O κ. Παπανδρέου και ο κ. Ντομινίκ Στρως-Καν έχουν πολλά κοινά. Κατ΄αρχήν είναι και οι δύο σοσιαλιστές και ηγούνται διεθνών οργανισμών.Είναι κοσμοπολίτες, αρέσκονται στις διεθνείς σχέσεις και στα ταξίδια.
Είναι κοινωνικά ευαίσθητοι και εντυπωσιακά αντιφατικοί.Πρώτα σε σκοτώνουν και στη συνέχεια οργανώνουν λαμπρές εκδηλώσεις πένθους.
Ταυτίζονται με το ψέμμα τους.
Είναι ειλικρινείς όταν ισχυρίζονται ότι θα συμμετείχαν σε διαδηλώσεις εναντίον σκληρών κοινωνικών επιλογών σαν κι αυτές που αποφάσισαν για τους Έλληνες. Άλλωστε γι αυτούς τους σιαμαίους του σοσιαλισμού, η λιτότητα, η φτώχεια, η στέρηση είναι έξω απο τα βιώματα τους, είναι απλές εικόνες της εικονικής πραγματικότητας που τους θέλγει.
Η καθημερινότητα των εργαζομένων τους είναι άγνωστη και για τούτο με ιδιαίτερη ευκολία αισιοδοξούν και επαγγέλλονται ένα καλύτερο μέλλον για τους πολλούς, ένα μέλλον σαν το δικό τους όμορφο παρόν.Τους διαφεύγει η παράμετρος του χρόνου, οι περιορισμοί του βιολογικού κύκλου, οι ακυρωμένες ελπίδες και τα τσαλακωμένα όνειρα.Και είναι ακριβώς αυτή άγνοια που κάνει την αισιοδοξία τους να μοιάζει με χυδαίο κυνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου