Ο απολογισμός της προεκλογικής τακτικής του Κινήματος, αλλά και η αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος έχει γίνει απ' αυτό εδώ το blog, οπότε ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, αρχής γενομένης από την επερχόμενη Συνδιάσκεψη το Σάββατο. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τις εξής παραδοχές:
-Ορόσημο του Κινήματος δεν ήταν αποκλειστικά το εκλογικό αποτέλεσμα. Οπωσδήποτε αν είχε εισέλθει στην Βουλή, θα μιλούσαμε αλλιώς τώρα, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το να επικεντρώνεσαι σε 50.000 ψήφους παραπάνω και από το 2,5% στο 3,01% είναι πραγματικά το δέντρο και όχι το δάσος. Τώρα, που ο ελληνικός λαός δεν έστειλε το Κίνημα στην Βουλή, οφείλουμε να δούμε τα πράγματα όπως είναι, και εκτιμώ ότι ο χρόνος είναι με το μέρος μας και όχι εναντίον μας.
Αφού λοιπόν εκληφθεί το 2,5% ως αφετηρία, οφείλουμε να προβούμε στην επόμενη παραδοχή: Στην πίστη ότι το Κίνημα αποτελεί τον διάδοχο του ΠΑΣΟΚ σχήμα στον χώρο της κεντροαριστεράς. Οποιαδήποτε κουβέντα για επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ ή μετοίκηση σε όμορους πολιτικούς σχηματισμούς που τώρα φαντάζουν θελκτικότεροι δεν χωρεί. Βέβαια, ο καθείς είναι ελέυθερος να ενεργήσει όπως νομίζει, αλλά το Κίνημα πρέπει να συνεχίσει και για να συνεχίσει οφείλει να αποδεκτεί τον ιστορικό του ρόλο.
Δεδομένου λοιπόν ότι δεν πάμε πουθενά, πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εδώ. Και η εποχή του "αυτόματου πιλότου" έχει παρέλθει προ πολλού. Κανένας δεν εγγυάται τίποτα, τίποτα επίσης δεν έρχεται χωρίς κόπο, αίμα και δάκρυα. Με άλλα λόγια το Κίνημα δεν μπορεί να υπάρξει μόνο χάρις στον Παπανδρέου ή μια ομάδα πεφωτισμένων ανθρώπων που θα έχουν το κουτί με τις μαγικές λύσεις. Πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι το Κίνημα είναι υπόθεση όλων, ότι το σωστό και το λάθος του καθενός έχει αντίκτυπο στην ευρύτερη λειτουργία του Κινήματος. Αυτό σημαίνει πραγματική συμμετοχή της βάσης στην διαχείριση των πραγμάτων. Το Κίνημα δεν έχει χρήματα, αλλά πρέπει να αξιοποιήσει το ανθρώπινο κεφάλαιο που έχει στις τάξεις του. Απευυκταίο είναι να δημιουργηθεί ένα "ΠΑΣΟΚ vol. 2", ένας αναδιπλασιασμός του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μας αρέσειο επειδή είναι του Παπανδρέου. Το Κίνημα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ανήκει στους 155.000 ανθρώπους που το ψήφισαν και σε πολλούς ακόμη που το είδαν με συμπάθεια, αλλά δεν το στήριξαν, λόγω της εκλογικής μέγγενης. Αν όντως θέλουμε την συμμετοχικότητα και αν όντως θέλουμε να αφήσουμε παρακαταθήκη ένα κόμμα πρότυπο, οφείλουν όσοι πιστεύουν ότι τους αφορά η υπόθεση, να καταθέσουν τον καλύτερό τους εαυτό και να συμβάλλουν με δημιουργικότητα στην επανάκτηση του χώρου μας. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζεται υπέρβαση των νοοτροπιών μέσω των οποίων μάθαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό είναι το δυσκολότερο στην όλη ιστορία, να μάθεις στα γέρικα τα άλογα νέα κόλπα και όταν λέω γέρικα άλογα δεν εννοώ μόνο τους μεγάλους σε ηλικία, αλλά και τους μικρότερους σε ηλικία συντρόφους. Προσφέρεται η μοναδική ευκαιρία στον καθένα ξεχωριστά να συνδιαμορφώσει το μόλις ενός μήνα Κίνημα, χωρίς επετηρίδες, χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς δεσμεύσεις και συσχετισμούς. Αυτή η ευκαιρία δύσκολα θα ξαναυπάρξει, γι αυτό όλοι όσοι θέλουν να μετέχουν στην ιστορία, είναι καλό να την αρπάξουν από τα μαλλιά και να του δώσουν να καταλάβει. Αναμφίβολα ο δρόμος θα είναι ανηφορικός, με λάθη, αστοχίες και απογοητεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη και την κρατούσα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Αλλά πραγματικά αξίζει να δοθεί αυτή η μάχη, για χάρη των αρχών και των αξιών που πρεσβεύει αυτό το Κίνημα, αλλά και της ιστορικής ευθύνης που έχει ο καθένας ξεχωριστά....
http://www.epikairo.gr
http://pame-mazi.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου