Ένας άνθρωπος για τις γρήγορες αποφάσεις

newpost.gr

Το ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είναι σε θέση να παίρνει γρήγορα αποφάσεις το γνώριζαν όσοι τον είχαν ζήσει από κοντά στην ολυμπιακή προετοιμασία, αλλά και στη σύντομη θητεία του ως υπουργός Ανάπτυξης. Τις τελευταίες δέκα μέρες το κατάλαβε και ο Γιώργος Παπανδρέου, σε δύο μάλιστα περιπτώσεις.

Την πρώτη, πριν από δέκα μέρες, όταν ο υπουργός Οικονομικών του ανακοίνωσε ότι θα μιλήσει δημόσια για ελεγχόμενη χρεοκοπία για να προετοιμάσει την κοινή γνώμη, κάτι που έκανε αμέσως μόλις επέστρεψε από το Γιούρογκρουπ. Τότε όλοι έσπευσαν να πουν ότι ο Βενιζέλος βιάστηκε πάλι, οι υπουργοί πήραν αποστάσεις και το Μαξίμου που δεν αντέχει καθόλου τα δυσάρεστα, καμώθηκε το προβληματισμένο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος μάλιστα μίλησε για «κόκκινες γραμμές».

Σημασία είχε εν τέλει, ότι η ελληνική κοινή γνώμη ήξερε πολύ καλά τι της ερχόταν και δεν αιφνιδιάστηκε ούτε έπεσε σε πανικό, όπως σίγουρα θα συνέβαινε αν είχε επικρατήσει η άποψη των ουκ ολίγων συνεργατών του Πρωθυπουργού που δεν ήθελαν να ακουστεί η λέξη χρεοκοπία ως το τέλος.

Την δεύτερη φορά ο Παπανδρέου την έζησε από πρώτο χέρι στη διάρκεια της συνόδου Κορυφής.

Όπως όλοι γνωρίζουν, η διαπραγμάτευση στη διάρκεια της Συνόδου ήταν καλά προετοιμασμένη. Ο Πρωθυπουργός είχε τις τρεις ομάδες υποστήριξης, την ομάδα των πολιτικών (Βενιζέλος, Ξενογιανακοπούλου, Μόσιαλος που βρισκόταν στις Βρυξέλλες), των εμπειρογνωμόνων υπό τον κ. Φ. Σαχινίδη που βρισκόταν στην Αθήνα και των ξένων συμβούλων Τζότζεφ Στίγκλιτς, Τζέφρι Σακς και Ρίτσαρντ Πάρκερ επίσης στην Αθήνα. Ο ίδιος ο κ. Μόσιαλος επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο λέγοντας στη ΝΕΤ: «Σαφέστατα, υπήρχαν ομάδες και στις Βρυξέλλες με την ομάδα των τεχνοκρατών και των τεχνικών συμβούλων, αλλά και στην Αθήνα υπήρχαν δύο ομάδες. Αλλά και η πολιτική διαδικασία με τους υπουργούς και πρώτα και κύρια με τον Πρωθυπουργό. Και υπήρχε συνεχής επικοινωνία, γιατί επεξεργαζόμασταν και τα σενάρια των επιτοκίων για τις ιδιωτικές τράπεζες».

Συνεχής επικοινωνία στη διάρκεια της συνόδου Κορυφής δεν υπήρχε, στην πραγματικότητα ο κ. Παπανδρέου ζήτησε δύο διαλλείματα, για να βγει έξω και να συζητήσει με το επιτελείο του τις προτάσεις των εταίρων. Αυτά αφορούσαν στα προσχέδια τρία και τέσσερα, το πρώτο ήταν η πρόταση Μέρκελ-Σαρκοζί-Τρισέ και το είχε συζητήσει η ελληνική αντιπροσωπεία νωρίς το πρωί, το δεύτερο το πήρε στα χέρια της μετά τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με την κ. Μέρκελ. Το πρώτο διάλλειμα ήταν το μεγαλύτερο, το τρίτο προσχέδιο εξετάστηκε από τις δύο ομάδες εμπειρογνωμόνων και συμφωνήθηκαν στις Βρυξέλλες οι απαραίτητες αλλαγές και ο Πρωθυπουργός ξαναγύρισε στην αίθουσα να το διαπραγματευτεί. Στο δεύτερο διάλλειμα, το προσχέδιο στάλθηκε πάλι στην Αθήνα, όπου ο κ. Σαχινίδης έδωσε σχεδόν αμέσως πράσινο φως. Δεν είχαν περάσει ούτε τρία λεπτά που ο Παπανδρέου ήταν έξω από την αίθουσα και τον αναζήτησε ο Βενιζέλος: «εντάξει είναι, το παίρνουμε» του είπε.

Ο Παπανδρέου στριμώχτηκε. Είναι γνωστό ότι δυσκολεύεται την ώρα τις απόφασης: «είμαστε σίγουροι;» Ο Βενιζέλος όμως ήταν κατηγορηματικός: «εντάξει είναι, πήγαινε μέσα και πες το ναι!» Ο Παπανδρέου είχε επιφυλάξεις: «Μήπως πρέπει να το ξαναδούμε;» Ο Βενιζέλος επέμενε. Τελικά ο Πρωθυπουργός ξαναμπήκε στην αίθουσα και αποδέχτηκε το σχέδιο. Ήταν αναστατωμένος, πιθανότατα λιγότερο από την ίδια απόφαση και περισσότερο από την απορία, πως είναι δυνατόν να παίρνει αποφάσεις μέσα σε τρία λεπτά.