Νεκρός εντοπίστηκε ο κροκόδειλος του φράγματος των Ποταμών, στο Ρέθυμνο. Ο Σήφης, όπως τον είχαν βαφτίσει οι ντόπιοι, δεν άντεξε το...
κρύο που επικρατούσε στην περιοχή και δεν κατάφερε να επιβιώσει.
Το φουκαρά το Σήφη. Δεν άντεξε το χειμώνα και πέθανε. Τη γλύτωσε από τους κυνηγούς, από τους δημοσιογράφους, και πήγε από το κρύο. Α ρε Σήφη, σε καταλαβαίνω. Κι εμείς στην πολυκατοικία ξεπαγιάσαμε για άλλη μια χρονιά. Που λεφτά για πετρέλαιο. Θα μας λείψεις. Εσύ ήσουν εντάξει ερπετό, δεν πείραζες κανένα.
Όχι σαν τα άλλα ερπετά, τους δανειστές, που μας κυνηγάνε, να μας καταβροχθίσουν. Αυτά είναι θηρία. Θηρία ανήμερα. Παμφάγα, δηλητηριώδη και το χειρότερο; Με Βουλιμία. Τρώνε τόσα που λες "τώρα θα σκάσουν, να γλυτώσουμε". Αμ δε! Το μόνο που κάνει το πολύ φαί είναι να τους ανοίγει περισσότερο την όρεξη. Κι όλο ζητάνε. Όσα και να τους δώσεις δε χορταίνουν ποτέ, μάλλον κακομαθαίνουν.
Κρίμα βρε Σήφη, θα ήσουν πολύ χρήσιμος. Να σου δίναμε κανένα πολιτικό για επιδόρπιο. Αλλά μάλλον δεν θα τον έτρωγες, αυτοί δεν τρώγονται με τίποτα. Αντίθετα μας έχουν φάει τη ζωή. Περιδρόμιασαν από μισθούς και συντάξεις μέχρι δημόσια έργα και ταμεία. Το αγαπημένο τους φαί είναι οι προμήθειες όπλων. Που να ξέρεις εσύ, πλάσμα της φύσης, από τέτοια. Βλέπεις εξαφανίσαμε τα λιοντάρια, τις αρκούδες, τους λύκους, κι αφήσαμε τα χειρότερα αρπακτικά: Τους πλούσιους. Βλακεία μας. Αυτούς και τους πολιτικούς δεν έπρεπε να τους αφήσουμε, γιατί με τα ζώα βρίσκεις κάποια άκρη. Με τα ζωντόβολα όχι.
Στη ζούγκλα τα πράγματα είναι απλά. Κυνηγάς για να φας και τρέχεις για να μη σε φάνε. Αν δεν προσπαθήσεις, φαί δεν έχει, ούτε για σένα, ούτε για τα μικρά. Ισχύει το ίδιο για όλους. Αν πάλι δεν μπορείς να τρέξεις έγινες το επόμενο γεύμα κάποιου αρπακτικού.
Στους ανθρώπους τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και απείρως χειρότερα. Τρώμε το είδος μας. Κανίβαλοι. Όχι πάντα κυριολεκτικά, αλλά εξοντώνουμε συστηματικά τους συνανθρώπους μας. Έπειτα πολύ σπάνια σκοτώνουμε για επιβίωση. Σκοτώνουμε συνήθως από ανοησία. Από πάθος, από απροσεξία, από φανατισμό, φασισμό, ιμπεριαλισμό, ότι θες. Κυρίως όμως για το χρήμα. Κάνουμε πολέμους, αφανίζουμε εκατομμύρια αθώους, για να κερδίσουν ελάχιστα καθάρματα λεφτά κι εξουσία. Για να κάνουν νέους πολέμους, νέες σφαγές. Εσείς στη ζούγκλα δεν έχετε αυτή την κατάρα του πολιτισμού. Ευτυχώς.
Σήφη, σημασία έχει, ότι έζησες ελεύθερος. Όχι αξιοθέατο σε κάποιο κλουβί. Γι αυτό άξιζε κάθε δυσκολία, ότι και να πουν. Βλέπεις, πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι, είναι σε κλουβιά, και γι αυτό είναι δυστυχισμένοι. Εσύ φίλε κατόρθωσες κάτι πολύ σπουδαίο. Έζησες όπως ήθελες...
mitsos175
tsak-giorgis.blogspot.gr
κρύο που επικρατούσε στην περιοχή και δεν κατάφερε να επιβιώσει.
Το φουκαρά το Σήφη. Δεν άντεξε το χειμώνα και πέθανε. Τη γλύτωσε από τους κυνηγούς, από τους δημοσιογράφους, και πήγε από το κρύο. Α ρε Σήφη, σε καταλαβαίνω. Κι εμείς στην πολυκατοικία ξεπαγιάσαμε για άλλη μια χρονιά. Που λεφτά για πετρέλαιο. Θα μας λείψεις. Εσύ ήσουν εντάξει ερπετό, δεν πείραζες κανένα.
Όχι σαν τα άλλα ερπετά, τους δανειστές, που μας κυνηγάνε, να μας καταβροχθίσουν. Αυτά είναι θηρία. Θηρία ανήμερα. Παμφάγα, δηλητηριώδη και το χειρότερο; Με Βουλιμία. Τρώνε τόσα που λες "τώρα θα σκάσουν, να γλυτώσουμε". Αμ δε! Το μόνο που κάνει το πολύ φαί είναι να τους ανοίγει περισσότερο την όρεξη. Κι όλο ζητάνε. Όσα και να τους δώσεις δε χορταίνουν ποτέ, μάλλον κακομαθαίνουν.
Κρίμα βρε Σήφη, θα ήσουν πολύ χρήσιμος. Να σου δίναμε κανένα πολιτικό για επιδόρπιο. Αλλά μάλλον δεν θα τον έτρωγες, αυτοί δεν τρώγονται με τίποτα. Αντίθετα μας έχουν φάει τη ζωή. Περιδρόμιασαν από μισθούς και συντάξεις μέχρι δημόσια έργα και ταμεία. Το αγαπημένο τους φαί είναι οι προμήθειες όπλων. Που να ξέρεις εσύ, πλάσμα της φύσης, από τέτοια. Βλέπεις εξαφανίσαμε τα λιοντάρια, τις αρκούδες, τους λύκους, κι αφήσαμε τα χειρότερα αρπακτικά: Τους πλούσιους. Βλακεία μας. Αυτούς και τους πολιτικούς δεν έπρεπε να τους αφήσουμε, γιατί με τα ζώα βρίσκεις κάποια άκρη. Με τα ζωντόβολα όχι.
Στη ζούγκλα τα πράγματα είναι απλά. Κυνηγάς για να φας και τρέχεις για να μη σε φάνε. Αν δεν προσπαθήσεις, φαί δεν έχει, ούτε για σένα, ούτε για τα μικρά. Ισχύει το ίδιο για όλους. Αν πάλι δεν μπορείς να τρέξεις έγινες το επόμενο γεύμα κάποιου αρπακτικού.
Στους ανθρώπους τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και απείρως χειρότερα. Τρώμε το είδος μας. Κανίβαλοι. Όχι πάντα κυριολεκτικά, αλλά εξοντώνουμε συστηματικά τους συνανθρώπους μας. Έπειτα πολύ σπάνια σκοτώνουμε για επιβίωση. Σκοτώνουμε συνήθως από ανοησία. Από πάθος, από απροσεξία, από φανατισμό, φασισμό, ιμπεριαλισμό, ότι θες. Κυρίως όμως για το χρήμα. Κάνουμε πολέμους, αφανίζουμε εκατομμύρια αθώους, για να κερδίσουν ελάχιστα καθάρματα λεφτά κι εξουσία. Για να κάνουν νέους πολέμους, νέες σφαγές. Εσείς στη ζούγκλα δεν έχετε αυτή την κατάρα του πολιτισμού. Ευτυχώς.
Σήφη, σημασία έχει, ότι έζησες ελεύθερος. Όχι αξιοθέατο σε κάποιο κλουβί. Γι αυτό άξιζε κάθε δυσκολία, ότι και να πουν. Βλέπεις, πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι, είναι σε κλουβιά, και γι αυτό είναι δυστυχισμένοι. Εσύ φίλε κατόρθωσες κάτι πολύ σπουδαίο. Έζησες όπως ήθελες...
mitsos175
tsak-giorgis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου