Καταπέλτης ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ι. Παπανικολάου για τον ανακριτή του σκανδάλου Siemens Ν. Ζαγοριανό. Στο φως όλη η έκθεση με την οποία ζητεί να του επιβληθούν πειθαρχικές κυρώσεις. Προσπάθειες να ...ξεχαστεί η υπόθεση!
Από τον Στάθη Παλαιολόγο
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
.Βαρύτατες αιτιάσεις κατά του μέχρι προτινος ανακριτή του σκανδάλου της Siemens Nικ. Ζαγοριανού διατυπώνει ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Επιθεωρήσεως των Δικαστηρίων και αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Παπανικολάου στην Πειθαρχική Αγωγή που κατέθεσε στο Πενταμελές Πειθαρχικό Συμβούλιο του Εφετείου Αθηνών και την οποία φέρνει σήμερα στο φως το Press-gr.
Οι κατηγορίες που απευθύνει ο κ. Ι. Παπανικολάου είναι καταπέλτης αφού προσάπτει στον κ. Ζαγοριανό όχι μόνο παράβαση καθήκοντος από πρόθεση, κατά την εκτέλεση του ανακριτικού έργου, αλλά και ότι ενήργησε με δόλο για να βοηθήσει τον Μιχάλη Χριστοφοράκο να μη λογοδοτήσει στη χώρα μας για βαρύτατα κακουργήματα!
Στο 15σελιδο κείμενό του, με το οποίο ζητά τον πειθαρχικό έλεγχο του κ. Ζαγοριανού και την "επιβολή σε αυτόν των δεουσών πειθαρχικών ποινών", ο κ. Παπανικολάου στην αρχή αναφέρεται αναλυτικά στο ιστορικό της υπόθεσης και συγκεκριμένα στις κλήσεις των κατηγορουμένων για την υπόθεση της Siemens Γ. Σκαρπέλη, Χρ. Καραβέλα και Ηλ. Γεωργίου στους οποίους αρχικώς ο κ. Ζαγοριανός αρνήθηκε να δώσει το σύνολο των εγγράφων της δικογραφίας και έδωσε "μόνον αυτά που ο ίδιος έκρινε ότι τον αφορούν". Στη συνέχεια το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών , με βουλεύματά του, δικαίωσε τους κατηγορημένους...
Σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, ο οποίος μέλετησε, όπως αναφέρει, "όλο το αποδεικτικό υλικό", "καθίσταται σαφές ότι...
ο εγκαλούμενος δικαστικός λειτουργός με πρόθεση παρέβη, κατά συρροή, τα καθήκοντα της υπηρεσίας του ως ανακριτικού υπαλλήλου με σκοπό να βλάψει τα υπερασπιστικά δικαιώματα των προαναφερομένων τριών κατηγορουμένων και πράγματι τα έβλαψε αφού τους στέρησε το δικαίωμα της ακώλυτης και αδιατάρακτης απολογίας με τη λήψη αντιγράφων όλων των εγγράφων της ανάκρισης. Ετσι ο εγκαλούμενος διέπραξε το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος, προβλεπόμενο και τιμωρούμενο από το άρθρο 259 ΠΚ κατά συρροή το οποίο συνιστά και βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα. Με τις άνω συμπεριφορές του ο εγκαλούμενος έβλαψε βαρύττα το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης, προκάλεσε δυσμενέστατα σχόλια τόσο σε βάρος του ιδίου όσο και σε βάρος της δικαιοσύνης της χώρας, απάδοντα σε ευνομούμενο Κράτος Δικαίου".
Στη συνέχεια ο κ. Παπανικολάου σημειώνει ότι "μάλιστα, οι άνω έκδηλα παράνομες συμπεριφορές του εγκαλούμενου ο οποίος παραβίασε συστηματικά τις προεκτιθέμενες διατάξεις για να βλάψει τα υπερασπιστικά δικαιώματα των παραπάνω κατηγορουμένων προβλήθηκαν από άλλον κατηγορούμενο της ίδιας υπόθεσης (Μιχαήλ Χριστοφοράκο) - τα γεγονότα αυτά- προς υποστήριξη της προσφυγής του ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρσλούης (Γερμανίας) κατά της απόφασης του Εφετείου του Μονάχου να εκδοθεί στην Ελλάδα (σ' εκτέλεση εκδοθέντος σε βάρος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης), προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι στην Ελλάδα δεν θα τύχει δίκαιης δίκης κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων της ΕΣΔΑ και του συναφούς Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα".
Το δεύτερο σκέλος του "πορίσματος" του κ. Παπανικολάου αφορά τις ευθύνες του κ. Ζαγοριανού σε σχέση με τον ίδιον τον Μ. Χριστοφοράκο. Και γράφει: "...ο εγκαλούμενος Ανακριτής εξέδωσε σε βάρος του Μιχαήλ Χριστοφοράκου νέο ένταλμα σύλληψης και αντίστοιχο ευρωπαϊκό με βάση κατηγορητήριο που συνέταξε και στο οποίο περιέλαβε μόνο την αξιόποινη πράξη της απάτης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, σχετικά με τη σύμβαση προμήθειας του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" για την οποία (πράξη) είχε ασκηθεί ποινική δίωξη από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.
Όμως από τον αρμόδιο Εισαγγελέα είχε ασκηθεί in rem ποινική δίωξη και για τις πράξεις:
1) της παθητικής και ενεργητικής δωροδοκίας
2) της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα ακριβώς για τη σύμβαση C4I και την εκτέλεσή της, ο εγκαλούμενος ενεργώντας από πρόθεση, επιλεκτικά, δεν περιέλαβε στο άνω κατηγορητήριο που συνόδευσε το σχετικό ένταλμα αξιόποινες πράξεις που τέλεσε ο Μιχαήλ Χριστοφοράκος μέσα στο τριετές διάστημα 2004-2007 σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης C4I έχουσες κακουργηματικό χαρακτήρα (δωροδοκίες κλπ και νομιμοποιήσεις εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα). Επρεπε δε ο εγκαλούμενος να περιλάβει σε βάρος του Μιχαήλ Χριστοφοράκου και τα σχετικά περιστατικά του διαστήματος 2004-2007 στο κατηγορητήριο εκείνο (και στο συναφές ένταλμα σύλληψης και ευρωπαϊκό κατά Μιχ. Χριστοφοράκου) αφού και αυτά είχαν κακουργηματικό χαρακτήρα, προέκυπταν από τα στοιχεία που είχε ο εν λόγω Ανακριτής στη δικογραφία και τα οποία γνώριζε καλώς και δεν εμποδιζόταν προς τούτο από την ασκηθείσα in rem ποινική δίωξη".
Το συμπέρασμα -κόλαφος κ. Παπανικολάου για τον ανακριτή της υπόθεσης Siemens είναι καταλυτικό και περιγράφεται ως εξής:
"Στην ανωτέρω σοβαρή παράλειψη κατά την εκτέλεση του ανακριτικού του έργου υπέπεσε από πρόθεση ο εγκαλούμενος προκειμένου και αν ακόμη εξεδίδετο ο Μιχαήλ Χριστοφοράκος στην Ελλάδα για την απάτη κατά τη σύναψη της σύμβασης C4I, να μην μπορεί να δικασθεί για τις αξιόποινες αυτές πράξεις του της τριετίας 2004-2007 αφού δεν θα είχε εκδοθεί και για τις πράξεις αυτές. Την παράβαση αυτή του υπηρεσιακού του καθήκοντος τέλεσε ο εγκαλούμενος προκειμένου να βλάψει τα έννομα συμφέροντα του παθόντος Ελληνικού Δημοσίου και να οφελήσει τον Μιχαήλ Χριστοφοράκο πολλαπλώς και κυρίως με το να μη λογοδοτήσει αυτός, εκδιδόμενος στη χώρα ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης για τις παράνομες κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις του αυτές (δωροδοκίες κλπ) του διαστήματος 2004-2007.
Η άνω παράνομη από δόλο συμπεριφορά του κατηγορουμένου συνιστά βαρύτατο πειθαρχικό παράπτωμα (βλ. και άρθρα 239 και 259 ΑΚ) και έτρωσε βαρύτατα και αθεράπευτα το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης, δημιούργησε δε εύλογα απαξιωτικά και άκρως δυσμενή σχόλια για τον ίδιο και τον τρόπο απονομής της ποινικής δικαιοσύνης στη χώρα μας."
Το ερώτημα τώρα είναι πόσο γρήγορα θα προχωρήσουν οι δικαδικασίες για τον κ. Ζαγοριανό ή αν -όπως λέγεται από κάποιους- θα επιχειρηθεί χρονική καθυστέρηση με σκοπό να ατονήσει σταδιακά το ενδιαφέρον για την υπόθεση και να μην υποστεί εν τέλει καμία κύρωση...
Σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, ο οποίος μέλετησε, όπως αναφέρει, "όλο το αποδεικτικό υλικό", "καθίσταται σαφές ότι...
ο εγκαλούμενος δικαστικός λειτουργός με πρόθεση παρέβη, κατά συρροή, τα καθήκοντα της υπηρεσίας του ως ανακριτικού υπαλλήλου με σκοπό να βλάψει τα υπερασπιστικά δικαιώματα των προαναφερομένων τριών κατηγορουμένων και πράγματι τα έβλαψε αφού τους στέρησε το δικαίωμα της ακώλυτης και αδιατάρακτης απολογίας με τη λήψη αντιγράφων όλων των εγγράφων της ανάκρισης. Ετσι ο εγκαλούμενος διέπραξε το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος, προβλεπόμενο και τιμωρούμενο από το άρθρο 259 ΠΚ κατά συρροή το οποίο συνιστά και βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα. Με τις άνω συμπεριφορές του ο εγκαλούμενος έβλαψε βαρύττα το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης, προκάλεσε δυσμενέστατα σχόλια τόσο σε βάρος του ιδίου όσο και σε βάρος της δικαιοσύνης της χώρας, απάδοντα σε ευνομούμενο Κράτος Δικαίου".
Στη συνέχεια ο κ. Παπανικολάου σημειώνει ότι "μάλιστα, οι άνω έκδηλα παράνομες συμπεριφορές του εγκαλούμενου ο οποίος παραβίασε συστηματικά τις προεκτιθέμενες διατάξεις για να βλάψει τα υπερασπιστικά δικαιώματα των παραπάνω κατηγορουμένων προβλήθηκαν από άλλον κατηγορούμενο της ίδιας υπόθεσης (Μιχαήλ Χριστοφοράκο) - τα γεγονότα αυτά- προς υποστήριξη της προσφυγής του ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρσλούης (Γερμανίας) κατά της απόφασης του Εφετείου του Μονάχου να εκδοθεί στην Ελλάδα (σ' εκτέλεση εκδοθέντος σε βάρος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης), προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι στην Ελλάδα δεν θα τύχει δίκαιης δίκης κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων της ΕΣΔΑ και του συναφούς Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα".
Το δεύτερο σκέλος του "πορίσματος" του κ. Παπανικολάου αφορά τις ευθύνες του κ. Ζαγοριανού σε σχέση με τον ίδιον τον Μ. Χριστοφοράκο. Και γράφει: "...ο εγκαλούμενος Ανακριτής εξέδωσε σε βάρος του Μιχαήλ Χριστοφοράκου νέο ένταλμα σύλληψης και αντίστοιχο ευρωπαϊκό με βάση κατηγορητήριο που συνέταξε και στο οποίο περιέλαβε μόνο την αξιόποινη πράξη της απάτης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, σχετικά με τη σύμβαση προμήθειας του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων "Αθήνα 2004" για την οποία (πράξη) είχε ασκηθεί ποινική δίωξη από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.
Όμως από τον αρμόδιο Εισαγγελέα είχε ασκηθεί in rem ποινική δίωξη και για τις πράξεις:
1) της παθητικής και ενεργητικής δωροδοκίας
2) της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα ακριβώς για τη σύμβαση C4I και την εκτέλεσή της, ο εγκαλούμενος ενεργώντας από πρόθεση, επιλεκτικά, δεν περιέλαβε στο άνω κατηγορητήριο που συνόδευσε το σχετικό ένταλμα αξιόποινες πράξεις που τέλεσε ο Μιχαήλ Χριστοφοράκος μέσα στο τριετές διάστημα 2004-2007 σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης C4I έχουσες κακουργηματικό χαρακτήρα (δωροδοκίες κλπ και νομιμοποιήσεις εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα). Επρεπε δε ο εγκαλούμενος να περιλάβει σε βάρος του Μιχαήλ Χριστοφοράκου και τα σχετικά περιστατικά του διαστήματος 2004-2007 στο κατηγορητήριο εκείνο (και στο συναφές ένταλμα σύλληψης και ευρωπαϊκό κατά Μιχ. Χριστοφοράκου) αφού και αυτά είχαν κακουργηματικό χαρακτήρα, προέκυπταν από τα στοιχεία που είχε ο εν λόγω Ανακριτής στη δικογραφία και τα οποία γνώριζε καλώς και δεν εμποδιζόταν προς τούτο από την ασκηθείσα in rem ποινική δίωξη".
Το συμπέρασμα -κόλαφος κ. Παπανικολάου για τον ανακριτή της υπόθεσης Siemens είναι καταλυτικό και περιγράφεται ως εξής:
"Στην ανωτέρω σοβαρή παράλειψη κατά την εκτέλεση του ανακριτικού του έργου υπέπεσε από πρόθεση ο εγκαλούμενος προκειμένου και αν ακόμη εξεδίδετο ο Μιχαήλ Χριστοφοράκος στην Ελλάδα για την απάτη κατά τη σύναψη της σύμβασης C4I, να μην μπορεί να δικασθεί για τις αξιόποινες αυτές πράξεις του της τριετίας 2004-2007 αφού δεν θα είχε εκδοθεί και για τις πράξεις αυτές. Την παράβαση αυτή του υπηρεσιακού του καθήκοντος τέλεσε ο εγκαλούμενος προκειμένου να βλάψει τα έννομα συμφέροντα του παθόντος Ελληνικού Δημοσίου και να οφελήσει τον Μιχαήλ Χριστοφοράκο πολλαπλώς και κυρίως με το να μη λογοδοτήσει αυτός, εκδιδόμενος στη χώρα ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης για τις παράνομες κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις του αυτές (δωροδοκίες κλπ) του διαστήματος 2004-2007.
Η άνω παράνομη από δόλο συμπεριφορά του κατηγορουμένου συνιστά βαρύτατο πειθαρχικό παράπτωμα (βλ. και άρθρα 239 και 259 ΑΚ) και έτρωσε βαρύτατα και αθεράπευτα το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης, δημιούργησε δε εύλογα απαξιωτικά και άκρως δυσμενή σχόλια για τον ίδιο και τον τρόπο απονομής της ποινικής δικαιοσύνης στη χώρα μας."
Το ερώτημα τώρα είναι πόσο γρήγορα θα προχωρήσουν οι δικαδικασίες για τον κ. Ζαγοριανό ή αν -όπως λέγεται από κάποιους- θα επιχειρηθεί χρονική καθυστέρηση με σκοπό να ατονήσει σταδιακά το ενδιαφέρον για την υπόθεση και να μην υποστεί εν τέλει καμία κύρωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου