Τέσσερις βασικές «πηγές» Από πού θα προέλθουν οι αναγκαστικές αποχωρήσεις από το Δημόσιο

  (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα

Από τέσσερις βασικές «πηγές» θα προέλθουν οι «αναγκαστικές αποχωρήσεις» από τον ευρύτερο και στενό δημόσιο τομέα έως το τέλος του 2014, για τις οποίες συμφώνησαν το Σάββατο οι κυβερνητικοί εταίροι στην πολύωρη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με την συμμετοχή του Αντώνη Μανιτάκη.

Πηγές του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης τόνιζαν ότι θα ισχύσει για κάθε αναγκαστική αποχώρηση ο κανόνας «μία νέα πρόσληψη για κάθε αποχώρηση» (1:1). Στη συμφωνία, περιλαμβάνεται και η αποσύνδεση της κινητικότητας των υπαλλήλων από τις απολύσεις.

Βάσει των ίδιων πληροφοριών «προβλέπονται 14.000 αναγκαστικές αποχωρήσεις, συνολικά μέχρι το τέλος του 2014, εκ των οποίων 4000 μέχρι το τέλος του 2013» και ότι «οι αποχωρήσεις δεν είναι αυθαίρετες ούτε αθρόες, πραγματοποιούνται μετά από αξιολογήσεις οργανισμών, υπηρεσιών και αποτίμηση προσόντων».

Όσον αφορά τις αναγκαστικές αποχωρήσεις, αυτές θα προκύψουν από τέσσερις «πηγές»:

• Από τους οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα που θα καταργηθούν διότι δεν είναι βιώσιμες και δεν εξυπηρετούν ανάγκες επιτακτικές. Η κατάργησή τους θα αποφασιστεί μετά από αξιολόγηση σκοπιμότητας της ύπαρξής τους. Οι υπάλληλοί ιδιωτικού δικαίου που υπηρετούν εκεί θα έχουν όλη την κοινωνική προστασία που προβλέπεται από τη νομοθεσία και θα τους παρασχεθεί πρόσθετη προστασία ως αντιστάθμισμα της αποχώρησής τους.
• Από οργανισμούς του δημοσίου που θα συγχωνευθούν, έπειτα από αξιολόγηση των δομών τους. Οι υπάλληλοι που αντιστοιχούν σε πλεονάζουσες θέσεις θα αξιολογηθούν, αφού αποτιμηθούν τα προσόντα τους και είτε θα μετακινηθούν είτε θα αποχωρήσουν οικειοθελώς με αντιπαροχή κινήτρων.
• Από πειθαρχικά υπόλογους υπαλλήλους που θα κριθούν απολυτέοι από τα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια.
• Ένα μέρος θα προέλθει ακόμη από υπαλλήλους που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, μετά από αξιολόγηση δομών, διαπίστωση θέσεων που πλεονάζουν, αποτίμηση προσόντων και εφόσον επιλέξουν να αποχωρήσουν αντί να μετακινηθούν, με κίνητρα οικειοθελούς αποχώρησης (εξαγορά πλασματικών χρόνων).

Από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης υπογράμμιζαν ότι αποφεύχθηκαν «οι αυθαίρετες και οριζόντιες απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, καθώς αυτές δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό» και θα ήταν επικίνδυνες για την κοινωνία και για τη δημόσια διοίκηση.

Επίσης, θεωρούν ότι η υιοθέτηση του «1:1» θα οδηγήσει σε ποιοτική ανανέωση του δημοσίου «με χιλιάδες νέους άξιους υπαλλήλους που είναι διοριστέοι ήδη και περιμένουν χρόνια τώρα στην ουρά» δηλαδή από τη δεξαμενή των ήδη επιτυχόντων στο ΑΣΕΠ.

Για την επιτάχυνση των πειθαρχικών διαδικασιών σημειώνεται πως «με νομοθετική παρέμβαση δίνεται στους υπαλλήλους που πρωτοβάθμια κρίνονται απολυτέοι η δυνατότητα άμεσης προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας» (αντί των Δευτεροβάθμιων Πειθαρχικών Συμβουλίων). «Θα εκδικάζονται γρηγορότερα οι σοβαρότερες περιπτώσεις και ο ίδιος ο υπάλληλος θα κρίνεται ταχύτερα ώστε να επιστρέψει ή όχι στην υπηρεσία του» αναφέρουν οι ίδιες πηγές.

Για το θέμα της κινητικότητας, που αφορά 25.000 υπαλλήλους και που αποσυνδέεται από τις αναγκαστικές αποχωρήσεις, τονίζεται ότι «έχει αποκλειστικό σκοπό την ορθολογική ανακατανομή του προσωπικού στο δημόσιο». Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης εκτιμά ότι από την αξιολόγηση των δομών στα υπουργεία, οι πλεονάζουσες θέσεις είναι περιορισμένες και δεν υπερβαίνουν συνολικά το 5%.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ