Από τη Νόρα Ράλλη Βραζιλία, Ρωσία, Κίνα και Ινδία φαίνεται να είναι το νέο οικονομικό "στέγαστρο" του 21ου αιώνα! Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως το "2050 θα είναι στην κορυφή". Οι ίδιες οι χώρες στηρίζουν η μία την άλλη όλο και περισσότερο, όλο και φανερότερα. Εξάλλου, αν μη τι άλλο, κατέχουν το 25% της γης και το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού!
Τα γεγονότα: Τον Ιούνιο του 2009, ο νεώτερος διεθνής οργανισμός, με την ονομασία BRIC (από τα αρχικά των συμμετεχόντων σε αυτόν), συνεδρίασε στο Αικατερίνενμπουργκ της Ρωσίας (1.400 χλμ. ανατολικά της Μόσχας), με θέμα τη "δημιουργία μιας δίκαιης διεθνούς τάξης", όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Το Νοέμβριο του 2009, η Ινδία και η Ρωσία συμφώνησαν να επεκτείνουν τη στρατηγική και στρατιωτική τους συνεργασία για μια ακόμα δεκαετία μέχρι το 2020, με ένα συμβόλαιο αξίας ούτε λίγο, ούτε πολύ 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Η δια-κυβερνητική συμφωνία όσον αφορά στην στρατιωτικό-τεχνική συνεργασία οριστικοποιήθηκε στη Μόσχα, καθώς αυτή (η Μόσχα) αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή υλικών και εφοδίων της Ινδίας – περίπου 70% του εξοπλισμού είναι σοβιετικής και ρωσικής προέλευσης – και τα κοινά αμυντικά προγράμματα φαίνεται πως θα αγγίξουν τα 80δις δολάρια μέχρι το 2022. Τον Ιανουάριο του 2010, η Ρωσία δηλώνει πως θα εκμισθώσει ένα από τα καινούργια της πυρηνοκίνητα υποβρύχια στην Ινδία κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Πρόκειται για το υποβρύχιο Nerpa, στο οποίο συνέβη ατύχημα που κόστισε τη ζωή σε 20 ανθρώπους τον Νοέμβριο του 2008 στη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Και φτάνουμε στο σήμερα, όπου πλέον οι συμφωνίες δισεκατομμυρίων μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας βρίσκονται στην τελική φάση της υπογραφής. Οι συμφωνίες αυτές έχουν επεκταθεί από τον στρατιωτικό εξοπλισμό και πλέον αφορούν ένα ευρύ φάσμα σχεδίων, όπως: το κοινό σχέδιο κατασκευής ενός μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς, την παραγωγή μεταγωγικών αεροσκαφών, την εξαγωγή ρωσικών μεταλλικών λιπασμάτων και την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων.
Ποια είναι, όμως, τα στοιχεία εκείνα, που συνδέουν τις χώρες του BRIC και τις ανάγουν, πιθανώς, σε μία νέα υπερδύναμη;
Εξετάζοντας κάθε μία χώρα και σε ένα "δεύτερο" επίπεδο ανάγνωσης, βλέπουμε ότι... Η Βραζιλία: Πρωτοστατεί στο εμπόριο του Νοτίου Ημισφαιρίου, είναι η αντίπαλος του "βολιβιανού" μοντέλου της Βενεζουέλας (ένα "+" για τις ΗΠΑ), συμμετέχει με τις ΗΠΑ σε ειρηνευτικές αποστολές (ακόμα και αυτές έχουν τη σημασία τους... διπλό "+"), πρωτοστατεί στο χώρο των βιοκαυσίμων (αιθανόλη. Βλέπε προηγούμενο άρθρο στο fimotro, για τα συμφέροντα πίσω από τα βιοκαύσιμα), έχει ενεργή συμμετοχή στη Mercosur (αποτελεί τον 9ο εμπορικό εταίρο της ΕΕ - 2,3% του συνολικού όγκου εμπορίου).
Η Ρωσία: Προσπαθεί μεν να εδραιωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ακόμα δεν έχει επιρροή στο Νότιο Ημισφαίριο και, επιπλέον, έχει προβλήματα με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ (διεύρυνση ΝΑΤΟ - αντιπυραυλλική άμυνα - Καύκασος), έχει βλέψεις για συνεργασία με την Κίνα (νέα δύναμη, τουτέστιν, νέος, δυνατός σύμμαχος), έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή παρούσα παγκόσμια κατάσταση, δίνει έμφαση στα πυρηνικά και διατηρεί στενές σχέσεις με Ιράν και Β. Κορέα.
Η Ινδία: Βρίσκεται στο κέντρο μιας διευρυμένης ζώνης επιρροής και συμφερόντων, έχει έντονη ανησυχία με τους γειτόνους της Αφγανιστάν και Πακιστάν, καθώς και τις μετακινήσεις των Ταλιμπάν προς Κασμίρ, προσπαθεί να ενισχύσει τις ναυτικές της δυνάμεις στον Ινδικό, διαθέτει αναβαθμισμένη τεχνογνωσία σε διαστημικά και πυραυλικά συστήματα, διατηρεί καλές σχέσεις με το Ιράν και τέλος, βρίσκεται σε στρατιωτική συνεργασία με Αυστραλία - ΗΠΑ και Ιαπωνία, για να μην αναφέρουμε το πάμφθηνο εργατικό της δυναμικό - λίκνο των διεθνών βιομηχανιών.
Η Κίνα: Καταρχήν, διαθέτει ένα ιδιότυπο μείγμα καπιταλισμού και κομμουνισμού, το οποίο έχει κατορθώσει να επιβάλλει, παρά τα τεράστια εσωτερικά της προβλήματα (Μογγολία, Θιβέτ). Είναι σε ανοιχτή ρήξη με την Ταΐβάν και "φίλεχθρος" των ΗΠΑ. Δεν υποστηρίζει σκληρές κυρώσεις για Ιράν και Β. Κορέα. Επιθυμεί διακαώς να μπει στο "ενεργεικό" χρηματιστήριο, δεν δίνει σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα (σε όλες τις συμμαχίες δε χρειάζεται να υπάρχει και κάποιος "ικανός για όλα";;;), ενισχύει τις ναυτικές της δυνάμεις, προσπαθεί να διεισδύσει σε Αφρική και Λατινική Αμερική, είναι ιδιαίτερα δραστήρια στον τομέα της κατασκοπέιας και του κυβερνοχώρου και διατηρεί στενές σχέσεις με Πακιστάν και Σρι Λανκα.
Τα στοιχεία αυτά είναι αρκετά για να βγουν τα πρώτα συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τοπίο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζει και οι παλιές συμμαχίες - κόντρες, καθώς και το οικονομικό σύστημα που ισχύει δεν αποδίδουν... Έχουμε να δούμε πολλά. Ας ελπίσουμε, ότι θα "έχουμε" και για να ζήσουμε.
Ποια είναι, όμως, τα στοιχεία εκείνα, που συνδέουν τις χώρες του BRIC και τις ανάγουν, πιθανώς, σε μία νέα υπερδύναμη;
Εξετάζοντας κάθε μία χώρα και σε ένα "δεύτερο" επίπεδο ανάγνωσης, βλέπουμε ότι... Η Βραζιλία: Πρωτοστατεί στο εμπόριο του Νοτίου Ημισφαιρίου, είναι η αντίπαλος του "βολιβιανού" μοντέλου της Βενεζουέλας (ένα "+" για τις ΗΠΑ), συμμετέχει με τις ΗΠΑ σε ειρηνευτικές αποστολές (ακόμα και αυτές έχουν τη σημασία τους... διπλό "+"), πρωτοστατεί στο χώρο των βιοκαυσίμων (αιθανόλη. Βλέπε προηγούμενο άρθρο στο fimotro, για τα συμφέροντα πίσω από τα βιοκαύσιμα), έχει ενεργή συμμετοχή στη Mercosur (αποτελεί τον 9ο εμπορικό εταίρο της ΕΕ - 2,3% του συνολικού όγκου εμπορίου).
Η Ρωσία: Προσπαθεί μεν να εδραιωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ακόμα δεν έχει επιρροή στο Νότιο Ημισφαίριο και, επιπλέον, έχει προβλήματα με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ (διεύρυνση ΝΑΤΟ - αντιπυραυλλική άμυνα - Καύκασος), έχει βλέψεις για συνεργασία με την Κίνα (νέα δύναμη, τουτέστιν, νέος, δυνατός σύμμαχος), έχει άμεση σχέση με την ενεργειακή παρούσα παγκόσμια κατάσταση, δίνει έμφαση στα πυρηνικά και διατηρεί στενές σχέσεις με Ιράν και Β. Κορέα.
Η Ινδία: Βρίσκεται στο κέντρο μιας διευρυμένης ζώνης επιρροής και συμφερόντων, έχει έντονη ανησυχία με τους γειτόνους της Αφγανιστάν και Πακιστάν, καθώς και τις μετακινήσεις των Ταλιμπάν προς Κασμίρ, προσπαθεί να ενισχύσει τις ναυτικές της δυνάμεις στον Ινδικό, διαθέτει αναβαθμισμένη τεχνογνωσία σε διαστημικά και πυραυλικά συστήματα, διατηρεί καλές σχέσεις με το Ιράν και τέλος, βρίσκεται σε στρατιωτική συνεργασία με Αυστραλία - ΗΠΑ και Ιαπωνία, για να μην αναφέρουμε το πάμφθηνο εργατικό της δυναμικό - λίκνο των διεθνών βιομηχανιών.
Η Κίνα: Καταρχήν, διαθέτει ένα ιδιότυπο μείγμα καπιταλισμού και κομμουνισμού, το οποίο έχει κατορθώσει να επιβάλλει, παρά τα τεράστια εσωτερικά της προβλήματα (Μογγολία, Θιβέτ). Είναι σε ανοιχτή ρήξη με την Ταΐβάν και "φίλεχθρος" των ΗΠΑ. Δεν υποστηρίζει σκληρές κυρώσεις για Ιράν και Β. Κορέα. Επιθυμεί διακαώς να μπει στο "ενεργεικό" χρηματιστήριο, δεν δίνει σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα (σε όλες τις συμμαχίες δε χρειάζεται να υπάρχει και κάποιος "ικανός για όλα";;;), ενισχύει τις ναυτικές της δυνάμεις, προσπαθεί να διεισδύσει σε Αφρική και Λατινική Αμερική, είναι ιδιαίτερα δραστήρια στον τομέα της κατασκοπέιας και του κυβερνοχώρου και διατηρεί στενές σχέσεις με Πακιστάν και Σρι Λανκα.
Τα στοιχεία αυτά είναι αρκετά για να βγουν τα πρώτα συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τοπίο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζει και οι παλιές συμμαχίες - κόντρες, καθώς και το οικονομικό σύστημα που ισχύει δεν αποδίδουν... Έχουμε να δούμε πολλά. Ας ελπίσουμε, ότι θα "έχουμε" και για να ζήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου