Όταν οι χαφιέδες φακέλωναν...

Κιτρινισμένες σελίδες και λεπτές σαν τσιγαρόχαρτα, με θαμπό μελάνι παλιάς γραφομηχανής, κολλημένες μεταξύ τους από την υγρασία και ξεφυλλισμένες από εκατοντάδες δάχτυλα, κουβαλούν βάρος ασήκωτο.

Φυλάσσουν...
ανεξίτηλες στιγμές της ελληνικής ιστορίας καθώς περιλαμβάνονται στους σκονισμένους φακέλους των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Με αφορμή τη μαύρη επέτειο της 21ης Απριλίου 1967, της ημέρας που ο ελληνικός λαός θα έμπαινε στον... γύψο για να απελευθερωθεί με φόρο αίματος μια επταετία αργότερα, το Εθνος ξεφυλλίζει τα αρχεία των πέτρινων εκείνων χρόνων.

Και παρουσιάζει μέρος των ατομικών φακέλων που είχε σχηματίσει το καθεστώς για τρεις διεθνείς προσωπικότητες οι οποίες μετέτρεψαν την τέχνη τους σε έκφραση του αντιδικτατορικού αγώνα και έγιναν η υψωμένη γροθιά της Ελλάδας στο εξωτερικό: του Μίκη Θεοδωράκη, της Μελίνας Μερκούρη και του Κώστα Γαβρά. Φάκελοι με πληροφορίες για τη ζωή και τις κινήσεις τους από την ημέρα που γεννήθηκαν...

Πίσω από τις γραμμές των εγγράφων «διαβάζει» κάποιος τα ματωμένα σημάδια της εποχής, «βλέπει» τις εικόνες εξόριστων ή φυλακισμένων πολιτικών κρατούμενων, «ακούει» φωνές από βασανιστήρια. Και πλάι τους τη φωτεινή αχτίδα της Αντίστασης. Με επισημάνσεις όπως «άκρως απόρρητον», «εμπιστευτικόν» στα ράφια της υπηρεσίας βρίσκονται ταξινομημένοι ή αταξινόμητοι χιλιάδες φάκελοι με στοιχεία λαϊκών αγωνιστών, ανθρώπων που διεκδίκησαν με μικρές προσωπικές ή μεγάλες συλλογικές στιγμές το δικαίωμα στην ελευθερία και τη δημοκρατία.

Ενα απόσπασμα για την «κομμουνιστική μαινάδα» Μελίνα Μερκούρη, τον ανθέλληνα «Μίκη Θεοδωράκη που πολέμησε τους Γερμανούς με τον ΕΛΑΣ» και τον Κώστα Γαβρά πσρέθεσε το Εθνος...

Προτάσεις για την αντιμετώπισή της

«Να συγκεντρωθεί ό,τι έχει λεχθεί περί Μερκούρη από τους κομμουνιστάς και ιδίως από το ΚΚΕ και το οποίον να καταδεικνύη ότι η δράσις της εξπηρετεί τις επιδιώξεις του κομμουνισμού εν Ελλάδι. Το ανωτέρω υλικόν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εις πάσαν ευκαιρίαν διά να καλλιεργηθεί εις το εξωτερικόν η πεποίθησις ότι η εν λόγω ηθοποιός είναι κομμουνίστρια.

Αλλά και ανεξαρτήτως της υπάρξεως ή μη του ανωτέρω υλικού επιβάλλεται να διοχετεύεται συνεχώς διά του ψιθύρου και διά δημοσιευμάτων ότι η Μερκούρη είναι κομμουνίστρια και εργάζεται όχι διά την Δημοκρατίαν αλλά διά τον κομμουνισμόν», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε δισέλιδη εισήγηση με προτάσεις για την αντιμετώπιση της αντεπαναστατικής δράσης της Μερκούρη στο εξωτερικό. 

Επίσης προτείνεται να ριφθούν στο Λονδίνο προκηρύξεις που θα την ειρωνεύονται και να φτιαχτεί γελοιογραφία που θα την παρουσιάζει ως Ζαν Ντ' Αρκ, με την περικεφαλαία της να έχει ως λοφίο ένα σφυροδρέπανο...

Αντιδικτατορική συγκέντρωση στο Λονδίνο

Στον ατομικό φάκελο της Μελίνας Μερκούρη περιλαμβάνονται και φωτογραφίες από συγκέντρωση κατά της χούντας στο Λονδίνο. Την απεικονίζουν να μιλά στους διαδηλωτές ενώ σε άλλα καρέ της ίδιας εκδήλωσης κάποια πρόσωπα είναι κυκλωμένα με μολύβι και δίπλα τους σημειωμένα ονόματα ή η επισήμανση «κύριος διοργανωτής».

Λίβανος 1969

Αναστάτωση για τα καλλιστεία

Ελληνολιβανική κρίση παρ' ολίγον να ξεσπάσει τον Νοέμβριο του 1969 με αφορμή την εκλογή της «Μις Λίβανος» και πέτρα του σκανδάλου τη Μελίνα Μερκούρη... «Ωρισμένοι καταχθόνιοι κύκλοι», όπως αναφέρεται σε εκτενή αλληλογραφία μεταξύ της ελληνικής πρεσβείας στη Βηρυτό και του υπουργείου Πληροφοριών, εξέφρασαν τη σκέψη να προσκληθεί η Μελίνα Μερκούρη στην κριτική επιτροπή των καλλιστείων ως διεθνής καλλιτεχνική προσωπικότητα της εποχής. Αυτό εξόργισε τη χούντα, η οποία με αλλεπάλληλα διαβήματα επί μακρόν κατόρθωσε ώστε «η υποδειχθείσα τυχοδιώκτις να μην έλθη ίνα παρευρεθή εις τα Καλλιστεία»...

Ρώμη, 1969

«Ανθελληνικές εκδηλώσεις»

Οι ομιλίες Ελλήνων στην Ευρώπη, οι εκδηλώσεις πανεπιστημίων, οι συγκεντρώσεις εργατών και σπουδαστών, τα συνθήματα κατά της αμερικανικής παρέμβασης, οι προβολές ταινιών υπέρ της δημοκρατίας και κατά των διώξεων βαφτίζονται από τη χούντα «ανθελληνικές εκδηλώσεις». Μία από αυτές αναφέρεται σε έγγραφο της 15ης Μαρτίου 1969 και αφορά συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Ρώμη για την απόπειρα δολοφονίας κατά της Μερκούρη. 

Επισημαίνεται ότι οργανώνεται από «κομμουνιστές συνεχίζοντες την εκμετάλλευσιν (του γεγονότος) διά εσωτερικούς καθαρώς σκοπούς», αναφέρεται ότι συμμετέχουν 20.000 άτομα «επί το πλείστον εργάται και σπουδασταί» οι οποίοι έχουν πανό που γράφει: «Ηνωμένοι διά να νικήσωμεν την αστυνομικήν καταπίεσην και την εκμετάλλευση των αφεντικών».

Μίκης Θεοδωράκης

Τα αητόπουλα της λογοκρισίας...

Ζωντανός μάρτυρας της λογοκρισίας μέσα στον φάκελο του Θεοδωράκη η λίστα με τα τραγούδια του διαχωρισμένα με κόκκινο ή μπλε μολύβι σε «απαγορευμένα» και «διφορούμενα». Και τα δακτυλογραφημένα τραγούδια του σε στίχους Γκάτσου, Ελύτη, Βάρναλη, Ρίτσου με υπογραμμισμένες τις φράσεις που καθιστούν την ποίησή τους αντεθνικά δημιουργήματα.

«Εκ της εξετάσεως των 54 εν συνόλω ασμάτων του ως άνω προέκυψε ότι 38 εκ τούτων αναφέρονται σαφώς, αμέσως ή εμμέσως εις κομμουνιστικάς ή ανατρεπτικάς ιδεάς ή περιέχουν ανάλογον συμβολισμόν. 16 εκ τούτων είναι καθαρώς λυρικά και συνεπώς ακίνδυνα από απόψεως περιεχομένου», αναφέρεται σε υπηρεσιακό σημείωμα του 1968 ενώ χειρογράφως ο γενικός διευθυντής Πληροφοριών σημειώνει ότι για το θέμα αυτό ο Θεοδωράκης θα προσκληθεί την «Παρασκευήν 22/3 ώρα 11 π.μ.».

Διαβάστε ολοκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...