ΟΙ ΠΥΘΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ

Γράφει ο Γιώργος Χρ. Παπαχρήστου

(από ΤΑ ΝΕΑ) :

Θα το πω όσο πιο μαλακά γίνεται, διότι ώρες είναι να μου καταλογίσουν κι εμένα ότι υπονομεύω τους θεσμούς, ότι δεν σέβομαι το Σύνταγμα, ότι δεν τιμώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (πατριώτη και φίλο από δεκαετίες). Λοιπόν αυτή η ιστορία με τους συνταγματολόγους είναι μια ιστορία που δεν έχει κανένα περιεχόμενο κι απορώ με αυτούς που τρελαίνονται επειδή ο ένας είπε αυτό και ο άλλος... πρόσθεσε μια δεύτερη διάσταση. Παιδιά, χαλαρώστε. Ο συνταγματολό- γος είναι λίγο σαν τον ερμηνευτή των χρησμών της Πυθίας, στην αρχαιότητα. Έλεγε ας πούμε η Πυθία ύστερα από ένα γεμάτο πρωινό με βότανα και «χόρτα» κάθε είδους κάτι ωραία του είδους «ήξεις, αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις» και μετά αναλάμβανε ο ερμηνευτής να εξηγήσει τι ήθελε να πει η ιέρεια. Έβαζε και κάτι δικές του «σάλτσες» από πάνω και ο πιστός αποχωρούσε από τους Δελφούς τρέχοντας να προλάβει το πρώτο διανυκτερεύον φαρμακείο να πάρει κάνα ζάναξ, κάνα λεξοτανίλ της αρχαιότητας να σταθεί στα πόδια του, και να μη σαλτάρει στον πρώτο γκρεμό που θα ΄βρισκε μπροστά του... Υπερβολές; Όχι και τόσο. Απλώς θέλω να πω ότι αν ακούγαμε κάθε φορά τον κάθε «ειδικό», λογικά δεν θα έπρεπε να κάνουμε τίποτε. Θα έπρεπε να σταματούσαμε κάθε δραστηριότητα, μέχρι να αποφανθεί ο περί ου ο λόγος ειδικός για την ορθότητα της μιας ή της άλλης ενέργειας που έπρεπε να κάνουμε. Παράδειγμα: γνωμάτευσαν οι δύο συνταγματολόγοι, σεβαστοί καθ΄ όλα, ο Δημ. Τσάτσος και ο Γ. Κασιμάτης, περί του αν τον Μάρτιο πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογή. Απεφάνθησαν πως όχι, και τα έχωσαν στο ΠΑΣΟΚ που επιμένει να πάει τη χώρα σε εκλογές. Μάλιστα. Ωστόσο πάνω από κάθε επιστημονική άποψη (αν υποθέσουμε ότι αυτή είναι η σωστή και δεν έχει υπαγορευτεί από προσωπικά ή άλλα κίνητρα), υπάρχει και η πολιτική πλευρά του πράγματος. Έγινα αντιληπτός; Δύο χρόνια ακόμη Καραμανλής; Πάνω από το τι λέει ο κάθε συνταγματολόγος, υπάρχει το τι λέει και το τι θέλει ο πολίτης. Αυτός είναι ο τελευταίος και αποκλειστικός κριτής όλων. Ο πολίτης λοιπόν που έχει βαρεθεί να πληρώνει, και να πληρώνει, και να μη γίνεται τίποτε, και βλέπει ότι ο τόπος πάει από το κακό στο χειρότερο, το μόνο που ζητάει είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση από την εξουσία. Συγκρίνει τη ζωή του πώς ήταν πριν από το 2004, τη συγκρίνει και με το τώρα και τον πιάνουν τα κλάματα. Του έρχεται να ουρλιάξει από οργή, γιατί βλέπει να μην υπάρχει διέξοδος, και οργίζεται περισσότερο που έρχονται και οι συνταγματολόγοι και του λένε «α, ξέρεις, επειδή δεν είναι συμβατό με το πνεύμα του Συντάγματος αυτό που κάνει το ΠΑΣΟΚ, μείνε μ΄ αυτή την κυβέρνηση άλλα δύο χρόνια- ώς τον Σεπτέμβριο του 2011»! Τι λέτε παιδιά; Δύο χρόνια ακόμη Καραμανλής; Πάτε καλά; θέλει να αποδείξει ότι υπάρχει Εμένα πάλι μου αρέσει πολύ που ο Καραμανλής κάνει ό,τι μπορεί για να μας αποδείξει ότι η χώρα έχει πρωθυπουργό. Αγωνίζεται μέσα στο καλοκαίρι να αποδείξει ότι λειτουργεί, συντονίζει το κυβερνητικό έργο και παρακολουθεί τα πάντα. Μόνο που να, καθυστέρησε λίγο. Πέντε χρόνια. Στη διάρκεια των οποίων έγινε άσος στη ρακέτα, στο play station και το Χbox, και είδε και άπειρα DVD, τόσα που να συναγωνίζεται τον Δανίκα. Κι επιπλέον έκλεισε τα μάτια και ουσιαστικά ανέχτηκε τη δράση της συμμορίας των κουμπάρων, των κολλητών και των φίλων της παράταξης, η οποία λεηλάτησε το Δημόσιο. Και μην πιάσουμε και τα ειδικότερα του κυβερνητικού έργου, γιατί θα χρειαστεί μια ολόκληρη εφημερίδα να καταγράψει τι καταστροφές επήλθαν παντού αυτά τα χρόνια. Γρίπη και διάλυση Έχει κανείς όρεξη να απαριθμήσω μερικά ή θα του χαλάσω την όρεξη και είναι Σαββατοκύριακο του Ιουλίου, οπότε οι πιο πολλοί λογικά θα πουν «άσε μας ρε φίλε, έχουμε τον καύσωνα, έχουμε και σένα να μας κάνεις τη ζωή μαύρη»; Όχι, εγώ εκεί. Το ξέρετε, με έχετε καταλάβει, μια επιμονή την έχω. Λοιπόν, επί τροχάδην: οικονομία, λόγω Αλογοσκούφη κ.λπ., στα τάρταρα, στα εθνικά οι Τούρκοι έβαλαν για τα καλά πόδι στο Αιγαίο, Σκόπια και τέτοια δεν τα πιάνουμε καν. Οι δημοκρατικές ελευθερίες, λόγω ΕΥΠ, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, στο χρονοντούλαπο. Κομματισμός, αναξιοκρατία, ημέτεροι, ρουσφέτια, παντού. Ανικανότητα διακυβέρνησης σε επίπεδο «δεν μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα». Και σκάνδαλα. Τρελά σκάνδαλα. Και από πάνω, πλήρης διάλυσηέρχεται η νέα γρίπη και θα μας πιάσει στον ύπνο. Τελικά, αυτά είναι ό,τι θα θυμόμαστε από το πέρασμα του Καραμανλή από την εξουσία. Αμφιβάλλει κανείς;

fimotro