Ρεπορτάζ : Ειρήνη Δ. Καρανασοπούλου (από ΤΑ ΝΕΑ)
Ολιγόλεπτη κλειστή σύσκεψη των «τεσσάρων ισχυρών» της ευρωζώνης προκάλεσε η τοποθέτηση του Γιώργου Παπανδρέου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Πέμπτη το βράδυ, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν υπήρξε η δέσμευση της ελληνικής πλευράς για άμεση... μείωση των δαπανών και του κόστους του Δημοσίου- τουλάχιστον έτσι όπως την προσδοκούσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ και οι ηγέτες του γαλλογερμανικού άξονα Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί συμφώνησαν πως θα ήταν επικίνδυνο να συνεχιστούν οι πολιτικές πιέσεις προς την Ελλάδα για άμεση εξυγίανση των δημοσιονομικών της. Και αυτό για τρεις λόγους: α) θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιδράσεις στην ισχύ και τη σταθερότητα του ευρώ, β) θα μπορούσε να προκληθεί ντόμινο και σε άλλες χώρες με αδύναμα δημοσιονομικά, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία- κάτι τέτοιο θα ανέβαζε και τα δικά τους επιτόκια δανεισμού (spreads) και θα προκαλούσε γενικευμένη κρίση στην ευρωζώνη- και γ) μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου, οπότε θα επισημοποιηθεί η είσοδος της Ελλάδας στην τρίτη φάση της επιτήρησης, δεν θα είναι ακόμη σαφές ποια ακριβώς θα είναι η εξουσία της Ένωσης, ποιο θεσμικό της όργανο θα την επιβάλει, αν αυτή θα φτάνει μέχρι του σημείου της επιβολής μέτρων κ.ά.
Κατόπιν αυτού, επελέγησαν οι χαμηλοί τόνοι έναντι του κ. Παπανδρέου- με εξαίρεση ενδεχομένως τον κ. Σαρκοζί, που επέμεινε σε δηλώσεις του στη γραμμή της ανάγκης να ληφθούν «σκληρά μέτρα» από την Αθήνα.
Ολιγόλεπτη κλειστή σύσκεψη των «τεσσάρων ισχυρών» της ευρωζώνης προκάλεσε η τοποθέτηση του Γιώργου Παπανδρέου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Πέμπτη το βράδυ, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν υπήρξε η δέσμευση της ελληνικής πλευράς για άμεση... μείωση των δαπανών και του κόστους του Δημοσίου- τουλάχιστον έτσι όπως την προσδοκούσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο, ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ και οι ηγέτες του γαλλογερμανικού άξονα Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί συμφώνησαν πως θα ήταν επικίνδυνο να συνεχιστούν οι πολιτικές πιέσεις προς την Ελλάδα για άμεση εξυγίανση των δημοσιονομικών της. Και αυτό για τρεις λόγους: α) θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιδράσεις στην ισχύ και τη σταθερότητα του ευρώ, β) θα μπορούσε να προκληθεί ντόμινο και σε άλλες χώρες με αδύναμα δημοσιονομικά, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία- κάτι τέτοιο θα ανέβαζε και τα δικά τους επιτόκια δανεισμού (spreads) και θα προκαλούσε γενικευμένη κρίση στην ευρωζώνη- και γ) μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου, οπότε θα επισημοποιηθεί η είσοδος της Ελλάδας στην τρίτη φάση της επιτήρησης, δεν θα είναι ακόμη σαφές ποια ακριβώς θα είναι η εξουσία της Ένωσης, ποιο θεσμικό της όργανο θα την επιβάλει, αν αυτή θα φτάνει μέχρι του σημείου της επιβολής μέτρων κ.ά.
Κατόπιν αυτού, επελέγησαν οι χαμηλοί τόνοι έναντι του κ. Παπανδρέου- με εξαίρεση ενδεχομένως τον κ. Σαρκοζί, που επέμεινε σε δηλώσεις του στη γραμμή της ανάγκης να ληφθούν «σκληρά μέτρα» από την Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου