Με τη συμπλήρωση μόλις μιας εβδομάδας από την ανάληψη των καθηκόντων τους, οι νέοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν ηχηρό τον βραχνά της εσωτερικής αντιπολίτευσης του κόμματος, ο οποίος θα ενταθεί αν επιλεγεί (όπως αναμένεται) κεντροδεξιός υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας του υπουργού Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο Δημήτρης Μπελαντής, μέλος της Κ.Π.Ε. του κόμματος, ζητά τη λήψη όλων των κυβερνητικών αποφάσεων από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο.
Ο συνταγματολόγος, στο επάγγελμα, με σημερινό άρθρο του με τίτλο «Μετά τις εκλογές: Κράτος, κόμμα, κίνημα», παρουσιάζει τις 7 συνιστώσες πλεύσης, που θα εξασφαλίσουν την πολιτική ανεξαρτησία του ΣΥΡΙΖΑ από το αστικό κράτος. Στο πλαίσιο αυτό, προαναγγέλλει, μεταξύ άλλων, «συμπολιτευόμενη-αντιπολίτευση», «κοινωνικά δίκτυα αντιεξουσίας», «επικοινωνιακά δίκτυα ελέγχου του κυβερνητικού έργου» και «συνεταιριστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».
Η ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει, ότι κανένα κόμμα που κυβερνά «και μάλιστα μαζί με αστούς συμμάχους, δεν είναι αλώβητο από την υποταγή του στην κυβερνητική λειτουργία και τελικά από την υποταγή του στη δομή του αστικού κρατικού μηχανισμού». Συνεπώς είναι επιβεβλημένη η κινητοποίηση των κινημάτων βάσης καθώς αν δεν υπάρξει η κινητοποίηση αυτή, «η φυσιολογική και εμμενής ροπή είναι η προσαρμογή προς την κυρίαρχη αστική γραμμή, η οποία σήμερα είναι αναμφισβήτητα ένας κρισιογόνος και κοινωνικά καταστροφικός νεοφιλελευθερισμός». Την πολιτική ανεξαρτησία της Κουμουνδούρου από το κράτος θα εξασφαλίσει η υιοθέτηση 7 βασικών συνιστωσών: «α) κράτημα του μέγιστου τμήματος του κόμματος εκτός του κρατικού μηχανισμού – επιλεκτική μόνο πολιτική και δευτερευόντως τεχνοκρατική στελέχωση σε θέσεις-κλειδιά, β) μαζική κινητοποίηση όχι μόνο στηρικτική αλλά και ελεγκτική του κυβερνητικού έργου – συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, γ) ανάδυση λαϊκών επιτροπών αγώνα και δράσης που θα συγκροτούν κοινωνικά κύτταρα αντιεξουσίας και εργατικού/κοινωνικού ελέγχου, δ) ανάπτυξη επικοινωνιακών δικτύων στήριξης αλλά και ελέγχου-κριτικής του κυβερνητικού έργου, ε) λήψη όλων των βασικών κυβερνητικών αποφάσεων από τα ανώτατα κομματικά όργανα (ΚΕ, Συνέδριο, Κομματικό Δημοψήφισμα κ.λπ.) και όχι από το υπουργικό συμβούλιο ή τον πρωθυπουργό, στ) δημιουργία κοινωνικών και συνεταιριστικών ΜΜΕ που θα αντιπολιτεύονται ικανοποιητικά το ιδιωτικό επιχειρηματικό μιντιακό πλέγμα, ζ) συλλογικός έλεγχος των οικονομικών του κόμματος, της κοινοβουλευτικής ομάδας και της κυβέρνησης».
Στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας του υπουργού Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο Δημήτρης Μπελαντής, μέλος της Κ.Π.Ε. του κόμματος, ζητά τη λήψη όλων των κυβερνητικών αποφάσεων από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο.
Ο συνταγματολόγος, στο επάγγελμα, με σημερινό άρθρο του με τίτλο «Μετά τις εκλογές: Κράτος, κόμμα, κίνημα», παρουσιάζει τις 7 συνιστώσες πλεύσης, που θα εξασφαλίσουν την πολιτική ανεξαρτησία του ΣΥΡΙΖΑ από το αστικό κράτος. Στο πλαίσιο αυτό, προαναγγέλλει, μεταξύ άλλων, «συμπολιτευόμενη-αντιπολίτευση», «κοινωνικά δίκτυα αντιεξουσίας», «επικοινωνιακά δίκτυα ελέγχου του κυβερνητικού έργου» και «συνεταιριστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης».
Η ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει, ότι κανένα κόμμα που κυβερνά «και μάλιστα μαζί με αστούς συμμάχους, δεν είναι αλώβητο από την υποταγή του στην κυβερνητική λειτουργία και τελικά από την υποταγή του στη δομή του αστικού κρατικού μηχανισμού». Συνεπώς είναι επιβεβλημένη η κινητοποίηση των κινημάτων βάσης καθώς αν δεν υπάρξει η κινητοποίηση αυτή, «η φυσιολογική και εμμενής ροπή είναι η προσαρμογή προς την κυρίαρχη αστική γραμμή, η οποία σήμερα είναι αναμφισβήτητα ένας κρισιογόνος και κοινωνικά καταστροφικός νεοφιλελευθερισμός». Την πολιτική ανεξαρτησία της Κουμουνδούρου από το κράτος θα εξασφαλίσει η υιοθέτηση 7 βασικών συνιστωσών: «α) κράτημα του μέγιστου τμήματος του κόμματος εκτός του κρατικού μηχανισμού – επιλεκτική μόνο πολιτική και δευτερευόντως τεχνοκρατική στελέχωση σε θέσεις-κλειδιά, β) μαζική κινητοποίηση όχι μόνο στηρικτική αλλά και ελεγκτική του κυβερνητικού έργου – συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, γ) ανάδυση λαϊκών επιτροπών αγώνα και δράσης που θα συγκροτούν κοινωνικά κύτταρα αντιεξουσίας και εργατικού/κοινωνικού ελέγχου, δ) ανάπτυξη επικοινωνιακών δικτύων στήριξης αλλά και ελέγχου-κριτικής του κυβερνητικού έργου, ε) λήψη όλων των βασικών κυβερνητικών αποφάσεων από τα ανώτατα κομματικά όργανα (ΚΕ, Συνέδριο, Κομματικό Δημοψήφισμα κ.λπ.) και όχι από το υπουργικό συμβούλιο ή τον πρωθυπουργό, στ) δημιουργία κοινωνικών και συνεταιριστικών ΜΜΕ που θα αντιπολιτεύονται ικανοποιητικά το ιδιωτικό επιχειρηματικό μιντιακό πλέγμα, ζ) συλλογικός έλεγχος των οικονομικών του κόμματος, της κοινοβουλευτικής ομάδας και της κυβέρνησης».
Παράλληλα,, ο κ. Μπελαντής, υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ασκεί κριτική και για την υπαναχώρηση της κυβέρνησης από την προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ περί διαγραφής του ελληνικού χρέους. Εκκινώντας από μια θεώρηση που κάνει λόγο για «’μιντιακή’ θέαση των ταξικών αντιθέσεων», στην οποία «μπορούμε να θαυμάσουμε τη ‘δύναμη’ του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος εξάρθρωση τον εξασθενημένο πια και άνευ εσωτερικού ερείσματος εκπρόσωπο της τρόικας. Βαρουφάκης vs Ντάισελμπλουμ και Φως εναντίον Σκότους-Good against the Evil», το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος διερωτάται: «Πώς γίνεται από τη μία πλευρά να υπάρχει επίδειξη εικονικής δύναμης και από την άλλη μέσα σε λίγες μέρες να εξασθενίζει μέχρις εξαφάνισης η γραμμή της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μια βασική προεκλογική μας δέσμευση; Πώς γίνεται ο μεγάλος ενθουσιασμός και η μεγάλη συναισθηματική ανακούφιση του λαού να μην υποκύψουν στην περίσκεψη και στην απώλεια εμπιστοσύνης;».
http://lykavitos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου