(από την Καθημερινή)
Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης για διαχείριση των εκκρεμών αιτήσεων πολιτικού ασύλου και δημιουργία συστήματος προστασίας προσφύγων, η Ελλάδα καταδικάσθηκε από το Ευρωπαϊκό...
Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Το σκεπτικό της απόφασης ξετυλίγει με σαφήνεια ότι δεν αποδέχεται δημοσίως η χώρα: ότι υποβάλλει τους αιτούντες πολιτικό άσυλο σε εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης και διαβίωσης, ότι τους στερεί το δικαίωμα σε αποτελεσματική εξέταση του αιτήματος ασύλου, ότι η επιστροφή τους από άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην Ελλάδα (στο πλαίσιο του Δουβλίνο ΙΙ) απαγορεύεται, διότι «κατά την επιστροφή τους (σ.σ. στην Ελλάδα) θα αντιμετωπίσουν κίνδυνο βασανιστηρίων ή άλλης απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης».
Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ανακοίνωσε στην αρχή της εβδομάδας την έναρξη λειτουργίας των Επιτροπών Ασύλου που συστάθηκαν, προκειμένου να εξετάσουν τις 46.435 αιτήσεις που εκκρεμούν σε β΄ βαθμό εδώ και χρόνια... Ολοι ελπίζουν ότι οι επιτροπές θα αρχίσουν να εξετάζουν αιτούντες στις αρχές της εβδομάδας. Την ίδια στιγμή, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο εβδομάδες να εξετάζουν κάποιες από τις 5.929 αιτήσεις που εκκρεμούν σε α΄ βαθμό. Ομως οι συγκεκριμένες επιτροπές δεν έχουν επιλύσει σοβαρά προβλήματα, όπως έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού και διερμηνέων. Γι’ αυτό και παραπέμπουν αιτούντες για σύνταξη του φακέλου τους στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (!). Μια ΜΚΟ με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. «Εμείς δεν μπορούμε να είμαστε το δεκανίκι της Πέτρου Ράλλη», λέει ο συντονιστής της νομικής υπηρεσίας της, κ. Σπ. Κουλοχέρης. «Η δημόσια αρχή θα έπρεπε να έχει διερμηνείς και προσωπικό που να ασχολείται με τη διεκπεραίωση των υποθέσεων των ανθρώπων αυτών». Πέρα από τους φακέλους που έχει αρχίσει να εξετάζει, η Π. Ράλλη δέχεται επιπλέον μόνο 15 αιτήματα την εβδομάδα από μεμονωμένους αιτούντες - αριθμός ελάχιστος μπροστά στους 6.000 περίπου Αφγανούς, 1.500 Σομαλούς, 700 Σουδανούς, κάποιες εκατοντάδες Ιρακινούς και Ιρανούς. Το 2010 η υπηρεσία δεχόταν 20 αιτήματα εβδομαδιαίως, πέρα από τα παραπεμπτικά που έστελναν οι ΜΚΟ. Πώς μαζεύθηκαν 10.000 αιτήματα και μάλιστα από εθνικότητες που δεν ανήκουν σε ομάδες δυνάμει προσφύγων; Η απάντηση είναι απλή: «Οσο κλείνουν οι πόρτες της Π. Ράλλη, τόσο αυξάνεται η εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων».
Κατά τα άλλα, Αφγανοί, αιτούντες πολιτικό άσυλο, συνεχίζουν απεργία πείνας με ραμμένα στόματα στα Προπύλαια. Οι χώροι κράτησης στον Εβρο, συνιστούν έναν ζωντανό εφιάλτη. Μέχρι και επίσημη επιστολή στον πρωθυπουργό στάλθηκε για το θέμα. Οι αναφορές μιλούν για άνδρες, γυναίκες και παιδιά που διαβιούν όλοι μαζί σε βρόμικα κελιά (έχουν καταγγελθεί βιασμοί γυναικών μέσα σε αυτά). Ασυνόδευτα ανήλικα δεν καταγράφονται, ούτε αναλαμβάνει την επιμέλειά τους ο αρμόδιος εισαγγελέας, όπως θα όφειλε. Δικηγόροι παρατηρητές εξειδικευμένων οργανώσεων σε αναφορές τους αμφισβητούν τη δυνατότητα των διερμηνέων του Φρόντεξ να ταυτοποιήσουν ορθώς τη χώρα προέλευσης αλλοδαπών. Αναφέρονται περιπτώσεις Αφγανών που κρίθηκαν Τούρκοι και Αφρικανών που χαρακτηρίστηκαν Νιγηριανοί. Ομως, την 21η Ιανουαρίου στο ΕΔΔΑ δεν καταδικάσθηκε μόνο η Ελλάδα. Καταδικάσθηκε και το Βέλγιο -και στο πρόσωπό του όλα τα ευρωπαϊκά κράτη-που αδιαφορούν όλο και περισσότερο για τους πρόσφυγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου