Αθήνα
Τους συναντάμε πια καθημερινά στους δρόμους. Κυκλοφορούν γύρω μας, στήνουν το δικό τους «σπιτικό» στο πεζοδρόμιο και ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή. Οι νεοάστεγοι αποτελούν πια μια πραγματικότητα στην Ελλάδα της κρίσης. Ποιοι είναι, όμως, αυτοί οι άνθρωποι, από πού προέρχονται, πώς ζουν, τι σκέφτονται; Σε αυτά τα ερωτήματα απαντά η έρευνα που διενήργησε η ΜΚΟ «Κλίμακα» για το προφίλ των αστέγων στην Ελλάδα του 2012.
Η έρευνα, που παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου στον ξενώνα της «Κλίμακας», πραγματοποιήθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 στην Αθήνα σε δείγμα 214 ατόμων και επιδιώκει τα καταγράψει τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των νεοαστέγων.
Το 88,2% όσων συμμετείχαν στην έρευνα είναι άνδρες και το 17,8% γυναίκες. Το 33% των σημερινών αστέγων είναι διαζευγμένοι, ενώ το 47,2% έχει παιδιά.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που έμειναν άστεγοι ασχολούνταν με επαγγέλματα που τα «χτύπησε» ιδιαίτερα η κρίση. Συγκεκριμένα, το 24,8% δούλευε σε τεχνικά επαγγέλματα και στον κατασκευαστικό τομέα. Το 22% εργάζονταν ως ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 18% ως ελεύθεροι επαγγελματίες και το 16% ως τουριστικοί υπάλληλοι.
Το 64,8% είναι άστεγοι λιγότερο από δύο χρόνια, ενώ οι περισσότεροι από τους μισούς κινούνται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Το 29,8% θεωρεί ότι βρίσκεται εκτός στέγης λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ το 17,3% λόγω ανεργίας.
Στο ερώτημα ποιος ευθύνεται για την κατάστασή τους, το 47,60% απαντά οι πολιτικοί και το 25,70% όλοι μας.
Το 63,8% των αστέγων που συμμετείχαν στην έρευνα κοιμάται μόνο σε υπαίθριο χώρο τον τελευταίο ένα χρόνο. Το 10,5% βρίσκει καταφύγιο στο αυτοκίνητο, ενώ το 14,3% έχει πάει τουλάχιστον μία φορά στο νοσοκομείο για να περάσει τη νύχτα του.
Για περισσότερους από τους μισούς (52,4%) η εξασφάλιση τροφής δεν αποτελεί καθημερινό πρόβλημα, ενώ αντίστοιχα δεν αποτελεί πρόβλημα για το 47,1% η ένδυση. Για το 41% πρόβλημα είναι η εύρεση χώρου για να κάνουν μπάνιο.
Ως σημαντικότερες ανάγκες κατατάσσουν τη στέγαση (85,6%), την ιατρική περίθαλψη (83,1%), την εργασία (76,5%) και τη φροντίδα υγιεινής (75%).
Οι μισοί από αυτούς ζουν με 0-20 ευρώ το μήνα, ενώ το 63,5% των οικογενειών είναι ενήμερες για την κατάσταση του άστεγου ατόμου και κατά 67,5% είναι εχθρικές ή αδιάφορες.
Το 45,2% δηλώνει ότι δεν έχει κανένα φίλο και το 18,1% έχει αποπειραθεί τουλάχιστον μία φορά να αυτοκτονήσει.
Ωστόσο, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αστέγων (79,8%) πιστεύει ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Σε ανοιχτή ερώτηση σχετικά με το τι πιστεύουν οι ίδιοι ότι πρέπει να γίνει, για να μη βρίσκονται οι άνθρωποι εκτός στέγης, το 71,7% απάντησε ότι θα πρέπει να υπάρξει κρατική πρόληψη.
Η υπεύθυνη του προγράμματος στήριξης αστέγων της «Κλίμακας», Άντα Αλαμάνου, τόνισε στη συνέντευξη Τύπου την ανάγκη πολιτικής βούλησης και θεσμών για την αντιμετώπιση του φαινόμενου των αστέγων.
«Δεν αρκεί, όμως, μόνο η κρατική μέριμνα. Χρειάζεται η συνεργασία όλων των φορέων και της κοινωνίας. Είναι σημαντικό να αλλάξουμε εμείς, να αλλάξει η κοινωνία. Πρέπει να είμαστε πιο ενημερωμένοι, πιο ευαισθητοποιημένοι. Πρέπει να καταφέρουμε να αλλάξουμε την εικόνα που έχει η κοινωνία για τους άστεγους».
Κική Μαργαρίτη
Η έρευνα, που παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου στον ξενώνα της «Κλίμακας», πραγματοποιήθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 στην Αθήνα σε δείγμα 214 ατόμων και επιδιώκει τα καταγράψει τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των νεοαστέγων.
Το 88,2% όσων συμμετείχαν στην έρευνα είναι άνδρες και το 17,8% γυναίκες. Το 33% των σημερινών αστέγων είναι διαζευγμένοι, ενώ το 47,2% έχει παιδιά.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων που έμειναν άστεγοι ασχολούνταν με επαγγέλματα που τα «χτύπησε» ιδιαίτερα η κρίση. Συγκεκριμένα, το 24,8% δούλευε σε τεχνικά επαγγέλματα και στον κατασκευαστικό τομέα. Το 22% εργάζονταν ως ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 18% ως ελεύθεροι επαγγελματίες και το 16% ως τουριστικοί υπάλληλοι.
Το 64,8% είναι άστεγοι λιγότερο από δύο χρόνια, ενώ οι περισσότεροι από τους μισούς κινούνται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Το 29,8% θεωρεί ότι βρίσκεται εκτός στέγης λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ το 17,3% λόγω ανεργίας.
Στο ερώτημα ποιος ευθύνεται για την κατάστασή τους, το 47,60% απαντά οι πολιτικοί και το 25,70% όλοι μας.
Το 63,8% των αστέγων που συμμετείχαν στην έρευνα κοιμάται μόνο σε υπαίθριο χώρο τον τελευταίο ένα χρόνο. Το 10,5% βρίσκει καταφύγιο στο αυτοκίνητο, ενώ το 14,3% έχει πάει τουλάχιστον μία φορά στο νοσοκομείο για να περάσει τη νύχτα του.
Για περισσότερους από τους μισούς (52,4%) η εξασφάλιση τροφής δεν αποτελεί καθημερινό πρόβλημα, ενώ αντίστοιχα δεν αποτελεί πρόβλημα για το 47,1% η ένδυση. Για το 41% πρόβλημα είναι η εύρεση χώρου για να κάνουν μπάνιο.
Ως σημαντικότερες ανάγκες κατατάσσουν τη στέγαση (85,6%), την ιατρική περίθαλψη (83,1%), την εργασία (76,5%) και τη φροντίδα υγιεινής (75%).
Οι μισοί από αυτούς ζουν με 0-20 ευρώ το μήνα, ενώ το 63,5% των οικογενειών είναι ενήμερες για την κατάσταση του άστεγου ατόμου και κατά 67,5% είναι εχθρικές ή αδιάφορες.
Το 45,2% δηλώνει ότι δεν έχει κανένα φίλο και το 18,1% έχει αποπειραθεί τουλάχιστον μία φορά να αυτοκτονήσει.
Ωστόσο, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αστέγων (79,8%) πιστεύει ότι η κατάσταση μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Σε ανοιχτή ερώτηση σχετικά με το τι πιστεύουν οι ίδιοι ότι πρέπει να γίνει, για να μη βρίσκονται οι άνθρωποι εκτός στέγης, το 71,7% απάντησε ότι θα πρέπει να υπάρξει κρατική πρόληψη.
Η υπεύθυνη του προγράμματος στήριξης αστέγων της «Κλίμακας», Άντα Αλαμάνου, τόνισε στη συνέντευξη Τύπου την ανάγκη πολιτικής βούλησης και θεσμών για την αντιμετώπιση του φαινόμενου των αστέγων.
«Δεν αρκεί, όμως, μόνο η κρατική μέριμνα. Χρειάζεται η συνεργασία όλων των φορέων και της κοινωνίας. Είναι σημαντικό να αλλάξουμε εμείς, να αλλάξει η κοινωνία. Πρέπει να είμαστε πιο ενημερωμένοι, πιο ευαισθητοποιημένοι. Πρέπει να καταφέρουμε να αλλάξουμε την εικόνα που έχει η κοινωνία για τους άστεγους».
Κική Μαργαρίτη
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου