Θ. Μωραϊτης : θα πάμε στα βράχια αν δεν αλλάξουμε πορεία ανοικτή διαφωνία με την ηγεσία

Για το ρόλο του ΠΑΣΟΚ και τις διαχωριστικές γραμμές Οφείλω να πω ξεκάθαρα ότι το αφήγημα αυτό δεν βγαίνει και το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να πάει στα βράχια αν δεν αλλάξουμε πορεία. Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ θα ανέβει μαζί με την χώρα. Η χωρά πρέπει να ανεβαίνει πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις. Και θα κάνουμε τα πάντα για να ανέβει. Για να προσφέρουμε όμως στην χώρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ισχυρό. Δεν μπορεί να δεχτούμε το ρόλο του πρόθυμου μικρού εταίρου που μας επιφυλάσσει το σύστημα το οποίο μας μίλησε ανοιχτά για το δίλλημα των επόμενων εκλογών. Μας είπαν Σαμαρας ή Τσίπρας. Σε αυτό το δίλλημα πρέπει να πάμε απέναντι. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν δεν υπάρξουν διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ. Δεν μπορούμε να κινούμαστε συνεχώς μέσα από διαδρομές τακτικισμών. Περί «ανταρτών» και «υπουργών του 2009» Να τελειώσει η ιστορία για υπουργούς και υφυπουργούς του 2009 που σήμερα ξαφνικά διαφωνούν. Δεν μπορεί κάθε φορά που προσπαθούμε να θέσουμε κόκκινες γραμμές να ξημερώνουμε με διαφόρους προθύμους να διακινούν θεωρίες συνομωσίας. Να τελειώσει το καλαμπούρι περί ανταρτών που δήθεν θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση ή την παράταξη. Να διασυρόμαστε ως πιθανοί αποστάτες επειδή λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πρόβατο για σφαγή από τους ακροδεξιούς συμβούλους του κ. Σαμαρά και τις διάφορες τρόικες εσωτερικού. Πρέπει να υπάρξουν κόκκινες γραμμές. Εμείς θέλουμε να υπερασπιστούμε την παράταξη. Δεν διακινδυνεύουμε την σταθερότητα της χώρας αλλά ας το καταλάβουν όλοι καλά. Θα εξασφαλίζουμε την σταθερότητα της χώρας αλλά θα κρατήσουμε ζωντανή την παράταξη υπηρετώντας τη χώρα πρώτα με τις ιδέες μας . Για την πορεία της κυβέρνησης Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτός ο κυβερνητικός συμβιβασμός έχει ημερομηνία λήξης. Στη μετά μνημόνιο εποχή χρειαζόμαστε προοδευτική κατεύθυνση. Αυτό δεν μπορεί να το κάνουμε με τη δεξιά. Για την ιδεολογική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ Έχουμε χρέος λοιπόν να προετοιμάσουμε το αφήγημά μας για την επόμενη μέρα. Εκεί χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό ιδεολογικό μέτωπο στο οποίο το ΠΑΣΟΚ θα πρωταγωνιστήσει. Και δεν μπορεί αυτό να γίνει με ένα θολό ιδεολογικό στίγμα. Βεβαίως πολύ σωστά ανταποκριθήκαμε σε μια ιστορική ανάγκη και συμμετείχαμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνη. Η ευθύνη πρέπει να καθορίζει πάντα τις ενέργειες μας και τις αποφάσεις μας. Και αυτό έκανε πάντα αυτή η παράταξη. Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΟΜΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΤΑΚΤΙΚΙΣΜΟΣ … ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ…. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ. Για το πολιτικό πλαίσιο των διεργασιών στην κεντροαριστερά Κάποια πρόθυμα παπαγαλάκια προέτρεξαν να πουν ότι στρεφόμαστε εναντίον της κεντροαριστεράς και των ανοιγμάτων. Εμείς θέλουμε μαζί μας όλες τις κινήσεις, τα σχήματα, τα πρόσωπα που εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης. Δεν μπορεί όμως το ΠΑΣΟΚ να εξαφανιστεί από τις διεργασίες και να υπάρξει απλά μια αναπαλαίωση παλιών πολιτικών ομάδων και ομαδαρχών. Και εξηγούμαι ότι δεν αναφέρομαι στους 58 ούτε σε κανέναν άλλον. Αναφέρομαι σε μια νοοτροπία. Δεν στήνεται παράταξη επειδή θα συνενωθούν πέντε μαγαζάκια και πέντε συνταξιούχοι μαγαζάτορες. Παράταξη θα υπάρξει ξανά όταν θα πούμε τι θέλουμε για τη χώρα και αυτό θα το καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας. Αν η υπόθεση της ανασυγκρότησης της προοδευτικής παράταξης γίνει με όρους πολιτικής καμαρίλας και κλειστών ελίτ συζητήσεων θα καταλήξουμε σε μια πολιτική κωμωδία όπου ο καθένας θα προσπαθεί να διαπραγματευτεί τον εαυτό του. Απλά, θα υπάρξει ένα πλυντήριο πολιτικών ρόλων για να στηθεί μια παρωδία κεντροαριστεράς για να διασωθούν πολιτικοί ρόλοι ή να αναστηθούν πολιτικές καριέρες. Το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστής και όχι ουρά των εξελίξεων Το αίτημα του πολιτικού και ιδεολογικού ακροατηρίου που περιμένει με αγωνία είναι να γίνει κάτι μεγαλύτερο. Προτείνω να πάμε σε μια πιο δυναμική πρωτοβουλία που να καταστήσει το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή και όχι ουρά των εξελίξεων. Το ΠΑΣΟΚ να μπει μπροστά, με αυτοπεποίθηση για ένα ιδρυτικό συνέδριο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ να μπει μπροστά χωρίς κόμπλεξ, χωρίς φόβο, χωρίς άγονους ηγεμονισμούς. Εκεί να τεθούν όλα από την αρχή. Να υπάρξει ένα ιστορικό προσκλητήριο προς όλους αυτούς που θέλουν ξανά μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Προς όσους διαφωνήσαμε, όσους πικράναμε και μας πίκραναν, σε όσους απογοητεύσαμε. Με αυτοργάνωση σε όλη την Ελλάδα. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς εμμονές και προσωπικές στρατηγικές . Όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα όταν η παράταξη κινδυνεύει με πολιτικό αφανισμό. Με πολιτική γενναιότητα να πούμε ότι όλοι κάνουμε ένα βήμα πίσω… μπροστά σε αυτό το διακύβευμα.http://egiakoumis.com/