνή.
Για τις αξίες μας.
Για την Ελλάδα.
Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας στη Βουλή θα επιβάλλει μια άλλη πολιτική.
Θα επιβάλλει την επανάσταση του αυτονόητου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Άλλοι κοιτάνε παιχνίδια εξουσίας, εμείς πονάμε και μιλάμε για την ουσία, για την Ελλάδα!
Το αποδείξαμε, το ξέρετε, μαζί σηκώσαμε βάρος που δεν μας ανήκε, αλλά το κάναμε για την πατρίδα.
Με αυτήν την συνέπεια και αποφασιστικότητα μιλάμε για τις μεγάλες αλλαγές.
Αυτές που ξεκινήσαμε, αυτές που ζήτησε ο ελληνικός λαός, αυτές πρέπει να γίνουν παντού και κανένας δεν ασχολείται δυόμιση χρόνια τώρα!
Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ στην Βουλή θα επιβάλλει την συνεργασία. Συνεργασία για πρόοδο, συνεργασία για σταθερή πορεία της χώρας στην ΕΕ.
Εμείς δεν μιλάμε στο κενό.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν, ξεκινάμε από την αρχή.
Και αρχή μας είναι αξίες μας, η παράδοση αγώνων
Αρχή είναι οι πράξεις μας
Αρχή μας το δείγμα γραφής που έχουμε δώσει.
Άλλοι μιλούν για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές - αλλά τίποτα στην πράξη.
Έχουν εύκολα μεγάλα λόγια.
Άλλοι μιλούν για τα μεγάλα συμφέροντα - αλλά που είναι οι πράξεις;
Μεγάλα λόγια χωρίς να λένε τίποτα το συγκεκριμένο.
Όλα τα κόμματα κρίνονται από το δικό τους δείγμα γραφής.
Και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μας κρίνεται από δείγματα γραφής.
Για αυτό και ρωτάμε κάθε φίλο, γνωστό, συνάδελφο ή συγγενή, κάθε έλληνα πόλιτη που σκέφτεται τι θα αποφασίσει στην κάλπη:
Ρωτάμε - Ποιοι απέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν το προσωπικό και πολιτικό κόστος μπροστά στο δημόσιο συμφέρον;
Σε ποια περίοδο δρομολογήθηκαν πραγματικές προοδευτικές αλλαγές στη χώρα;
Ακόμα και μεσούσης της κρίσης
Αλλαγές όπως ο Καλλικράτης;
Η Διαύγεια;
Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση;
Οι ηλεκτρονικές προμήθειες;
Το χτύπημα των μεγαλοφοροφυγάδων Ποιοι καθιέρωσαν το θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα για να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες;
Ποιους χτύπησαν λυσσαλέα τα κατεστημένα;
Ποιοι άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς;
Ποιοι φορολόγησαν πρώτοι τις off-shore;
Ποιοι μάτωσαν για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Έχουμε δείξει ποιοι είμαστε.
Έχουμε δείξει σε ποια κατεύθυνση θέλουμε να πάει η Ελλάδα.
Πάνω σε αυτό το έργο θέλουμε να χτίσουμε.
Αλλά να πολλαπλασιάσουμε τα θετικά,
να διορθώσουμε τα λάθη,
να καλύψουμε τα κενά.
Όχι όμως να το αποδομήσουμε όπως έγινε τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Να οικοδομήσουμε τη Μεταπελατειακή Ελλάδα,
μία Ελλάδα Αξιών – Δικαιοσύνης – Δημιουργίας,
με βάση ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο.
Φίλες και Φίλοι,
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την εμπιστοσύνη σας.
Όλα αυτά τα χρόνια.
Και τι δεν ακούσαμε, και τι δεν ακούσατε, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια.
Τα ζήσατε στο πετσί σας.
Μας έβρισαν,
μας προπηλάκισαν,
μας λοιδόρησαν.
Αλλά δεν μας λύγισαν.
Κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον.
Να βάλουμε μπροστά την Ελλάδα,
πάνω από κάθε προσωπικό και μικροκομματικό όφελος.
Και οι εξελίξεις, τα ίδια τα γεγονότα, η ίδια η ιστορία, δικαίωσε τις επιλογές μας.
Θυμάστε - στην αιχμή της κρίσης - τι έλεγαν όλοι αυτοί που μας κατηγορούσαν το 2010;
Θα θυμίσω μόνο μερικές αλήθειες.
Όχι για να πάμε στο παρελθόν, αλλά για να πάμε στο μέλλον χωρίς μύθους και ψέματα. Με στέρεες βάσεις.
Τώρα με το ΚΙΝΗΜΑ μας θα ακουστεί η δικιά μας φωνή!
Τώρα ήρθε η σειρά μας!
Τώρα θα ακουστούν τα γεγονότα!
Αν φίλες και φίλοι, οι εμπρηστές της χώρας δεν την είχαν οδηγήσει στην πορεία προς το χάος την περίοδο 2004-2009, δεν θα χρειαζόμασταν κανένα Πρόγραμμα Στήριξης.
Αν το 2010, φίλες και φίλοι, τα άλλα κόμματα είχαν στηρίξει τις πατριωτικές επιλογές μας, αντί να τις πολεμούν λυσσαλέα,
σήμερα η Ελλάδα θα είχε ήδη βγει από την κρίση.
Αυτό απέδειξε η Πορτογαλία, αυτό απέδειξε η Ιρλανδία.
Αν τα τελευταία δυόμιση χρόνια, είχε συνεχιστεί, αντί να αποδομηθεί, το έργο των προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011,
σήμερα δεν θα συζητούσε κανείς στο εξωτερικό για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Τι έλεγαν τότε;
Αντί στήριξης ψάχνανε για εύκολο κομματικό όφελος.
Ναι μπροστά στην μεγαλύτερη κρίση της χώρας μας των τελευταίων 40 ετών, κυνηγούσαν την νομή της εξουσίας.
Για θυμηθείτε, πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι «φουσκώσαμε» δήθεν επίτηδες το έλλειμμα του 2009;
Γιατί δεν πάνε να το πούνε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Γιατί τώρα υπογράφουν ότι τελικά το έλλειμμα ήταν όσο έλεγε η Eurostat και εμείς από το 2010;
Γιατί καταψήφισαν και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πριν λίγους μήνες για τα Προγράμματα Στήριξης και την Τρόικα;
Μία έκθεση -πραγματικός κόλαφος για κάθε μύθο που καλλιεργήθηκε στην Ελλάδα εναντίον μας.
Έκθεση που μιλούσε για «στατιστική απάτη» της κυβέρνησης Καραμανλή πριν από τις εκλογές του 2009.
Ποιούς θέλουν και καλύπτουν;
Πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι, αρνηθήκαμε δήθεν, δεκάδες δισεκατομμύρια που θα μας έδιναν τζάμπα διάφοροι;
Γιατί δεν τα φέρνουν τώρα;
Γιατί εξαφανίστηκαν όλοι αυτοί που τα έλεγαν, μετά από το δράμα που έζησαν τα αδέρφια μας στην Κύπρο πέρσι;
Και πού είναι σήμερα όλοι αυτοί που έλεγαν ότι δεν διαπραγματευτήκαμε τίποτα το 2010;
Για να θυμηθούμε λίγο τις συνθήκες του 2010:
Άγνωστο το τελικό μέγεθος του τεράστιου ελλείμματος αλλά και της ύφεσης.
Αξιοπιστία στα τάρταρα, από τις στατιστικές αλχημείες αυτών που έφυγαν τρέχοντας.
Αγορές και αναλυτές να προβλέπουν χρεοκοπία.
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση φοβισμένη, επιφυλακτική και άτολμη μετά το κραχ του 2008.
Κανένας μηχανισμός, καμία προετοιμασία.
Δεν ήθελαν καν να αγγίξουν το πρόβλημα.
Οι μεν έλεγαν «δικό σας θέμα», «οι αγορές θα λύσουν το πρόβλημά σας».
Άλλοι φοβόντουσαν μήπως και «κολλήσουν» σαν αρρώστια από το πρόβλημα της Ελλάδας.
Τι θα έκαναν λοιπόν το 2010, αυτοί που σήμερα, σε πολύ καλύτερες συνθήκες, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό των διεθνών αγορών;
Αυτοί που απέτυχαν να μας βγάλουν από το Πρόγραμμα, όταν όλο το δύσκολο έργο το είχαμε κάνει εμείς;
Αυτοί που μας έκαναν μαθήματα διαπραγμάτευσης;
Ούτε μία ώρα δεν θα άντεχαν στη θέση μας το 2010..
Ούτε μία ώρα.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι τι σήμαινε, σε εκείνες τις συνθήκες,
να βρούμε 110 δισεκατομμύρια για να συνεχίσει να λειτουργεί το δημόσιο,
όταν οι αγορές δεν μας δάνειζαν ούτε κάλπικη λύρα χωρίς ληστρικά επιτόκια.
Τώρα αντιλαμβάνονται όλοι τι σήμαινε να πείσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να φτιάξει από το μηδέν και σε χρόνο ρεκόρ ένα δίχτυ ασφαλείας για την Ελλάδα.
Τώρα αντιλαμβάνονται τι σήμαινε να παλεύουμε για τα αυτονόητα απέναντι σε μία συντηρητική μυωπική Ευρώπη, που ήθελε να μας τιμωρήσει για αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι.
Έτσι, αυτοί που έσκιζαν το Μνημόνιο στα λόγια, έμειναν στα λόγια.
Αυτοί που το καταργούσαν μονομιάς στα λόγια, έμειναν και θα μείνουν και αυτοί στα λόγια.
Και όσοι θα διέγραφαν μονομερώς το χρέος, τα μόνα που διέγραψαν ήταν αυτά που έλεγαν.
Σήμερα και οι μεν και οι δε, στέκονται αμήχανοι μπροστά σε όσα συμβαίνουν – και ρίχνει ο ένας στον άλλον την ευθύνη.
Χωρίς πρόταση ουσιαστική, χωρίς προοπτική σίγουρη.
Έχουν και οι δύο τεράστιες ευθύνες.
Όταν τους καλούσε το πατριωτικό καθήκον να βοηθήσουν να αποφύγουμε μια εθνική τραγωδία,
κοίταγαν το εύκολο κομματικό τους συμφέρον.
Άφησαν εμάς μόνους, εσάς μόνους, να σηκώσουμε το βάρος.
Και δεν το αρνηθήκαμε, βάλαμε το κεφάλι μας στον ντορβά.
Αν δεν είχαμε εμείς διασφαλίσει τεράστιο δάνειο και κούρεμα, προστασία από τις άγριες ορέξεις των αγορών, δεν θα μπορούσαν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος να παίζουν τους τσάμπα μάγκες.
Να ανακαλύπτουν τη σημασία της προστασίας και των χαμηλών επιτοκίων του Προγράμματος το οποίο θα έσκιζαν.
Αλλά ακόμη και τώρα, όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια, θα έχετε παρατηρήσει πόσο ιδρώνουν κάποιοι για να την κρύψουν.
Δεν τους βόλευε η αλήθεια.
Το χειρότερο όμως δεν είναι ότι δεν στήριξαν, εμπόδισαν τις προσπάθειες εκείνης της κυβέρνησης.
Το χειρότερο είναι ότι και σήμερα δεν σέβονται τις θυσίες και τα κεκτημένα του ελληνικού λαού.
Είναι κυριολεκτικά απαράδεκτο,
μετά από όσα περάσαμε 5 χρόνια τώρα,
μετά από τόση προσπάθεια,
τόσες θυσίες,
να βυθίζεται, ξανά, η Ελλάδα και οι πολίτες της στην ανασφάλεια!
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κλειστής εκείνης ομάδας των προσώπων που έλαβε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Απέτυχαν να διασφαλίσουν την ομαλή ολοκλήρωση του Προγράμματος Στήριξης, όπως ήταν προγραμματισμένο εδώ και τρία χρόνια.
Απέτυχαν να θέσουν τις βάσεις για την Ελλάδα της επόμενης μέρας.
Απέτυχαν, μάλιστα, παρά τη διακομματική στήριξη στη Βουλή.
Απέτυχαν, παρά τις πρωτοφανείς συνθήκες κοινωνικής ηρεμίας σε σχέση με αυτά που αντιμετωπίσαμε εμείς.
Απέτυχαν, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της τιτάνιας δημοσιονομικής προσαρμογής είχε ήδη επιτευχθεί μεταξύ του 2009 και του 2011.
Παρά το ότι οι πολιτικά δυσκολότερες μεταρρυθμίσεις είχαν ήδη δρομολογηθεί την ίδια περίοδο.
Βύθισαν την Ελλάδα και πάλι στην αναξιοπιστία.
Και όταν είδαν ότι δεν είχαν κάνει μόνο λάθη σε χειρισμούς αλλά και σε ουσία, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορείς στην άμμο να χτίζεις success story,
όταν κατάλαβαν ότι τους κατάλαβαν στο εξωτερικό,
τότε αποφάσισαν να παίξουν τη χώρα στα ζάρια των εκλογών.
Η λογική του «ασ’το για αργότερα, ασ’το για τους επόμενους» επικράτησε και πάλι.
Πέταξαν την καυτή πατάτα στην όποια επόμενη κυβέρνηση, που θα έχει ασφυκτικά περιθώρια διαπραγμάτευσης έτσι όπως τα έκαναν.
Όλα για την προσωπική και κομματική επιβίωση.
Κι ας βυθιστεί η Ελλάδα ξανά στην ανασφάλεια.
Κι ας κινδυνέψουν να πάνε χαμένες οι θυσίες των Ελλήνων.
Τεράστιες όμως είναι και οι ευθύνες και της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι μεν αποκαλύφτηκαν στο Παρίσι, αυτοί εκτέθηκαν στο Λονδίνο.
Μας λένε ότι αυτοί μόνο μπορούν και θα χορέψουν τις αγορές στον ρυθμό τους.
Πώς σας ακούγεται;
Πρώτος εγώ ως πρωθυπουργός άσκησα σκληρή κριτική στις αγορές.
Το 2010, μπορούσα με μία απόφαση να δημιουργήσω τεράστια προβλήματα στις αγορές και στην διεθνή οικονομία.
Ποιος όμως θα πλήρωνε πρώτος το κόστος μια τέτοιας επιλογής;
Η Γερμανία;
Μήπως οι… διεθνείς τοκογλύφοι;
Μήπως οι αγορές;
Όχι.
Το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα θα ήταν η ίδια η Ελλάδα.
Η ελληνική οικογένεια.
Οι έξω θα ζούσαν αναταραχή, εμείς θα ζούσαμε εθνική τραγωδία.
Εγώ δεν αποφάσισα να παίξω με την μοίρα της ελληνικής οικογένειας.
Τις ίδιες υπεύθυνες και πατριωτικές αποφάσεις με εμάς πήραν και εκεί οι κυβερνήσεις.
Κοιτάζοντας μόνο το εθνικό συμφέρον.
Δείτε τι έγινε στην Ιρλανδία.
Δείτε τι έγινε στην Πορτογαλία.
Δείτε τι έζησαν οι Κύπριοι αδερφοί μας.
Η εθνική στρατηγική εξόδου της χώρας από την κρίση δεν μπορεί να βασίζεται σε ευχολόγια περί μιας ξαφνικής κι απότομης αλλαγής στην ΕΕ.
Ναι μπορούμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δικό μας δρόμο - αλλά μια εθνική στρατηγική, οφείλει και να αντιληφθεί και τις εξελιξεις στην Ευρωζώνη, και τις σημερινές τάσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Δεν μπορούμε - δεν θα επιτρέψουμε να παίξουν ο οποιοσδήποτε την χώρα στα ζάρια.
Τα δικά μας λάθη όμως δεν μπορούν να κρύψουν και τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κάλεσα και καλώ τους πάντες να σταματήσουν άμεσα να τροφοδοτούν την κουβέντα της εξόδου από το ευρώ.
Το κόστος για τη χώρα μας μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα.
Σήμερα, το τέρας της ανασφάλειας μπορεί και πάλι να καταβροχθίσει την ελληνική οικονομία.
Απευθύνομαι προς τους εταίρους μας:
Αφήστε ήσυχους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες!
Αφήστε τους ψύχραιμα και νηφάλια να ακούσουν, να σκεφτούν και να αποφασίσουν.
Αφήστε να γίνει ουσιαστικός διάλογος στην προεκλογική περίοδο για το μέλλον της χώρας.
Εκλογές έχουμε!
Μιλάει η Δημοκρατία!
Ας τη σεβαστούν όλοι!
Και αύριο στηρίξτε μια πορεία που θα επιβραβεύει τον ελληνικό λαό.
Στηρίξτε μια πορεία πραγματικών αλλαγών.
Φίλες και φίλοι,
Τώρα κοιτάμε το μέλλον.
Εμείς, το ΚΙΝΗΜΑ μας,
λέμε ξεκάθαρα ότι πρέπει να συνεχιστούν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές που ξεκίνησαν το 2009 και σταμάτησαν το 2011.
Αυτό ήταν το έργο που το 2010 ανέδειξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση σε ρυθμό μεταρρυθμίσεων ανάμεσα σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ.
Είχαμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε αλλά η πορεία είχε ξεκινήσει πάνω σε στέρεες βάσεις.
Γιατί πάντοτε υποστηρίζαμε και υποστηρίζουμε ότι οι πολίτες δεν πρόκειται να λυτρωθούν από την ανασφάλεια οριστικά,
η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει οριστικά από την κρίση,
δεν πρόκειται να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά!
Αν δεν αλλάξει συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.
Κι αυτό είναι δική μας ευθύνη, κανενός άλλου.
Όσο και εάν μας επηρεάζει το Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δική μας ευθύνη να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς, ποτέ δεν το έκανε.
Από το 1922 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τόνιζε ότι δεν υπάρχει Θεός της Ελλάδος.
Μόνοι μας θα αλλάξουμε τα πράγματα ή μόνοι μας θα καταστραφούμε.
Γι’αυτό και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μιλά για το Ελληνικό Σχέδιο για το μέλλον.
Σχέδιο αληθινά πατριωτικό, που κανείς δεν χρειάζεται να μας επιβάλλει.
Που θα είναι δικό μας, με την υπογραφή των Ελλήνων πολιτών.
Με αλλαγές που θα καταστήσουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Δημοκρατία.
Χωρίς να αδικούνται τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα προς όφελος του πελατειακού κατεστημένου.
Αλλαγές που διασφαλίσουν για τα επόμενα χρόνια την ομαλή τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.
Ένα Ελληνικό Σχέδιο βασισμένο σε τρεις άξονες, ένα τρίπτυχο:
Απελευθέρωση των θεσμών της Δημοκρατίας από τον πελατειακό εναγκαλισμό τους με κάθε λογής συμφέροντα.
Με Θεσμούς που λειτουργούν και προστατεύουν τον πολίτη από κάθε μορφής αυθαιρεσία.
Αποτρέπουν την σπατάλη του πλούτου της χώρας.
Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τον δεύτερο άξονα. Αυτό της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης.
Ένα κράτος σωστό, αποτελεσματικό, αποκεντρωμένο, όχι γραφειοκρατικό, με διαφάνεια, είναι και το κράτος που μπορεί να εξασφαλίσει δικαιοσύνη αλληλεγγύη, σωστές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, ασφάλισης και προστασίας του περιβάλλοντος.
Μπορεί να αξιοποιήσει τα λεφτά του ελληνικού λαού με τον καλύτερο τρόπο. Εμπεδώνοντας δικαιώματα για όλους και όχι προνόμια για λίγους και ισχυρούς. Μπορεί να σπάσει την ανισότητα. Να εγγυηθεί ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους. Να εμπεδώσει την ισχύ του δικαίου και όχι το δίκιο του ισχυρού.
Τέλος ο τρίτος άξονας έχει προϋπόθεση και ένα κράτος που λειτουργεί και έναν πολίτη ασφαλή.
Μιλώ για την βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτή που θα απελευθερώσει ότι πιο δυναμικό έχει η χώρα μας, θα ανασυγκροτήσει την παραγωγική μας δομή και θα επενδύσει και αξιοποιήσει τα μεγάλα μας συγκριτικά πλεονεκτήματα - ειδικά τον άνθρωπο, τον πολιτισμό και το φυσικό μας περιβάλλον.
Ένα δικό μας σχέδιο για να υλοποιηθεί το όραμα της Μεταπελατειακής Ελλάδα, μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής χώρας Αξιών, Δικαιοσύνης, Δημιουργίας.
Για να πάψουν οι πολίτες να νιώθουν ότι όλα αποφασίζονται ερήμην τους.
Για να γίνει η εμπιστοσύνη στο Κράτος ξανά ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.
Για να ανοίξει ο δρόμος για τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Για να κρατήσουμε εδώ με νέες θέσεις εργασίες τα παιδιά μας.
Για να προσπαθήσουμε σταδιακά να φέρουμε πίσω κι αυτά που έφυγαν από ανάγκη.
Γιατί Ελληνικό Σχέδιο;
Τι διαφορετικό είναι από όσα έχουν μέχρι σήμερα προταθεί;
Με απλό τρόπο λέω ότι είναι μια άλλη, εναλλακτική, οραματική αλλά και ρεαλιστική, υπεύθυνη πρόταση απέναντι στα ευχολόγια της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ.
Το λέω έχοντας την σκληρή εμπειρία διαχείρισης της μεγαλύτερης πρόσφατης κρίσης της Ελλάδας.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση αλλά εφάρμοσε ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας χωρίς να κάνει σοβαρές αλλαγές στην χώρα.
Αντίθετα υπονόμευσε σημαντικές αλλαγές που είχαν ξεκινήσει.
Η πρότασή της;
Συνέχιση ενός δύσκολου μνημονίου, διατηρώντας τις πελατειακές δομές που αδικούν, χωρίς αλλαγές στην χώρα, για να μείνουμε στο ευρώ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για το τέλος της λιτότητας και το σκίσιμο του μνημονίου.
Αλλά δεν μιλά για τις μεγάλες τομές που χρειάζεται η χώρα.
Αντίθετα μιλά για ένα μεγαλύτερο κράτος, εκφράζει έναν συγκεντρωτικό κρατισμό, δηλαδή απλώς θα εκφράσει μια πελατειακή διαπλοκή με άλλα πρόσωπα.
Και έτσι θα βαθαίνει τα αίτια της κρίσης αντί να τα χτυπάει.
Όχι μόνο αυτό αλλά και η προσέγγιση του να «σκίσει το μνημόνιο» μπορεί πολύ εύκολα να μας δημιουργήσει νέες περιπέτειες.
Να χαθεί ό,τι κατακτήσαμε και να χρειαστούμε χειρότερα μνημόνια για να ξαναβγούμε στις αγορές.
Η δικιά μας πρόταση, το ελληνικό σχέδιο είναι τελείως διαφορετικό.
Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει ούτε χρειάζεται άλλη λιτότητα, αλλά ότι είναι αναγκαία η επανάσταση του αυτονόητου στην Ελλάδα. Βαθιές τομές.
Το ελληνικό πρόβλημα είναι το πελατειακό κατεστημένο και το πολιτικο-οικονομικό σύστημα που το στήριξε.
Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Εμείς θα το αλλάξουμε. Δικιά μας αλλαγή.
Αλλά θα το ανταλλάξουμε μέσα από μια διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.
Με τη δική μας δέσμευσή για αυτές τις μεγάλες αλλαγές, εμείς θα ζητήσουμε την στήριξη της ΕΕ και για αυτές αλλά και για να αναπνεύσει ο τόπος οικονομικά και να μπορέσουμε να τις πετύχουμε.
Να πετύχουμε ένα κράτος δικαίου που προσελκύει επενδύσεις.
Να ανασυγκροτήσουμε τον παραγωγικό ιστό.
Τονίζω:
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας σήμερα δεν είναι το δημόσιο χρέος.
Είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση που θα φέρει επενδύσεις και δουλειές.
Είναι η στήριξη στον άνεργο και σε όσους έχουν χτυπηθεί ιδιαίτερα από την κρίση.
Είναι η δημιουργία κράτους δικαίου, που στέκεται δίπλα στον πολίτη.
Αλλά αν δεν κάνουμε κάτι για το δημόσιο χρέος, δεν θα έχει χώρο η οικονομία να αναπνεύσει.
Δεν θα έρθουν επενδύσεις.
Δεν θα αφήσουμε για πάντα πίσω μας τις συνθήκες που μας οδήγησαν στα προγράμματα.
Σήμερα τα 2/3 του χρέους είναι στα χέρια των εταίρων μας. Δεν είναι πια στις αγορές.
Αυτό είναι αποτέλεσμα των πακέτων διάσωσης και του κουρέματος που πετύχαμε. Είναι κατάκτηση.
Και μας δίνει τη δυνατότητα να διαπραγματευτούμε για την ελάφρυνση του βάρους του.
Όπως κάναμε ήδη από το 2011 με την ιστορική απομείωση του χρέους, τη μείωση των επιτοκίων και την επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων.
Αλλά να διαπραγματευθούμε με τους εταίρους μας, όχι μεταξύ μας.
Προτείνοντας λύσεις ριζοσπαστικές αλλά και ρεαλιστικές.
Λύσεις που οδηγούν σε σημαντική μείωση του χρέους.
Αλλά αναγνωρίζουν και την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα και προσπαθούν να την συνδιαμορφώσουν.
Όχι απλώς να χαϊδέψουν αυτιά στο εσωτερικό της χώρας ενόψει εκλογών.
Όχι κοροϊδεύοντας τους πολίτες.
Είχα πει από το 2010 ότι χρειάζεται στην Ευρώπη η αμοιβαιοποίηση του χρέους.
Χρειάζονται τα ευρωομόλογα.
Από τότε έχουν γίνει βήματα, αλλά δεν είμαστε ακόμα εκεί.
Πολλές φωνές το υποστηρίζουν, αλλά όχι οι θεσμικοί συνομιλητές μας.
Και ούτε μπορούμε να περιμένουμε να υπάρξει ευρωπαϊκή λύση όταν εμείς χρειαζόμαστε ελάφρυνση του δικού μας χρέους - άμεσα.
Καλώ, λοιπόν, τα κόμματα αυτά, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι προκειμένου να διαμορφωθούν οι ελάχιστες κοινές προσεγγίσεις.
Πρότεινα εδώ και δύο μήνες να διοργανωθεί διεθνές συνέδριο, εδώ στη χώρα μας, με αντικείμενο την κατάθεση και επεξεργασία εναλλακτικών σεναρίων διαχείρισης του ελληνικού χρέους.
Να κληθούν οι καλύτεροι εμπειρογνώμονες, πρόσωπα διεθνούς κύρους, να συμμετέχουν στην διαδικασία αυτή και καταξιωμένα διεθνώς ιδρύματα.
Ξέρω ότι θα δεχτούν.
Τα συμπεράσματα, θα πρέπει να αξιοποιηθούν από τα κόμματα για την διαμόρφωση μιας συναινετικής εθνικής στρατηγικής, ενώ θα ενισχύσουν και την διαπραγματευτική μας θέση προς την διεθνή και ευρωπαϊκή κοινότητα.
Είναι πιθανόν να υπάρξουν αποκλίσεις στην προσέγγιση των κομμάτων.
Όμως, είναι επίσης πιθανόν να αποτραπούν κινήσεις που θα μας οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες.
Εμείς προτείνουμε ως ελάχιστο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του χρέους :
- την επιμήκυνση για 70 χρόνια των Ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια των εταίρων μας
- τον μηδενισμό του περιθωρίου στο επιτόκιο των ομολόγων
- τη σταθεροποίηση των ετήσιων τόκων που πληρώνουμε σε ένα χαμηλό επίπεδο για τις επόμενες δεκαετίες
- ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές των “επισήμων δανείων”
- την ανταλλαγή μέρους των ομολόγων με άλλα που θα έχουν ρήτρα ανάπτυξης και θα αποπληρώνονται όσο πάει καλύτερα η οικονομία
Είναι ένα πακέτο ενεργειών που μπορεί να γίνει άμεσα αποδεκτό - και θα οδηγήσει στη σημαντική μείωση του δημοσίου χρέους.
Θα δώσει αναπτυξιακή δυναμική στη χώρα καθώς θα μειώσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες των επομένων ετών.
Χαμηλότερες δαπάνες για τόκους, λιγότερες αποπληρωμές.
Και θα επιτρέψει να έχουμε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, άρα περισσότερους πόρους για την ανάπτυξη και τη στήριξη των ασθενέστερων.
Και ταυτόχρονα θα πρέπει να επιμείνουμε για μία μεγάλη Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος - το Ελληνικό αλλά και άλλων χωρών - που θα δρομολογήσει λύσεις για όλη την Ευρώπη.
Υπάρχουν ήδη πολλές προτάσεις από επιφανείς αναλυτές για πανευρωπαϊκές λύσεις για συντονισμένη μείωση και αμοιβαιοποίηση χρέους. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει ακόμα.
Αλλά επαναλαμβάνω: να πετύχουμε άμεσα μια σημαντική περαιτέρω ελάφρυνση. Είναι έτοιμοι οι εταίροι μας γι αυτό.
Αρκεί να βρουν απέναντί τους μία κυβέρνηση με γνώση, εμπειρία και διάθεση για διαπραγμάτευση.
Με ένα αρραγές εθνικό μέτωπο που να την στηρίζει.
Και με ένα Ελληνικό Σχέδιο – δέσμευση για βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Φίλες και φίλοι,
Ο τόπος χρειάζεται ηγεσίες και πολιτικές δυνάμεις που βάζουν την Ελλάδα μπροστά από κάθε άλλο υπολογισμό.
Πέρα από κάθε προσωπικό ή κομματικό κόστος.
Το 2010 πήραμε εγώ και η κυβέρνησή μου αντιδημοφιλείς αποφάσεις.
Όχι επειδή τρελαθήκαμε ή επειδή εξυπηρετούσαμε άλλα συμφέροντα, όπως έλεγαν οι ψεκασμένοι.
Όπως έλεγαν αυτοί που ήθελαν και θέλουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες των εμπρηστών της χώρας, που την χρεοκόπησαν και μετά έφυγαν.
Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το πατριωτικό μας καθήκον.
Οι αποφάσεις αυτές δικαιώθηκαν ακόμα και από αυτούς που τις πολέμησαν λυσσαλέα ως αξιωματική αντιπολίτευση – και είδαν το φως το αληθινό, όταν μύρισαν εξουσία.
Οι αποφάσεις μας δικαιώθηκαν και από τα όσα ακολούθησαν στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία αλλά και στην Κύπρο.
Πολλές αποφάσεις, εκείνες που χτύπησαν άδικα αυτούς που δεν έφταιγαν για την πελατειακή ασυδοσία,
δεν θα τις είχαμε λάβει ποτέ,
αν κάποιοι δεν είχαν φροντίσει να διασύρουν την αξιοπιστία της χώρας,
και να διαλύσουν το δημόσιο, καθιστώντας το ανήμπορο να μοιράσει δίκαια τα φορολογικά βάρη.
Αυτό είναι το παρελθόν.
Τώρα χρειάζεται Ελληνικό Σχέδιο για μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Και επειδή ξέρω ότι πολλοί θα πουν «αυτά δεν γίνονται, μας τα είπαν κι άλλοι», εγώ λέω καθαρά:
Δεν δέχομαι την άποψη που λέει ότι «αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται»!
Γίνονται!
Έχουμε δείγμα γραφής! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!
Και ξέρω ότι με υπεύθυνες προτάσεις που θα έχουν και την πλατειά συναίνεση του ελληνικού λαού μπορούμε και στην ΕΕ να έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Αρκεί να κάνουμε εμείς τα βήματα.
Δεν δέχομαι ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας.
Γίνεται!
Να συζητήσουμε για το πως και πότε θα γίνουν, όχι για το αν θα γίνουν.
Πολλοί δεν περίμεναν ότι θα εφαρμοστεί άμεσα ο Καλλικράτης και ότι θα μειώνονταν τόσο άμεσα οι σπατάλες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη βελτίωση της λειτουργίας της.
Το κάναμε.
Τώρα πρέπει να διορθώσουμε αδυναμίες και να τον ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο.
Όχι να τον αποδομήσουμε.
Πολλοί δεν έβρισκαν καν λόγο ύπαρξης στο να δημοσιεύονται όλες οι πράξεις της Δημόσιας Διοίκησης στο Διαδίκτυο.
Θεώρησαν ότι κάτι τέτοιο στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί μετά από 30 χρόνια.
Τους απαντήσαμε με τη Διαύγεια.
Τώρα πρέπει να την στηρίξουμε. Να την κατοχυρώσουμε και Συνταγματικά.
Όχι να την ξεχειλώσουμε.
Μας είπαν ότι οι γιατροί δεν πρόκειται να πειστούν να περάσουν στην εποχή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Το καταφέραμε.
Η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε πάνω από 30%.
Πάνω σε αυτό πρέπει να χτίσουμε.
Διορθώνοντας αδυναμίες, περνώντας όλες τις λειτουργίες του Δημοσίου στην ηλεκτρονική εποχή.
Όχι πισωγυρίσματα.
Όταν ξεκινήσαμε το OpenGov, αναζητώντας με αξιοκρατικά κριτήρια πρόσωπα για την διοίκηση και όχι κουμπάρους και ημέτερους, μας είπαν ότι δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να ξεκινήσει ποτέ να γίνεται στην Ελλάδα.
Κι όμως κάναμε την αρχή, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες.
Όταν μας έλεγαν ότι ο αγροτικός τομέας δεν έχει μέλλον εμείς στηρίξαμε νέους επαγγελματίες να πάνε στην επαρχία βοηθώντας τους - μοιράζοντας 3 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης.
Ξεκίνησε, δεν συνεχίστηκε.
Αλλά πάνω σε όλο αυτό το κεκτημένο έπρεπε και πρέπει να χτίσουμε.
Όχι πισωγυρίσματα!
Φίλες και φίλοι,
Για όλα αυτά δεν συζητά κανείς.
Για αυτό η Ελλάδα και το Ελληνικό Κοινοβούλιο χρειάζονται το ΚΙΝΗΜΑ μας.
Πρώτον, πρέπει να διασφαλισθεί η ασφαλής πορεία της χώρας προς το μέλλον.
Θα χρειαστούν αποφασιστικές και υπεύθυνες ηγεσίες.
Σήμερα δεν υπάρχουν.
Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι εμείς βάζουμε πάνω από όλα τον τόπο.
Ποτέ μας δεν μετρήσαμε το πολιτικό κόστος!
Δεύτερον, στην επόμενη Βουλή πρέπει να υπάρξει μια ισχυρή παρουσία προοδευτικών δυνάμεων.
Εκείνων που ξεκίνησαν τις μεγάλες αλλαγές το 2009 και έμειναν όρθιοι παρά τον πόλεμο από όλες τις πλευρές.
Για να μην επιτρέψουμε καμία συντηρητική οπισθοδρόμηση όπως έγινε τα τελευταία δυόμιση χρόνια!
Τρίτον, το ΚΙΝΗΜΑ μας μπορεί να εγγυηθεί την προοδευτική κατεύθυνση της χώρας.
Για κυβερνητικές συνεργασίες με ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο.
Δεν θα γίνουμε παρακολούθημα κανενός!
Ακόμα περισσότερο, δεν μπορούμε να είμαστε ουραγός της δεξιάς, επισφραγίζοντας συντηρητικές και πελατειακές πολιτικές.
Εμείς παλεύαμε μια ζωή κάθε μορφής συντήρησης, δεν πρόκειται τώρα να γίνουμε ακόλουθοι της!
Τέταρτον, πρέπει επιτέλους να ειπωθούν στους Έλληνες πολίτες, τα γεγονότα.
Χωρίς στρογγυλοποιήσεις, χωρίς χάιδεμα αυτιών.
Το Κίνημα μας είναι εδώ για να εκφράσει όλους αυτούς τους πολίτες που ένιωσαν τη λογική τους να βιάζεται,
τη νοημοσύνη τους να προσβάλλεται,
από όλο αυτό το χυδαίο πλέγμα συκοφαντιών και παραπληροφόρησης.
Και πέμπτον για να βρουν πολιτική έκφραση οι χιλιάδες πολίτες που μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και νιώθουν πολιτικά άστεγοι.
Που φοβούνται ότι και πάλι θα πάνε στην κάλπη για να επιλέξουν το λιγότερο κακό κι όχι ένα κόμμα που πραγματικά πιστεύουν.
Πολίτες που θέλουν να συνδιαμορφώσουν με τη φωνή τους, με τη συμμετοχή και αυτοοργάνωσή τους, το νέο κοινό πολιτικό μας σπίτι.
Με συνέπεια - να ανασυντάξουμε όλοι μαζί τις προοδευτικές δυνάμεις – και μαζί την Ελλάδα.
Φίλες και φίλοι,
Προχωράμε μαζί στην επόμενη μέρα, στον επόμενο σταθμό της ιστορικής διαδρομής των δυνάμεων της δημοκρατίας, της προόδου και του σοσιαλισμού.
Διαλέγουμε συνειδητά τη ρήξη με το κομματικό κατεστημένο.
Όπως ο Ανδρέας το 1974.
Διαλέγουμε τον δύσκολο δρόμο.
Τον πολύ δύσκολο δρόμο.
Δεν σκέφτηκα και δεν σκεφτήκαμε το προσωπικό μας όφελος.
Γυρίσαμε την πλάτη στη σίγουρη επανεκλογή, στις σίγουρες έδρες.
Γιατί στα δύσκολα κρίνονται οι ιδέες και οι αξίες, όχι στα εύκολα.
Φίλες και φίλοι,
Δεν διεκδίκησα ποτέ το αλάθητο.
Λάθη δεν κάνουν μόνο, όσοι δεν κάνουν τίποτα.
Γνωρίζω τις δικές μου ευθύνες, έμαθα από αυτές.
Μπροστά στην ανάγκη να μην διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και η πορεία της χώρας, ως Πρωθυπουργός ανέχθηκα πολλά.
Ανέχθηκα για καιρό συμπεριφορές που ήξερα ότι μας πληγώνουν.
Ανέχθηκα περισσότερες στρογγυλοποιήσεις από όσες έπρεπε.
Αλλά, δεν φυγομάχησα,
δεν κρύφτηκα,
δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον,
δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια.
Ναι, έπρεπε να είμαι πιο αποφασιστικός.
Έμαθα.
Και είμαι αποφασισμένος!
Αποφασισμένος να προχωρήσουμε δυναμικά μπροστά!
Δείγμα γραφής και τα ψηφοδέλτιά μας!
Ψηφοδέλτια που τα αλλάζουν όλα!
Ένας σαρωτικός άνεμος αλλαγής και πολύτιμης εμπειρίας!
Η «γενιά του 2009» και η επόμενη γενιά στελεχών, μπροστά!
Μπροστά όσοι και όσες θέλουν να αλλάξουν τη χώρα.
Προς το καλύτερο, προς το δικαιότερο!
Εμείς, το ΚΙΝΗΜΑ μας, βάζουμε την Ελλάδα μπροστά.
Δεν δεχόμαστε κανένα πισωγύρισμα.
Μιλάμε στη βάση των αξιών μας.
Μιλάμε με δείγματα γραφής.
Μιλάμε για πραγματική πολιτική, όχι μικροπολιτική.
Φίλες και φίλοι,
Έμειναν 15 μέρες.
Τίποτα δεν είναι εύκολο.
Αλλά είναι στο χέρι μας.
Και το ξέρουν όλοι.
Η κοινοβουλευτική μάχη για το Κίνημά μας θα κερδηθεί,
Φίλο με Φίλο,
Συγγενή με Συγγενή,
Πόρτα Πόρτα.
Με επιχειρήματα. Όχι με ύβρεις.
Με πολιτική. Όχι με μικρότητες.
Ενώνοντας όλους όσους διψάμε να δούμε μία Πολιτεία με κανόνες που ισχύουν για όλους, σε μια πλατιά συμμαχία προοδευτικών ιδεών και οραμάτων για το αύριο.
Τώρα είναι η ώρα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας!
Τώρα είναι η ώρα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Πάμε λοιπόν!
Πάμε ξανά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου