(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Η συνεχιζόμενη (για 7ο συνεχόμενο μήνα) μείωση της εκλογικής απήχησης του κυβερνώντος κόμματος (-0,5%, σε σύγκριση με τον Ιανουάριο) περιπλέκει ώς ένα βαθμό το πολιτικό σκηνικό. Και τούτο, παρά τη διατήρηση ακόμη σημαντικού προβαδίσματος υπέρ του...
που καταγράφεται, με βάση την εκτίμηση της εκλογικής επιρροής του.
Οπως έχει εξηγηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, χωρίς ωστόσο να γίνεται αντιληπτό από μεγάλο τμήμα του στρώματος των κομματικών αξιωματούχων και των πολιτικών αναλυτών, λόγω του ισχύοντος εκλογικού νόμου δεν έχει σημασία η διαφορά πρώτου / δεύτερου κόμματος, αλλά το ποιο κόμμα προηγείται (έστω κατά 1 ψήφο) και, βεβαίως, το ίδιο το ποσοστό του προπορευομένου κόμματος, διότι αυτό κρίνει την εξασφάλιση της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας. (Ρόλο παίζει επίσης και το ποσοστό των μικρών κομμάτων που παραμένουν εκτός Βουλής. Αυτή η παράμετρος θα έχει αυξημένη σημασία στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.)
Επομένως, με βάση την προβλεπόμενη από το Βαρόμετρο εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ (38%) και ανεξάρτητα από την υφιστάμενη «ψαλίδα» (υπολογίζεται σήμερα σε 7,5 μονάδες), η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που θα προέκυπτε δυνητικά στην περίπτωση πρόωρων εκλογών, θα ήταν μάλλον ισχνή (π.χ. της τάξης των 153 εδρών). Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η περίπτωση να επαναληφθεί ευρεία πλειοψηφία, αντίστοιχη με εκείνη των εκλογών του 2009, παραμένει σήμερα ένα ελάχιστα πιθανό ενδεχόμενο.
Σε συνθήκες διογκούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας και πολλαπλασιασμού των φαινομένων της κοινωνικής ανυπακοής, μια παρόμοια εξέλιξη μάλλον δεν θα αποσαφήνιζε το πολιτικό τοπίο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη ότι οι απώλειες του ΠΑΣΟΚ παραμένουν τον τρέχοντα μήνα περισσότερο «ενδοπαραταξιακές», προς όφελος κυρίως των Οικολόγων (3%) και της Δημοκρατικής Αριστεράς (2,5%).
Η σταδιακή ανάκαμψη της μείζονος αντιπολίτευσης, της οποίας η έναρξη τοποθετείται στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου είναι συνεχής. Συντελείται, ωστόσο, με ρυθμούς μικρότερους από εκείνους που ενδεχομένως επιθυμεί η ίδια, η οποία παράλληλα αντιμετωπίζει και οξύτερες συνθήκες αμφίπλευρου κομματικού ανταγωνισμού (ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ). Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, η εκλογική επιρροή της παραμένει κατά τον τρέχοντα μήνα σχετικά καθηλωμένη (30,5%).
Η παρούσα μέτρηση αποτελεί σαφή ένδειξη ότι η μετατόπιση της πολιτικής ατζέντας που επιχειρείται, με την ανάδειξη του μεταναστευτικού ζητήματος, έχει ήδη κάνει αισθητή την επίδρασή της στην πολιτική σκηνή. Η συντηρητικοποίηση του εκλογικού σώματος και η ιδεολογική πόλωση που ενισχύονται εκδηλώνονται σε δύο αντιθετικές κατευθύνσεις: Τόσο στο επίπεδο της εικόνας των πολιτικών αρχηγών και της εικόνας των κομμάτων, όσο και στο επίπεδο της εκλογικής επιρροής, αφενός ενισχύεται ο ΛΑΟΣ και αφετέρου, αποδυναμώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η νέα στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται σε (μηνιαίες) απώλειες της τάξης του -6% στη δημοτικότητα του Α. Τσίπρα, -7% στη δημοτικότητα του κόμματος και -1,5% στην πρόθεση ψήφου. Από την άλλη πλευρά, με βάση τον δείκτη καλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, ο ΛΑΟΣ συνεχίζει και αυτόν τον μήνα να παραμένει στην πρώτη θέση, με ποσοστό 22%, υποσκελίζοντας όχι μόνον το ΚΚΕ (18%), αλλά και τη Ν.Δ. (επίσης 18%).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου