Ο Βενιζέλος αντέγραψε τον Παλαιοκρασσά

newpost.gr

«H ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα» είχε πει ο Καρλ Μαρξ στην -ίσως- διασημότερη ρήση του, αλλά στις πολιτικοοικονομικές συνθήκες της Ελλάδας του 2011 η τραγωδία από τη φάρσα έχουν δυσδιάκριτα όρια, με το θέμα των ημερών, το «χαράτσι» στα ακίνητα να αποτελεί το τέλειο παράδειγμα.

Ο νόμος για το έκτακτο ειδικό τέλος για τα ακίνητα δεν κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του, αφού το 1992, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, επί ΝΔ και πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, εισήγαγε τον ν. 2019/1992 ο οποίος μάλιστα έπρεπε να καταβληθεί σε δύο δόσεις. Τότε, το υπουργείο είχε ζητήσει από τη ΔΕΗ τα στοιχεία των ιδιοκτητών ακινήτων για τα ειδοποιητήρια, χωρίς ωστόσο να συμπεριλάβει το «χαράτσι» στους λογαριασμούς.

Φυσικά, από την εισφορά, η οποία ήταν στα πλαίσια διαχρονικής «πάλης» κατά του ελλείμματος, εξαιρέθηκαν -μαντέψτε- οι ιεροί ναοί και οι ιερές μονές, μεταξύ άλλων.

Τα άδεια δημόσια ταμεία και η αδυναμία είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, σε φορολογικό επίπεδο, δείχνει ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης βρίσκεται σε κατάσταση... απελπισίας, αφού εμπνεύστηκε ένα (ακόμη άδικο) μέτρο μέσα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, πηγαίνοντας 20 χρόνια πίσω. Οπισθοδρόμηση και «μπαγιάτικες» ιδέες αντί εξέλιξης...

Δείτε το «ραβασάκι» του μακρινού 1992:





Β.Β.