Θα αναδείξουμε πολιτικές ισχυρής διαπραγμάτευσης

«Επραξα όπως μου επέβαλε η συνείδησή μου, αναζήτησα συντρόφους με κοινές καταβολές, εμπειρίες και ιδεολογικά χαρακτηριστικά» απαντά ο γνωστός Βολιώτης δικηγόρος Γιάννης Βλάχος στο ερώτημα τι τον ώθησε να θέσει υποψηφιότητα με την Κοινωνική Συμφωνία και τη Λούκα Κατσέλη. Εξηγώντας ο ίδιος στη συνέντευξή του στον «Ταχυδρόμο» τους λόγους για τους οποίος εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ, λέει ότι «το ΠΑΣΟΚ έφυγε από το ραντεβού και εγκατέλειψε το λαό στην πλέον δύσκολη στιγμή της νεότερης ιστορίας του».Ο Γιάννης Βλάχος τονίζει ότι η Κοινωνική Συμφωνία θα προωθήσει αξιόπιστες λύσεις για την έξοδο της χώρας από τη κρίση, βασισμένες στη παραγωγική αναδιάρθρωση και στην κοινωνική συνοχή, ενώ τονίζει ότι είναι απαραίτητο να κινηθούν διαδικασίες για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα.Ο ίδιος, τέλος, υπογραμμίζει ότι στους συντοπίτες του, Βολιώτες και Πηλιορείτες, οφείλει και την απόφασή του να στρατευθεί στην Κοινωνική Συμφωνία, μετά τη στήριξη που του έδωσαν στις προηγούμενες εκλογές. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ Κύριε Βλάχο, η επιλογή σας να «αποχαιρετήσετε» το ΠΑΣΟΚ και να ενταχθείτε την Κοινωνική Συμφωνία αποτέλεσε για πολλούς έκπληξη. Ήταν επιλογή ζωής μετά από μία μεγάλη πορεία μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Ηταν κίνηση επιβεβλημένη από τις πολιτικές αρχές μου και τις αξίες που πρεσβεύω από το 1974 που πρωτοεντάχθηκα στο Κίνημα. Το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ. δυστυχώς ελάχιστη σχέση έχει με το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου και τις ιδρυτικές και καταστατικές αρχές της 3ης του Σεπτέμβρη. Μέσα από μία σειρά εκφυλιστικών διαδικασιών μεταλλάχθηκε από ένα δημοκρατικό σοσιαλιστικό κόμμα εξουσίας σε ένα νεοφιλελεύθερο εξουσιαστικό μόρφωμα. Αυτή τη στιγμή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει ιδεολογικά ερείσματα, επομένως δε μπορεί και να ασκήσει πολιτική. Ο ρόλος του περιορίζεται στην εξουσιαστική διαχείριση και επιβολή των επαχθέστατων για το λαό μας όρων των μνημονίων. Ακύρωσε το συμβόλαιο με το λαό για να τηρήσει τις συμφωνίες με τη τρόικα. Έφυγε από το ραντεβού και εγκατέλειψε το λαό στην πλέον δύσκολη στιγμή της νεότερης ιστορίας του. Προσωπικά υπηρέτησα με σταθερότητα τις αξίες του κεντροαριστερού χώρου, πρωτίστως μέσα από την επαγγελματική μου δραστηριότητα, χωρίς ποτέ να επιδιώξω κανένα κομματικό ή κρατικό αξίωμα και χωρίς να αποκομίσω το παραμικρό όφελος. Όσο ισχυροί κι αν είναι οι συναισθηματικοί δεσμοί μου με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το κόμμα δεν μπορεί να με σύρει από το μανίκι και να με υποχρεώσει να υπερασπίζομαι πολιτικές στις οποίες δεν πιστεύω. Αν έμενα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα πρόδιδα τους φίλους, τους συντρόφους, τους πολίτες που με τίμησαν στο παρελθόν με την ψήφο τους και κυρίως τον εαυτό μου. Έπραξα όπως μου επέβαλε η συνείδησή μου, αναζήτησα συντρόφους με κοινές καταβολές, εμπειρίες και ιδεολογικά χαρακτηριστικά και συγκροτήσαμε τη Κοινωνική Συμφωνία. Δεν είχα το παραμικρό δίλημμα σχετικά με την απόφασή μου αυτή, για την οποία είμαι υπερήφανος. Το πολιτικό σύστημα είναι κατακερματισμένο. Η παρουσία της Κοινωνικής Συμφωνίας τι καινούργιο επαγγέλλεται; Εξασθενημένη σημαντικά και στο εσωτερικό της και στη διεθνή θέση της, η χώρα συνεχίζει να περιδινίζεται σε ένα άκρως ασταθές διεθνές περιβάλλον, και κανείς δε μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τις εξελίξεις. Δεν υπάρχουν λοιπόν ολοκληρωμένες και απόλυτες λύσεις και μόνον επίδοξοι λαοπλάνοι και πολιτικοί αγύρτες μοιράζουν τέτοιου είδους υποσχέσεις. Ενώ όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κάποιος τη μαγική λύση για την έξοδο της χώρας από τη κρίση, είναι απολύτως βέβαιο, ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να ξεπεραστούν, γιατί διαφορετικά θα καταρρεύσουμε ως κράτος και ως κοινωνία. Η Κοινωνική Συμφωνία διεκδικεί την είσοδό της στη Βουλή για να υπάρξει μια δυνατή φωνή στο μονόδρομο της ύφεσης και της φτώχειας και στη νέα επιδρομή που έρχεται σε μισθούς και συντάξεις. Για να αναδειχθούν πολιτικές ισχυρής διαπραγμάτευσης στην Ευρώπη, χωρίς φοβικά σύνδρομα και εκβιαστικά διλήμματα. Η Κοινωνική Συμφωνία θα προωθήσει αξιόπιστες λύσεις για την έξοδο της χώρας από τη κρίση, βασισμένες στη παραγωγική αναδιάρθρωση και στη κοινωνική συνοχή μακριά από την αδιέξοδη λογική της μονόπλευρής λιτότητας. Κυρίως όμως η παρουσία της στο πολιτικό σκηνικό θα δράσει ως καταλύτης για την ανασύνταξη των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και για τη δημιουργία ενός νέου προοδευτικού κυβερνητικού συνασπισμού. Η πολιτική πλατφόρμα του κόμματός σας βασίζεται κυρίως στην ανάγκη για ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της Οικονομίας που θα είναι απέναντι στο μνημόνιο. Πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο; Η Κοινωνική Συμφωνία δεσμεύεται ότι δεν θα επιτρέψει να εξαθλιωθεί ο ελληνικός λαός προκειμένου να πληρωθούν τα χρέη που δημιούργησαν άφρονες πολιτικές, ντόπιοι ληστές και διεθνείς τοκογλύφοι. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ανασυγκρότηση της Οικονομίας υιοθετεί την αρχή ότι πρώτιστο καθήκον είναι η ευημερία του λαού και όχι των δανειστών. Η βιωσιμότητα του χρέους, η έξοδος από την κρίση και την υπερχρέωση και η σωτηρία της πατρίδας θα διασφαλισθούν μόνο μέσα από ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας, που μπορούν να επιτευχθούν μέσα στην Ευρωζώνη σε καθεστώς νομισματικής σταθερότητας και εθνικής ασφάλειας. Στον πυρήνα του Εθνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης τοποθετείται συγκεκριμένη πολιτική εθνικών ισοδυνάμων, που θα αντισταθμίσουν την υφεσιακή και ανορθολογική πολιτική του Μνημονίου προς μία κατεύθυνση περισσότερο αναπτυξιακή και κοινωνικά δίκαιη. Λένε πολλοί ότι η Ελλάδα με τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα δεν έχει μέλλον εκτός Μνημονίου και άρχισαν ήδη να παρεμβαίνουν ακόμη και οι εταίροι μας εν όψει εκλογών…Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η Ελλάδα έχει μέλλον εκτός Μνημονίου, γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι ελληνικός λαός δεν έχει κανένα μέλλον με τα μέτρα που εφαρμόζονται και αποδεικνύονται εκτός από κοινωνικώς ανάλγητα και αναποτελεσματικά. Η εμμονή του Δ.Ν.Τ. και της συντηρητικής Ευρώπης σε ακραίες νεοφιλελεύθερες ιδέες για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, βύθισε την ελληνική οικονομία σε βαθιά ύφεση, διόγκωσε την ανεργία και τις κοινωνικές ανισότητες και οδήγησε σε αδυναμία του συστήματος να ανταποκριθεί στις επιπτώσεις της κρίσεις. Το χρέος της χώρας είναι μία πραγματικότητα και η αποπληρωμή του είναι μία διεθνής υποχρέωσή της, την οποία ο ελληνικός λαός, που δε συγκροτεί έθνος μπαταχτσήδων, όπως κάποιοι αδιάντροπα ισχυρίζονται, δεν αρνείται εν γένει. Όμως αν και αποδεχόμαστε ότι είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να ζήσουμε με αυτό, δεν σκοπεύουμε και να πεθάνουμε για το Μνημόνιο. Αντί οι εταίροι μας στην Ευρώπη να παρεμβαίνουν απαραδέκτως στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας, οφείλουν να αποτινάξουν την ιδεοληψία του νεοφιλελευθερισμού και να εργασθούν εποικοδομητικά με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας, ώστε να βρεθεί μία βιώσιμη και κοινωνικά αποδεκτή λύση για το χρέος της χώρας. Πώς απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι και η Λούκα Κατσέλη ανήκε στους υπουργούς που αποφάσισαν και τελικά η χώρα μας οδηγήθηκε στο ΔΝΤ και την τρόικα; Η Λούκα Κατσέλη είχε από την αρχή εκφράσει στο υπουργικό συμβούλιο της Κυβέρνησης Παπανδρέου τις επιφυλάξεις της για τη πρόσκληση στην Ελλάδα του Δ.Ν.Τ., όπως είχε εκφράσει και σοβαρές αντιρρήσεις σε πολλά από τα μέτρα του πρώτου Μνημονίου. Όμως εκείνη την εποχή και με δεδομένη τη πλήρη ασάφεια ως προς τις διαθέσεις των δανειστών μας και τις κινήσεις των διεθνών κερδοσκόπων, με ένα κόστος δανεισμού που ανέβαινε ιλιγγιωδώς κάθε μέρα και με την απειλή της άμεσης πτώχευσης της χώρας, η κυβέρνηση Παπανδρέου και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποφάσισαν σύσσωμοι να στηρίξουν τη βασική επιλογή του Δ.Ν.Τ. Όσον αφορά όμως στα επιμέρους μέτρα που στη συνέχεια μας επέβαλε η τρόικα, η Λούκα Κατσέλη, μία προσωπικότητα διεθνούς αναγνώρισης και με άριστη γνώση της οικονομικής επιστήμης, έχοντας άποψη για την αναποτελεσματικότητά τους και τον κοινωνικά άδικο χαρακτήρα τους, είχε το θάρρος και τη δύναμη να αντισταθεί στην υιοθέτησή τους, γι` αυτό και υποχρεώθηκε αρχικώς να μετακινηθεί σε διαφορετικά Υπουργεία, μέχρι την ημέρα που αρνήθηκε την ψήφο της στο δεύτερο Μνημόνιο και βρέθηκε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας αρχικώς και εκτός κόμματος στη συνέχεια. Ας μη λησμονούμε πάντως ότι η Λούκα Κατσέλη υπήρξε η μοναδική υπουργός, η οποία επί ημερών τρόικας νομοθέτησε μέτρα ανακουφιστικά για το λαό και την οικονομία, όπως το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η απόφαση του Γιάννη Βλάχου να είναι υποψήφιος με την Κοινωνική Συμφωνία -και μάλιστα στη γενέτειρά του τη Μαγνησία- τι θέλει να καταδείξει και ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το διακύβευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης και σε τοπικό επίπεδο; Το Πήλιο είναι ο τόπος της καταγωγής μου και ο Βόλος είναι η πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και πολιτικοποιήθηκα. Η αγάπη και η εμπιστοσύνη που εισέπραξα από τους συντοπίτες μου κατά την πρώτη κάθοδό μου στην πολιτική, στις εκλογές του 2009, επιβεβαίωσαν και πολιτικά την αρχικώς συναισθηματική επιλογή μου. Στους συντοπίτες μου επίσης οφείλω και την απόφασή μου να στρατευθώ στην Κοινωνική Συμφωνία. Συνδέομαι με στενούς προσωπικούς και πολιτικούς δεσμούς με πολλούς Βολιώτες, που χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, από αγνό ενδιαφέρον για την πόλη και για την πατρίδα τους, έχουν προσφέρει αγώνες για την κοινωνία και την πόλη και αυτή την εποχή παρακολουθούν με αμηχανία το γερασμένο πολιτικό σύστημα να καταρρέει ροκανισμένο από τρωκτικά – καιροσκόπους, ενώ οι ίδιοι δεν αντιδρούν από αγανάκτηση και πικρία. Και επειδή γνωρίζω καλά ότι η ενεργοποίησή τους είναι αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα για να ξεπεράσει την κρίση, θέλω να τους παρακινήσω να μην εγκαταλείψουν τη πολιτική δράση τους, να έλθουν μαζί μας στη Κοινωνική Συμφωνία για να συγκροτήσουμε πάνω σε νέα και υγιή βάση την Κεντροαριστερά που έχει μακρά ιστορική παράδοση στη Μαγνησία και, αν με επιλέξουν, να μεταφέρω τη φωνή τους στη Βουλή. Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδαhttp://papaioannou