Παρά τις αρνητικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για το ευρωομόλογο, το Βερολίνο φαίνεται ότι περιμένει την κατάλληλη στιγμή
ΒΕΡΟΛΙΝΟ «Μπορεί να φτιάξει κανείς εύκολα ψαρόσουπα από ένα ενυδρείο, όχι όμως ενυδρείο από μια ψαρόσουπα». Το ευφυολόγημα αυτό του Λεχ Βαλέσα επιστράτευσε πρόσφατα ένας γερμανός οικονομολόγος για να υποδείξει τον ορθό δρόμο διάσωσης του ευρώ. «Η μη έκδοση ευρωομολόγων ισοδυναμεί με την κατασκευή ενυδρείου από ψαρόσουπα» είπε. Ο κόπος θα είναι ωστόσο μάταιος. Η διάσωση μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της έκδοσης κοινών ευρωπαϊκών χρεογράφων.
Η γερμανική κυβέρνηση όμως δεν ενδιαφέρεται προφανώς ούτε για τα γνωμικά του πρώην προέδρου της Πολωνίας ούτε και για τα ίδια τα ευρωομόλογα. «Η έκδοσή τους αποτελεί οικονομική ανοησία» δήλωσε τις προάλλες ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Ράινερ Μπρούντερλε. «Πίσω από τα ευρωομόλογα δεν κρύβεται τίποτε άλλο παρά ένας νέος διανεμητικός μηχανισμός. Αυτοί που χειρίστηκαν επιτυχώς τα της οικονομίας τους θα πρέπει να πληρώνουν υψηλότερα επιτόκια για τις χώρεςπου δεν μείωσαν εγκαίρως και επαρκώς τα χρέη τους».
Παρόμοια, αν και όχι τόσο κατηγορηματική, είναι η άρνηση του ομοσπονδιακού υπουργού Οικονομίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Λέμε όχι στα ευρωομόλογα» δήλωσε την Παρασκευή εκπρόσωπος του υπουργείου του. «Τα χρεόγραφα αυτά αποσπούν την προσοχή των χωρών της ευρωζώνης από την εθνική τους ευθύνη για τη δημοσιονομική πολιτική. Οι διαφορετικές δαπάνες χρηματοδότησης,καθώς και η διαφορετική προσαύξηση των τόκων μεγαλύτερου κινδύνου, αποτελούν σημαντικό στοιχείο πειθάρχησης σε μια σταθερή δημοσιονομική πολιτική». Η άρνηση, διευκρίνισε ο ίδιος- διαφοροποιούμενος εδώ από τον κ. Μπρούντερλε-, «δεν είναι για την αιωνιότητα», η άρση της προϋποθέτει όμως μια σειρά ανατροπές, όπως η αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών, η συγκρότηση ευρωπαϊκής οικονομικής κυβέρνησης, καθώς και η επιβολή του γερμανικού δημοσιονομικού «κορσέ» στις οικονομίες των υπολοίπων χωρών-μελών της ευρωζώνης.
Ο λόγος των Γερμανών στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι, ως γνωστόν, νόμος. Και αυτό σημαίνει ότι η μαζική έκδοση ευρωομολόγων θα καθυστερήσει όσο το Βερολίνο- σε συνεργασία με το Παρίσι- θα λέει «όχι» σε αυτά. Στην Ευρώπη όμως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν. Μπορεί η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ να περνά σαν οδοστρωτήρας από τις συνόδους κορυφής στις Βρυξέλλες και να επιβάλλει τους πιο απεχθείς δημοσιονομικούς όρους στις από οικονομική κατάρρευση απειλούμενες χώρες, σε καμία από αυτές όμως δεν μπορεί να εγκαθιδρύσει μια μόνιμη ηγεμονία, όπως το έκανε στα ανατολικογερμανικά κρατίδια.
Δεν χωρά αμφιβολία: το ευρωομόλογο θα έρθει επειδή συμφέρει τους πάντες. Τον σχετικό λογαριασμό έκανε πρόσφατα ο καθηγητής της Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου Καρλ-Βέρνερ Χάσμαν. «Μια κοινή ευρωπαϊκή ομολόγων θα αντιστοιχούσε σε 7.000
δισ.ευρώ και θα είχε έτσι περίπου ίσο μέγεθος με εκείνο της αμερικανικής αγοράς ομολόγωνπου διαθέτει την υψηλότερη διεθνώς ρευστότητα» δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα «Ηamburger Βlatt».
Η γερμανική κυβέρνηση ξέρει και παίρνει σίγουρα στα σοβαρά αυτούς τους λογαριασμούς. Το ευρωομόλογο είναι και δικός της στόχος. Ταυτόχρονα όμως ξέρει και να περιμένει- στοχεύοντας προφανώς σε εκείνη τη «μαγική» στιγμή που το μίνιμουμ σε δαπάνες για την έκδοσή του θα συμπέσει με ένα μάξιμουμ σε πρόσθετη πολιτική δύναμη.
Συνέντευξη με τον καθηγητή Οικονομίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Βίκτορ Στάινερ
«Θα (το) πληρώσουν οι γερμανοί φορολογούμενοι»
«Οχι, επειδή δεν το θέλει η γερμανική κυβέρνηση. Ευρωομόλογο σημαίνει μετεξέλιξη της νομισματικής ένωσης σε διανεμητική. Από αυτό θα ωφεληθούν βραχυπρόθεσμα μόνο οι χώρες που υφίστανται κρίση- μακροπρόθεσμα δεν πρόκειται να λύσουν με αυτό τα προβλήματά τους. Παράλληλα ωστόσο θα προ κληθεί αύξηση των επιτοκίων στα γερμανικά ομόλογα. Και αυτό δεν το θέλουν με κανέναν τρόπο οι γερμανοί φορολογούμενοι».
- Από τα ευρωομόλογα θα ωφεληθεί όμως τελικά και η γερμανική οικονομία...
«Οχι όμως οι γερμανοί φορολογούμενοι. Και αυτό επειδή η τυχόν χρεοκοπία μιας χώρας θα επιφέρει μεγάλες ζημιές στις γερμανικές τράπεζες. Και αυτές οι ζημιές θα μεταφερθούν αυτόματα στους φορολογουμένους». - Πώς βλέπετε το μέλλον της ελληνικής οικονομίας;
«Ολα δείχνουν ότι έξοδος από την κρίση χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους της δεν υπάρχει. Οι επενδυτές θα πρέπει να αποδεχθούν απώλειες της τάξεως τουλάχιστον του 30%». - Μπορεί να γίνει αναδιάρθρωση χωρίς έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη;
«Αυτό θα ήταν το σωστό. Εξάλλου η έξοδος είναι τεχνικά πολύ δύσκολη και, αν συνέβαινε, θα επιβάρυνε τη χώρα με πολύ μεγαλύτερα ποσά από εκείνα που έχει σήμερα με το ευρώ». tovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου