Δεν είναι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που του έφταιγαν όλα, αλλά όχι το ουσιώδες, τα κακώς κείμενα ενός πολιτικού και οικονομικού συστήματος που παρήγαγε διαρκώς ελλείμματα, αδικίες και ανισότητες, υπέρ των ολίγων και ισχυρών και σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος;
Δεν είναι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που άφηνε την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή στο απυρόβλητο, όταν υπηρετούσε όσο κανείς άλλος το πελατειακό κράτος;
Άλλαξε αντίληψη, γιατί τώρα άρχισε να κατανοεί τη σημασία του πελατειακού κράτους;
Αναγνωρίζει σήμερα, υπό το βάρος της αλήθειας ενώπιον της οποίας τον οδήγησε η ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας, ότι έπρεπε από χρόνια να είναι άλλος;
Αν ναι, αν πράγματι πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει συθέμελα, θα περιμέναμε να ακούσουμε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και προτάσεις για τις απαιτούμενες μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Στο Κράτος, τη Διοίκηση, την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, το Πολιτικό Σύστημα.
Αντίθετα, ακούσαμε εξαγγελίες που προοιωνίζονται το άμεσο ξήλωμα μεταρρυθμίσεων της περιόδου 2009-11.
Μεταρρυθμίσεων που τότε χαιρετίστηκαν από την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Όπως ο Καλλικράτης, η μεταρρύθμιση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η αντικειμενική επιλογή προϊσταμένων στη Δημόσια Διοίκηση.
Οι προσδοκίες των Ελλήνων για μια νέα πολιτική είναι αυξημένες, μετά από επτά χρόνια ύφεσης, υψηλής ανεργίας και πέντε χρόνων εποπτείας από τους δανειστές μας.
Όμως, o στόχος αυτός είναι εφικτός μόνο εάν συνδυαστεί με σοβαρά βήματα για:
– την ασφαλή έξοδο της χώρας στις αγορές,
– την οριστική έξοδο από την κρίση, με μεγάλες θεσμικές αλλαγές, ένα Ελληνικό Σχέδιο για την Μεταπελατειακή Ελλάδα. Αντιστρέφοντας την προτεραιότητα που οι εταίροι μας αρχικά είχαν θέσει. Δηλαδή, αντί της συνεχιζόμενης ασφυκτικής λιτότητας, να υπάρξει η στήριξή τους για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα,
– την απαραίτητη δημοκρατική νομιμοποίηση και στήριξη από τον Ελληνικό λαό μιάς συμφωνίας που συνδυάζει αυτές τις μεγάλες αλλαγές, την ελάφρυνση του χρέους και την αξιοποίηση των πλεονασμάτων για την ανάπτυξη και την κοινωνική αλληλεγγύη. Και η νομιμοποίηση αυτή μπορεί να γίνει μόνο μέσω ενός δημοψηφίσματος.
Ο Πρωθυπουργός, με τις χθεσινές προγραμματικές δηλώσεις, απέτυχε να απαντήσει σε αυτά τα διακυβεύματα και επομένως, απέτυχε να δώσει απαντήσεις στις αγωνίες των Ελλήνων.
Παρά τα σοβαρά ερωτήματα που θέτουμε, διατηρούμε την ελπίδα ότι, έχει τουλάχιστον σχέδιο για την διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Μαζί με τις ευχές μας για ένα εθνικά ωφέλιμο αποτέλεσμα, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού.
Τώρα είναι η ώρα της δράσης και της πράξης.
Και οι πράξεις της κυβέρνησης θα κριθούν.
Παράλληλα, καλούμε την ΕΕ και τις χώρες της Ευρωζώνης, πέρα από τα στερεότυπα, πέρα από την τιμωρητική διάθεση που κατά καιρούς εκδηλώνουν, να συμβάλλουν ώστε να επιτευχθεί μια συμφωνία με την Ελλάδα, που θα της δώσει την ανάσα που χρειάζεται για να προχωρήσει στις μεγάλες αλλαγές. Μια συμφωνία η οποία θα είναι αμοιβαία επωφελής – και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.
http://pame-mazi.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου