Ρεπορτάζ : Γιώργος Πουλερές«Εμφύλιος πόλεμος» έχει ξεσπάσει στους κόλπους του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας, ο οποίος φαίνεται να έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Το ένα εκπροσωπείται από τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), μέλη του οποίου είναι κυρίως οι μεγάλες βιομηχανίες και... εσχάτως οι τράπεζες, οι κατασκευαστικές εταιρείες αλλά και επιχειρήσεις από τον χώρο των τηλεπικοινωνιών, ενώ στην άλλη πλευρά βρίσκεται το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας (ΕΒΕΑ), μέλη του οποίου είναι εταιρείες όλων των μεγεθών (μικρές, μεσαίες και μεγάλες) και προέρχονται σχεδόν από όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας.
ΣΕΒ και ΕΒΕΑ έχουν αλλάξει ρόλους. Ενώ στο παρελθόν ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών είχε ταυτιστεί με τον ρόλο του επιθετικού διεκδικητή των επιχειρηματικών συμφερόντων υπερασπίζοντας θέσεις και πολιτικές που τον έφερναν σε ευθεία αντιπαράθεση με τους εργαζομένους, σήμερα στη θέση αυτή βρίσκεται το ΕΒΕΑ. Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας και η ηγεσία του, με τις θέσεις που διατυπώνει και προωθεί για κρίσιμα ζητήματα της οικονομίας και της κοινωνίας, όπως η αγορά εργασίας και οι μισθοί, η φορολογία, το Ασφαλιστικό, κάνει πολλούς να του αποδίδουν τον ρόλο του υπερασπιστή καθαρόαιμων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων για τη λειτουργία της αγοράς και της οικονομίας. Αντίθετα ο ΣΕΒ έχει ενισχύσει το συναινετικό προφίλ του σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του με τους εργαζομένους και εμφανίζεται συγκαταβατικός ακόμη και σε πολιτικές που προκαλούν κόστος στις επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα στην επιβολή της έκτακτης εισφοράς στα κέρδη που ανακοίνωσε η κυβέρνηση.
Παράγοντες της αγοράς αποδίδουν τις αλλαγές ρόλων στα δύο στρατόπεδα του επιχειρηματικού κόσμου τόσο στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην οικονομία και την κοινωνία από την οικονομική κρίση όσο και στην ιδιοσυγκρασία, τις ιδεολογικές αντιλήψεις αλλά και τις προσωπικές σκοπιμότητες των δύο στρατηγών που ηγούνται αυτή την περίοδο των δύο πλευρών: του Δημήτρη Δασκαλόπουλου που είναι πρόεδρος του ΣΕΒ και του Κωνσταντίνου Μίχαλου που είναι πρόεδρος του ΕΒΕΑ.
Για χάρη της κοινωνικής ειρήνης
Η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές φάνηκε ανάγλυφα στο θέμα της έκτακτης εισφοράς στα προ φόρων κέρδη των επιχειρήσεων που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση τις προηγούμενες ημέρες. Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, όπως και οι επιχειρήσεις που συσπειρώνονται γύρω από αυτόν στο πλαίσιο του ΣΕΒ, μπορεί να μην ενθουσιάστηκε από την έκτακτη εισφορά, όμως διατύπωσε ανοικτά τη συναίνεση του Συνδέσμου υποστηρίζοντας ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης όλοι πρέπει να συνεισφέρουν. Πρόκειται πάντως για μία στάση πίσω από την οποία βρίσκονται όχι μόνο ο κ. Δασκαλόπουλος αλλά και η πλειονότητα των άλλων μεγάλων επιχειρηματιών που εκφράζονται μέσω του ΣΕΒ. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται οι οικογένειες Παπαλεξόπουλου και Κανελλόπουλου που είναι ιδιοκτήτες του Τιτάνα, ο βασικός μέτοχος του ομίλου της Ιnfo-Quest Θ. Φέσσας, ο Θ. Λαβίδας της Lavifarm αλλά και ο Σ. Καλλιτζάντζης, ένας εκ των βασικών μετόχων του ομίλου της Ελλάκτωρ. Πρόκειται για βαριά ονόματα της βιομηχανίας που, σύμφωνα με επιχειρηματικούς κύκλους, θεωρούν ότι σε κάθε περίπτωση στη σημερινή δύσκολη συγκυρία πρέπει να διασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη.
Θέλει να αλλάξει την εικόνα του ΣΕΒ
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος εκπλήσσει με δημοφιλείς τοποθετήσεις. Από τότε που ανέλαβε την ηγεσία του ΣΕΒ επιχειρεί να αλλάξει την εικόνα του Συνδέσμου και να τον εμφανίσει ως έναν υπεύθυνο κοινωνικό εταίρο που δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη αλλά και για την κοινωνική συνοχή. Φαίνεται ότι ώς έναν βαθμό το έχει καταφέρει. Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος δεν είναι πια βιομήχανος, μετά την πώληση της οικογενειακής επιχείρησης Vivartia στον όμιλο της ΜΙG. Στην αγορά ακούγεται ότι διαθέτοντας ισχυρή ρευστότητα (πήρε περίπου 500 εκατ. ευρώ από την πώληση της εταιρείας) θα κάνει εκ νέου κάποιο μεγάλο ή μικρό επιχειρηματικό άνοιγμα. Οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του, που άνετα θα μπορούσαν να γίνουν και από πολιτικούς, τροφοδότησαν σενάρια για πιθανές πολιτικές του φιλοδοξίες. Όμως εκείνος και το περιβάλλον του διαψεύδουν κάτι τέτοιο.
Από την πλευρά του ΕΒΕΑ, ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είπε καθαρά «όχι» στην έκτακτη εισφορά έχοντας πάντα στο μυαλό του, όπως λέει, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας, οι οποίες δεν μπορούν να αντέξουν άλλα φορολογικά βάρη. Ο κ. Μίχαλος, που πριν γίνει πρόεδρος του ΕΒΕΑ ήταν επί Γιώργου Αλογοσκούφη γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, λέγεται ότι έχει πολιτικές φιλοδοξίες, αν και προς το παρόν, όπως διαβεβαιώνει τους συνομιλητές του, θα συνεχίσει να δουλεύει στο ΕΒΕΑ. Θα είναι μάλιστα ξανά υποψήφιος για την προεδρία του Επιμελητηρίου στις επόμενες εκλογές. Θέλοντας να αιτιολογήσει τις διαφορές απόψεων που παραδέχεται ότι υπάρχουν ανάμεσα σε αυτόν και τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, λέει ότι «τόσο ο ίδιος όσο και τα μέλη του ΕΒΕΑ που εκπροσωπεί είναι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες». Πολιτικά βρίσκεται στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας αλλά ως πρόεδρος του ΕΒΕΑ λέει ότι λειτουργεί υπερκομματικά, γι΄ αυτό και «αν και πήρα το 70% των ψήφων στις εκλογές του Επιμελητηρίου, σχημάτισα διαπαραταξιακή διοίκηση».
Τεταμένες σχέσεις
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι τεταμένες- και είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς σε τι ποσοστό οφείλεται η ένταση αυτή στα πιθανά αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα που εκπροσωπούν ο ΣΕΒ και το ΕΒΕΑ και σε τι ποσοστό στις σχέσεις ανάμεσα στους δύο επικεφαλής. Μπορεί ο όρος επιχειρηματίας να φέρνει κοντά τον ΣΕΒ με το ΕΒΕΑ, όμως δεν είναι λίγα αυτά που χωρίζουν τον μεγάλο από τον μικρότερο επιχειρηματία που εκπροσωπούν οι δύο φορείς αντίστοιχα. Ενδεικτικό των τεταμένων σχέσεων ανάμεσα στους δύο αυτούς φορείς είναι η αντίδραση του κ. Μίχαλου στην πριν από λίγες ημέρες τοποθέτηση του ΣΕΒ ότι ένα μεγάλο μέρος της φοροδιαφυγής των 30 δισ. ευρώ προέρχεται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα είπε ότι «το σχετικό δελτίο τύπου του ΣΕΒ θα μπορούσε να είχε εκδοθεί και από το υπουργείο Οικονομικών».
fimotro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου