Ιδού ένα νέο δείγμα γραφής ασχετοσύνης, αφέλειας (;), ή στην καλύτερη περίπτωση παγίδευσης της πολιτικής αρχής του υπουργείου, από τους αιώνιους θύλακες του μανδαρινισμού και της κρατικοδίαιτης διοικητικής γραφειοκρατίας, που διαχρονικά... νομοθετεί υπέρ των προνομίων της εκμεταλλευόμενη την άγνοια των πολιτικών της προϊσταμένων. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Η κα Τίνα Μπιρμπίλη, έθεσε πρόσφατα σε διαβούλευση σχέδιο νόμου που τροποποιεί το ν. 2939/2001 για τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών και άλλων προϊόντων. Πρόκειται για το σύνολο των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης – ανακύκλωσης σειράς... προϊόντων, από τις συσκευασίες, μέχρι τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, μπαταρίες, λάμπες, ελαστικά, λιπαντικά, γυαλί κ.λ.π. Τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης τα τελευταία 7 χρόνια, ουσιαστικά με ίδιους πόρους δηλ. αυτοχρηματοδοτούμενα, λειτουργούν με σημαντικά επιτεύγματα έχοντας κρατήσει τη χώρα εντός των στοχεύσεων που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε θέματα εναλλακτικής διαχείρισης.Η πεμπτουσία του σχεδίου νόμου της κας Μπιρμπίλη ή τέλος πάντων όποιου την «έψησε» να το υιοθετήσει, είναι η δημιουργία ενός νέου κρατικού Οργανισμού που θα αποκαλείται Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων, με 30 κρατικούς υπαλλήλους, για τους οποίους μάλιστα προβλέπεται και ειδική επιδοματική πολιτική (!!!), με Πρόεδρο βέβαια, μέλη Δ.Σ., Γενικό Διευθυντή, Συμβούλους, γραφεία, εξοπλισμό και…λοιπά έξοδα! Ο Οργανισμός αυτός, με την πολυτελή σύνθεσή του, υποτίθεται θα συντονίσει το έργο τηςεναλλακτικής διαχείρισης, έργο που σήμερα γίνεται από το Γραφείο Εναλλακτικής Διαχείρισης του Υπουργείου, με 2-3 υπαλλήλους και που θα μπορούσε κάλλιστα, όπως επισημαίνουν οι άνθρωποι που έχουν κοινό νου, το Γραφείο αυτό, να αναβαθμιστεί σε Διεύθυνση Εναλλακτικής Διαχείρισης, με τις κατάλληλες αρμοδιότητες, χωρίς προβλέψεις άλλων δαπανών και πολυάνθρωπων σχημάτων και στο πλαίσιο λειτουργίας του νέου Υπουργείου Περιβάλλοντος να προχωρήσει θαυμάσια ο συντονιστικός ρόλος των συστημάτων.
Ιδιαίτερα, πρέπει να επισημανθεί, όπως αναφέρεται από τους εκπροσώπους των συστημάτων στο πλαίσιο της διαβούλευσης που γίνεται τις μέρες αυτές στο government.gr το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει, ότι, ο υπό σύσταση Οργανισμός, θα χρηματοδοτείται και από ιδιωτικούς πόρους (3% από τις εισφορές των συστημάτων, ήτοι 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως), χρήματα ουσιαστικά που θα μετακυληθούν στους καταναλωτές, θα έχει τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, (παρ’ ότι θα στελεχωθεί από δημοσίους υπαλλήλους με…ειδικά επιδόματα), θα αναθέτει
μελέτες χωρίς διαγωνισμό και δεν θα υφίσταται προληπτικό έλεγχο από τις αρμόδιες δημόσιες ελεγκτικές αρχές.
Πρόκειται δηλαδή για ένα πρωτοπόρο εμπνευσμένο σχήμα, στο πλαίσιο της δημόσιας διοίκησης, που έχει όλες τις προϋποθέσεις να μεγαλουργήσει αναπαράγοντας όλη την παθογένεια ανάλογων σχημάτων, που κοστίζουν ένα σκασμό λεφτά στους πολλούς για να επωφεληθούν οι λίγοι. Κι αυτός ο Οργανισμός θα έλθει ως «καπέλο» σε συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης που συγκροτήθηκαν με ίδιους πόρους και στηρίζονται στην αυτοοργάνωση, αυτορρύθμιση και αυτοδέσμευση. Φυσικά κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει σ’ όλη την Ευρώπη. Για ν’ αποδειχθεί για
μια ακόμα φορά ότι, στη χώρα, η οποία διαπρέπει στο παγκόσμιο στερέωμα σε επιδόσεις διαφθοράς, η έμπνευση του δημόσιου παρασιτικού διοικητικού μανδαρινισμού, εκτός από προκλητική είναι και αστείρευτη.
Δικαίως οι εκπρόσωποι των Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης αναρωτιούνται τι εξυπηρετεί η δημιουργία ενός τέτοιου Οργανισμού, σε συνθήκες, μάλιστα, που η κυβέρνηση επαγγέλλεται τη μείωση τέτοιων οργανισμών στο επίπεδο της δημόσιας διοίκησης ευρύτερα. Δικαίως επίσης, αναρωτιούνται γιατί το σχετικό νομοσχέδιο δεν καταπιάνεται με καυτά θέματα, όπως είναι η υποχρεωτική ενεργοποίηση της αυτοδιοίκησης και η συμμετοχή της στην υπόθεση της εναλλακτικής διαχείρισης προϊόντων προς απόρριψη, ή, η θεσμοθέτηση πλαισίων που
περιορίζουν την ανεξέλεγκτη διάθεση αποσυρόμενων προϊόντων στη χαλυβουργία ή αλλού, χωρίς να έχει προηγηθεί η διαδικασία της απορρύπανσης των προϊόντων αυτών. Σε τελευταία ανάλυση μόνο τέτοιες παρεμβάσεις θα μπορούσαν να οργανώσουν και να προάγουν ευρύτερα τη συλλογική δράση και την κοινωνική εταιρική ευθύνη σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και όχι η συγκρότηση ενός ακόμα εξαμβλώματος με τη μορφή οργανισμού.
Δικαίως, τέλος, κάποιοι αναγνωρίζουν τον ιθύνοντα νου του σχεδίου που τέθηκε σε διαβούλευση από την κα Τίνα Μπιρμπίλη, δυστυχώς με υπογραφή της. Ποιος είναι αυτός; Είναι ο άνθρωπος όλων των καταστάσεων, ο εξ απορρήτου του Γ. Σουφλιά, το think tank της…. «περιβαλλοντικής θωράκισης» της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, εκείνος που «ξέρει» την άγνοια των πολιτικών του προϊσταμένων και παίζει χρόνια μπάλα στο γήπεδο μόνος του. Οι κυβερνήσεις πέφτουν, ή πάνε κι έρχονται, μα εκείνος μένει!
Φτου….σκόρδο και μακριά από το περιβάλλον!
fimotro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου