Σε αυτές τις λιγοστές φράσεις συμπυκνώνεται η...
ιστορικότητα της παρουσίας του μεγαλύτερου μεταπολεμικού ηγέτη της Ελλάδας, που κατάφερε μέσα από τον ριζοσπαστισμό της μεταδικτατορικής περιόδου και το μεταρρυθμιστικό του πνεύμα να συμφιλιώσει όχι μόνο τις δυο χαμένες Ελλάδες του εμφύλιου πολέμου, αλλά και να οικοδομήσει τη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ελλάδα.
Η σχέση του Ανδρέα με τον λαό ήταν αδιαμεσολάβητη, έντονα συναισθηματική, αμφίδρομη και παρέπεμπε σε άλλες εποχές. Την Τρίτη, 23 Ιουνίου, κλείνουν 19 χρόνια από τη μεγάλη απώλεια του Εθνικού Ηγέτη και όλοι νοσταλγούν εκείνες τις ηρωικές για τον λαό και τη χώρα εποχές, όπου ο «Ανδρέας μας» –έτσι τον προσφωνούσαν όλοι, γιατί τον ένιωθαν τον δικό τους άνθρωπο– χάραζε δημιουργικούς αγωνιστικούς δρόμους με όραμα για την πατρίδα, για εθνική κυριαρχία, για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
«ΠΙΕΣΤΗΚΕ» ΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΘΕΙ
Ο Ανδρέας Παπανδρέου εισέβαλε στην πολιτική σκηνή ως ριζοσπάστης μεταρρυθμιστής και πέτυχε να αλλάξει το πρόσωπο της Ελλάδας. Όταν καθίσει ο κουρνιαχτός της κρίσης, όλοι θα αποδεχτούμε ότι το ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό τέκνο του Ανδρέα, άφησε ένα στοιχειώδες κοινωνικό κράτος, διασφάλισε μετά τη δικτατορία την απόλυτη ισονομία καταργώντας πολύχρονες διακρίσεις, εξασφάλισε τα δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και στήριξε πράγματι τους μη προνομιούχους Έλληνες. Έδωσε ρόλο και λόγο στην άλλη μισή Ελλάδα, που η Δεξιά είχε καταδικάσει στο περιθώριο.
Η μετάβασή του με το πλοίο της γραμμής στην Αμερική, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών, οι σπουδές του στο Χάρβαρντ, η πανεπιστημιακή ενασχόληση με τις οικονομικές επιστήμες, για τις οποίες έλαβε διδακτορικό μόλις σε ηλικία 24 ετών, όπως και η ακαδημαϊκή καριέρα, έδωσαν την επιστημονική, ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση για τη μετέπειτα πορεία.
Νεαρός μαθητής εντάχθηκε στις γραμμές του τροτσκιστικού κινήματος και διαπνεόταν από τη μαρξιστική θεωρία. Υποστήριζε τις θέσεις και τις ιδέες του Τρότσκι για τη δημοκρατία και τον σοσιαλισμό σε αντίθεση με τον σταλινισμό της τότε παραδοσιακής Αριστεράς. Η βιωματική σχέση του με την πολιτική προέρχεται από την προσωπική σχέση με τον πατέρα του, τον Γέρο της Δημοκρατίας. Ο Γεώργιος Παπανδρέου τον πίεσε να ασχοληθεί με την πολιτική, σε αντίθεση με τον ίδιο που ποτέ δεν πίεσε τα παιδιά του να εισέλθουν στον στίβο της πολιτικής. Ατέλειωτες ώρες πατέρας και γιος, Γεώργιος και Ανδρέας Παπανδρέου, συζητούσαν στο Καστρί για τον μαρξισμό, τη δημοκρατία, την πολιτική, τις μεγάλες προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Ο πατέρας του, ως πρωθυπουργός, αποτέλεσε το αίτιο και την αφορμή για την πολιτική εκτόξευσή του στα μέσα της δεκαετίας του ’60 με την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. Όπως ο ίδιος αποκαλύπτει, οι αντίπαλοί του με την εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ τον έκαναν να αντρωθεί πολιτικά και τον ανέβασαν στα ύψη. Ωστόσο το μικρόβιο της πολιτικής τον είχε κυριεύσει από φοιτητή, αφού, όπως ο ίδιος διηγήθηκε στον Θανάση Λάλα, αναχωρώντας από το λιμάνι του Πειραιά για την Αμερική, είχε δώσει την υπόσχεση στον εαυτό του ότι σύντομα θα γυρνούσε πίσω στην πατρίδα για να είναι μαζί με την οικογένειά του και να προσφέρει στη δημιουργική προσπάθεια για τη χώρα.
Η χούντα, μετά την περιπέτεια της σύλληψής του, ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967, τον εξορίζει ανά την υφήλιο και ιδρύει μαζί με άλλους συντρόφους το ΠΑΚ, πρόπλασμα του ιστορικού ΠΑΣΟΚ. Η στόφα του ηγέτη αποδεικνύεται μετά την πτώση της χούντας, όταν όλοι οι κεντρώοι πολιτικοί φίλοι του τον προτρέπουν να επανιδρύσει την Ένωση Κέντρου και ο οραματιστής Ανδρέας επιλέγει να ξεκινήσει με πίστη το μεγάλο ταξίδι της Αλλαγής. Την 3η του Σεπτέμβρη του 1974 ιδρύει το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα που θα κυριαρχούσε στη χώρα τουλάχιστον 40 χρόνια.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κώστα Ξυλούρη,ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου