Με συνθήκες εργασίας που δεν διέπονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία και με συμβάσεις που περιλαμβάνουν όρους που απαντώνται στο κινέζικο μοντέλο εργασίας εργάζονται πλέον οι εργαζόμενοι της προβλήτας ΙΙ।
Από τις αρχές Ιουνίου, όταν η εκμετάλλευση του Προβλήτα ΙΙ πέρασε στη διαχείριση της θυγατρικής εταιρείας της Cosco, ΣΕΠ ΑΕ, πληθαίνουν οι καταγγελίες συνδικαλιστικών φορέων για τις συνθήκες εργασίας στο Ικόνιο.
Το θέμα φέρνουν με ερώτησή τους προς τους αρμόδιους υπουργούς Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, Γιάννη Διαμαντίδη και Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας και Παναγιώτης Λαφαζάνης, με αφορμή σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία».
Οι δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο για μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας στην προβλήτα ΙΙ καθώς και για μετατροπή της από την Cosco σε «αυτόνομη κινεζική λιμενική επικράτεια».
«Μιλάμε κυριολεκτικά για ένα εργασιακό γκέτο το οποίο παραβιάζει πλήρως και κατάφωρα όλες τις διατάξεις και ρυθμίσεις της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Δεν είναι δυνατόν οι λιμενεργάτες που εργάζονται στο δημόσιο λιμάνι του ΟΛΠ να τελούν υπό πλήρεις εργατικές προδιαγραφές και στην προβλήτα ΙΙ που ελέγχεται από τους Κινέζους να υπάρχουν κινεζικές συνθήκες εργασίας. Είναι ντροπή» τονίζει στο tvxs, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Επισημαίνει επιπλέον ότι το σωματείο των λιμενεργατών έχει ήδη αποκλείσει πολλές φορές το λιμάνι στο σημείο που έχει τις εγκαταστάσεις η Cosco διαμαρτυρόμενο για τις τραγικές καταστάσεις που επικρατούν στο γκέτο που έχει διαμορφωθεί από την εταιρεία στο λιμάνι του Πειραιά και ζητώντας κοινές συνθήκες εργασίες για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους.
Την δική της παρέμβαση έχει κάνει και η Ένωση Λιμενεργατών του ΟΛΠ. Όπως ανέφερε στο tvxs, ο πρόεδρος της ένωσης, Γιώργος Νουχουτίδης, «στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στην προβλήτα ΙΙ και καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία σωματείου». Επιπλέον η Ένωση εξέθεσε την εργασιακή κατάσταση που επικρατεί στην Cosco/ΣΕΠ στο Διεθνές Συμβούλιο Λιμενεργατών (IDC).
Το θέμα κατόπιν έλαβε μεγάλες διαστάσεις. Στις 30 Αυγούστου το IDC είχε απευθυνθεί στη διοίκηση της εταιρείας ζητώντας της να συμμορφωθεί με τους όρους που προστάζει το ευρωπαϊκό και διεθνές εργατικό δίκαιο. Το αίτημα έμεινε αναπάντητο όπως και το επόμενο...
Στις 20 Οκτωβρίου ο συντονιστής της Ευρωπαϊκής Ζώνης του IDC, σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς επισημαίνει τις σοβαρές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας και των συνδικαλιστικών ελευθεριών που σημειώνονται στην προβλήτα ΙΙ και ζητά την άμεση παρέμβαση της Ελληνικής κυβέρνησης. Υπάρχουν επιπλέον πληροφορίες ότι το θέμα έχει φτάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι διεθνείς συνδικαλιστικές ενώσεις του κλάδου προτίθενται να αντιδράσουν δυναμικά απέναντι στις απαράδεκτες πρακτικές της Cosco.
«Αν δεν υπάρξει σύντομα απάντηση από την Cosco θα ξεκινήσουν στάσεις εργασίας - οι οποίες, εφόσον συνεχιστεί ο εργασιακός μεσαίωνας, θα κορυφωθούν με 24ωρες απεργίες – σε όλα τα λιμάνια που ελέγχει το IDC» προειδοποίησε ο Γιώργος Νουχουτίδης.
«Το εργασιακό γκέτο»...
Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδίκευτοι εργάτες. Η εργασία τους είναι οκτάωρη, σε κυλιόμενες βάρδιες και το ωράριο είναι συνεχές ή σπαστό. Το ημερομίσθιο είναι 40 ευρώ την ημέρα ενώ περιλαμβάνονται σε αυτό τα επιδόματα και οι πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, αργίες, υπερεργασία, εκτός έδρας, καθώς και όλες οι κρατήσεις. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι προβλέπεται ημερομίσθιο οι εργαζόμενοι πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα. Οι οποιεσδήποτε έξτρα παροχές εναπόκεινται στη διάθεση της διοίκησης και μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, υπάρχουν εργαζόμενοι που τελούν υπό καθεστώς «εκ περιτροπής εργασίας» και μάλιστα υπογράφοντας ημερήσιες συμβάσεις.
Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά δικαιώματα που η εταιρεία έχει φροντίσει να... εξασφαλίσει για τον εαυτό της αφού επιπλέον μέσω διαφόρων επαχθών όρων που αναφέρονται στην πίστη των εργαζομένων στην εταιρεία αυτή φροντίζει να εξασφαλίσει έναν «όρκο σιωπής» από τους εργαζόμενους. Επιπλέον έχει το δικαίωμα μετακίνησης των εργαζομένων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους αλλά και το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια για τρεις ημέρες σε διάστημα ενός έτους. Επιπλέον προβλέπεται ότι, σε περίπτωση ασθένειας του εργαζόμενου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει τον ασθενή με δικό της γιατρό.
Επιπροσθέτως δεν υπάρχει κανονισμός εργασίας, δεν επιτρέπεται η ίδρυση σωματείου ενώ δεν η εταιρεία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων, αλλά ούτε της ΓΣΕΕ και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.
«Είναι αδιανόητο να απαγορεύεται η ίδρυση σωματείου. Επιπροσθέτως η Cosco δεν δέχεται τη δικαιοδοσία του εργατικού κέντρου του Πειραιά αλλά ούτε καν τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων του Πειραιά. Πρόκειται για κράτος εν κράτη» επισημαίνει ο κ. Λαφαζάνης.
«Δεν αφορά μόνο το λιμάνι»...
«Οι συμβάσεις που υπογράφονται με την εταιρεία είναι όλες ατομικές, ενώ υπογράφονται και ημερήσιες συμβάσεις μέσω εταιρειών που ελέγχει η ίδια η Cosco. Όλα αυτά δείχνουν το εργασιακό μας μέλλον αν δεν αντιδράσουμε» υποστηρίζει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
«Δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο το λιμάνι» υποστηρίζει. «Είναι ένα πολύ ευρύτερο θέμα διότι η κινεζική Cosco χρησιμοποιείται ως όχημα για τη διαμόρφωση εργατικών γκέτο για τα οποία θα ισχύει ένας και μόνο νόμος. Αυτός της εργοδοσίας».
«Το ίδιο πάει να ισχύσει με τις επιταγές της τρόικα και με τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Οι Κινέζοι έχουν προηγηθεί. Την ίδια ώρα έχουμε μια κυβέρνηση η οποία στο όνομα των επενδύσεων πάει να επεκτείνει την κινέζικη δραστηριότητα αυτού του τύπου στην Ελλάδα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με το σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στο Θριάσιο» καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου