Βαρίδι πλέον για τη ΝΔ ο Καραμανλής...

Την ημέρα που μιλούσε ο πρωθυπουργός στην Λάρισα και λίγες ώρες προτού μιλήσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Τρίπολη, επέλεξε ο Π. Τατούλης να κάνει την επανεμφάνισή του, μετά από λίγο καιρό σιωπής...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
από τον Ταχυδρόμο του Βόλου

Βόμβες κατά του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της κυβέρνησης εξαπολύ-
ει σήμερα στην αποκλειστική του συνέντευξη στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο πρώην υπουργός Πέτρος Τατούλης. Ο κ. Τατούλης δύο εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές σπάει τη σιωπή των τελευταίων μηνών και επιτίθεται κατά του Κ. Καραμανλή, στον οποίο καταλογίζει «ενοχή» για τα σκάνδαλα και του καταμαρτυρεί ότι «κυβερνά με μία παρέα τη χώρα», έχοντας ουσιαστικά μετατραπεί σε βαρίδι για την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Αρκαδίας μετά τη διαγραφή του από την Κ.Ο της Ν.Δ, δεν μασά τα λόγια του σε μία συνέντευξη-ποταμό στον «Τ» που περιλαμβάνει επισημάνσεις για την οικονομία, εκτιμήσεις για το πολιτικό σκηνικό μετά τις Ευρωεκλογές, αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο παρεμβαίνουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο πολιτικό σκηνικό αλλά και αναφορές στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης είναι το εξής:
• Κύριε υπουργέ, στην πορεία προς τις Ευρω εκλογές, ο δημόσιος διάλογος επικαλύπτεται από τις οσμές των σκανδάλων και τις δικαστικές εξελίξεις. Είναι πολλά τα σκάνδαλα ή ανύπαρκτος ο πολιτικός λόγος;
Κυρία Κυριαζή, έχω επαναλάβει πολλές φορές στο παρελθόν ότι η κρίση στην οποία έχει εισέλθει η χώρα δεν μπορεί να ιδωθεί αποσπασματικά. Κι αυτό διότι η κρίση είναι ολιστική. Είναι κρίση συνολική που αγγίζει την οικονομία, την κοινωνία,την ηθική, την πολιτική. Είναι κρίση θεσμών και αξιών. Με κατάπληξη ακούω τις δήθεν εκκλήσεις ορισμένων να σταματήσει η σκανδαλολογία, προκειμένου να συζητήσουμε τα υπαρκτά προβλήματα του τόπου, όπως η οικονομία. Αυτά τα επιχειρήματα είναι εξαιρετικά παραπλανητικά. Αφενός δεν έχουμε σκανδαλολογία, έχουμε υπαρκτά και περαιωμένα σκάνδαλα. Αφετέρου η εκτεταμένη διαφθορά του τόπου μας έχει αναπόδραστες σημαντικές συνέπειες τόσο στην πραγματική μας οικονομία, όσο και στην προσδοκία ανάπτυξης. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι είτε συζητούμε για τα σκάνδαλα είτε για την οικονομία είτε για την κρίση και την αναξιοπιστία που περιβάλλει τους θεσμούς, πολύ λίγο επιθυμούμε στην πραγματικότητα να αγγίξουμε την ουσία των προβλημάτων. Ο δημόσιος διάλογος είναι κι αυτός στρεβλωμένος από παλαιοπολιτικού τύπου παρωχημένες κορώνες, από ασύδοτους επικοινωνισμούς, από τις σχέσεις διαπλοκής που ενώνουν τους πολιτικούς και τα μίντια. Για να απαντήσω ξεκάθαρα στο ερώτημά σας. Και τα σκάνδαλα είναι πολλά. Και ο πολιτικός λόγος είναι αναξιόπιστος. Κι αυτό διότι δεν συνοδεύεται από πολιτικές πράξεις.
• Παρά τα όσα συνέβησαν με τις υποθέσεις της Siemens, του Βατοπεδίου, Παυλίδη, κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν απολογήθηκε εν ονόματι του ελληνικού λαού. Πρόκειται
για ατιμωρησία, συγκάλυψη ή εσκεμμένη ροπή προς τη διαφθορά;
Η ατιμωρησία που οι πολιτικοί και οι ισχυροί αυτής της χώρας έχουν επιφυλάξει για τους εαυτούς τους είναι η πλέον αρνητική παρακαταθήκη της μεταπολίτευσης. Ας δούμε λίγο την εξέλιξη των πραγμάτων. Ο κ. Καραμανλής εξελέγη το 2004, κάνοντας σημαία του τον αγώνα κατά της διαπλοκής και με σύνθημα το περιγέλαστο πλέον «σεμνά και ταπεινά». Ανέβασε ψηλά τον πήχη, θεωρώντας ότι η διαφθορά στην χώρα ήταν υπόθεση των διαβόητων νταβατζήδων. Τι βλέπουμε σήμερα; Η διαφθορά επί των ημερών Καραμανλή διογκώθηκε. Οι ισχυροί καναλάρχες, εκδότες και μεγαλοπρομηθευτές του δημοσίου συνέχισαν να διαπλέκονται ανενόχλητοι. Η δικαιοσύνη και οι θεσμοί απώλεσαν και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας τους. Και αυτά δεν τα λέω σήμερα που τα συνομολογεί το πανελλήνιο. Τα είπα σε ανύποπτους χρόνους, προειδοποιώντας έγκαιρα για την κρίση που με σαφήνεια αργά ή γρήγορα θα ερχόταν. Η ηθικιστική ρητορεία του κ. Καραμανλή αποδείχτηκε κούφια και άνευ ουσίας. Σήμερα δεν πείθει κανέναν και η εμμονή σε τετριμμένα κλισέ προσβάλλει τη νοημοσύνη όλων των πολιτών και υποθηκεύει ημέρα με την ημέρα ακόμη περισσότερο το μέλλον της χώρας. Κυρία Κυριαζή, ο κ. Καραμανλής δεν μπορεί πλέον να κάνει συμψηφισμούς. Δεν μπορεί να αναφέρεται με στόμφο στη διαφθορά και τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό διότι στα δικά του χέρια ήταν η διαλεύκανση υποθέσεων, όπως το Χρηματιστήριο για παράδειγμα, και οι μίζες των εξοπλιστικών προμηθειών. Με αυτήν την υπόσχεση ήλθε στην εξουσία. Οπότε, για να μιλούμε χωρίς περιστροφές. Ο κ. πρωθυπουργός είναι πολιτικά ένοχος για τα σκάνδαλα των ημερών του. Η ολιγωρία και η συμψηφιστική διάθεση που επέδειξε στην επίλυση των μεγάλων υποθέσεων διαφθοράς των προηγούμενων κυβερνήσεων τον καθιστούν και σε αυτές πολιτικά συνένοχο.
• Οι υποθέσεις που απασχόλησαν και προβλημάτισαν βαθύτατα την κοινή γνώμη οδή-
γησαν την κυβερνητική παράταξη στην απώλεια της πρωτοκαθεδρίας, τουλάχιστον
σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Η φθορά αγγίζει περισσότερο τη Νέα Δημοκρατία και
λιγότερο τον πρωθυπουργό. Γιατί κατά την άποψή σας συμβαίνει αυτό;
Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Ας θυμηθούμε παραμονές του 2004 το προσωπικό προβάδισμα του κ. Σημίτη έναντι του κ. Καραμανλή. Παρά την «καταλληλότητα» και την καταγραφόμενη ως μεγαλύτερη ικανότητα του πρώτου, ο δεύτερος κέρδισε τις εκλογές. Το φαινόμενο έχει να κάνει με δύο στοιχεία της ψυχολογίας του Έλληνα ψηφοφόρου. Αφενός με την εγγενή τάση του Έλληνα να δικαιολογεί τις εκάστοτε ηγεσίες με το φτηνό επιχείρημα «δεν φταίει ο ηγέτης αλλά οι πέριξ του».Αφετέρου με την έμφυτη προσδοκία του πολίτη α- πέναντι στην εκάστοτε εξουσία, έστω κι αν αυτή διανύει πασιφανώς τις τελευταίες της ημέρες. Ξέρετε, δεν μπορεί ο Έλληνας να αντέξει στην ιδέα ότι ένας ηγέτης του, που δεν αντιδρά στη διαφθορά ή την ανικανότητα των δικών του ανθρώπων, είναι ανίκανος ή διεφθαρμένος κι εκείνος. Κι αυτό δεν είναι προσωπική μου εκτίμηση. Είναι ένα ορθολογικό συμπέρασμα. Βέβαια, το αποτέλεσμα της εκάστοτε εκλογικής αναμέτρησης δεν έχει καμία σχέση με αυτού του είδους τις μετρήσεις. Για να είμαι ξεκάθαρος. Ο ελληνικός λαός καταλόγισε στον κ. Σημίτη μεγάλες ευθύνες για το ότι δεν καθάρισε το ΠΑΣΟΚ από τα βαρίδια του. Η μεγάλη ευθύνη του κ. πρωθυπουργού σήμερα είναι ότι η παρέα που ο ίδιος επέλεξε να κυβερνήσει έγινε πολύ σύντομα η ίδια βαρίδι για μια παράταξη που για πολλά είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν, αλλά ποτέ ως διεφθαρμένη. Αυτή θα είναι δυστυχώς και η μεγάλη του, οδυνηρή «παρακαταθήκη» για την κλονιζόμενη και ηθικά απαξιωμένη κεντροδεξιά παράταξη.
• Για τις υποθέσεις που προαναφέραμε οι ευθύνες αφορούν στους αρμόδιους υπουργούς ή αγγίζουν και τον πρωθυπουργό;
Νομίζω ότι σας απάντησα. Σε ένα πρωθυπουργοκεντρικό συγκεντρωτικό σύστημα σαν το δικό μας, όπου ο κάθε πρωθυπουργός είναι πανίσχυρος και ανέλεγκτος, δεν είναι δυνατόν ο εκάστοτε πρωθυπουργός να επαίρεται από τη μια πλευρά για το έργο των υπουργών του και από την άλλη να επιρρίπτει τις ευθύνες αλλού για τα προβλήματα που γεννώνται. Αυτό λέγεται πολιτική θρασυδειλία.
• Η αποπομπή των συγκεκριμένων υπουργών που ενεπλάκησαν και η ενδεχόμενη μη
συμμετοχή των συγκεκριμένων στελεχών στα ψηφοδέλτια των επόμενων εθνικών ε-
κλογών, δεν σηματοδοτεί εμπράκτως την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον
πρωθυπουργό;
Δεν μπορώ να μπω σε συζητήσεις που ανατροφοδοτούν τα διάφορα παράκεντρα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Και να σας το πω αλλιώς.Όσοι μέχρι στιγμής απομακρύνθηκαν από τους υπουργικούς τους θώκους, έφυγαν με τις θερμές ευχαριστίες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης για τη «σημαντική» τους προσφορά. Δεν απομακρύνθηκαν ούτε ως ανίκανοι, ούτε ως συναίτιοι, ούτε ως συνένοχοι, ούτε ασφαλώς ως ένοχοι. Οπότε θα είναι λογικά άτοπο να μείνουν εκτός ψηφοδελτίων. Μια τέτοια κίνηση για να είχε ουσιαστικό περιεχόμενο θα έπρεπε έγκαιρα να είχε συνοδευτεί από έμπρακτες ενέργειες. Τη διαλεύκανση των υποθέσεων. Τον εξοστρακισμό των πολιτικά υπευθύνων από τον πολιτικό βίο με παραδειγματικό τρόπο, όχι με θερμά ευχαριστήρια.Την απόδοση συγκεκριμένων ποινών από τη δικαιοσύνη, όπου αυτές προέκυπταν. Κυρία Κυριαζή, δεν ξέρω γιατί πρέπει να επιβραβεύσουμε μια τέτοια ενέργεια που η μόνη της ουσία εξαντλείται σε μία ύστατη σανίδα σωτηρίας για την κλίκα που αλώνει τα τελευταία χρόνια την εξουσία, καπηλεύεται το κράτος και ζημιώνει τον τόπο. Ο κ. πρωθυπουργός έχει ασφαλώς την πολιτική ευθύνη. Η μη έγκαιρη και ουσιαστική του αντίδραση δεν τον κάνει απλώς υπεύθυνο, αλλά ένοχο.
• Σήμερα ο κ. Καραμανλής μιλά στη Λάρισα, στην καρδιά του θεσσαλικού κάμπου και
της αγροτιάς. Η μερική εκτροπή του Αχελώου και άλλα έργα που παρουσίαζαν καθυ-
στερήσεις σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, τώρα προχωράνε γοργά. Δεν αποτελεί αυτό παραγωγή αξιόλογου κυβερνητικού έργου;
Ασφαλώς και δεν είμαι μηδενιστής. Κάποια πράγματα προχωρούν. Και αυτά όμως δεν γίνονται στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, οράματος για την χώρα. Κάτι τέτοιο έχει αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει. Η περίφημη επανίδρυση του κράτους μάς τελείωσε νωρίς. Το κράτος όχι απλά δεν επανιδρύθηκε, αλλά η νοσηρότητά του επιδεινώθηκε. Και αυτό το βλέπει κανείς στη δημόσια σπατάλη που δεν περιεστάλη, αλλά διογκώθηκε. Στις ανούσιες γραφειοκρατίες που λειτουργούν ως φυτώριο της διαφθοράς για το δημόσιο τομέα, αλλά κυρίως ως τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας. Στο δημόσιο χρέος που παρά τις εξαγγελίες συνεχώς αυξάνεται και υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενιών. Από την άλλη πλευρά οι μεταρρυθμίσεις κι αυτές άργησαν πολύ. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση μετά από πέντε χρόνια ξανακατέληξε στην εξαγγελία ενός νέου διαλόγου των εταίρων. Ας θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο ο κ. πρωθυπουργός απέπεμψε την τότε υπουργό παιδείας κ. Γιαννάκου και απέρριψε τα σχέδιά της, για να την επιβραβεύσεισήμερα με την θέση του επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της παράταξης! Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση θα χρειαστεί να «επαναρρυθμιστεί» σε δυο τρία χρόνια από σήμερα, αφού δεν έδωσε καμία μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση στο παραπαίον σύστημα ασφάλειας. Η δημόσια ασφάλεια έχει διαλυθεί. Και τέλος στα εθνικά ζητήματα, η Ελλάς έχει γίνει ένας αδύναμος κρίκος, με πενιχρές δυνατότητες παρέμβασης στη διεθνή σκηνή. Η σκοπιανοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης που εμπεδώθηκε ως κυρίαρχη σχολή σκέψης (ή μάλλον απερισκεψίας ) επί των ημερών υπουργίας του κ. Σαμαρά μας ακολουθεί ως στίγμα, εγκλωβίζοντάς μας σε μια ανεκδιήγητη εσωστρέφεια. Και δυστυχώς είναι αλήθεια ότι είμαστε χώρα Λωτοφάγων. Ή μάλλον δεν αντιδρούμε στην προπαγάνδα όλων εκείνων που συντηρούν ολόκληρες στρατιές πληρωμένων δημοσιογράφων για να μας πείσουν να ξεχάσουμε τα έργα και ημέρες τους.
• Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θέσπισε το γνωστό "πακέτο Χατζηγάκη" των 500
εκ. ευρώ για την ενίσχυση των αγροτών. Πώς το σχολιάζετε; Ήταν μία ανάσα για τον
αγροτικό κόσμο;
Δεν νομίζω ότι μπορεί να εξευρεθεί έστω και ένας Έλληνας αγρότης που να ισχυρισθεί ότι τα προβλήματά του εξαντλούνται σε αυτού του είδους τις επιδοματικές πολιτικές. Αντίθετα, τέτοιου είδους επιδοματικές πολιτικές είναι ευκαιριακές και βαθύτατα λαϊκιστικές. Ας θυμηθούμε λίγο πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Την επαύριον του ανασχηματισμού του περασμένου Ιανουαρίου, πάνω στον οποίο είχε ποντάρει επικοινωνιακά η κυβέρνηση προκειμένου να ανακάμψει, βγαίνουν οι αγρότες στους δρόμους και για να το πω λαϊκά χαλάνε το πανηγυράκι. Τι κάνει το αρμόδιο υπουργείο; Υπόσχεται χρήματα που δεν διαθέτει, αλλά αναγκάζεται να δανειστεί, προκειμένου οι αγρότες να γυρίσουν για λίγο στα σπίτια τους και βέβαια να επιστρέψουν στους δρόμους λίγους μήνες μετά. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει εθνική πολιτική για την αγροτική ανάπτυξη. Παραμένει ο αγροτικός τομέας αντιπαραγωγικός και ελάχιστα ανταγωνιστικός. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεων έχουν σπαταληθεί χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κυρία Κυριαζή, πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι ο προϋπολογισμός δεν είναι μια ιερή αγελάδα που κατεβάζει συνεχώς κονδύλια. Με τέτοιες επιδοματικές πολιτικές κάνουμε το μέλλον της χώρας ακόμη πιο αβέβαιο.
• Περνώντας στο πεδίο της οικονομίας, θα ήθελα να μας πείτε την άποψή σας για την οικονομική κρίση. Είναι το "τσουνάμι" που περιμέναμε ή τελικώς η ελληνική οικονομία θα εξέλθει με σημαντικές μεν απώλειες αλλά όχι καταστροφικές για τη χώρα;
Από τον προηγούμενο Σεπτέμβρη έχω κάνει επανειλημμένες παρεμβάσεις και προσπάθησα να επιστήσω την προσοχή για την επερχόμενη οικονομική κρίση με πολύ συγκεκριμένα μέ τρα και προτάσεις. Τόνιζα και τότε και το τονίζω και τώρα ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το σαθρό οικοδόμημα της ελληνικής οικονομίας. Η διεθνής κρίση είναι σίγουρα μείζον ζήτημα. Τα χρόνια νοσήματα όμως της ελληνικής οικονομίας θέτουν την κατάσταση εκτός ελέγχου. Και εμείς τι κάνουμε; Αντί να εστιάσουμε στην αιτία του προβλήματος, ασχολούμαστε με το πώς θα δανειστούμε -ακόμα και με εξαιρετικά δυσμενείς όρους- για να μπορέσουμε να «ξαναμοιράσουμε». Αυτή είναι η χρόνια κυρίαρχη αντίληψη στον τόπο ότι το μόνο οικονομικό πρόβλημα προς επίλυση είναι το ζήτημα της διανομής. Αυτό διαπιστώνουμε και στις προεκλογικές συζητήσεις. Το κύριο θέμα είναι πάντα τι θα μοιράσει το κράτος, όχι τι θα παράγει η οικονομία. Όλος ο δημόσιος διάλογος περιορίζεται στη διανομή και οποιοσδήποτε θέτει ζητήματα για την αύξηση της παραγωγικότητας απαξιώνεται ως «ανάλγητος νεοφιλελεύθερος» για να μπει στη γωνία. Κατά βάθος όλοι οι Ελληνες πιστεύουν ότι ο πλούτος παράγεται αυτόματα και απλώς κάποιοι ρίχνονται στη διανομή. Η μακροχρόνια κρατική παρέμβαση στην οικονομία μονίμως δημιουργούσε και συνεχίζει να δημιουργεί κερδισμένους και χαμένους στη διανομή του πλούτου. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα έχει ταυτόχρονα τον δεύτερο υψηλότερο δείκτη εισοδηματικών ανισοτήτων στην Ε.Ε. και ταυτόχρονα ένα από τα υψηλότερα ποσοστά του κρατικά παραγόμενου Εθνικού Προϊόντος. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της οικονομίας της χώρας. Είμαστε κρατικιστές. Είμαστε της αρπαχτής και των μαύρων και δεν λειτουργούμε με κανόνες και διαφάνεια. Είμαστε μεγαλωμένοι με την παρηγοριά της ρεμούλας,αυτή την ολέθρια παρακαταθήκη των λαϊκίστικων κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Αυτή λοιπόν είναι η αιτία της κρίσης που βιώνει η Ελλάδα σήμερα και δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τα απομεινάρια που αυτή θα αφήσει πίσω της.
• Ποιο εκτιμάτε ότι θα είναι το αποτέλεσμα των επικείμενων Ευρωεκλογών; Πιστεύετε ότι θα δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις;
Αν και δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό το πανηγυράκι που στήθηκε για την ανακοίνωση των υποψηφίων των δύο μεγάλων κομμάτων, έχω την εντύπωση ότι οι επικείμενες Ευρωεκλογές θα αφήσουν στίγμα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Θεωρώ ότι οι συζητήσεις μας την επομένη των εκλογών θα είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Για κάποιους ευχάριστες και για κάποιους εξαιρετικά δυσάρεστες παρά τις όποιες προσπάθειες για συσπείρωση και για ανατροπή της σημερινής πολιτικής εικόνας. Τα ωραία λόγια και οι υποσχέσεις δεν βρίσκουν πλέουν ευήκοα ώτα. Δυστυχώς πολύ αργά κάποιοι συνειδητοποίησαν τον καταστροφικό ρόλο των περίφημων «παπαγάλων».
Και πάλι όμως στοχεύουν λάθος. Πρώτα θα έπρεπε να αντιληφθούν και να παραμερίσουν τους δικούς τους «παπαγάλους» και μετά να ασχοληθούν με τους αλλότριους. Πώς όμως να τους παραμερίσουν, όταν ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από αυτούς; Επί πέντε χρόνια είχαν εναποθέσει την προστασία τους στα διορισμένα, καλοπληρωμένα ή ποικιλοτρόπως ευεργετημένα τηλεοπτικά παπαγαλάκια. Μόνο που τώρα πια τα παπαγαλάκια, όλων των ειδών, μόνο θυμηδία προκαλούν.
• Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει έτοιμο να αναλάβει ξανά την διακυβέρνηση της χώρας. Σας πείθει ότι είναι πραγματικά έτοιμο;
Κοιτάξτε, θα ήταν άδικο να προβώ εκ των προτέρων σε κρίσεις και εκτιμήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κ. Παπανδρέου αναδύθηκε από το λεγόμενο «εκσυγχρονιστικό» μπλοκ του ΠΑΣΟΚ. Αυτό από μόνο του ενέχει στοιχεία θετικά. Και μάλιστα, λυπούμαι όταν βλέπω τον κ. Παπανδρέου να διστάζει να εφαρμόσει σύγχρονες πολιτικές γιατί υφίσταται ακόμα την πίεση του παλαιο-πασοκικού κατεστημένου.Και αυτό, αν θέλετε, είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει. Να αφήσει πίσω αυτό το κατεστημένο και φυσικά να έρθει σε ρήξη με το παραμικρό στοιχείο διαφθοράς. Τα λόγια και οι δεσμεύσεις δεν αρκούν πλέον σε κανέναν. Εάν συνεχίσει την ίδια τακτική, το ίδιο το πολιτικό σύστημα θα ξεβράσει τον κ. Παπανδρέου και την όποια ηγεσία. Δεν μπορούν πλέον να επιζητούν προστασία σε επιδοματικές πολιτικές και παχυλά ευρωπαϊκά κονδύλια. Αυτή η εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Και θέλω να πιστεύω ότι το έχουν καταλάβει. Περιμένουμε όμως να το αποδείξουν άμεσα με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν υπάρχει δυστυχώς άλλη περίοδο χάριτος για κανέναν. Και αυτή που υπήρξε, μάλλον λειτούργησε ως προκάλυμμα για τα πολλαπλά σκάνδαλα που έπειτα ακολούθησαν.
• Ο πρωθυπουργός σάς έθεσε εκτός Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το πολιτικό σας μέλλον;
Ο κ. πρωθυπουργός επέλεξε να πυροβολήσει τον πιανίστα, αντί να διορθώσει την μουσική. Δυστυχώς, για τα όσα είχα έγκαιρα προβλέψει, αναλαμβάνοντας πλήρως και το πολιτικό ρίσκο να μπω σε προσωπική περιπέτεια, έχω επαληθευθεί πλήρως. Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας διέρχεται με ευθύνη του σημερινού της προέδρου τη χειρότερη κρίση από την ίδρυσή της και μετά. Προσωπικά έχω ξεκάθαρα τοποθετηθεί απέναντι στα πράγματα. Οι εξελίξεις είναι πλέον μονόδρομος για το πολιτικό μας σύστημα, το οποίο γεννά και ανατροφοδοτεί όλα τα προβλήματα του τόπου και έχει πλέον χρεοκοπήσει.

http://press-gr.blogspot.com/