Ακολουθεί η...
δήλωση του Γ. Παναγιωτακόπουλου:
«Οι στόχοι, οι ιδέες και τα μηνύματά της, οι επισημάνσεις, οι αρνήσεις και οι προτάσεις της έχουν το δικό τους αυτόνομο βεληνεκές και τη δική τους ιστορική αξία. Μια τέτοια διακήρυξη δε λησμονιέται ΠΟΤΕ, γιατί σε μια καθοριστική συγκυρία για τον τόπο, ενσάρκωσε τους πόθους και τους αγώνες γενιών και γενιών. Γιατί συμπύκνωσε τα συμφέροντα των μη προνομιούχων. Γιατί εξέφρασε αυθεντικά τις ελπίδες των πιο ζωντανών λαϊκών δυνάμεων. Γιατί πυροδότησε την αυτοοργάνωση, τη λαογέννητη δημιουργική πρωτοβουλία.
Η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ δεν βρίσκεται σε αντιστοιχία μόνο με τη μεταπολιτευτική συγκυρία αλλά και πέρα από αυτή. Ο προσδιορισμός και η υπέρβαση εκείνης της συγκυρίας ήταν μια πράξη συνειδητή του ιδρυτή μας Α. Παπανδρέου και όλων όσων είχαμε την τύχη να βρεθούμε μαζί του σ’ αυτή την πορεία της ίδρυσης αυτού του κινήματος.
Σήμερα, 40 χρόνια από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, βρισκόμαστε μπροστά στην συντηρητική του μεταμόρφωση. Ιδέες, αρχές και οράματα κουρελιάστηκαν από λίγους τυχοδιώκτες της πολιτικής, από ανθρώπους που δεν γνώρισαν και δεν γαλουχήθηκαν από τις ιδέες της 3ης του Σεπτέμβρη, από παρατρεχάμενους της εξουσίας.
Βρισκόμαστε μπροστά στον ευτελισμό ενός λαϊκού κινήματος, που από εκφραστής των αγωνιών και των προσδοκιών του λαού μετατράπηκε βίαια σε δεξιό ψάλτη μιας δεξιάς Κυβέρνησης! Ο λαός αντικαταστάθηκε από το «ΕΓΩ» και ο σοσιαλισμός από τον «Σαμαρισμό».
Με αυτή την αγκυλωμένη και αλλοτριωμένη συνείδηση για το ΠΑΣΟΚ βρισκόμαστε αντιμέτωποι σήμερα.
Με μια ιστορική μετατόπιση του ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά, που δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από κανέναν μας.
Για αυτό και το σημερινό πολιτικό συνονθύλευμα καταρρέει και κοινωνικά και εκλογικά. Για αυτό και μετατρέπεται σε κίνημα «ολίγων και αρεστών» της σημερινής του ηγεσίας, που συνειδητά βιάζει, σε καθημερινή βάση, την ιστορική μας διαδρομή.
Μια συνείδηση αγκυλωμένη γιατί προσπαθεί να δικαιολογήσει την ύπαρξή της και τη συνέπειά της είτε με την παρασιώπηση είτε με την εξιδανίκευση της πραγματικότητας.
Μια συνείδηση αλλοτριωμένη και ψευδή γιατί απεγνωσμένα προσπαθεί να εγκλωβίσει τη δυναμική ενός πολιτικού φορέα αλλαγής στα πλαίσια μιας εφήμερης διαχείρισης.
Για εμάς, ΣΗΜΕΡΑ, είναι περισσότερο από ποτέ κατανοητό ότι :
Ο αγώνας για την κατοχύρωση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας περνά μέσα από την αποδέσμευση της χώρας μας από τους μηχανισμούς εξάρτησης του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ξεπέρασμα του μνημονίου και η αυτοδύναμη πορεία της χώρας σε μια διαφορετική Ευρώπη, μια Ευρώπη ουμανιστικών ιδεών, ευαισθησιών και αξιών, κοινωνικών στρατηγικών, που στηρίζονται στην ελευθερία, το διάλογο, στις ευρύτατες συναινέσεις και την αλληλεγγύη των λαών, είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.
Ο αγώνας για τη Λαϊκή Κυριαρχία σηματοδοτεί την δυνατότητα, όχι μόνο της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών και της άμεσης σχέσης των επιθυμιών του λαού και των πρακτικών της εκάστοτε μορφής εξουσίας, αλλά και της ανατροπής ενός φαύλου, πελατειακού, αναποτελεσματικού και εξαρτημένου πολιτικού συστήματος. Οι αλλαγές πρέπει να έχουν σαρωτικό χαρακτήρα.
Ο αγώνας για την Κοινωνική Δικαιοσύνη συμβαδίζει με τη μάχη κατά της μεγαλύτερης κοινωνικής ανισότητας που αποκτά τραγικά χαρακτηριστικά. Την αποτελεσματική μάχη κατά της ανεργίας, της ανασφάλειας για τη ζωή των νέων ανθρώπων. Είναι η μάχη για την κατοχύρωση δίκαιων κανόνων σε όλους τους τομείς της καθημερινής δραστηριότητας των πολιτών της χώρας. Είναι ο αγώνας για αξιοκρατία, για ισότιμη αντιμετώπιση των προβλημάτων ειδικά των ανίσχυρων που πολλαπλασιάζονται από την κρίση. Είναι ο αγώνας για δίκαιο φορολογικό σύστημα και τη συμμετοχή του κάθε πολίτη ανάλογα με τα εισοδήματά του και την περιουσία του στη λειτουργία του κράτους. Είναι ο αγώνας για ίση, αξιοπρεπή αμοιβή και σύνταξη προς όλους όσους έχουν τα ίδια προσόντα. Είναι η κατοχύρωση της απάλειψης των εξαιρέσεων για τους «ημετέρους», τους «έχοντες», τους «κραταιούς», που εκμεταλλεύτηκαν στο μέγιστο βαθμό την εξαρτημένη σχέση που είχε μαζί τους το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος.
Είναι αγώνας για την ανατροπή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Είναι αγώνας για την πολιτική καταδίκη αυτών που πρόδωσαν και λεηλάτησαν το Κίνημα, προσπαθώντας μόνο και μόνο να επιβιώσουν πολιτικά.
Είναι αγώνας για την επανασύσταση του μεγάλου δημοκρατικού και σοσιαλιστικού πολιτικού φορέα της χώρας, που θα μπορέσει να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει και να εκφράσει και πάλι το λαό μας.
Για εμάς η 3η του Σεπτέμβρη παραμένει ζωντανή και ο αγώνας μας συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου