Η επιμονή μάλιστα των γερμανών, σαν να μην υπάρχουν άλλοι ρυθμιστές της ανταγωνιστικότητας παρά μόνον η εξομοίωση του μισθολογικού-εργατικού κόστους, δεν είναι τυχαία. Οι άνθρωποι σχεδιάζουν μεθοδικά την παρουσία τους στην ευρύτερη περιοχή, κτίζοντας βάσεις και υποδομές σε νευραλγικούς τομείς όπου εύλογα επιδιώκουν χαμηλότερα κόστη λειτουργίας για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Μην ξεχνάμε, πως ελέγχουν ήδη το 40% του ΟΤΕ, πως έχουν δηλωμένες βλέψεις στον χώρο της ενέργειας (βλέπε ΔΕΗ), σημαντικά συμφέροντα στον τουρισμό, τις μεταφορές και όπως όλα δείχνουν στις τράπεζες. Κατά συνέπεια το εργατικό κόστος θα πρέπει να συμπιεσθεί (sic!), με γερμανούς πολιτικούς, αναλυτές και δημοσιογράφους να φέρνουν όλο και συχνότερα ως παράδειγμα την Βουλγαρία, τη Ρουμανία ή την Πολωνία.
Πέραν των «ειδικών ζωνών» οι Γερμανοί θέλουν και μισθούς… Βουλγαρίας και προς την κατεύθυνση αυτή εργάζονται μεθοδικά εδώ και καιρό. Από αυτή την άποψη δεν θα πρέπει να παραξενεύουν κανέναν οι ενέργειες τους εδώ και μήνες.
Το Βερολίνο καθιστά εδώ και καιρό σαφώς και χωρίς περιστροφές, το πώς εννοεί την προοπτική αυτή, με τον υφυπουργό Οικονομίας της Γερμανίας να αναφέρει ως άμεση προτεραιότητα της Πρωτοβουλίας για Επενδύσεις και Ανάπτυξη στην Ελλάδα τη δημιουργία ειδικών ζωνών, όπου θα εφαρμόζονται ειδικά νομικά ή διοικητικά πλαίσια. Ξεκάθαρες οι βουλές, οι οποίες δεν δικαιολογούν τον πανηγυρικό τόνο που έδωσε η Αθήνα στην επίσκεψη 100 και πλέον επιχειρηματιών, με επικεφαλής τον αντικαγκελάριο Φίλιπ Ρέσλερ, στην Αθήνα αρχές Οκτωβρίου του 2011. Χαμηλό εργατικό κόστος, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αλλά και ειδικό ορολογικό, νομικό καθεστώς είναι το... τετράπτυχο που προωθούν οι Γερμανοί.
Μην διαφεύγει της προσοχής μας, πως για πρώτη φορά στο υψηλό εργατικό κόστος, που καθιστά μη ανταγωνιστική την Ελλάδα (έναντι χωρών της ανατολικής Ευρώπης), είχε αναφερθεί ο Martin Knapp στους «Financial Times». Ο πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου σε συνέντευξή του στους «Financial Times» σημείωνε πως «...στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την πώληση προϊόντων που παράγονται αλλού και αυτό είναι το πρόβλημα».
Έκτοτε επανέρχονται όλο και συχνότερα στην ίδια επισήμανση με ορισμένους να βλέπουν και «ελληνικό δάκτυλο» στην καλλιέργεια του κατάλληλου κλίματος. Αποτελεί κοινό μυστικό στην επιχειρηματική πιάτσα, πως αρκετά συμφέροντα θα διευκολύνονταν τα μάλα από την δραστική περικοπή του εργατικού κόστους. Αυτό δικαιολογεί την διάχυτη αίσθηση πως κάποιες από τις προτάσεις των δανειστών έχουν έλληνα/ες εμπνευστή/ες.
Απαιτούν μισθούς Πολωνίας
Η Ελλάδα έχει χάσει τη μάχη προσέλκυσης επενδύσεων από τα πρώην κομμουνιστικά κράτη, που είναι τώρα μέλη της Ε.Ε, λένε σε κάθε ευκαιρία οι γερμανοί. Ευέλικτη, με χαμηλές αποδοχές, εκ περιτροπής εργασία με μισθούς... Ουγγαρίας ή και Πολωνίας, θα ήταν το ιδανικό μοντέλο για τις επενδύσεις τους στην ελληνική αγορά. Όμως για να ισχύσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να περάσει ειδικό νομικό πλαίσιο (στα όργανα της Ε.Ε.) που αυτόματα θα παρέχει ανάλογο δικαίωμα για τυχόν άλλους ενδιαφερόμενους.
Είναι πλέον προφανές, πως η Γερμανία εφαρμόζει σταδιακά και μεθοδικά τα σχέδια της. Τμήματα του σχεδιασμού αυτού διαρρέει συνεχώς, σε μία προσπάθεια ψυχολογικού ελέγχου (του οικονομικού πολέμου) που διεξάγεται και διαχείρισης των αντιστάσεων, που θα μπορούσαν να προβληθούν. Στο πλαίσιο αυτής της «χειρουργικής» τακτικής εντάσσονται προφανώς και οι τελευταίες δηλώσεις και αντιδηλώσεις για τον διορισμό Επόπτη, Επιτρόπου (δηλαδή γκαουλάιτερ, όπως τους ονόμαζαν οι γερμανοί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο).
Είναι λοιπόν επόμενο με πρόσχημα το PSI +, οι πιέσεις να γίνουν ασφυκτικές τις επόμενες ημέρες.
Ενδεικτική η δήλωση του εκπροσώπου τύπου Παντελή Καψή, που την προηγούμενη εβδομάδα προειδοποιούσε πως… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΝΑ ΑΠΟΦΎΓΕΙ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.
Joffrey Postman
http://newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου