ΚΡΥΟ-ΖΕΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...

Ρεπορτάζ : Μ. Σπινθουράκης

Οι Βρυξέλλες έδωσαν τρία χρόνια προθεσμία στην κυβέρνηση να μειώσει τα ελλείμματα, αλλά ταυτόχρονα ενέτειναν τις πιέσεις τους επί της Ελλάδας ζητώντας την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών της μέσω της λήψης μέτρων στα ζητήματα του φορολογικού συστήματος, του Ασφαλιστικού και της μισθολογικής πολιτικής. Ταυτόχρονα οι κοινοτικοί ιθύνοντες, με αξιοσημείωτη ομοφωνία, δήλωσαν ότι ουδέποτε ετέθη θέμα αδυναμίας του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί στις διεθνείς δανειακές υποχρεώσεις του, αλλά και ότι δεν διαβλέπουν ανάλογο κίνδυνο. Μολαταύτα, τόσο ο πρόεδρος του Εurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ όσο και ο επίτροπος Χοακίν Αλμούνια υπογράμμισαν...την εξαιρετικά δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται από δημοσιονομικής απόψεως η Ελλάδα. Αφησαν δε σαφώς να εννοηθεί ότι η ερχόμενη τριετία θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής, ενώ δεν απέκλεισαν και το ενδεχόμενο να απαιτηθεί αναθεώρηση του προϋπολογισμού του 2010 κατά τη διάρκεια της χρήσης του.
Από ελληνικής πλευράς πάντως ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είχε κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένος αφού δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του άκουσε για πρώτη φορά έναν καλό λόγο προερχόμενο από τα ηγετικά κλιμάκια της ΕΕ. Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε ότι, ανεξάρτητα από το αν θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα εντός του 2010 το σχέδιο του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο αποτελεί «σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης», ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο επίτροπος κ. Χ. Αλμούνια.
Η αλλαγή ρότας των κοινοτικών ιθυνόντων, τουλάχιστον ως προς το ύφος και τον τόνο των δηλώσεών τους για την Ελλάδα, σηματοδοτεί κατά πάσα πιθανότητα το τέλος ενός δίμηνου «πολέμου» ανάμεσα στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες. Ενός «πολέμου» ο οποίος, έστω και αν ουδέποτε ανακοινώθηκε επισήμως, κηρύχθηκε τον Οκτώβριο, όταν ο έλληνας υπουργός Οικονομικών εν μία νυκτί αποφάνθηκε στο Λουξεμβούργο ότι το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα για το 2009 δεν θα είναι της τάξεως του 6% του ΑΕΠ, όπως οι πάντες θεωρούσαν, αλλά υπερδιπλάσιο. Για τις Βρυξέλλες η Ελλάδα έπαιξε εκείνο το βράδυ, για μία ακόμη φορά, εν ου παικτοίς (δηλαδή δεν σεβάστηκε τους κανόνες του παιχνιδιού) και υπό μορφήν «αντιποίνων» οι κοινοτικοί ιθύνοντες αποφάσισαν να της το ανταποδώσουν, παίζοντας και αυτοί εν ου παικτοίς. Εκτοτε η μία δήλωση για την «οικτρή κατάσταση» της ελληνικής οικονομίας άρχισε να διαδέχεται την άλλη, και βέβαια κάποια στιγμή άρχισαν και οι αγορές να λαμβάνουν τα μηνύματα. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε ως το περασμένο Σαββατοκύριακο, οπότε οι κοινοτικοί ιθύνοντες ομόθυμα άλλαξαν το τροπάριο και άρχισαν να επισημαίνουν ότι παρά τα προβλήματά της η Ελλάδα είναι μια χώρα της ζώνης του ευρώ και συνεπώς θέμα κατάρρευσης της οικονομίας της δεν τίθεται.
Επί της ουσίας ωστόσο η γενική αντίληψη που επικρατεί στις Βρυξέλλες, και η οποία επιβεβαιώθηκε χθες, είναι ότι η ελληνική οικονομία νοσεί και απαιτείται άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Οι κοινοτικοί ιθύνοντες αναγνώρισαν επίσης ότι η επιδείνωση της κατάστασής της οφείλεται εν μέρει στην οικονομική κρίση και εν μέρει στην απροθυμία της προηγούμενης κυβέρνησης να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα. Ο κ Γ. Παπακωνσταντίνου απάντησε ότι συμφωνεί και ότι προς τον σκοπό αυτόν η Ελλάδα θα λάβει εντός του 2010 πρόσθετα μέτρα, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο. Δεσμεύτηκε επίσης ότι εξαιρετικά σημαντικά μέτρα θα περιλαμβάνει το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας που επισήμως θα υποβληθεί στις Βρυξέλλες τον Ιανουάριο, ενώ ως τον Μάρτιο βεβαίωσε ότι εξελίξεις θα υπάρξουν τόσο σε ό,τι αφορά την αναμόρφωση της φορολογίας όσο και ως προς το Ασφαλιστικό. Παράλληλα δεσμεύτηκε ότι θα προωθήσει τον εκσυγχρονισμό τόσο της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος όσο και του τρόπου κατάρτισης των κρατικών προϋπολογισμών.
Οι δεσμεύσεις αυτές διασκέδασαν ασφαλώς κάποιες από τις ανησυχίες των Βρυξελλών, οι οποίες ωστόσο αναμένουν το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας το οποίο αναμφίβολα θα πρέπει, κατά τη γνώμη τους, να έχει τον χαρακτήρα ενός φύλλου πορείας για την αντιμετώπιση των πάγιων διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Τα προβλήματα αυτά οι Βρυξέλλες θεωρούν ότι έχουν κατά καιρούς επαρκώς περιγραφεί, τόσο στις τακτικές οικονομικές εκθέσεις της Επιτροπής όσο και στις επιστολές που ανά τακτά χρονικά διαστήματα αποστέλλουν προς την Αθήνα.
Από την άλλη πλευρά, επιθυμία της κυβέρνησης είναι να λάβει τέσσερα χρόνια προθεσμία για την ολοκλήρωση της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Και αυτό όχι μόνο για να γίνει η εξυγίανση με ηπιότερα μέτρα, αλλά και για να είναι σίγουρη η κυβέρνηση ότι δεν θα βαδίσει προς τις επόμενες εκλογές με τον φόβο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να την καταδικάσει για την οικονομική πολιτική της. Δεδομένου όμως ότι και οι φύλακες των Βρυξελλών έχουν γνώση αυτής της επιδίωξης, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ότι σε πρώτη φάση η προθεσμία θα είναι διετής με ανοικτό το ενδεχόμενο παράτασης, κάτι που ασφαλώς δεν ενθουσιάζει την Αθήνα.

fimotro